Επόμενη στάση: Ελληνικό

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ένα κοντέρ για να μετρήσει τις στάσεις και τα χιλιόμετρα που έχω καταπιεί παίρνοντας το μετρό από την πρώτη μέρα λειτουργίας του δεν σημαίνει ότι σε ένα παράλληλο σύμπαν που θα είχε τέτοια κοντέρ, δεν θα είχα σπάσει ένα κιβώτιο.

Το ‘Επόμενη Στάση: Ελληνικό’ είναι το πρώτο από μια σειρά θεμάτων, στα οποία, με την καθοριστική βοήθεια του Χρ. Χατζηιωάννου, θα κάνουμε απόβαση σε όλες τις στάσεις της κόκκινης και της μπλε γραμμής ξεχωριστά και θα ‘χαρτογραφούμε’ αυτά που υπάρχουν τριγύρω. Τι υπάρχει να φας, να πιεις, να δεις, να μάθεις έξω από κάθε σταθμό του μετρό; Ποιες είναι οι μικρές απαραίτητες γνώσεις, αν η μοίρα σε στείλει για πρώτη φορά στην Ανθούπολη; Στο Αιγάλεω; Στον Ελαιώνα;

Μην ξεχνάς ότι για αυτές τις δουλειές υπάρχει και το Foursquare του ΟΝΕΜΑΝ.

Όπως θα διαπιστώσεις, στο τέλος του κειμένου, κάθε στάση θα βαθμολογείται σε 10 βασικά σημεία και μετά την ανάλυση και των 36 (*γκασπ και γκλουπ*) στάσεων, θα αναδειχτεί ο άτυπος νικητής αυτής της underground εκστρατείας του ΟΝΕΜΑΝ.

(να και το αυτοσχέδιο Google Map)

Η αρχή έγινε από την αφετηρία της κόκκινης γραμμής. Στάση, Ελληνικό. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές, τα hot spots και η φάση έξω απ’ το Ελληνικό.

(Ο εναλλακτικός τίτλος του θέματος θα ήταν ‘Τι μπορείς να κάνεις στο Ελληνικό πριν περάσει η μιάμιση ώρα που διαρκεί το εισιτήριό’). Αυτό που γίνεται συνήθως με τους εναλλακτικούς τίτλους είναι ότι δεν μπαίνουν κεντρικοί).

Το μαγαζάκι του μετρό(μου)

Κανονικά: Το Terminal Cafe

 

Το μετρό άρχισε να επιβιβάζει κόσμο στο Ελληνικό από τα τέλη Ιουλίου, αλλά το Terminal περιμένει ηδη τους επιβάτες εδώ και τρία χρόνια. (Δεν φταίνε οι άνθρωποι που το άνοιξαν. Το μετρό στα νότια υποτίθεται ότι ανοίγει εδώ και πέντε χρόνια).

Μαγαζί γωνία και προφανώς βαφτισμένο σε ορολογία συγκοινωνιών, το Terminal δεν έχει πουθενά μια ρέπλικα του Tom Hanks (κακώς, κάκιστα, τι απέγινε το χιούμορ;), αλλά σερβίρει τίμιο καφέ, τυρόπιτες, ντόνατς και κάτι άλλα επικά γλυκά για τα οποία δεν έχει βρεθεί ακόμη οριστική ονομασία.

Από το απόγευμα, το μέσα μπαρ σερβίρει και αλκοόλ, ενώ αυτό που πρέπει να παραγγείλεις κάθε ώρα και στιγμή είναι ένα (απ’ τα ψιλοτεράστια) κλαμπ σάντουιτς. 

(Ιασωνίδου 1 & Βουλιαγμένης, 210-9609550)

Η πρώτη, πάνω γωνία της Ιασωνίδου

Κανονικά: Το Non Solo

 

 

Καμουφλαρισμένη κρεπερί στο 3 της Ιασωνίδου. Ο Κώστας που το τρέχει, εκτός από ξηγημένος τύπος που έκατσε να κουβεντιάσει μαζί μας για τη ζωή μετά το μετρό, προτιμά και προτείνει τις γλυκιές κρέπες, ενώ -δίκαια- είναι περήφανος για τον καφέ που σερβίρει. Το ‘καμουφλαρισμένη’ πριν το ‘κρεπερί’ κολλάει στο ότι τα σάλια μου έτρεξαν περισσότερο με κάτι μίνι τυροπιτάκια που είδα στη βιτρίνα. Αυτό σημαίνει ότι έχεις πολλά να κάνεις (και να φας) πριν περάσεις στην πίστα με τις κρέπες.

