Barack Obama: Ένας ροκ σταρ στην Αθήνα

Δεν μπορεί όμως να γίνει αλλιώς. Καλεσμένος ως κεντρικός ομιλητής σε συζήτηση με τον πρόεδρο του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, Ανδρέα Δρακόπουλο στο πλαίσιο του SNF Nostos Conference με θέμα το μέλλον της Δημοκρατίας είναι ο 44ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Barack Obama.

Το κοινό έξω από τη Λυρική είναι ετερόκλητο. Ακαδημαϊκοί, επαγγελματίες από τον χώρο της ψυχικής υγείας, φοιτητές, αρκετοί ξένοι, Έλληνες, νέοι, ηλικιωμένοι, βρίσκεις τα πάντα. Υπάρχει μια αγωνία για το τι θα ακολουθήσει, νιώθεις ότι είσαι νωρίς σε κάποιο μουσικό φεστιβάλ και έχεις μπροστά σου λίγες ώρες μέχρι να εμφανιστεί το μεγάλο όνομα, οι headliners, αυτοί για τους οποίους είναι όλοι εκεί.

Λίγο μετά τις 16.30 αρχίζουμε να μπαίνουμε στη μεγάλη αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ. Είναι σχεδόν γεμάτη, όλοι θέλουν να μπουν νωρίς, να κρατήσουν τη θέση τους και σε καμία περίπτωση δε θέλουν να συμβεί κάποιο απρόοπτο και να χάσουν την ομιλία του headliner. Όπως είναι φυσικό από τη στιγμή που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο δε μου κάνει καμία εντύπωση που η αίθουσα είναι γεμάτη από πολιτικούς, ανάμεσα τους οι Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας – οι τυχεροί που είχαν την ευκαιρία να βγάλουν και μια φωτογραφία μαζί του για τα σόσιαλ.

Ο Obama μπαίνει στην αίθουσα στις 17.36 και αυτή πέφτει από τα χειροκροτήματα. Είναι πολύ χαρισματικός επικοινωνιακά άνθρωπος και δε χρειάζεται να τον δεις από κοντά για να το καταλάβεις. Από κοντά καταλαβαίνεις ότι έχει αυτή την αύρα που έχουν οι ροκ σταρς. Ίσως γι’ αυτό με το που εμφανίζεται ακούγονται επευφημίες, μικρά ουρλιαχτά, σαν να ανέβηκε στη σκηνή ένας σπουδαίος τραγουδιστής.

Έχει κάνει τόσο δουλειά το επιτελείο του που κάθε τι με το οποίο ασχολείται γίνεται είδηση, πουλάει, απασχολεί. Δε μιλάω μόνο για τα πολιτικά, αλλά ας δούμε για παράδειγμα τι γίνεται κάθε Χριστούγεννα όταν βγάζει τις λίστες με τα αγαπημένα του τραγούδια και βιβλία για τη χρονιά, λίστες που είναι σίγουρα πιο επιδραστικές από εκείνες μεγάλων παραδοσιακών Μέσων.

Ο Obama ξέρει πώς να ευχαριστεί τον κόσμο και να κρατά το ενδιαφέρον αμείωτο. Όση ώρα έχει τον λόγο, ακούγεται μόνο αυτός. Δεν είναι μία τυπική συνέντευξη αλλά ο Ανδρέας Δρακόπουλος μοιάζει να του πασάρει τις θεματικές και έπειτα ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ βάζει την μπάλα στο καλάθι, αναπτύσσοντας απόψεις.

Όσα λέει ακούγονται ολόσωστα, ιδανικά για λειτουργία σε έναν κόσμο που έτσι θα έπρεπε να είναι και να λειτουργεί. Στο μετακαπιταλιστικό σύμπαν του 2023 όμως δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα τις πραγματώσουν όσοι αποφασίζουν. Μπορεί να είναι πολύ καλές «καλές απόψεις» και δεν ξέρω κατά πόσο έχουν εφαρμογή σε όσα ακατανόητα συμβαίνουν σε αυτόν τον μπερδεμένο, πολωμένο, σκληρό, άνισο και άδικο κόσμο. Είναι πράγματα που μόνο θετικό αντίκτυπο έχουν όταν ακούγονται και είναι πραγματικά ευχάριστο που αυτός που τα λέει έχει το εκτόπισμα, τη δύναμη και την εξουσία να το κάνει. Κάποια έχουμε φτάσει να τα θεωρούμε προοδευτικά, ενώ μιλάμε για πράγματα που θα έπρεπε να τα έχουν ήδη λύσει.

