Χρήστος Δάντης: Το παλιό παλτό που έγινε ρόμπα

Τι απέγινε το παλιό παλτό του Δάντη, αυτό που πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια (1999) έκανε κόσμο όλων των ηλικιών να ανατριχιάζει και να κλαίει; Ζει το παλτό αλλά δεν χρησιμοποιείται, αφού ο ίδιος ο ερμηνευτής του το κουρέλιασε, το μετέτρεψε σε ρόμπα ξεκούμπωτη.

Εκείνη λοιπόν η ερμηνεία ήταν συγκλονιστική, ανατριχιαστική, του έδωσε ένα συγκεκριμένο στίγμα, απογείωσε την καριέρα του. Και παρέμεινε αξεπέραστη στο πέρασμα των δύο δεκαετιών, ακόμα κι αν επιχείρησαν να το πουν τεράστιοι καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Πάριος ή σημαντικοί performers όπως ο Πάνος Μουζουράκης.

Η ανατριχίλα του Δάντη αλλά και της στιχουργού, της Σάννυ Μπαλτζή, είχαν τη στάμπα της μοναδικότητας. Ακόμα και πιτσιρίκια που ήταν αγέννητα τότε, το φόρτωσαν στον σκληρό δίσκο και την ψυχή τους. Η φωνή, η ερμηνεία, ο στίχος, καθήλωναν.

Πώς περάσαν τα χρόνια τι είναι αυτά που φορώ ποιο σατέν ποιο μετάξι θα με βγάλει χορό το παλιό μου παλτό το χαρίζω σε `σένα να προσέχεις μικρή μου γιατί μοιάζει σ’ εμένα γιατί μοιάζει σε `μένα…

Πώς εξελίχθηκε η μικρή; Πρόσεξε; Παρασυρμένη μάλλον από ένα ανίκητο κύμα αυτής της θολής εποχής έγινε κ@ριόλα. Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά αυτό βροντοφώναξε ο Δάντης. “Κ@ριόλα σε μισώ”. Περισσότεροι από πεντακόσιες χιλιάδες άνθρωποι -τόσα ήταν τα views μέσα σε λίγες μέρες- είδαν τον βίντεο κλιπ, κι είδαν τον Δάντη να μιλάει για μια κ@ριόλα. Πρόχειρα και φτηνά.

Ο ροκάς Δάντης έγινε πάλι Χρήστος Βλαχάκης, όπως είναι το κανονικό του όνομα. Η σκοπιμότητά του πασιφανής. Κι οι σκοποί. Ποιος αμφιβάλει ότι το καλοκαίρι στα κλαμπάκια χιλιάδες ιδρωμένα κορμιά θα λικνίζονται στο άκουσμα μιας κ@ριόλας; Ο στόχος θα επιτευχθεί. Ποιος αμφιβάλει ότι γι’ αυτό δημιουργήθηκε η ‘κυρία’; Για να πάρει τα λεφτά. Και δεν είναι πουριτανισμός οι όποιες αντιδράσεις. Είναι η έκπληξη της εκποίησης.

Και δεν το σκέφτονται οι παππούδες αλλά και άνθρωποι με ορθάνοιχτο πνεύμα, όπως η δημιουργός του παλιού παλτού, η Σάννυ Μπαλτζή. Δεν τη λες και θεούσα.

“Αγαπημένε μου Χρήστο δεν τίθεται θέμα συντηρητισμού. Ίσα-ίσα το βρίσκω κλισέ κι ανέμπνευστο. Δεν είναι ούτε η σκληρότητα της λέξης “κ@ρ@@λ@” που ίσως θα ήταν ιδανική κάτω από ειδικές συνθήκες (έμπνευση το λένε). Η εικόνα του κλιπ θλιβερή, μουσικά ασχολίαστο. Δεν θέλω να σε πληγώσω γιατί σε αγαπώ. Θέλω να επιστρέψεις. Να φορέσεις έστω ένα ‘παλιό παλτό’ στην αντιαισθητική γύμνια. Δεν το αξίζεις αυτό. Ούτε και ο κόσμος που σε αγάπησε. Μην μετρήσεις τα views σε παρακαλώ επειδή θα είναι μόνο από περιέργεια. Θα σε περιμένω μαζί με τις τελευταίες ρομαντικές…. κ@ρ@@λ@ς”, έγραψε.