(Ιασωνίδου 3, 210-9618629)

Ψητοπωλείο η ποια;

Κανονικά: Η Βήρυλλος

 

Ενώ ψάχνεις ένα ψητοπωλείο με πιο περίεργο όνομα (χάνεις την ώρα σου), να πω εγώ ότι ο κύριος Ηλίας και ο γιος του, ψήνουν τα μεγαλύτερα -“120άρια” τα είπαν- καλαμάκια της περιοχής. Κατά τ’ άλλα, κρέατα της ώρας και δωρεάν σεμινάρια για το πώς ψήνουν το κρέας στην Αιτωλοακαρνανία.

Σύμφωνα με έγκριτους γεωπαθολόγους, η βήρυλλος είναι ‘ένα ορυκτό που δίνει ικανότητες τηλεπάθειας, προσελκύει τον έρωτα και συμφιλιώνει τους μαλωμένους εραστές’.

(Ιασωνίδου 6, 210-9643166)

Ήρωας #1: Ο κύριος Ηλίας

Αγρινιώτης,  απ’ τον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, νυν ψήστης, πρώην φορτηγατζής που έφευγε Σάββατο για να ξεφορτώσει Αγγλία και γυρνούσε την επόμενη Κυριακή Ελλάδα, κάτοικος Ελληνικού από το 1976. Όχι ενθουσιασμένος με τον δήμαρχο, δεν βλέπει μπάλα, αλλά ήξερε ότι ο Χαριστέας έπαιζε ένα φεγγάρι στον Παναιτωλικό. Συνονόματος.

Το φαγητό της μαμάς μαγειρεμένο από κάποιον άλλο

Κανονικά: Ο Διονύσης

 

 

Πάντα με συνέπαιρνε η ιδέα να φάω ρεβύθια ή φασολάδα ή φακές για πρωινό. Μετά από αυτήν την άσχετη τοποθέτηση, να τονίσουμε ότι ο ‘Διονύσης’ και τα μαγειρευτά του είναι ένας τίμιος τρόπος να περάσεις την ώρα σου στο Ελληνικό στην επόμενη στάση εργασίας των υπαλλήλων του μετρό.

(Ιασωνίδου 4, 210-9634933)

Το κατάστημα με τον περισσότερο κόσμο

 

Στη μεγάλη Forthnet που έχει στον παράδρομο της Βουλιαγμένης είδαμε και τον περισσότερο κόσμο. Λογαριασμούς ο ένας, νέο πρόγραμμα NOVA ο άλλος, δουλίτσα να γίνεται. Από τα καταστήματα πάντως που υπήρχαν τριγύρω στον σταθμό – και δεν ήταν φαγάδικα ή καφετέριες – ήταν αυτό που ξεχώριζε. Φανταστική ιδέα θα ήταν να δείχνει και σε οθόνη στη βιτρίνα τα παιχνίδια της Superleague. Για σκεφτείτε το.

(Λεωφ. Βουλιαγμένης 58, 2110103000)

Το frozen yoghurt αντιστέκεται

Κανονικά: Υoplay

 

 

Λίγο το άσπρο του γιαουρτιού, λίγο το άσπρο στους τοίχους και το Yoplay σε κερδίζει ήδη από την είσοδο, αφού παίρνει άνετη υποψηφιότητα ως ένα από τα πιο καθαρά καταστήματα στην Αττική. Κατά τ’ άλλα, σπουδαία toppings για το παγωμένο σου γιαούρτι και η κυρία Θεοδώρα να εξηγεί χαμογελαστή τη λεπτή διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που επιλέγουν γλυκά του κουταλιού και σε αυτούς που επιλέγουν φρούτα. Καλά, δεν είναι λεπτή η διαφορά, αλλά ξέρεις.

Υποσημείωση ανεκτίμητη: Το γιαούρτι είναι παραγωγής του καταστήματος.

