Τουλάχιστον, μάθαμε ότι είμαστε ακόμα άνθρωποι

Είναι δύσκολο και κάπως πλεονάζον να περιγράψει κανείς αυτά που νιώθει αντικρίζοντας τις σκηνές που εκτυλίσσονται στην Αττική από το απόγευμα της Δευτέρας. Μπροστά στην μαυρίλα, το δράμα, τον θάνατο και την καταστροφή, δεν χρειάζεται να πεις πολλά, δεν χωράνε αναλύσεις. Όλοι το ίδιο μούδιασμα, το ίδιο κενό στο στομάχι αισθανόμαστε, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Κι όμως, ακόμα και στην πιο δύσκολη, την πιο απελπιστική στιγμή, στον απόλυτο τρόμο, μπορείς να βρεις λόγους αισιοδοξίας και ελπίδας. Οι ηρωικές πράξεις των πυροσβεστών και όσων έσπευσαν από τις πρώτες στιγμές να βοηθήσουν, οι ζωές που σώθηκαν, οι οικογένειες που χωρίστηκαν και ενώθηκαν ξανά κλαίγοντας στο λιμάνι της Ραφήνας, είναι σίγουρα μια αχτίδα φωτός στο σκοτάδι των ημερών.

Το εκτυφλωτικό φως όμως, που ζεσταίνει από χθες την ψυχή, γεμίζει το κενό στο στομάχι και σχηματίζει ένα δειλό χαμόγελο στο πρόσωπο, προέρχεται από αλλού. Είναι βγαλμένο κατευθείαν από το πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης και βοήθειας που ξεκινάει από απλούς ανθρώπους και εξαπλώνεται σαν μια τεράστια αγκαλιά σε όσους βρέθηκαν να υποφέρουν. Ειλικρινά, μέσα στην στεναχώρια και το σοκ όσων αντικρίζω τις τελευταίες ημέρες, χωράει και μια περήφανη συγκίνηση για την τεράστια ανταπόκριση των πολιτών στις συνεχείς εκκλήσεις για βοήθεια.

Φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι, άγνωστοι μικροί ήρωες, δηλώνουν ‘παρών’ με κάθε τρόπο. Προσφέρουν ρουχισμό, τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, τρέχουν να δώσουν αίμα, διαθέτουν τα σπίτια, τα καταστήματα, τα ξενοδοχεία και τα αυτοκίνητά τους, καταθέτουν χρήματα στους ειδικούς λογαριασμούς, κουβαλάνε ό,τι χρειαστεί, φροντίζουν μικρά και αβοήθητα ζώα που ξέμειναν στο σημείο των πυρκαγιών. Τα social media, αποδεικνύουν ότι δεν είναι μόνο ένα εργαλείο αυτοπροβολής και κατάθεσης βαρυσήμαντων απόψεων αλλά όταν χρησιμοποιούνται σωστά, μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο σε κρίσεις όπως αυτή που βιώνουμε.

Ήδη από το βράδυ της Δευτέρας, η κινητοποίηση στα κοινωνικά δίκτυα, εκτός από σπουδαία και συγκινητική, ήταν και ιδιαίτερα χρήσιμη, αφού ο κάθε ενδιαφερόμενος είχε τη δυνατότητα να ενημερωθεί για τον τρόπο και το σημείο όπου μπορούσε να βοηθήσει. Και η βοήθεια που ακολούθησε, ξεπέρασε και συνεχίζει να ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Ουρές στα νοσοκομεία για αιμοδοσία, υπερσυγκέντρωση φαρμάκων και τροφίμων, κόσμος που δεν σταματάει να σπεύδει στα σημεία ανάγκης για να προσφέρει ό,τι μπορεί. Αν μη τι άλλο, δείχνουμε ότι παρά τα μύρια στραβά μας, δεν έχουμε ξεχάσει να είμαστε άνθρωποι, δεν έχουμε σταματήσει να νοιαζόμαστε και να βοηθάμε έμπρακτα αυτόν που το έχει ανάγκη.

Απέναντι στις φλόγες, στα αποκαΐδια, το δόλο, τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού και στους μικρούς και αισχρούς ανθρώπους όπως ο Αμβρόσιος, υπάρχει απάντηση. Κι η απάντηση αυτή, είσαι εσύ, είμαι εγώ, είναι ό,τι μπορεί να δώσει ο καθένας μας, είναι η αγάπη. Κι αυτό το αισθάνεται ήδη και πρέπει να το αισθανθεί κάθε άνθρωπος που αυτή τη στιγμή πονάει κι υποφέρει. Πρέπει να καταλάβει με κάθε τρόπο ότι δεν είναι μόνος. Όχι. Είμαστε όλοι εδώ, ανά πάσα στιγμή, για να κάνουμε ό,τι μπορούμε, να προσφέρουμε ό,τι χρειάζεται. Από μια εξάδα νερό, αίμα και φάρμακα, μέχρι μια αγκαλιά, ένα χάδι κι ένα καθησυχαστικό χαμόγελο. Κι αυτή είναι η μοναδική αλλά και η μεγαλύτερη νίκη μπροστά στην πανωλεθρία των ημερών. Είμαστε ακόμα άνθρωποι, δεν κοιτάμε μόνο την πάρτη μας, δεν τα έχουμε παρατήσει εντελώς, όταν χρειάζεται στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων και κάνουμε την υπέρβαση.

Μακάρι η ανεπανάληπτη αυτή εκδήλωση αλληλεγγύης και αλληλοστήριξης να μην γίνει η εξαίρεση αλλά ο κανόνας και να αποτελέσει την πυξίδα για το πώς θα πρέπει να κινηθεί η κοινωνία μας από εδώ και πέρα. Είναι πιο εύκολο αν είμαστε όλοι μαζί, είναι πιο εφικτό αν μπορεί να βασιστεί ο ένας στον άλλο. Είναι πιο απλό, αν η αγάπη και η συμπόνοια είναι πάνω απ’ όλα. Κι αν δεν μπορεί το κράτος, η εκκλησία κι αυτοί που πρέπει, θα μπορέσει ο καθένας μόνος του και κάπως έτσι, όλοι μαζί. Δεν γίνεται αλλιώς. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να γίνεται αλλιώς.

Σε περίπτωση που αναρωτιέσαι πώς μπορείς να βοηθήσεις, εδώ θα βρεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι.

Φωτογραφίες: Eurokinissi