ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Ένα Σάββατο στο γήπεδο με την ποδοσφαιρική ομάδα των ηθοποιών

Βρεθήκαμε στο Δημοτικό Στάδιο Πεύκης και παρακολουθήσαμε την ομάδα του Σωματείου των Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) να κερδίζει 5-1 τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και να κάνει βλέψεις για πρωτάθλημα, μετά από σχεδόν μία δεκαετία.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ANDREAS PAPAKONSTANTINOU/TOURETTE PHOTOGRAPHY

Κάποιοι είχαν θεατρική παράσταση, άλλοι πρόβες ή τηλεοπτικό γύρισμα μέχρι αργά το προηγούμενο βράδυ. Το πολύ πρωινό ξύπνημα, στις 7 π.μ. και μάλιστα Σάββατο, για να βρεθούν μιάμιση ώρα μετά στο Δημοτικό Στάδιο Πεύκης, δεν ήταν εύκολο για κανέναν. Κι όμως, στις 8.45 π.μ. ήταν όλοι τους εκεί· στη σέντρα του γηπέδου, έχοντας αφήσει πίσω οικογένεια, παιδιά, φίλους, ξεκούραση, προσωπικό ελεύθερο χρόνο, για να παίξουν ποδόσφαιρο.

«Πρέπει να είσαι “άρρωστος” για να θέλεις να τρέχεις πάνω-κάτω το γήπεδο κι ενώ οι σωματικές σου αντοχές δεν είναι οι καλύτερες, τη στιγμή που θα μπορούσες να είσαι σπίτι και να χαλαρώνεις από την εξαντλητική εβδομάδα. Εμείς εδώ, πάσχουμε από την ίδια αρρώστια: την αγάπη για την μπάλα», μου εξηγεί ο Νίκος Βατικιώτης λαχανιασμένος, λίγα λεπτά αφού βγήκε αλλαγή πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου και κάθισε στον πάγκο. 

Ο ηθοποιός, που παίζει στην Ιλιάδα του Ομήρου της Κάρμεν Ρουγγέρη στο Christmas Theatre, τον είδαμε φέτος στη σειρά Ναυάγιο στο Mega και τώρα, πρωταγωνιστεί στη 2η σεζόν του Έρωτας Φυγάς στον Ant1, είναι ένας από τους βασικούς παίκτες της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΣΕΗ, του Σωματείου των Ελλήνων Ηθοποιών

«Η δημιουργία της ομάδας ξεκίνησε από μία συζήτηση που είχαμε με τον Παύλο Κοντογιαννίδη και άλλους ηθοποιούς να παίζουμε παρέα, να αθλούμαστε και να διασκεδάζουμε. Οργανωθήκαμε και στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ιδρύθηκε η Ποδοσφαιρική Ομάδα του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών», αναφέρει ο βετεράνος Θάνος Κανούσης, που του έχει δοθεί τιμής ένεκεν ο τίτλος του προέδρου. 

Ο ηθοποιός και συγγραφέας, που από το 2004 τρέχει εταιρεία παραγωγής συναυλιών -φέτος, συνεργάζεται με τους Φίλιππο Πλιάτσικα, Κώστα Τουρνά, Διονύση Τσακνή και Βαγγέλη Γερμανό και προσεχώς, θα κυκλοφορήσει τη βιογραφία του Βασίλη Καρρά, με τον οποίο είχαν δουλέψει 20 χρόνια-, υπογραμμίζει ότι από τους βασικούς στόχους εξαρχής ήταν να αναπτύξουν έντονη φιλανθρωπική δράση. «Και το έχουμε καταφέρει. Σε κάθε σεζόν, με το που γλυκαίνει ο καιρός, ώστε να μπορεί να έρχεται και ο κόσμος πιο εύκολα στο γήπεδο, διοργανώνουμε φιλικούς αγώνες. 

