Χυδαιότητα, η υπέρτατη τέχνη του Αρκά
- 4 ΦΕΒ 2025
Γυρίζουμε τον χρόνο πίσω στο 2018 και σε ένα σκίτσο του Αρκά. Σε αυτό διαβάζουμε την εξής συζήτηση μεταξύ δύο ατόμων: Πώς απαντάμε στην κριτική;/ Τους λέμε ότι χρησιμοποιούν για μικροπολιτική τους νεκρούς και κάνουν αντιπολίτευση επί πτωμάτων/ Δηλαδή αποφεύγουμε την κριτική χρησιμοποιώντας τους νεκρούς/Ακριβώς.
Λίγες μέρες πριν, στο 2025 πια, ο Αρκάς έκανε στην άκρη τις λέξεις και άφησε την καλημέρα του και μια εικόνα που δημιούργησε να μιλήσει από μόνη της. Ένα μάτι και δάκρυα που κατευθύνονται στην εσοχή της κάλπης. Αυτό που αφήνει να εννοηθεί ο σκιτσογράφος είναι ότι η τραγωδία των Τεμπών εργαλειοποιείται κομματικά.
Ποιο από τα δύο μας έκανε εντύπωση; Η σωστή απάντηση είναι κανένα. Ο Αρκάς δεν άλλαξε, συνεχίζει να δημιουργεί πατώντας πάνω σε μία γραμμή η οποία τότε ήταν αντιπολιτευτική, τώρα είναι κυβερνητική. Το να πέφτουμε από τα σύννεφα, λοιπόν, είναι κάπως υποκριτικό από τη μεριά μας, όπως ακριβώς υποκριτική θεωρεί εκείνος τη στάση όσων ζητούν απαντήσεις και δικαιοσύνη – κυρίως τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Με αυτή την απαράδεκτη παρέμβαση και τον δημιουργικό του κυνισμό πιο ελεύθερο από ποτέ, ο Αρκάς που δεν διαφέρει και τόσο από τον Γρηγόρη Ψαριανό, υποβαθμίζει – εκτός φυσικά από τη νοημοσύνη μας – τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη, την κοινωνική οργή, το αίσθημα της απώλειας όσων έχασαν τους ανθρώπους τους και το συλλογικό τραύμα το οποίο, δύο χρόνια μετά, παραμένει ανοιχτό.
«Τα δάκρυα τα δικά μας πάνε μόνο πάνω στα μνήματα των παιδιών μας, πουθενά αλλού», έγραψε ο Νίκος Πλακιάς, που έχασε τις δίδυμες κόρες του και την ανιψιά του. «Καληνύχτα για εσένα, για εμάς δεν υπάρχει αυτή η λέξη». Τι να πεις σε αυτόν τον άνθρωπο και πώς να του εξηγήσεις ότι η χυδαιότητα έχει εξελιχθεί σε υπέρτατη τέχνη του Αρκά;
Εκλογικά μικροπολιτικά οφέλη βλέπει ο σκιτσογράφος, όπως και το 2018. Αλλά από την ανάποδη. Κάποιος καλοθελητής, βέβαια, θα ήταν φρόνιμο να του μεταφέρει ότι μέχρι και ο πρωθυπουργός (άσχετα αν έγινε για επικοινωνιακούς λόγους), προσπάθησε να συγκρατήσει τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές και να διακόψει το έργο τους, ένα έργο που στοχοποιεί όποιον ζητά απαντήσεις.
Τα δάκρυα είναι δικά μας και η θλίψη μας, μεταξύ άλλων, έχει να κάνει με το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας άνθρωπος ο οποίος δεν δείχνει τη διάθεση να κρατήσει ούτε τα προσχήματα.
Οφείλουμε, ωστόσο, μιας και όλοι κάνουμε λάθη, να αφήσουμε ανοιχτό το ενδεχόμενο ο Αρκάς να σχολίασε με τον τρόπο του το πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο, μιας και τα δάκρυα κύλησαν σε αρκετά ζυγωματικά όσο οι κάμερες βρίσκονταν στο χώρο.
