Αυτό, που έχεις συνάχι και κάνεις σαν μελλοθάνατος, κόψ’ το

Ασθενείς, σου το λέω ασθενείς.

Θέλω το εύθυμο αυτό ξεκίνημα, να το εκλάβεις ως μία ένδειξη καλής θελήσεως για αυτό που έρχεται παρακάτω. Και να ξέρεις ότι στα γράφω καλοπροαίρετα. Γιατί αλήθεια, αν ανήκεις και εσύ στην κατηγορία εκείνων των αντρών που κόβονται με το μαχαίρι του βουτύρου και ξαγρυπνούν για το αν πρέπει ή όχι να κάνουν αντιτετανικό ορό, τότε το παρόν κείμενο σε ενδιαφέρει. Και πολύ μάλιστα.

Γιατί είσαι ανυπόφορος. Και πατάω ένα pause εδώ, για να πάρουμε μία ανάσα, να ηρεμήσουμε και εσύ και εγώ, γιατί έτοιμη είμαι να τον αλλάξω τον τίτλο σε Κατηγορώ και στο δρόμο που χάραξε ο Ζολά, να αρχίσω η Ζουρλή, να στα χώνω.

Στην ιστορία της γκρίνιας, οι άντρες έρχονται δεύτεροι και καταϊδρωμένοι. Οπότε όχι, δεν σκοπεύω να αλλάξω τον κόσμο σήμερα. Έτσι. Με ένα κείμενο. Άλλωστε, όταν μπορεί ο άλλος να παίξει το χαρτί της γυναικείας περιόδου είναι τουλάχιστον αυτοκτονικό, να παίξω τα ρέστα μου. Παρόλα αυτά, δεν αντέχω να μην γράψω αυτήν την πανέξυπνη και πάνσοφη ατάκα της γιαγιάς μου, που λέει ότι “Αν οι άντρες άντεχαν τον πόνο, θα γίνονταν μάνες“.

Αχ, ωραία ηρεμία. Πάμε πάλι λοιπόν.

Όλα ξεκίνησαν όταν κάποιος στην παρέα, φτερνίστηκε. Ή μάλλον, φταρνίστηκε. Μου αρέσει καλύτερα. Τέλος πάντων, όπως και αν το πω, το θέμα είναι ότι αμέσως μετά το πρώτο αψού, ένα μαύρο σύννεφο κουλουριάστηκε πάνω από το κεφάλι του και δυστυχώς, μας πήρε και μας η καταιγίδα. Αλήθεια, δεν πρέπει να πέρασαν τρία λεπτά και ένας φοβερός μονόλογος του οποίου τα πνευματικά δικαιώματα μας ζητά η οικογένεια του Αισχύλου, ξεκίνησε. “Καλύτερα να με σκοτώσεις, παρά να με κολλήσεις συνάχι” back to back με ένα “ποιος με καταράστηκε γ$%#%:@%” και μια κραυγή απελπισίας, έδωσε στην ατμόσφαιρα μία εσάνς Νίκου Φώσκολου.

Καλημέρα ζωή, καληνύχτα διασκέδαση, η φάση μας.

Τι μίρλα βιώσαμε εκείνο το βράδυ. ΤΙ.

Όμως η αλήθεια είναι, ότι αυτός ο γκρινιάρης φίλος μας δεν είναι παρά μία σταγόνα σε έναν ωκεανό από άντρες που δεν μπορούν να μην έχουν το πιο δυνατό ανοσοποιητικό στον κόσμο. Οσονούπω, θα σου δώσω μία δική μου εκτίμηση του γιατί μπορεί να συμβαίνει όλο αυτό το δράμα. Για την ώρα, ας συμφωνήσουμε ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ.

Ενός λεπτού σιγή για τις φορές που οι άντρες της ζωής μιας γυναίκας δεν την έχουν αφήσει να κοιμηθεί γιατί ‘κάτι τους πονάει στην κοιλιά και δεν ξέρουν τι μπορεί να είναι’.

Μην είναι το πολύ πεπόνι;

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες που σίγουρα έχεις συναντήσει και σχεδόν σίγουρα, ανήκεις σε κάποια από αυτές. Να πέσει η κάρτα, παρακαλώ.

Ο ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΑΣΘΕΝΗΣ

Αν ο Μπέζος, έπαιζε στο Game of Thrones, τότε πλάι σε αυτήν την κατηγορία θα βρισκόταν το μπάσταρδο του Δόγκανου. Ο κάτι Σνόου.

Μιλάμε για τον άντρα που μπορεί να σε πάρει τηλέφωνο και να σε ξυπνήσει, να σε βγάλει από το μίτινγκ ή τις πιλάτες για να σου πει με τη φωνή ‘έκτακτο περιστατικό’: “πετάει το μάτι μου, λες να βγάζω κριθαράκι; Ή μήπως παθαίνω αποκόλληση;“.

Αγαπημένη έκφραση: “Ρε παιδιά, τι έχω; Πείτε μου τι έχω;“

Ο ΜΙΚΡΟΒΙΟΦΟΒΙΚΟΣ

Εντάξει, μετρημένα κουκιά ήταν ότι θα κάνω αναφορά στον Ντετέκτιβ Μονκ ή τον Σέλντον. Γενικά, τους ψυχαναγκαστικούς της καρδιάς μας.

Είναι ο τύπος που αν μάθει ότι πονάει ο λαιμός σου, θα σε θέσει σε κατ’οίκον περιορισμό τόσο χαλαρά που σχεδόν θα πιστέψεις ότι σου κάνει πλάκα. ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ.

Αγαπημένη έκφραση: “Παιδιά, μακριά μακριά. Ακούω και από εδώ“.

Ο ‘ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;’

Άφησα την γενική κατηγορία για το τέλος, για να μη με λες και εμπαθή. Εδώ, βρίσκεται σχεδόν το 90% των αντρών. Και των χαρακτήρων σειράς και των γνωστών αγνώστων από πάνω. Δεν το έμαθες από μένα, αλλά φήμες λένε ότι το υπόλοιπο 10% που δεν παθαίνει πανικό με έναν απλό βήχα, βρίσκεται ήδη στη ΝΑΣΑ. Για πειράματα. Μόλις έχουμε νέα, θα σε ενημερώσω.

Αγαπημένη έκφραση: “Πείτε μου ρε παιδιά, είναι σοβαρό;“

Δεν μεταδίδω άλλο. Μία συμβουλή έχω να σου δώσω και εσύ άμα θες ρίξτην και στο πηγάδι: Όταν κάτι δεν πάει καλά, όταν νιώθεις την αρρρρρρώστια που έλεγε και ο Κυριακίδης να σε ρίχνει στο βούρκο της μίρλας, τότε θυμήσου τα λόγια μιας σοφού και ‘Χαλάρωσε, μην το κάνεις’.

Εντάξει σόρι, αλλά σου άξιζε λίγο. Παραδέξου το.