Πέρυσι την άνοιξη για παράδειγμα, παίξαμε με τους Βετεράνους του Ολυμπιακού για να συγκεντρώσουμε χρήματα και είδη ανάγκης για το Χριστουδούλειο Ορφανοτροφείο Θηλέων Χαΐδαρίου, αλλά και με τον Α.Σ. Ποντίων Δραπετσώνας για την ενίσχυση του Συλλόγου Κακοποιημένων Γυναικών και Μονογονεϊκών Οικογενειών, “Ελπίδα Μάνας”».

Ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΣΕΗ, Θάνος Κανούσης.

Στον αγώνα του περασμένου Σαββάτου, όμως, στις 3 Φεβρουαρίου, δεν αναμετρήθηκαν σε κάποιο φιλικό. Έπαιξαν με την ομάδα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και κέρδισαν με 5-1. Ήταν το 11ο παιχνίδι της σεζόν, που τους έφερε στην 6η θέση του Πρωταθλήματος Τύπου με 5 νίκες, 3 ήττες και ισάριθμες ισοπαλίες – στην κορυφή βρίσκεται η ομάδα του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων. 

Το ένα και μοναδικό γκολ που δέχτηκαν εκείνο το Σάββατο μπήκε στα δίχτυα ενός από τους παλαιότερους παίκτες, του Αλέξανδρου Μπουρδούμη. «Παίζω τουλάχιστον 25 συναπτά έτη. Με είχε φέρει στην ομάδα ο ηθοποιός Δημήτρης Καλαντζής, με τον οποίο συνεχίζουμε να είμαστε συμπαίκτες μέχρι σήμερα». Ο συμπρωταγωνιστής του Νίκου Βατικιώτη στο Ναυάγιο και ο “Willy Wonka” στην παράσταση Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας στο EMBASSY Theater πρόλαβε την ομάδα όταν ακόμα συμμετείχε στο Πρωτάθλημα του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας και έπαιζε στα γήπεδα του Αγίου Κοσμά, που ήταν χωμάτινα. «Μιλάμε για σκληρές συνθήκες και για σκληρά παιχνίδια. Έπεφτε πολύ ξύλο. Αρκετά χρόνια μετά, μπήκαμε στο Πρωτάθλημα Τύπου.

Μέσα στις δεκαετίες, έχουν περάσει από την ομάδα των ηθοποιών θρύλοι του ελληνικού σινεμά και του θεάτρου, από τον Θανάση Βέγγο μέχρι τον Κώστα Βουτσά, τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Νίκο Κούρκουλο. Έπαιζαν στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας με την ομάδα των δημοσιογράφων και οι κερκίδες ήταν ασφυκτικά γεμάτες λες και επρόκειτο για ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού». 

Επιστρέφοντας στο σήμερα, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης δεν καθόταν πάντα στο τέρμα της ομάδας. Άλλωστε, σχεδόν όλοι έχουν περάσει κατά καιρούς από όλες τις θέσεις. Τα μέλη της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΣΕΗ είναι συνολικά γύρω στα 50, όμως ο βασικός κορμός είναι οι περίπου 15 που συνάντησα στο Δημοτικό Στάδιο της Πεύκης. Μου επισήμαναν ότι βασικός πυλώνας, όσον αφορά την οικονομική υποστήριξη της ομάδας, είναι ο ηθοποιός Λεονάρντο Σφουντούρης, πρώην ποδοσφαιριστής, που πλέον ζει μόνιμα στην Αμερική.

«Μέχρι το 2004, ήμουν κυρίως αμυντικός. Εκείνη τη χρονιά, ο τότε τερματοφύλακας της ομάδας, ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης αναγκάστηκε να λείψει λόγω ενός ταξιδιού, τον αντικατέστησα και κατακτήσαμε τον πρώτο μας τίτλο: στεφθήκαμε κυπελλούχοι. Έκτοτε, καθιερώθηκα στη θέση. Φέτος, όμως, απειλούμαι από το νέο μας μεταγραφικό απόκτημα».

