Βιαστή, ποια είναι η πατρίδα σου;
Για μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων στη χώρα μας, η εθνικότητα του δράστη ενός βιασμού δεν είναι μόνο πληροφορία αλλά και συνολικά τρόπος αντιμετώπισης της είδησης.
- 8 ΙΟΥΝ 2021
Σκέφτομαι κάποιες φορές πόσο έχει εισχωρήσει στο μυαλό μας η συνήθεια με το να διαβάζουμε για ένα έγκλημα να ψάχνουμε την εθνικότητα του θύτη. Διαδικασία αυτόματη, δουλεμένη στην προπόνηση 30 χρόνων σύνδεσης της εγκληματικότητας με τη μετανάστευση. Προς διευκόλυνσή των αναγνωστών τους, πολλές φορές οι δημοσιογράφοι την κοτσάρουν ήδη από τον τίτλο. Μη βρεθεί ούτε δευτερόλεπτο αγωνίας. Ειδήσεις κάνουμε εδώ, δεν ανακοινώνουμε την αποχώρηση του Τριαντάφυλλου από το Survivor.
Βλέπετε για πολλούς γύρω μας, αυτό δεν είναι μόνο κομμάτι της πληροφόρησής για το ίδιο το έγκλημα. Είναι και το κλειδί για το πώς θα το προσληφθεί συνολικά η είδηση, πώς θα την επεξεργαστεί ο εγκέφαλος και πώς θα γεννηθούν τα συμπεράσματα. Αν πρόκειται δε για εγκλήματα βιασμού ή παρενοχλήσεων, όπως στην Αγία Μαρίνα, το μυαλό κάνει σχεδόν αντανακλαστικά τις κινήσεις του. Το μόνο που μένει είναι να εντοπίσει το μάτι την πληροφορία για την εθνικότητα.
Αν πιάσει το keyword αλλοδαπός τότε τα πράγματα είναι απλά. Μίσος, καταδίκη, γιατί τους φέρατε αυτούς εδώ, ο πολιτισμός τους είναι τέτοιος, δεν μπορούμε να βγούμε από το σπίτι μας. Έρχεται και ο διαγωνισμός ιδεών για μεσαιωνικά βασανιστήρια. Οι πιο ψύχραιμοι τονίζουν ότι έχουμε τους δικούς μας δεν θέλουμε και άλλους. Το βλέπουν ως ζήτημα αθροισμάτων.
Σε περίπτωση όμως που δεν το πιάσει το keyword, τα πράγματα περιπλέκονται. Η πράξη καταδικάζεται μεν στα λόγια αλλά εμφανίζονται και τα ερωτηματικά. Τι έκανε αυτή; Τι φόραγε; Πού ήταν; Γιατί το λέει τώρα; Γιατί δεν το είπε προχθές; Μήπως έχει συμφέρον να το λέει ακριβώς τώρα που είναι της μόδας; Μήπως έχει συμφέρον να το λέει τώρα που ξεχάστηκε; Και πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι λέει αλήθεια; Ποια είναι τελικά τα όρια της συναίνεσης; Τώρα είναι λύση να στήνουμε λαϊκά δικαστήρια πριν μιλήσουμε οι δικαστικοί; Φύγε Μέγα Αλέξανδρε από τη μέση, μου κρύβεις τον ήλιο.
Και επειδή για το μυαλό είναι σαν να παίρνει ρεπό τον Αύγουστο το να μη χρειάζεται να ψάχνεται, είμαι σίγουρος ότι για πολλούς από τους φίλους μας λειτουργεί και σαν ανακούφιση η ταυτοποίηση του Άλλου με αυτή του θύτη ενός εγκλήματος. Ουφ, εντάξει, δεν θα αρχίσουν οι φεμινίστριες τα δικά τους. Θα αρχίσουμε αντ’ αυτών εμείς τα δικά μας: «Καταστρέφουν τη χώρα μας», «στον πολιτισμένο κόσμο πυροβολούν γυναικόπαιδα στα σύνορα», και στην τελική «πού είναι το κράτος;». Μπορεί να είχε άδικο αυτή για τις ραγάδες αλλά στα ρατσιστικά της είναι spot on.
Καμιά φορά όμως απορώ. Γιατί να είναι μόνο η εθνικότητα αυτό που αναζητάμε. Δηλαδή γιατί να μη δηλώνεται και το ύψος του δράστη ή τι ομάδα ήταν ή τέλος πάντων πώς ήταν κουρεμένος. Την πρώτη φορά που θα το διαβάσετε σίγουρα θα φανεί περίεργο το «από κοντοκουρεμένο δράστη» στον τίτλο. Την πέμπτη όμως μπορεί να αρχίσετε να κοιτάτε περίεργα τους κοντοκουρεμένους συνολικά. Μπορεί τη 10η φορά να εξοργιστείτε μαζί τους και την 20η να αρχίζει να ψάχνει το μάτι σας το keyword κοντοκουρεμένος μπας και πάρει το πολυπόθητο ρεπό ο εγκέφαλος.
Στο μεταξύ βέβαια θα έχουν υπάρξει και δεκάδες περιπτώσεις δραστών με πολλές και διάφορες κομμώσεις. Μακρυμάλληδες, καραφλοί, με μοϊκάνες. Άλλοι με μουστάκια, με καρφάκια και ένας, διάολε, με φράκτη το 2021. Το μόνο κοινό όλων αυτών θα είναι ότι ήταν άντρες. Τότε ίσως καταλάβουμε το πρόβλημα, το μέγεθός του αλλά και πόσο απαίσιο είναι να ξεδιαλέγουμε τη στάση μας απέναντι στον βιασμό ανάλογα με την εθνικότητα του θύτη.
Μέχρι τότε ας το βάζουμε όλοι στον τίτλο. Να ξέρουν από την αρχή οι αναγνώστες αν φταίει ο πολιτισμός του θύτη ή το μίνι που φορούσε το θύμα.
