Το ρατσιστικό αστειάκι του Δημοσθένη Καρμοίρη είναι η Ελλάδα που θέλουμε να αφήσουμε πίσω
«Πώς παρακολουθούν το μπαλάκι του πινγκ πονγκ οι Κορεάτες που έχουν σχιστά μάτια;».
- 27 ΙΟΥΛ 2021
Για πολλές δεκαετίες το blackface ήταν ένα κλασικό «χιουμοριστικό» εύρημα στο θέατρο και το σινεμά. Ένα λευκός ηθοποιός βαφόταν μαύρος και παρίστανε τον Αφροαμερικανό που προσπαθούσε με δουλικό και εξευτελιστικό τρόπο να ικανοποιήσει τις ανάγκες των αφεντικών του και να διασκεδάσει τους καλεσμένους. Μάλιστα, το έχουμε δει να συμβαίνει και στον ελληνικό κινηματογράφο με τον Κώστα Βουτσά να παριστάνει τον Αφρικανό υπηρέτη. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια κάτι το οποίο ήταν πασιφανές έγινε και κοινώς αποδεκτό: όχι το blackface δεν είναι αστείο, είναι προσβλητικό.
«Οι Κορεάτες δεν παίζονται στο πινγκ πονγκ» ήταν τα λόγια του Δημοσθένη Καρμοίρη στη συχνότητα της ΕΡΤ, πριν συνεχίσει: «Όταν είναι σχιστά τα μάτια πώς παρακολουθούν το μπαλάκι που πάει και έρχεται;».
Όντως τώρα; Είμαστε καθόλου σοβαροί;
Το απαράδεκτο σχόλιο του Δημοσθένη Καρμοίρη
Δυστυχώς, ο έμπειρος αθλητικογράφος μάλλον δεν κατάλαβε ότι ο χαβαλές που έκανε μπαίνει στην ίδια κατηγορία με αστειάκια που αναρωτιούνται για το πως δεν καίγονται οι Αφρικανοί δρομείς κάτω από τον καυτό ήλιο ή ακόμα χειρότερα φέρνει στο μυαλό τις μπανάνες που κρατάνε φίλαθλοι αμφιλεγόμενης ιδεολογίας για να πικάρουν αθλητές από τη Μαύρη Ήπειρο.
Ναι, η αναφορά σε σχιστά μάτια (περίπου δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού το πλανήτη) συνοδευόμενο από ειρωνικά γελάκια είναι ο ορισμός ενός μασκαρεμένου blackface με αποδέκτες τους Άπω Ανατολίτες.
Μάλιστα, είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα βρεθούν πολλοί να τον δικαιολογήσουν λέγοντας πως στον βωμό της πολιτικής ορθότητας σκοτώνουμε το χιούμορ. Ούτε μια πλάκα δεν μπορούμε να κάνουμε πια. Έτσι θα πουν.
Αλλά ας δούμε μερικά ακόμα αστειάκια που μπαίνουν στην ίδια κατηγορία: «Μιας και έχασε η Σάκκαρη δεν πάει να πλύνει κάνα πιάτο στην κουζίνα;». «Κοίτα πώς κλέβει μπάλες ο Ρουμάνος, λες και είναι πορτοφόλια».
Η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος κουβαλά μεγάλο μέρος από τις απόψεις που κυκλοφορούν σε μία κοινωνία. Ως εκ τούτου, τα ρατσιστικά στερεότυπα δε λείπουν. Αντίθετα, είναι βαθιά ριζωμένα.
Τελικά, υπάρχει κάποια άγραφη απαγόρευση απέναντι σε αστεία που πατάνε πάνω σε τέτοια στερεότυπα; Το τι θα κάνει ο καθένας στον προσωπικό του χώρο και χρόνο είναι δικό του ζήτημα, αρκεί βέβαια να μην προσβάλλει ή να φέρνει σε δύσκολη θέση τους παρευρισκόμενους. Άλλωστε, είναι γνωστό πως η προσωπική ελευθερία σταματά εκεί που αρχίζει η καταπάτηση της ελευθερίας του άλλου.
Εδώ, όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποια κουβεντούλα ανάμεσα σε φίλους. Ο Δημοσθένης Καρμοίρης μιλούσε live στην ΕΡΤ. Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η σφαίρα του δημόσιου λόγου λειτουργεί διαφορετικά από τις ιδιωτικές συζητήσεις. Όταν λες ή γράφεις κάτι στα Media ή τα κοινωνικά δίκτυα είσαι υπεύθυνος για τα λόγια σου. Όταν, μάλιστα, αυτό συμβαίνει από τη δημόσια συχνότητα τότε θα πρέπει να είσαι διπλά προσεκτικός. Ειλικρινά πώς μπορεί να ένιωσε ένας Έλληνας υπήκοος με σχιστά μάτια στο άκουσμα αυτού του «αστείου»;
Κάπως έτσι, ο έμπειρος αθλητικογράφος που πριν λίγες μέρες είχε απασχολήσει και πάλι την κοινή γνώμη όταν καταδίκασε με ευκολία την Άννα Κορακάκη για την έκτη θέση που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς (λέγοντας ότι «τα θαλάσσωσε»), γίνεται δίκαια μέσα σε λίγες μέρες παράδειγμα προς αποφυγή.
Έχουμε χορτάσει εύκολο χαβαλέ, τσάμπα μαγκιές και σαχλά εφηβικά αστειάκια σαν και αυτό που έκανε ο Δημοσθένης Καρμοίρης. Κάπου φτάνει πια. Τόσος (υποβόσκων) ρατσισμός δεν αντέχεται, ούτε και πρέπει να γίνεται αποδεκτός.
* UPDATE: «Ρατσιστικά σχόλια δεν χωρούν στη Δημόσια τηλεόραση. Η συνεργασία του Δημοσθένη Καρμοίρη με την ΕΡΤ παύθηκε σήμερα, αμέσως μετά την πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ1» ανακοίνωσε πριν λίγο η δημόσια Ραδιοτηλεόραση.
