10 πράγματα που μετανιώνουμε γιατί δεν τα κάναμε

‘Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες’. Μπορεί η προηγούμενη πρόταση να αποτελεί μεγάλο κλισέ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι αληθινή. Τα μεγαλύτερα κλισέ, άλλωστε, αποτελούν μεγάλες αλήθειες. Για αυτό είναι κλισέ, επειδή είναι αληθινά. Τέλος πάντων.

Το θέμα είναι ότι υπάρχουν πολλά βράδια -γιατί συνήθως βράδυ κάνουμε τέτοιου είδους σκέψεις- που είτε τα λεπτά που μεσολαβούν από τη στιγμή που θα ξαπλώσουμε μέχρι να μας πάρει ο ύπνος, είτε κατά τη διάρκεια των ονείρων μας μάς απασχολεί μία στιγμή ή μία περίοδος από το παρελθόν μας που δεν κάναμε αυτό που πραγματικά θέλαμε. Αφήσαμε την ευκαιρία και το χρόνο να χαθεί. Καμιά φορά σκεφτόμαστε και αυτά που κάναμε και τα μετανιώσαμε. Αλλά τουλάχιστον σε αυτές τις περιπτώσεις πάθαμε και μάθαμε (;). Δεν μείναμε με εκείνο το ‘αχ’ και το ‘γιατί’ να μας κατατρώνε γιατί δειλιάσαμε μια στιγμή ή δεν οργανώσαμε τη ζωή μας όπως ακριβώς θέλαμε.

Πάμε να δούμε 10 πράγματα που δεν κάναμε -και δεν μπορούμε να κάνουμε πλέον- και κάθε φορά που έρχονται στο μυαλό μας τα συνοδεύει ένας μικρός -ή και μεγάλος- αναστεναγμός.

Δεν πήγαμε Erasmus

Σ’ ένα άτυπο γκάλοπ στα γραφεία της 24MEDIA, το Erasmus ήταν η πιο άμεση απάντηση που πήρα στην ερώτηση ”τι έχεις μετανιώσει που δεν έχεις κάνει μέχρι σήμερα;”. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει πάει κανείς μας Erasmus, ο Ηλίας άλλωστε μας έγραψε τις σχετικές εμπειρίες του. Οι υπόλοιποι αφότου αντιληφθήκαμε -πάντα αφότου είχε τελειώσει η διορία των αιτήσεων ή είχαμε αποφοιτήσει- το πόσο σημαντική ήταν η εμπειρία του συγκεκριμένου προγράμματος, αρκεστήκαμε στο να επισκεπτόμαστε όσους φίλους είχαμε και βρίσκονταν σε κάποια άλλη χώρα για Erasmus.

Γιατί δεν το κάναμε: Ποιος τρέχει τώρα μόνος του για 3+ μήνες σε ξένη χώρα; Άσε που όταν γυρίσουμε θα χρωστάμε, άλλα τόσα μαθήματα.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Να δώσουμε κατατακτήριες για να περάσουμε σε μια σχολή μόνο και μόνο για να πάμε Erasmus.

Δεν μιλήσαμε στο κορίτσι που κοιταζόμασταν σ’ εκείνο το μπαρ

Μπήκες σε ένα μπαρ και απέναντι από εκεί που καθόσουν βρήκες ένα κορίτσι που σου άρεσε πολύ. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Έψαχνες να βρεις θάρρος για να πας να τις μιλήσεις. Πήρες δεύτερο ποτό. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Πήρες τρίτο ποτό. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Την κοιτούσες. Σε κοιτούσε. Εδώ υπάρχουν δύο πιθανές εκδοχές: Την πήραν οι φίλες της και έφυγαν από το μαγαζί ή της έπιασε την κουβέντα κάποιος άλλος.

Γιατί δεν το κάναμε: Γιατί πέρασαν από το μυαλό μας όλα τα αρνητικά σενάρια που μπορούσαν να συμβούν και αν τελικά την πλησιάζαμε θα της λέγαμε ”άντε γαμήσου και εσύ και ο γρύλος σου”.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Φτιάχνουμε λίστες με τις αντίστοιχες χαμένες ευκαιρίες που δεν αρπάξαμε στη ζωή μας.

Δεν σπουδάσαμε σ’ άλλη πόλη από αυτή που μεγαλώσαμε

Όταν ήρθε εκείνη η κρίσιμη ώρα να συμπληρώσουμε το μηχανογραφικό δεν υπήρξε κάποιος να μας ενημερώσει ποιο θα ήταν το μεγαλύτερο σχετικό πράγμα που θα μας έκανε να μετανιώσουμε. Έτσι και αλλιώς οι περισσότεροι δεν μείναμε ικανοποιημένοι από τη σχολή που τελειώσαμε. Ας είχαμε να μετανιώνουμε για ένα πράγμα λιγότερο.

Γιατί δεν το κάναμε: Δεν μπορούσαμε να μείνουμε μακρυά από το φαγητό της μαμάς. Άσε που θα έπρεπε να δουλέψουμε για να τα φέρουμε βόλτα.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Τίποτα. Βλέπουμε το ‘Λόγω Τιμής’ και μας πιάνει μελαγχολία.

Δεν παραιτηθήκαμε όταν έπρεπε από μια δουλειά

Όλοι έχουμε βρεθεί σε μια δουλειά που είτε δεν μας πλήρωναν, είτε δουλεύαμε 55 αντί για 40 ώρες την εβδομάδα. Και επιπλέον είχαμε έναν προϊστάμενο που έκανε τον Χίτλερ να μοιάζει με κανίς και αντί να παραιτηθούμε γενικώς ή έστω νωρίς, μείναμε εκεί κολλημένοι λες και περιμέναμε να πάρουμε σύνταξη.