Αστειευόμενος, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης αναφέρεται στον συνάδελφό του και ένα από τα νεότερα μέλη της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΣΕΗ, τον Τάσο Λέκκα. «Μπήκα στο δεύτερο ημίχρονο και ουσιαστικά, ήταν μόλις το δεύτερο παιχνίδι μου με τη φανέλα του ΣΕΗ». 

Ο νεαρός ηθοποιός, που συστήθηκε στο ευρύ κοινό μέσα από την περσινή σειρά του Alpha, Αυτή η νύχτα μένει και φέτος, εμφανίζεται στην ίδια συχνότητα, αλλά σε διαφορετική σειρά, στο Προξενιό της Ιουλίας, είναι μέλος της θεατρικής ομάδας The Young Quill, που έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεάτρου Μπέλλος στην Πλάκα. Εκεί, ανεβαίνει η παράστασή τους, Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα.

Ο δεύτερος είναι ο Τάσος Λέκκας, από τις τελευταίες, μέχρι στιγμής, μεταγραφές της ομάδας.

Όπως υπογραμμίζει ένας από τους επίσης παλαιότερους παίκτες της ομάδας, ο Δημήτρης Καλαντζής, εκ των ηθοποιών της παράστασης Ελάτε να πιούμε έναν καφέ στο Μικρό Κεραμεικός, «το μόνο προαπαιτούμενο για να παίξει ένας ηθοποιός στην ποδοσφαιρική ομάδα του ΣΕΗ είναι το προφανές: να είναι μέλος του σωματείου». Προφανώς, και το να αγαπάει το άθλημα. «Εκ πρώτης, το ποδόσφαιρο και το θέατρο φαίνονται εκ διαμέτρου αντίθετα. Κι όμως, μοιράζονται τόσα κοινά. Οι σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Maradona ή ο Messi, είναι καλλιτέχνες της μπάλας. Τέχνη κάνουν.

Επίσης, η βάση τους είναι κοινή. Και το θέατρο και το ποδόσφαιρο είναι πληθυντικού αριθμού, εμπεριέχουν την έννοια της συντροφικότητας και της συνδημιουργίας». 

Ο αρχηγός του ΣΕΗ Δημήτρης Καλαντζής αποχωρεί από το γήπεδο αγκαλιά με τον αρχηγό της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.

Ο ίδιος είναι ένας από τους τρεις αρχηγούς. Οι άλλοι δύο είναι οι Αλέξανδρος Νταβρής και Γιώργος Γεροντιδάκης. Ο τελευταίος ήταν και από τους σκόρερ στο παιχνίδι με τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. «Είναι ο πιο παθιασμένος», σύμφωνα με τους συμπαίκτες του, Κώστα Φραγκολιά και Κώστα Νικούλι, «και ταυτόχρονα, ο πιο γκρινιάρης». Εκείνος που «τους πορώνει». 

«Σε κάθε αγώνα θα μας πουσάρει, θα μας πει να μην παίζουμε θολωμένα, να ανοίγουμε το παιχνίδι μας», συνεχίζει ο Κώστας Νικούλι, που αυτή την περίοδο είναι σε πρόβες για την παράσταση Rayman ούρλιαξε στο Θέατρο Σφενδόνη (κάνει πρεμιέρα 15 Μαρτίου). «Είμαι από τα μεταγραφικά αποκτήματα της πανδημίας». Μπήκε στην ομάδα μετά την πρώτη καραντίνα, την άνοιξη του 2020, ύστερα από προτροπή του Παναγιώτη Καρμάτη, με τον οποίο έπαιζε τότε στη σειρά Έρωτας Μετά στον Alpha. 

«Είμαι παθιασμένος σε ό,τι κάνω», λέει ο Γιώργος Γεροντιδάκης. «Ε, και στην μπάλα ίσως λίγο περισσότερο». Τη φετινή σεζόν, πιστεύει ότι η ομάδα του ΣΕΗ μπορεί να κάνει όνειρα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, εννέα χρόνια μετά το τελευταίο της, το 2015. Τότε, είχε κατακτήσει και το Super Cup. Συνολικά, έχει στην τροπαιοθήκη της 6 τίτλους μαζί με το Κύπελλο του 2004, το Πρωτάθλημα και το Super Cup του 2012 και το Κύπελλο του 2013.