Το χιτ της βραδιάς, αυτό που βλέπω να έχει γίνει viral από χτες στα σόσιαλ, είναι το «Υπάρχουν παντού απελπισμένοι άνθρωποι που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Δείτε τι γίνεται αυτή την εβδομάδα. Προσευχόμαστε και θέλουμε αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν. Όμως συγκρίνετε την προσοχή που έλαβε αυτό το γεγονός σε σχέση με τους 700 ανθρώπους που πνίγηκαν. 700 άνθρωποι πνίγηκαν, αυτό είναι αστήρικτο δεν μπορεί να συμβαίνει. Το ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτούς δεν είναι αλήθεια και το γνωρίζουμε. Ξέρουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα για αυτούς τους ανθρώπους».

Ανάμεσα σε όσα είπε αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι το «Η Δημοκρατία είναι εγκλωβισμένη και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε γι’ αυτό. Λέω στα παιδιά μου να κλείσουν τα τηλέφωνά τους, να βγουν έξω, να μιλήσουν με ανθρώπους. Να δουν τα πράγματα πιο “πλατιά”. Η ζωή είναι σύντομη, πρέπει να έχουμε το θάρρος να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε. Δείτε τι συμβαίνει στην Ουκρανία, τι συνέβη με το πρόσφατο ναυάγιο. Σκεφτόμουν, στην Ακρόπολη, ο ξεναγός μάς έλεγε πως υπάρχουν ερείπια πάνω στα οποία χτίστηκε η πόλη. Αυτό πρέπει να κάνουμε, να χτίσουμε πάνω στα ερείπια. Αυτό είναι η Δημοκρατία. Αν συνεργαστούμε και συμμαχήσουμε, θα ξαναχτίσουμε πάνω στα ερείπια. Αυτό είναι το μήνυμά μου στους νέους», και σκέφτομαι πόσο χαμένη ευκαιρία αποτέλεσαν οι πρώτες εκλογές, αυτές της απλής αναλογικής, όπου στόχος ήταν να κάτσουν τα κόμματα σε ένα τραπέζι και να συνομιλήσουν, να βρουν ένα κοινό τόπο συζήτησης.

 

Αυτό που μου άρεσε, ήταν που έδειξε πώς πρέπει να είναι οι σύγχρονες κοινωνίες μιλώντας για την πόλη του το Σικάγο. «Αν βρεθείτε στην πόλη, από όπου κατάγομαι το Σικάγο, θα βρείτε μια ελληνική πόλη – υπάρχουν πολλοί Έλληνες εκεί, θα βρείτε μια μικρή Βαρσοβία και μια μικρή Ινδία», κάτι που είχε ενδιαφέρον να ακουστεί σε μια αίθουσα με παρευρισκόμενους όσους θέλουν να υψώσουν φράκτες για να αφήσουν εκτός όσους έχουν ανάγκη.

Εξίσου σημαντικός ήταν ο έπαινος στο έργο της Σοφίας Κουβελάκη (που τον προλόγισε μάλιστα), διευθύντριας του HOME Project, της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που φροντίζει ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες στην Ελλάδα και συνεργάζεται με το Ίδρυμα Obama, και ο πρώην πρόεδρος προέτρεψε για τη δημιουργία περισσότερων παρόμοιων πρωτοβουλιών. «Η ενσυναίσθηση είναι το θεμέλιο μιας λειτουργικής δημοκρατίας. Πρέπει να ξαναμάθουμε να ακούμε τους άλλους, να κατανοούμε τις ιστορίες τους και έτσι να εντοπίζουμε αυτά που μας ενώνουν», όπως είπε χαρακτηριστικά.

Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την ομιλία του από τη χτεσινή συζήτηση στο SNF Nostos 2023 Conference στο NEWS24/7.