10 απολύτως δήθεν πράγματα που έχουν γίνει μόδα

Όπως ο φίλος και συνοδοιπόρος Γιώργος στο πόνημά του για τους μαλάκες, έτσι κι εγώ, θα ξεκινήσω με μια τίμια παραδοχή.

Όλοι έχουμε ένα ποσοστό δηθενιάς μέσα μας. Κανένας δεν είναι συνεχώς και όλες τις ώρες 100% ο εαυτός του (γνωστός κι ως Λάμπρος). Είτε στο γραφείο, είτε στις εξόδους μας, είτε (και ειδικά) όταν είναι μπροστά το κορίτσι που μας αρέσει ή ποστάρουμε στα social media, μας αρέσει να κάνουμε κάποια πράγματα τα οποία μπορεί και να μην μας εκφράζουν απόλυτα, όμως μας κάνουν να δείχνουμε λίγο πιο κουλ, λίγο πιο ‘ψαγμένοι’ απ’ αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα.

Διάολε, ακόμη και σ’ ένα κείμενό μου μπορεί να χρησιμοποιήσω μια φράση που θα είναι δήθεν, θα το παραδεχτώ.

Υπάρχουν λοιπόν ορισμένες συμπεριφορές και συνήθειες, οι οποίες είναι ο ορισμός του δήθεν. Προφανώς, αυτό δεν σημαίνει πως όποιος τις ακολουθεί αυτόματα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία, όμως με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς που μόλις έκανα στο κεφάλι μου, η συντριπτική πλειονότητα κάνει αυτά τα πράγματα για να φανεί πιο κουλ.

Κι όταν λέω ‘αυτά τα πράγματα’, εννοώ τα παρακάτω:

‘Κάνει’ σερφ ή snowboard

Ναι, προφανώς υπάρχει πολύς κόσμος που του αρέσει όντως το σερφ και το snowboard και είναι και καλός σ’ αυτό. Αλλά υπάρχουν κι αυτοί που το κάνουν για τη μόστρα και τις φωτογραφίες και φοβάμαι ότι είναι οι περισσότεροι. Ποζάρουν με τη σανίδα, αγοράζουν όλο τον εξοπλισμό, μαθαίνουν την ορολογία, αλλά στην πραγματικότητα βαριούνται και μεταξύ μας, είναι και ψιλοάσχετοι.

Γιατί το κάνει: Για να περνάει το προφίλ του extreme τύπου που περνάει τα ΣΚ του στο ‘βουνό’ κάνοντας κόλπα. Δηλαδή για να ρίξει γκόμενες.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 3 στους 10.

Παραγγέλνει το ποτό του με μια αχρείαστη παραξενιά

Τύπου, πολωνικό ουίσκι με 2,5 παγάκια σε ποτήρι σε 3/4 με μια σταγόνα κόκα κόλα zero. Υποστηρίζοντας στη συνέχεια ότι “μόνο έτσι μπορώ να το πιω“. Χαλάρωσε φίλε, είμαι βέβαιος ότι ακόμη κι αν σου βάλουν 3 παγάκια σε κανονικό ποτήρι, δεν θα καταλάβεις καμία διαφορά στη γεύση, εκτός κι αν δουλεύεις σε αποστακτήριο.

Γιατί το κάνει: Για να μην είναι ακόμη ένας mainstream τύπος που πίνει ένα mainstream ποτό.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 1 στους 10 (αυτός που δουλεύει σε αποστακτήριο).

Τρώει κινέζικο στη δουλειά

Και κοιτάζει υποτιμητικά όσους έχουν φέρει συμβατικά τάπερ με πίτες, μπιφτέκια, μπάμιες και φασολάκια. Πραγματικά, πόσο πολύ μπορεί να σου αρέσει πια το κινέζικο ώστε να μπεις στη διαδικασία να το παραγγείλεις κιόλας στο γραφείο, παλεύοντας με τσοπστικς όσο ο συνάδελφος τρώει το μπούτι του κοτόπουλου με το χέρι.

Γιατί το κάνει: Για να επαινέσουν το γούστο του στις διαφορετικές κουζίνες.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 4 στους 10.

Βλέπει μόνο σινεφίλ ταινίες

Υπέροχος ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος, σπουδαίες οι ιρανικές ταινίες, όμως δεν γίνεται να σου αρέσουν ΜΟΝΟ αυτές και να πηγαίνεις σινεμά μόνο σε συνοικιακούς κινηματογράφους που στηρίζουν τον προβολέα πάνω σε μια παλιά κόπια δανέζικης underground ταινίας την οποία έχει δει μόνο ο σκηνοθέτης και οι 2 απ’ τους 3 πρωταγωνιστές της. Υπάρχουν μια χαρά μπλοκμπάστερ ταινίες κι ό,τι κάνει το Χόλιγουντ δεν είναι αυτόματα ανούσιο κι εμπορικό, χαλάρωσε.

Γιατί το κάνει: Για να δείξει ότι έχει μεγαλύτερο βάθος από την μάζα που πάει και βλέπει ό,τι της σερβίρει η εμπορική ποπ κουλτούρα.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 2 στους 10.