«Φέτος, είμαστε πιο ανταγωνιστικοί από πότε άλλοτε την τελευταία δεκαετία κι αυτό οφείλεται ξεκάθαρα στο γεγονός ότι σιγά-σιγά η παλιά γενιά φεύγει και η ομάδα εμπλουτίζεται με νέο αίμα. Επίσης, υπάρχει πολύ ωραία επικοινωνία μεταξύ μας, που αποτυπώνεται και στον τρόπο που παίζουμε μέσα στο γήπεδο», τονίζει ο ηθοποιός, που αγωνίζεται με τη φανέλα του ΣΕΗ από το 2010 και καλλιτεχνικά, τον συναντάμε για τρίτη χρονιά στον Σασμό στον Alpha και για δεύτερη, στην παράσταση Διάλεξε τον Θάνατό σου στο Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. 

Μαζί του συμφωνεί και ο Κώστας Φραγκολιάς, που εμφανίζεται στην ίδια συχνότητα, αλλά σε διαφορετική σειρά – παίζει στο Μην αρχίζεις τη μουρμούρα. «Οι αντοχές λιγοστεύουν και τι πιο αναζωογονητικό να υποδεχόμαστε νέους συναδέλφους». Η γνωριμία του με την ομάδα του ΣΕΗ έγινε όταν έκανε γκεστ εμφάνιση σε ένα φιλανθρωπικό παιχνίδι στην Καισαριανή κι ενώ ακόμα έπαιζε ποδόσφαιρο επαγγελματικά στη Β’ Εθνική. Όπως επισήμανε, «εδώ, δεν μας νοιάζει ποιος έχει παίξει επαγγελματικά μπάλα και ποιος ερασιτεχνικά. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που έχει σημασία είναι να συναντιόμαστε όλοι μαζί και να το ευχαριστιόμαστε». 

Αυτό είναι και το mindset που θέλει ο Δημήτρης Ζωγραφάκης να έχει η ομάδα. Ο ηθοποιός, που τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει κινηματογραφική εταιρεία παραγωγής, πέρασε για πρώτη φορά φέτος από το 1997 που είναι στην ομάδα του ΣΕΗ, από τη θέση του ποδοσφαιριστή σε εκείνη του προπονητή.

«Εννοείται ότι παίζουμε πάντα για τη νίκη. Ποιος δεν θέλει να κερδίζει; Παίζουμε όμως και όπως όταν ήμασταν παιδιά, που το μόνο που μας ένοιαζε ήταν να βρισκόμαστε με τους φίλους μας, να κλωτσάμε μία μπάλα και να γυρίζουμε σπίτι χορτασμένοι με ματωμένα γόνατα. 

Πάνω απ’ όλα είμαστε μία κοινότητα ανθρώπων, που συνεργαζόμαστε εντός, αλλά κυρίως εκτός γηπέδου και πρέπει να τη διατηρήσουμε ζωντανή και δεμένη».

Η ομάδα του ΣΕΗ κάνει φέτος όνειρα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, εννέα χρόνια μετά το τελευταίο της, το 2015.

«Έχουμε φτιάξει μία δεύτερη οικογένεια», συμπληρώνει ο Δημήτρης Καλαντζής.

«Και όπως συμβαίνει σε κάθε οικογένεια, έχουμε συχνά πυκνά γκρίνιες, συγκρούσεις, καυγάδες. Με το σφύριγμα της λήξης όμως, τα ξεχνάμε όλα. Άλλωστε, ούτε πληρωνόμαστε, ούτε διακυβεύεται πια κάτι τόσο βαρυσήμαντο. Την πλάκα μας ερχόμαστε να κάνουμε για 90 λεπτά και μετά, να πιούμε όλοι μαζί καφέ».