10 πράγματα που είναι πλέον αποδεκτό να κάνουν οι άντρες

Ήταν λίγο παράξενη η δεκαετία του ‘90. Πέρα απ’ την έξαρση του lifestyle και την γενικότερη αίσθηση ότι λεφτά υπάρχουν και μπορούμε όλοι να περάσουμε καλά χωρίς τύψεις και δεύτερες σκέψεις, σε πρώτο πλάνο είχε περάσει ο άντρας κι όλα αυτά που πρέπει και δεν πρέπει να κάνει.

20 πράγματα που πρέπει να κάνει ένας άντρας πριν φτάσει τα 30, τα 40, τα 80 ή πριν πεθάνει, το αυτοκίνητο που πρέπει να οδηγεί ένας άντρας, το κορίτσι που πρέπει να έχει δίπλα του, τα φαγητά που πρέπει να δοκιμάσει, το χαρτί υγείας που πρέπει να χρησιμοποιεί.

Και φυσικά, οι κομπλεξικές απαγορεύσεις. Όλα αυτά που δεν επιτρέπεται να κάνεις, επειδή γεννήθηκες άντρας και οφείλεις να το δείχνεις σε κάθε σου ενέργεια, λες και ζούμε στην εποχή των σπηλαίων και πρέπει να σκοτώνεις τα θηράματα για να εξασφαλίζεις την τροφή στην οικογένεια.

*Φωνή Γεωργίου: Ήμαρτοοον

Ευτυχώς, σιγά-σιγά δείχνουμε να ξυπνάμε απ’ την νιρβάνα μας και προσαρμοζόμαστε στα νέα δεδομένα, αν και ακόμη και σήμερα, τα σχόλια τύπου “δεν είναι φυσιολογικό ο άντρας να κάνει το τάδε και το δείνα”, δεν λείπουν.

Ε, λοιπόν, ορισμένα πράγματα είναι απόλυτα φυσιολογικό να τα κάνει ένας άντρας χωρίς να του κολλάμε ταμπέλες ή να τον θεωρούμε λιγότερο άντρα απ’ τους υπόλοιπους κι αυτά είναι τα 10 πιο χαρακτηριστικά. Που θα πάει, σιγά-σιγά θα το συνηθίσουμε.

Μπορεί να βλέπει ρομαντικές ταινίες και να του αρέσουν

 

Η κριτική: “Δεν είναι δυνατόν ένας άντρας να κάθεται να βλέπει χαζορομαντικές ταινίες με έρωτες, αυτά είναι για τις γυναίκες, οι άντρες πρέπει να βλέπουν θρίλερ και πιστολίδι”.

Η αλήθεια: Συγγνώμη, αλλά έχω απολαύσει ταινίες όπως το ‘Notebook’ και το ‘Love Actually’ 100 φορές περισσότερο από χαζοπεριπέτειες με τον Jason Statham στις οποίες επί δύο ώρες τρακάρει αυτοκίνητα και πυροβολεί κακούς μέχρι να αναμετρηθεί με τον μεγάλο κακό και να τον συντρίψει. Ναι, προφανώς δεν είναι όλες οι ρομαντικές ταινίες ωραίες, όμως θα προτιμήσω το ‘Before Sunset’ απ’ το ‘Crank’ όλες τις ημέρες του χρόνου.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Το ‘Girls’ είναι μια απ’ τις αγαπημένες μου σειρές.

Μπορεί να κλαίει

 

Η κριτική: “Οι άντρες δεν κλαίνε”. Έτσι χωρίς ιδιαίτερες εξηγήσεις. Απλά δεν κλαίνε.

Η αλήθεια: Λολ. Όπως όλα τα ανθρώπινα όντα, έτσι κι οι άντρες, όχι απλά κλαίνε, αλλά πλαντάζουν. Σε στιγμές χαράς, στεναχώριας, συγκίνησης, είναι όχι απλά φυσιολογικό, αλλά και λυτρωτικό και όμορφο, να αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο και να ξεσπάς. Προσωπικά, έχω κλάψει σε χωρισμούς, σε ταινίες, απλά επειδή θυμήθηκα κάτι δυσάρεστο ή διάβασα κάτι που με συγκίνησε. Στο προτελευταίο επεισόδιο του ‘Six Feet Under’ μόνο, πρέπει να χάλασα 2 πακέτα χαρτομάντηλα.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Δακρύζω από συγκίνηση σχεδόν σε κάθε επεισόδιο του ‘Modern Family’.