Όμως -αγαπημένη Σάννυ- το παλτό σου δεν μπορεί να κρύψει την αντιαισθητική γύμνια γιατί δεν πρόκειται για τέτοια. Ο ντόρος, το σκοπούμενο, διαλύει τα πάντα. Το χρήμα, όπως τόλμησε να πει η Άντζι Σαμίου, η “πιο χαμηλά, πιο χαμηλά”. ΚΑΙ αυτή.

Γιατί ρε Χρήστο; στο βωμό του χρήματος όλα; Κι ο σεβασμός στη γυναίκα; Το παράδειγμα στα μικρά παιδιά; Με απογοήτευσες τόσο πολύ, μετά από τέτοια καριέρα, τέτοιο ρεπερτόριο, γιατί να ακολουθήσεις την κατρακύλα της εποχής;

Δεν ντρέπεται κανείς με τις λέξεις. Γιατί αν το έλεγε άλλος, θα περνούσε απαρατήρητο. Ντρέπεται με το σκεπτικό, όπως είπε και η Σοφία Βόσσου. “Πόσο θλίβομαι όταν βλέπω καλλιτέχνες που αγαπώ και σπουδαίες φωνές σαν αυτή του Χρήστου να καταντάνε έτσι. Ντροπή πια δεν είναι αυτή η Ελλάδα, όχι, ντροπή”. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Όσοι αντέδρασαν, διακριτικά ή έντονα, του έκαναν τη μούρη ‘κρέας’.

Και φάνηκε ξεκάθαρα με την αντίδραση του καλλιτέχνη: “Δεν θεωρώ ότι το τραγούδι είναι σεξιστικό. Καθόλου!”, είπε ο Χρήστος Δάντης, που ναι, έγινε ξανά Χρήστος Βλαχάκης: “Θεωρώ φασισμό οποιονδήποτε βγαίνει και κράζει και λέει απαγορεύεται ο Δάντης να τραγουδάει τέτοιο τραγούδι. Είναι ενοχικοί άνθρωποι, τους βαραίνουν πράγματα από το παρελθόν τους. Δεν μπορεί να μειώσει κάτι. Κανείς δεν μπορεί να μειώσει όσο και αν προσπαθούν…”

Τι δεν καταλαβαίνει; Τι δεν θέλει να καταλάβει; Ότι αν κάποιος μειώνει μόνος του τον εαυτό του δεν χρειάζονται καν οι άλλοι; Πολύ πιο τίμια είναι η Έφη Θώδη με τα γίδια στο μαντρί. Και πολλοί άλλοι βέβαια, που δεν έκαναν τους επαναστάτες ή τους ροκάδες. Πάντα είχε σκουπίδια και το τραγούδι και η τηλεόραση και πολλοί άλλοι τομείς. Κι η αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος τα αγκάλιαζε γιατί υπάρχει τάση, ροπή. Γίνεται και τώρα, με κάμποσα τηλεοπτικά σκουπίδια να σαρώνουν! Με σταρλετίτσες (…) και ηλίθιους που νομίζουν ότι όλος ο κόσμος περιφέρεται γύρω απ’ αυτούς.

Αλλά το θέμα -πέρα από την τηλεόραση που κινείται έτσι για προφανείς λόγους, αφού ξέρει πού απευθύνεται- είναι πώς θα αποβληθούν αυτά τα σκουπίδια. Υπάρχει άραγε τρόπος;

Κεντρική φωτογραφία: NDP Photo Agency