10 άνθρωποι που θα μπορούσε να είναι ο Αντρέα Τρινκιέρι

Έβλεπα την Κυριακή (8/9) το ματς με την Ιταλία, την πρώτη ήττα της εθνικής στο Ευρωμπάσκετ της Σλοβενίας, και σκεφτόμουν ότι η τελευταία φορά που υποστήριζα τόσο την ομάδα ήταν σε ένα ‘φιλικό’ με τη Γιουγκοσλαβία πριν το Ευρωμπάσκετ του 1995 (Θεέ, πόσο μεγάλωσα), τότε που στην εθνική έπαιζε ακόμα ο Ντίνος Αγγελίδης που είχε τατουάζ έναν ξίφια στο μπράτσο.

Πέρα από το συμπαθέστατο ρόστερ, ο βασικός λόγος αυτού του recurring πάθους είναι ο Αντρέα Τρινκιέρι. Τον έχω ήδη αποθεώσει μια φορά, ορίζοντάς τον ως ένα από τα δεκαπέντε πράγματα, για τα οποία ανυπομονούμε μετά το καλοκαίρι.

Λίγο αργότερα, η Νίκη Μπάκουλη, εκ Σλοβενίας ορμώμενη, έκανε την αθλητική συνέντευξη της χρονιάς μαζί του, ρίχνοντας τα χαρτιά του Sport24 και βάζοντάς τον να μιλήσει για έννοιες όπως η μοίρα, η ωριμότητα, η φιλοδοξία, η ειλικρίνεια.

Από κει και πέρα, ο κόουτς πήρε την κατάσταση στα χέρια του, κάνοντάς μας ανυπομονούμε για την παραμικρή δήλωση.

Δεν είμαι ο πιο ειδικός για να κρίνει αν είναι καλός προπονητής (καλός είναι), αλλά ο Τρινκιέρι είναι ό,τι πιο ζωντανό και απρόβλεπτο και μη κλισεδιάρικο γνώρισαν τα μικρόφωνα και οι αίθουσες συνεντεύξεων Τύπου.

“Θέλουμε μύες και κρέας απέναντι στην Τουρκία” (πριν τη νίκη με τους Τούρκους), “δεν περιμένω να τελειώσουμε το Ευρωμπάσκετ με καθαρό πουκάμισο. Θα το λερώσουμε με βρωμιά και αίμα” (μετά την ήττα από τους Ιταλούς). Αντρέα, μην πεις άλλα. Είσαι ο κολλητός μας. Και άλλοι εννέα άνθρωποι που δεν φανταζόμασταν.

Είπαμε, κολλητός μας

Διάβασε τη λίστα με τα 50 πράγματα που κάνεις μόνο με έναν κολλητό σου και πες μας αν βρίσκεις πάνω από 7-8, τα οποία δεν θα μπορούσες να κάνεις με τον Τρινκιέρι.

Στα καπάκια, μελέτησε τους 90 κανόνες της ανδρικής φιλίας και πες αν υπάρχουν πάνω από 11-12 που δεν φαντάζεσαι να υπογράφει ο ίδιος ο κόουτς.

Αφού τελειώσεις το διάβασμα, σκέψου τον απλά στην παρέα σου, ένα βράδυ που οργώνετε την Πραξιτέλους. Θα σταματούσατε κάθε δεκαπέντε βήματα για να ακούσετε μια τρελή ιστορία από το Μιλάνο ή ένα ρητό που λένε μόνο στην Καλαβρία.

Ο Ζακ Γαλυφιανάκης στο Hangover

Ο γυμναστής μας στο Λύκειο

Τι εννοείς “έχει κοιλίτσα, αλλά δεν έχει φιζίκ απόφοιτου ΤΕΦΑΑ”; Η γυμνάστρια μας στο Λύκειο είχε να τρέξει περίπου 17 χρόνια και έπιανε μπάλα μόνο για να μας την πετάξει πίσω όταν τη στέλναμε πάνω της.