(Λεωφόρος Βουλιαγμένης 46, 210-9617580)

(Ακολούθησέ μας στο Foursquare για να διαβάζεις tips για τα μαγαζιά που επισκεπτόμαστε)

Το Περίπτερο

Κανονικά: Το Περίπτερο

 

Το μοναδικό περίπτερο σε κοντινή ακτίνα βρίσκεται στη weak side του μετρό, εκεί που δεσπόζει ο τεράστιος Βασιλόπουλος και ένα επαγγελματικό Λύκειο. Τις Θερμοπύλες στο περίπτερο, που λειτουργεί απόλυτα σε ώρες μετρό (06.00 το πρωί μέχρι τις 00.30 μετά τα μεσάνυχτα), φυλάει στην πρωινή βάρδια ο Γρηγόρης.

Με κάτω τα χέρια, τα τσιγάρα Al Capone με γεύση sweet cognac είναι το πιο περίεργο αντικείμενο προς πώληση του καταστήματος.

Ήρωας #2: Ο Γρηγόρης

 

Νεαρός, μοδέρνος, με μπλούζα Super Pario (Ο ΤΙΤΑΝΑΣ), περνάει το χρόνο του στο περίπτερο παίζοντας λίγο στοίχημα online και πίνοντας τους εσπρέσο που φτιάχνει στο σπίτι του. Μένει 4-5 τετράγωνα από το περίπτερο και φημολογείται ότι έχει κι άλλες γαμάτες μπλούζες.

Το X-File

Κανονικά: Η δεξαμενή;

 

Είναι το χάι λάιτ της περιοχής περίπου από τότε που οι Ιάπωνες έκαναν το χτύπημα στο Περλ Χάρμπορ. Υποτίθεται ότι είναι μια δεξαμενή με νερό/για νερό. Όσο δεν έχω προλάβει να ανοίξω το καπάκι για να δω από κάτω, δεν μπορώ να πάρω όρκο για τίποτα.

Κατά καιρούς, άνθρωποι έχουν πιστέψει ότι η δεξαμενή -που δυστυχώς έχει γαριάσει με τα χρόνια και έχει  αλλοιωθεί κι από ένα αταίριαστο γκραφίτι- περιείχε τα συντρίμμια από διαστημόπλοιο που τσακίστηκε κάπου στα Σούρμενα.

Το σουπερμάρκετ

Κανονικά: ‘Ο τεράστιος ΑΒ Βασιλόπουλος στη Βουλιαγμένης’

 

Εκτός από του πουλιού το γάλα, θα βρεις κι έναν ‘Γρηγόρη μικρογεύματα’ εντός.

(Λεωφόρος Βουλιαγμένης 43-45, 210-9634424)

Non photo: Το stand με τους λουκουμάδες

Χωρίς λουκουμάδες, σταφιδόψωμα και κουλούρια σε ετοιμόρροπο stand έξω από το μετρό, δεν σου αξίζει ούτε μετρό, ούτε πολιτισμός, ούτε ένα καλύτερο αύριο. Στο Ελληνικό, το ξέρουν καλά αυτό. Εμείς μάθαμε ότι δεν επιτρέπεται να το φωτογραφήσουμε χωρίς άδειες, τηλέφωνα, zzzzzzz.

Τα 10 σημεία βαθμολόγησης της στάσης:

Φαγητό: 8/10

Καφές: 7/10

Ποτό: 3/10

Πρώτη εικόνα έξω απ’ το σταθμό (δηλαδή η βαθιά Βουλιαγμένης): 4/10

Χ-File (εδώ, η δεξαμενή): 9/10

Το Περίπτερο: 7/10

Male Fun: 5/10

Κόσμος που κάθεται: 5/10

Περαστικοί (ποσοτικά-ποιοτικά): 6/10

Ψώνια: 3/10

Σύνολο: 57/100

O Επίλογος: Τα πράγματα ξεκινούν με γενναία δόση ουρμπανιάς (είσαι μες στη μέση της Βουλιαγμένης), αλλά βελτιώνονται αισθητά μόλις πάρεις την Ιασωνίδου. Λείπει το σημείο που θα σε κάνει να ξαναγυρίσεις, αν και κάτι θα βρεις να κάνεις (βασικά να φας), αν κατέβεις στο Ελληνικό. Α, και κάποιος να ξαναβάψει άσπρη και κόκκινη τη δεξαμενή.