Απαντήσαμε σε 19 τσατ με στίχους της Μποφίλιου

Όλα ξεκίνησαν από εκείνο το υπέροχο και καταραμένο παιχνίδι. Αυτό που τις δύσκολες ώρες που μία συζήτηση πάει να σοβαρέψει επικίνδυνα βαρετά, πιάνεσαι από μία λέξη του συνομιλητή σου και του απαντάς με ένα τραγούδι. Με ένα στιχάκι που την περιέχει.

*Παρεμπιπτόντως, σε περίπτωση που δεν το ξέρεις το κόλπο, πέρα από τις φορές που παίζεις το συγκεκριμένο παιχνίδι για πλάκα ή για να ακονίσεις τη μουσική σου μνήμη, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος διαφυγής από μία βαρετή κουβέντα από αυτό.

Τέλος πάντων, τώρα που έγινες παγαποντικά, σοφότερος. Ας περάσουμε στη σημερινή φάρσα, για την οποία θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου, διαδικτυακούς και κανονικούς, που δεν με έβρισαν παρά την υπερβολική δόση Νατάσας Μποφίλιου που έλαβαν τις τελευταίες ημέρες από εμένα.

Και με κίνδυνο να μείνω με το ‘σε έχω βρει και σε χάνω’ στο χέρι, και να μετράω απώλειες και (μ)πλοκ ντιλίτ, θέλω να αφιερώσω το σημερινό κείμενο στον μποφιλικό Ηλία Αναστασιάδη, ο οποίος αγαπάει Νατάσσα και δεν ντρέπεται να το πει και να περάσω στα screenshots.

** Σημείωση Συντάκτη: Μην το δοκιμάσετε μόνοι στα social media.

‘Τι κάνεις;‘, ήταν η ερώτηση.

Μέχρι και το σήμα έπεσε εκείνη την ώρα.

Την ίδια ώρα, σε ένα άλλο τσατ, θεατρόφιλο, συζητούσαμε αν το βράδυ, θα έχει καλό καιρό να πάμε στο Ηρώδειο.

Μας καταλάβανε.

Μας την είπανε.

Μας δουλεύουνε.

Μας γλεντάνε.

Όταν θέλεις να πεις μία καλημέρα. Διαφορετική.

Όταν γίνεσαι κακός.

Τελικά, ήρθαν οι μέρες του φωτός, που λέμε στο άλλο τσατ από πάνω.

Επόμενη ημέρα, πιο βαριά και ασήκωτη. Σε ένα άλλο τσατ, πιο βαρύ και ασήκωτο.

Μποφίλιου στην καρδιά.

Περιέχει τοποθέτηση προϊόντος.

Επόμενη ημέρα. Σε ένα ραντεβού, στα τυφλά.

Η εκδίκηση για το ‘Ερρικούλι’, δεν άργησε να έρθει.