Μπορεί να προσέχει την εμφάνισή του

 

Η κριτική: “Δεν είναι δυνατόν ένας άντρας να βάζει κρέμες, να φτιάχνει το μαλλί του και να κουρεύει τις τρίχες του, ο άντρας πρέπει να είναι αρρενωπός”.

Η αλήθεια: Το να φροντίζεις να μην κυκλοφορείς σαν το λέτσο ή τον βάρβαρο σίγουρα δεν μειώνει σε τίποτα τον ανδρισμό σου. Δεν είναι ανάγκη να καταφύγεις σε ακρότητες κι αναγνωρίζω ότι παραδείγματα όπως η χρήση μέικαπ είναι τουλάχιστον ακραία. Το να τριμάρεις όμως μία στο τόσο τις τρίχες της πλάτης σου αν είσαι σαν αρκούδος ή να φροντίζεις να μην έχεις ένα ενιαίο φρύδι είναι όχι απλά φυσιολογικό αλλά και αναγκαίο.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές ενυδατική κρέμα στα χέρια μου όταν έχουν ξεραθεί.

Μπορεί να μαγειρεύει

 

Η κριτική: “Ο άντρας δεν είναι για την κουζίνα, ο άντρας πρέπει να δουλεύει κι όταν επιστρέφει να τον περιμένει ένα ζεστό πιάτο φαγητό”.

Η αλήθεια: Ελπίζω να μην χρειάζεται όντως να επιχειρηματολογήσω κατά της παραπάνω γελοίας αντίληψης. Όσο είναι χρήσιμο για μια γυναίκα να ξέρει να μαγειρεύει, άλλο τόσο χρήσιμο είναι και για έναν άντρα. Κι όχι απλά χρήσιμο, αλλά κι ωραίο, αν γίνει κάτω απ’ τις κατάλληλες συνθήκες. Όσο για το ποιος πρέπει να μαγειρεύει σε μια σχέση; Πολύ απλά, όποιος έχει όρεξη και προλαβαίνει.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Έχω φτιάξει παστίτσιο να γλείφεις τα δάχτυλά σου.

Μπορεί να κάνει τις δουλειές του σπιτιού

 

Η κριτική: “Αυτή και φακιόλι θα σε βάλει να φορέσεις, δεν είναι για τους άντρες η σκούπα και το ξεσκονόπανο”.

Η αλήθεια: Αν δεν θέλεις να ζεις σαν γουρούνι, και σκούπα θα βάλεις και ξεσκονόπανο θα πιάσεις και σφουγγαρίστρα και τουαλέτα θα καθαρίσεις. Αν βαριέσαι να καθαρίσεις, πλήρωσε κάποιον να το κάνει, πάντως το να συγυρίζει το σπίτι η γυναίκα/κοπέλα/μάνα σου δεν είναι λύση, είναι για λύπηση.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Μου αρέσει να βάζω ηλεκτρική και να βλέπω τη σκόνη να εξαφανίζεται.

Μπορεί να κάθεται σπίτι με τα παιδιά

 

Η κριτική: “Αν κάποιος γονιός πρέπει να κάτσει σπίτι με τα παιδιά, αυτή θα είναι φυσικά η μητέρα, η οποία αν χρειαστεί θα αφήσει τη δουλειά της για να τα φροντίζει”.

Η αλήθεια: Έτσι γίνεται συνήθως, όμως αν ο άντρας μπορεί να δουλέψει απ’ το σπίτι, ή ακόμα αν η γυναίκα έχει καλύτερη δουλειά με υψηλότερο μισθό και προοπτικές, δεν βλέπω που είναι το κακό να είναι ο πατέρας αυτός που θα κάτσει ένα διάστημα σπίτι για να φροντίσει τα παιδιά.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Δεν θα με χαλούσε καθόλου να καθόμουν ένα χρόνο σπίτι για να μεγαλώσω το παιδί μου.