Ο αβάγνκάρντ Αντρέα θα ήταν αφενός φίλος του μαθητή και αφετέρου ο στάνταρ μπροστάρης-καθηγητής για να πάει το σχολείο εκδρομή. Να, τον βλέπω ήδη να πίνει καφέ και να αναλύει ανήκουστες φιλοσοφίες με την Αγγλικού σε μια σκιά.

Κομπάρσος σε στοιχηματικές διαφημίσεις

(αυτός που με βία μπαίνει στο πλάνο από αριστερά)

Έ, τι λες; Το στήσιμο και η παιδεία του Ιταλού θα του επέτρεπαν και πιο ενεργό δίπλα στον δάσκαλο Γιάννη Ζουγανέλη. Το ρόλο ενός αρχαίου ρήτορα ίσως;

Ένας άλλος Ηλίας Νικολακόπουλος

Συνεπαρμένος από τους αριθμούς και τις αναλύσεις, αυτός ο ημίτρελος επιστήμονας θα καθόταν δίπλα από το Νίκο Στραβελάκη και θα εξηγούσε εξαιρετικά τα αποτελέσματα των exit polls. Κι όχι μόνο αυτό, θα μας έπειθε όλους για τον επόμενο πρωθυπουργό πριν καν κλείσουν οι κάλπες. Είναι από τους τύπους που (μπορεί να σκιάζεσαι λίγο, αλλά σίγουρα) εμπιστεύεσαι.

Μέλος των Olympians

Βλακείες λέω. Όχι απλά μέλος. Ο Πασχάλης στη θέση του Πασχάλη. Με την ευχή να ήταν λιγάκι πιο εύστοχος στα προσωπικά του.

Πρωταγωνιστής στο 50-50

Αν και το παρουσιαστικό του συνιστά την αντικατάσταση του Σάκη Μπουλά χωρίς δεύτερη σκέψη, το πηγαίο ταμπεραμέντο του Αντρέα θα τον έφερνε με την ίδια ευκολία και στα ‘παπούτσια’ του Νικηφόρου Ζορμπά, δηλαδή του Πέτρου Φιλιππίδη.

Γενικά, το 50-50 είναι μια σειρά που του ταιριάζει με την ίδια έννοια που η ‘Λάμψη’ είναι μια σειρά που δεν θα του ταίριαζε. Ο άνθρωπος είναι γεννημένος κωμικός.

Οπτικός

Με όρεξη να σου πουλήσει το τέλειο γυαλί για το πρόσωπό σου. Με αδυναμία στο γυναικείο φύλο και στα ακριβά αυτοκίνητα. Και στα ωραία πουκάμισα. Και στους ωραίους σκελετούς. Και στα ωραία γυαλιά. Ένας ξεχωριστός 45άρης με φήμη στη γειτονιά που έχει ανοίξει το οπτικάδικο. Οπτομέτρης. Μέγας.

Το φλερτ μιας χωρισμένης μάνας

Όπως μας έχει διδάξει η ζωή και οι μητέρες των γνωστών μας, τα φλερτ μιας 45άρας-50άρας δεν βασίζονται στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά στο πακέτο ‘Αντρέα Τρινκιέρι’. Κύριος, καλλιεργημένος, όχι όμορφος, με χιούμορ, με καλή δουλειά, ευκατάσταστος, ένας άνθρωπος για να μην τη βρουν μόνη τα γηρατειά μωρέ.

Όχι ο “εθνικός μας σταρ”

Ναι, μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά η κλάση του Τρινκιέρι μάς επιτρέπει το χιούμορ -όπως παραπάνω-, αλλά όχι την ισοπέδωση-ταύτιση με τον άλλον Ανδρέα. Κι αν δεχόμαστε ότι ο Ευαγγελόπουλος είναι ο εθνικός μας σταρ, τότε ο Τρινκιέρι έχει την ευκαιρία της ζωής του να του πάρει τα σκήπτρα με ένα μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ.

Προς το παρόν, είναι ο καρδιακός μας σταρ.

(στην καλλιτεχνική επιμέλεια των φωτογραφιών ο Χρήστος Χατζηιωάννου, ένα χειροκρότημα παιδιά)