Δεν έχει τηλεόραση

ΟΚ, σε κανέναν μας δεν αρέσει το επίπεδο της σημερινής ελληνικής τηλεόρασης, όμως το να μην έχεις καν συσκευή(!) σπίτι σου είναι η επιτομή της υπερβολής και δυστυχώς, της δηθενιάς. Αρχικά διότι είναι τουλάχιστον τραβηγμένο να μην σου αρέσει το παραμικρό κι έπειτα επειδή ακόμη και τις ξένες ταινίες και σειρές που παρακολουθείς, κάπου πρέπει να τις δεις. Εκτός κι αν είσαι πολύ καλός για τέτοια θεάματα. 

Γιατί το κάνει: Για να μας πείσει ότι γεμίζει το χρόνο του με πιο υψηλές και πνευματικές λειτουργίες.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά 1 στους 10.

Διαφωνεί απλά για να διαφωνήσει

Βρίζουν όλοι έναν άνθρωπο που είπε κάτι τραγικό; Αρέσει μια σειρά/ταινία σε όλους; Γελάνε όλοι με ένα αστείο; ΌΟΟΟΟΟΟΧΙ, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, αυτός που είπε τη βλακεία θα έχει ένα ελαφρυντικό, η ταινία θα έχει ψεγάδια και το αστείο θα είναι ρηχό. Αν αυτός που διαφωνεί με την πλειοψηφία το εννοούσε κι είχε επιχειρήματα, κανένα πρόβλημα, η διαφορετική άποψη κι εμένα με ιντριγκάρει, αρκεί να μην διατυπώνεται απλά για να διατυπώνεται, ώστε αυτός που τη λέει να φανεί αιρετικός, ιδιαίτερος και διαφορετικός, χωρίς φυσικά να είναι.

Γιατί το κάνει: Γιατί ελλείψει άλλων αρετών, είναι απλά αντιδραστικός.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 3 στους 10.

Ποστάρει μόνο άγνωστα τραγούδια στο Facebook

Συμπαθώ απεριόριστα τους ανθρώπους που μου μαθαίνουν καινούρια μουσική και χαίρομαι απεριόριστα όταν βλέπω ένα τραγούδι που δεν ξέρω στο Facebook. Αλλά δεν γίνεται κάποιος να ακούει μόνο άγνωστα τραγούδια, ούτε είμαι πια τόσο άσχετος από μουσική ώστε να μην ξέρω ούτε ένα από αυτά που ανεβάζει στον τοίχο του ο ‘ψαγμένος’ φίλος μας. Απλά, δεν καταδέχεται να μοιραστεί τραγούδια που τα ξέρει ο πολύς κόσμος, για να μην τον περάσουμε για κανένα τυχαίο.

Γιατί το κάνει: Για να δείξει ότι είναι βαθιά μυημένος στη μουσική και δεν ακούει αηδιαστική ποπ (ίου).

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 2 στους 10.

Κουβαλάει παντού σημειωματάριο

Το οποίο αν το ανοίξεις, πιθανότατα θα είναι άδειο κι η μοναδική σημείωση θα αφορά ένα τηλέφωνο σουβλατζίδικου. Μαζί με το σημειωματάριο πιθανότατα θα κουβαλάει κι ένα καλό στιλό, το οποίο επίσης θα παραμένει σε άψογη κατάσταση από την αχρησία.

Γιατί το κάνει: Για να δείξει ότι οι σκέψεις του είναι τόσο ψαγμένες που πρέπει κάθε τόσο να τις σημειώνει σ’ ένα ακριβό τετραδιάκι με δερμάτινο εξώφυλλο.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 1 στους 10 (ο οποίος είναι όντως καλλιτέχνης).

Κάνει αχρείαστο name dropping με απόλυτη φυσικότητα

Παρεμβαίνει σε μια συζήτηση χωρίς κανένας να του απευθύνει το λόγο και αρχίζει να πετάει ονόματα για να δείξει πόσο κόσμο ξέρει. Το χειρότερο: επικαλείται διασήμους και τους λέει με το μικρό τους όνομα.

Γιατί το κάνει: Για να δείξει ότι είναι #σημαντικός.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 2 στους 10.

Σε κάθε συζήτηση για βιβλία, λέει ότι έχει διαβάσει τον Οδυσσέα του Τζόυς

Ακόμη κι αν η συζήτηση αφορά παιδικά βιβλία, αυτός θα βρει την αφορμή να πετάξει την άχρηστη πληροφορία ότι έχει διαβάσει και τις 800 σελίδες του βιβλίου, με μια περηφάνια η οποία θα ήταν υπερβολική ακόμη κι αν το είχε γράψει. Συνήθως μάλιστα, θα ισχυριστεί ότι το διάβασε μέσα σε μερικές ημέρες και ότι σκοπεύει σύντομα να το ξαναδιαβάσει.

Γιατί το κάνει: Για πείσει ότι είναι διανοούμενος.

Πόσοι το εννοούν πραγματικά: 3 στους 10.