Μπορεί να κάνει yoga/pilates κι άλλες παρεμφερείς μορφές γυμναστικής

 

Η κριτική: “Ο άντρας είναι για να παίζει μπάσκετ, να σηκώνει βάρη και να τρέχει, όχι για yoga και τέτοια χορευτικά”.

Η αλήθεια: H yoga είναι μια εξαιρετική γυμναστική τόσο για άντρες, όσο και για γυναίκες. Επίσης, pilates, zumba κι άλλες μορφές άσκησης, απευθύνονται και στα δύο φύλα και σίγουρα δεν είναι κακό για έναν άντρα να τις εφαρμόζει.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Προσωπικά, γυμνάζομαι μόνο παίζοντας μπάσκετ πλέον. Έχω όμως φίλους που κάνουν και yoga και pilates κι όχι μόνο δεν ντρέπονται, αντίθετα μιλούν διαρκώς για τα οφέλη τους.

Μπορεί να αφήνει την γυναίκα να οδηγήσει

 

Η κριτική: “Στο αυτοκίνητο πάντα θα οδηγάει ο άντρας, έτσι πρέπει κι έτσι οφείλει να κάνει, δεν είναι δυνατόν να είναι συνοδηγός όταν στο τιμόνι είναι γυναίκα”.

Η αλήθεια: Για όνομα του Θεού. Ξέρω πάρα πολλές γυναίκες που οδηγούν πολύ καλύτερα από μένα κι απ’ τους περισσότερους φίλους μου. Σε ό,τι αφορά την σκέψη “μα τι θα πει ο κόσμος που θα είσαι συνοδηγός σε γυναίκα”, ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω τέτοια κόμπλεξ. Και πολύ τα κρατήσαμε εδώ που τα λέμε.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Με την κοπέλα μου κάθε φορά δίνουμε μάχη για το ποιος θα πάρει αμάξι, αφού κι οι δύο βαριόμαστε. Όταν την πείθω να οδηγήσει και κάθομαι αναπαυτικά στη θέση του συνοδηγού, είναι η καλύτερή μου.

Μπορεί να μην βλέπει μπάλα

 

Η κριτική: “Θα τρελαθούμε εντελώς, άντρας που δεν βλέπει αθλητικά; Και τι βλέπει, μπαλέτο;”

Η αλήθεια: Ακόμη κι εγώ που είμαι τρελαμένος με τα αθλητικά και μπορώ να βλέπω μπάλα όλη μέρα, μπορώ να καταλάβω απόλυτα έναν άντρα που βαριέται και προτιμά να κάνει κάτι άλλο. Λέγεται διαφορετικός χαρακτήρας και προσωπικότητα που σημαίνει πως (ευτυχώς) δεν είναι υποχρεωτικό να αρέσουν σε όλους τα ίδια πράγματα. Και ναι, μπορεί σε κάποιον η μπάλα να φαίνεται τρομερά βαρετή, όπως σε κάποιον άλλο να φαίνεται βαρετό το θέατρο.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Τελευταία, οι φορές που προτιμάω να κάνω κάτι άλλο απ’ το να κάτσω σπίτι να δω έναν αγώνα γίνονται όλο και περισσότερες. Και σπάνια το μετανιώνω.

Μπορεί να αφήνει τη γυναίκα να πληρώσει

 

Η κριτική: “Ο άντρας οφείλει πάντα να κερνάει, δεν επιτρέπεται η γυναίκα να βγάζει έξω το πορτοφόλι της”.

Η αλήθεια: Στο πρώτο ραντεβού, να το δεχτώ. Είναι μια ρομαντική παράδοση, η οποία αν και λίγο αναχρονιστική, δεν παύει να είναι ευγενική. Από εκεί και πέρα, καταντάει αστείο. Όχι μόνο να νιώθεις την υποχρέωση να πληρώνεις συνέχεια και για τους δύο, αλλά και να μην αφήνεις τη γυναίκα μία στο στο τόσο να σε κερνάει. Ίσα-ίσα, που είναι τρομερά υποτιμητικό και προσβλητικό για τη γυναίκα το να μη δέχεσαι τα λεφτά της.

Δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ: Έχω δεχθεί ευχαρίστως κεράσματα από την κοπέλα μου, τα οποία φυσικά έχω ανταποδώσει αργότερα.