Γιατί δεν το κάναμε: Φοβόμασταν ότι δεν θα βρούμε άλλη δουλειά.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Ότι όχι μόνο έπρεπε να είχαμε παραιτηθεί στην πρώτη στραβή, αλλά έπρεπε να είχαμε βάλει και μία βόμβα να ανατινάξουμε το κτίριο των γραφείων που στεγαζόταν η δουλειά μας.

Δεν μάθαμε κάποιο μουσικό όργανο

Όσοι δεν πήγαμε σε μουσικό σχολείο -οι περισσότεροι δηλαδή- περάσαμε τον περισσότερο χρόνο μας μακρυά από το σχολείο, παίζοντας ποδόσφαιρο/μπάσκετ και μαθαίνοντας σε κάποιο φροντιστήριο αγγλικά. Όταν στην πενθήμερη τα κορίτσια περιτριγύριζαν σαν μέλισσες τον τύπο με την κιθάρα, καταλάβαμε ότι κάτι είχαμε κάνει λάθος.

Γιατί δεν το κάναμε: Το θεωρούσαμε φλώρικο.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Θα μπορούσαμε να είχα γίνει ροκ σταρ.

Δεν ταξιδέψαμε με InterRail

Όσοι δεν πήγαμε Erasmus εναποθέσαμε τις ελπίδες μας για ξέφρενες στιγμές σε μη τουριστικές ευρωπαϊκές χώρες στο InterRail. Σ’ εκείνο το εισιτήριο που αν είσαι μέχρι 28 ετών μπορείς να γυρίσεις τη μισή Ευρώπη με τρένο με χαμηλό αντίτιμο.

Γιατί δεν το κάναμε: Τη μία δεν είχαμε λεφτά, την άλλη δεν είχαμε παρέα και όταν βρήκαμε και τα δύο δεν μπορούσαμε να πάρουμε τόσο μεγάλη άδεια από τη δουλειά.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Αρκούμαστε στο να βλέπουμε ξανά και ξανά το Eurotrip. Ό,τι πιο κοντά στο InterRail που είχαμε ονειρευτεί.

Δεν ξαναμίλησαμε μ’ έναν κολλητό μας εξαιτίας μιας γυναίκας

Μπορεί το ‘δεν θα αφήσουμε καμιά γυναίκα ανάμεσά μας‘ ν’ αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες πάνω στους οποίους χτίζονται οι αντρικές φιλίες, παρόλα αυτά σχεδόν όλοι τον έχουμε έστω μια φορά στη ζωή μας γκρεμίσει. Σαν να μην έφτανε ο τσακωμός για χάρη μιας γυναίκας με κάποιον κολλητό μας, του το κρατήσαμε μανιάτικο και δεν του μιλήσαμε ποτέ, καταστρέφοντας έτσι μια παιδική φιλία.

Γιατί δεν το κάναμε: Όπως λέει και το τραγούδι: ”…αυτό που νιώθεις πες το πριν το σκεφτείς γεννήθηκα μεγάλος εγωιστής…”.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Έχουν περάσει πολλά χρόνια για να του μιλήσουμε ξανά.

Δεν βάλαμε σκουλαρίκι

Αφού περάσαμε την ηλικία που θεωρούσαμε πως όσοι φορούσαν σκουλαρίκι θεωρούνταν αλήτες, μπήκαμε στην εφηβεία και το σκουλαρίκι μετατράπηκε σε μαγκιά. Όταν συνειδητοποιήσαμε πως αποτελούσε απλά ένα αξεσουάρ της εξωτερικής εμφάνισης μας, θεωρήσαμε ότι ήμασταν πλέον μεγάλοι για να το κάνουμε.

Γιατί δεν το κάναμε: Δεν μας άφηναν οι γονείς μας.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Ότι αν είχαμε κάνει την αρχή, σήμερα θα είχαμε περισσότερα piercing κι από τον Ντένις Ρόντμαν.

Δεν δουλέψαμε στο εξωτερικό

Στην αρχή το συγκεκριμένο σενάριο φάνταζε ιδανικό για την απόκτηση εμπειριών από μια ξένη χώρα. Τα τελευταία χρόνια με την κρίση, μοιάζει για πολύ κόσμο ως η μοναδική λύση για επιβίωση.

Γιατί δεν το κάναμε: Εδώ, δεν πήγαμε Erasmus για διακοπές, θα πηγαίναμε για δουλειά στο εξωτερικό;

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Στο εξωτερικό θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση από αυτή που είμαστε τώρα στην Ελλάδα.

Δεν προλάβαμε να πούμε ‘σ’ αγαπώ’ σ’ έναν άνθρωπο που δεν ζει πια

Όλα τα παραπάνω πράγματα που δεν κάναμε, λίγο πολύ θα τα ξεπεράσουμε. Το να μην προλάβαμε να εκφράσουμε τα αληθινά μας συναισθήματα σε κάποιον δικό μας άνθρωπο (συγγενή ή φίλο) που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, είναι κάτι που πολύ δύσκολα ξεπερνιέται.

Γιατί δεν το κάναμε: Είχαμε όλη τη ζωή μπροστά μας για να το κάνουμε.

Τι σκεφτόμαστε τώρα: Θα δίναμε τα πάντα για να μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω.