Γκραφίτι, ταξίδια, άσχημα τατουάζ – 12 ακραίες πράξεις έρωτα, σύγχυσης και γέλιου
Με αφορμή τον 19χρονο που καταδικάστηκε επειδή έκανε γκράφιτι στο Μετρό της Θεσσαλονίκης «από έρωτα», 12 άνθρωποι μοιράζονται μαζί μας αντίστοιχες απονενοημένες πράξεις.
- 14 ΔΕΚ 2024
Η είδηση που ήρθε το πρωί της Τετάρτης από Θεσσαλονίκη για τον 19χρονο που καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή, επειδή πάτησε μια ταγκιά στο ολόφρεσκο (ή και όχι) μετρό της πόλης, μας υπενθύμισε δύο πράγματα. Από τη μία, τα φοβερά ρεφλέξ της Ελληνικής Αστυνομίας (και Δικαιοσύνης) με τους «επικίνδυνους» συμπολίτες μας, παρότι την ίδια ώρα αφήνει έξω στον δρόμο να αλωνίζουν δολοφόνοι και βιαστές. Από την άλλη, μας υπενθύμισε και πως όταν είσαι ερωτευμένος, θα κάνεις και καμιά καγκουριά.
«Το έκανα για την κοπέλα μου, για να της δείξω τον έρωτά μου» είπε ο νεαρός Θεσσαλονικιός στην απολογία του. «Αθώος» μου λέει μια φίλη που πάντα είχε μια ροπή στους ρομαντικούς κάγκουρες. Εδώ που τα λέμε, όλοι και όλες έχουμε βγει λίγο από τον εαυτό μας όταν νιώθουμε τις πεταλούδες στο στομάχι και παρακάτω θα διαβάσετε μερικές ιστορίες που ανεξαρτήτως έκβασης, έκαναν μερικούς φίλους και φίλες να νιώσουν σούπερ ήρωες σε αναζήτηση αγάπης.
Κι ας αποδείχτηκε τελικά πώς ο έρωτας μπορεί να ήταν ο κρυπτονίτης τους.
«Κάπου στο λύκειο ήμουν με την Β. Την είχα τρελή καψούρα (σ.σ. ιδιωματισμοί Σαλονίκης) και στην επέτειό μας ήθελα να κάνω κάτι ιδιαίτερο για να της δείξω πόσο τη θέλω. Δώρα δεν με έψηναν. Οπότε κάποια μέρα περνώντας κάτω από το σπίτι της είδα ένα κτίριο του δήμου που έβλεπε ακριβώς από το μπαλκόνι της. Το κλασικό κτίριο που χάναμε συνέχεια τις μπάλες (από την άλλη πλευρά έχει γήπεδο ποδοσφαίρου). Οπότε μου μπήκε η ιδέα να το ανέβω και να γράψω στην ταράτσα του κάτι για να το βλέπει κάθε μέρα και να με σκέφτεται. Έτσι ένα βράδυ αργά πήρα τον φίλο μου τον Σταμάτη και άλλους 5 και πήγαμε εκεί.
Εγώ δεν είχα επαφή με τα γκράφιτι οπότε μου έφερε σπρέι ο Σταμ. Ανεβήκαμε με τα χίλια ζόρια από ένα σωλήνα, κοντέψαμε να σκοτωθούμε και πατήσαμε στα γρήγορα ένα “καλημέρα καψούρα μου…”. Όλο αυτό διήρκησε 5 λεπτά όταν ξαφνικά έσκασε ένα περιπολικό. Μάλλον οι γείτονες μας είδαν με τους φακούς και σκέφτηκαν διάφορα. Τρέξαμε να φύγουμε. Θυμάμαι πήδηξα από 3 μέτρα ύψος σε κάτι χόρτα. Γύρισα το πόδι μου αλλά κατάφερα να φύγω. Την άλλη μέρα μου έστειλε φωτογραφία από το μπαλκόνι και μου έγραψε “καλημέρα και σε εσένα αγάπη”. Όλα καλά πήγαν». Νικόλας, 28 ετών
«Παραμονή Χριστουγέννων, Αθήνα. Πίναμε από το μεσημέρι, πρέπει να είχαμε αλλάξει 4-5 μπαρ εκείνη τη νύχτα, πολύ αλκοόλ και κακό αλκοόλ. Περνούσαμε φοβερά, αλλά η σκέψη μου ταξίδευε στη Θεσσαλονίκη, σε μια κοπέλα, ανεκπλήρωτος έρωτας. Στέλναμε μηνύματα όλη τη νύχτα (όσο επικοινωνούσα με το περιβάλλον τέλος πάντων, κατάλαβες) και υπήρχε ένα κλίμα.
Την επόμενη μέρα ξυπνάω και είμαι σκουπίδι, δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Η παρέα μου στη Θεσσαλονίκη (μέσα σε αυτή και η κοπέλα) έκαναν πλάνα για το βράδυ των Χριστουγέννων. Βλέπω πτήσεις, λέω λες; Να μην μπορώ να υπάρξω εντωμεταξύ. Με βλέπει η μάνα μου ρετάλι εντελώς και μου λέει δεν θα πας ούτε μέχρι το κέντρο σήμερα. Καμιά φορά όμως γίνεσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις στη ζωή σου. Κλείνω πτήση, πάω στο Βενιζέλος, ανεβαίνω Θεσσαλονίκη και της κάνω έκπληξη. Την κοιτάζω, με βλέπει. Μου λέει “σε ευχαριστώ για τις ταχυπαλμίες”, καλά Χριστούγεννα της απαντώ. Και ήταν όντως, πολύ καλά Χριστούγεννα». Αλέξανδρος, 27 ετών
«Εμένα ένας πρώην μου στο σχολείο είχε ταγκάρει το όνομα μου με καρδούλα σε ένα κάδο σκουπιδιών ο γλυκός μου. Όταν χωρίσαμε πήγε και το μουντζούρωσε. Κομπλεξικός μαλακούλης, αλλά αυτοί μ’ αρέσουν». Βίρνα, 28 ετών
«Σπρέι στην πόρτα της οικοδομής της για να την πείσω να τα βρούμε αφού χωρίσαμε, να φεύγω από το σπίτι, να την παίρνω τηλέφωνο να δει το καλλιτέχνημα μου, να κατεβαίνει, να μου λέει έλα πίσω τώρα να το σβήσεις, να παίρνω όλα τα καθαριστικά από σπίτι και να με κοιτάει να το σβήνω 4 η ώρα το πρωί. Μετά από καιρό τα ξαναβρήκαμε – ποτέ δεν έμαθα αν βοήθησε. Ένα Ηλέκτρα Σ’ αγαπώ είχα γράψει». Θοδωρής, 23 ετών
«Πριν από χρόνια ξεκίνησα να βγαίνω με ένα παιδί – λέων, λίγο κάγκουρας, γεμάτος τατουάζ. Ήταν αρκετά εκδηλωτικός με τα συναισθήματά του και πολύ απερίσκεπτος όσον αφορά τα τατουάζ που επέλεγε να κάνει, αφού όπως έλεγε, όταν είσαι γεμάτος βλέπουν το δάσος και χάνουν το δέντρο. Κάπου στους 2-3 μήνες σχέσης ήρθε σπίτι και μου έδειξε περιχαρής το καινούργιο του απόκτημα: το παρατσούκλι μου στο στήθος του. Μάλιστα, είχε πάρει το μοτεράκι από τον τατουατζή και το είχε κάνει μόνος του.
Ήταν κολακευτικό, αλλά δεν ενθουσιάστηκα, καθώς είχε ήδη το όνομα της πρώην κοπέλας του στα οπίσθια και το πορτραίτο της στο μπράτσο. Δεν έχω ιδέα αν το τατουάζ υπάρχει ακόμη ή αν το έχει καλύψει. Σίγουρα με έκανε πιο επιφυλακτική με τις έντονες εκδηλώσεις αγάπης». Βάσια, 27 ετών
«Το αγόρι που τα είχα στο λύκειο είχε έναν φίλο που ο πατέρας του είχε γραφείο κηδειών και επειδή δεν οδηγούσε τότε, ένα βράδυ ξημερώματα ήρθε κάτω από το σπίτι με τη νεκροφόρα και τον φίλο του για να μου αφήσουν σοκολάτες επειδή ήμουν άρρωστη». Νικολέττα, 25 ετών
«Αυτός Γαλάτσι, εγώ Άλιμο. Εργάτης της νύχτας αυτός, μαθήτρια που προετοιμαζόταν για πανελλήνιες εγώ. Τα ξημερώματα, μετά το σχόλασμα, έπαιρνε το παπί και ερχόταν -συνήθως με σοκολάτες- για να μου δώσει ένα φιλί και να γυρίσει πίσω, πριν μας καταλάβουν. Όχι, πολύ καγκούρικο, αλλά λίγο Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Κατερίνα, 27 ετών
«Είχα μια σχέση στο λύκειο για αρκετό καιρό, όλα όμορφα και ωραία. Χωρίζαμε, τα ξαναβρίσκαμε και διάφορες μαλακίες εκείνης της ηλικίας. Στη Γ΄ Λυκείου εγώ είχα αποφασίσει ότι τέλος ρε παιδί μου, ας χωρίσουμε οριστικά. Ήταν καλοκαίρι ακόμα και βγάζει μπλούζα και είχε βαρέσει τατουάζ στο στήθος το αποτύπωμα των χειλιών μου σε κόκκινο. Πού το βρήκε θα μου πεις. Ε μια φορά που φορούσα κόκκινο κραγιόν του είχα δώσει μια χαρτοπετσέτα σε μπαρ που είχε πάνω και καλά ένα φιλί. Το βάρεσε κανονικό τατουάζ. Από ό,τι έμαθα τώρα πουλάει ναρκωτικά. Τότε ήταν απλά ένα παιδί. Θα μπορούσε να έχει γίνει και ποδοσφαιριστής Β’ τοπικού με αυτό το τατουάζ πάντως, είχε περάσει κι από αυτό, εννοείται». Μαρία, 26 ετών
«Στα 17 μου πήγα στην Πάρο να βρω το Κατερινάκι, με την οποία είχαμε χωρίσει αλλά εγώ την ήθελα ακόμα, πήγα εκεί, είχε βρει άλλον, αναγκάστηκα να κάτσω 40 μέρες γιατί είχα κλείσει και δουλειά. Στα 21 μου τα είχα με την Ελίνα, 2 μήνες αφότου χωρίσαμε εγώ είχα τρελαθεί, πήγα στο σπίτι της στον Άγιο Στέφανο με προαστιακό και άρχισα να βαράω τα κουδούνια, μου ανοίγει, κάθομαι και της λέω να πιούμε καφέ και μου λέει έχω χωροταξικό πρόβλημα. (ο γκόμενος στην κρεβατοκάμαρα, τώρα τον έχει παντρευτεί και έχουν ένα 10χρονο κοριτσάκι στους Παξούς, καλά να’ ναι).
Μετά γνωρίζω την Εβίτα, υπεύθυνη μου σε ένα καφέ που δούλευα, ένα βράδυ μου λέει να βγούμε μετά τη δουλειά, δεν πήγε το μυαλό μου στο πονηρό, λέω εντάξει συνάδελφοι είμαστε, είχε και αγόρι τον Γιώργο αλλά έλειπε στο Ντουμπάι. Τέλος πάντων, ξεκινάει μια ερωτική παράνοια με την Εβίτα για έξι μήνες, γούσταρα φουλ, είχα 5 χιλιάρικα τότε στην άκρη και της λέω να πάμε μαζί στην Κούβα και όπου βγάλει και μου απαντάει… και ο Γιώργος;». Γιώργος, 31 ετών
«Ήμασταν με μια κοπέλα στο σχολείο που με παράτησε στα 17 μου γιατί εκείνη πέρασε στη Ρόδο παιδαγωγικό. Πήγα να τη βρω στη Ρόδο, μεθυσμένος ήμουν, με αεροπλάνο για να τη δω, εκείνη μάλλον είχε βρει άλλον. Ιδού η Ρόδος, το πήδημα άκυρο». Βαγγέλης, 35 ετών
«Ήμουν 17 χρονών, το Σεπτέμβρη πριν από τις πανελλήνιες και τραβιόμουν με ένα παιδί ένα χρόνο μεγαλύτερο. Την επόμενη θα έφευγε για την πόλη που θα σπούδαζε και ήθελα πάση θυσία να τον δω. Έλα όμως που είχα έναν καβγά άνευ προηγουμένου με τους γονείς μου και δε με άφηναν να βγω. Στο μυαλό μου δεν υπήρχε άλλη επιλογή: έδεσα το σεντόνι στα κάγκελα του μπαλκονιού και κατέβηκα αλά Βουγιουκλάκη στη Νεράιδα και το παλικάρι. Στο σημείο αυτό θέλω να πω ότι μετά απ’ αυτό έσκασα χαλαρή και αδιάφορη στο μπαρ που ήταν, οριακά έκπληκτη που τον πέτυχα. Φυσικά, την επόμενη μέρα που γύρισα σπίτι βρήκα σιδεριές γύρω από το μπαλκόνι μου, όχι εντάξει πλάκα κάνω». Νάντια, 27 ετών
«Πόσο δύσκολο είναι να είσαι ερωτευμένος με έναν άνθρωπο που αγνοεί την ύπαρξή σου και μένει σε άλλη χώρα (Ολλανδία); Τρεις μήνες πριν την παράδοση της διπλωματικής μου δεν μπορούσα να επικεντρωθώ σε οτιδήποτε άλλο πέρα από εκείνη. Για εκείνη ήμουν απλώς μια ασήμαντη καλοκαιρινή γνωριμία και άλλος ένας follower στο Instagram. Για εμένα, ήταν το απόλυτο ερωτογενές συναίσθημα. Μα πώς θα γίνει; Εποχές lockdown, η φάση πήγαινε για κλείσιμο των συνόρων και τα reactions μου στο διαβάστηκε. Το σενάριο να πάω να τη βρω ήταν τρέλα αλλά δεν μπορούσα να μείνω άπραγος και εστίασα στο πλάνο. Και καλά θα πήγαινα με ένα φίλο στο Άμστερνταμ για ένα πρόγραμμα Erasmus+.
Για καλή μου τύχη ημέρα όταν έσκασα η Ε. είχε προγραμματίσει ένα παρτάκι για την κολλητή της και έτσι μας προσκάλεσε. Κλείνουμε κατά λάθος διαφορετικές πτήσεις και μια εβδομάδα πριν το ταξίδι σκάει καραντίνα και η πτήση του φίλου άκυρη, μένω μόνος. Κόντρα στις απόψεις όλων αποφασίζω να πάω για να διεκδικήσω το κορίτσι που είχα ερωτευτεί. Παραμονή του ταξιδιού και αφού ήδη την έχω ενημερώσει ότι η πτήση του κολλητού καθώς και το Erasmus+ ακυρώθηκαν λόγω covid, παίζω τα ρέστα μου και στέλνω. “Hey, να σε ρωτήσω, το πάρτι θα πάει μέχρι πρωί; Γιατί άμα είναι τραβήξει, να κλείσω το hostel από την επομένη για να μην πληρώσω χωρίς λόγο”.
Και τότε παίρνω το πιο χαρμόσυνο dm της ζωής μου. “Ti hostel re ela na mineis edo afou tha eisai k monos sou tha xoresoume’”. Με την ψυχολογία στα ύψη και υστέρα από διεξοδικό outfit check με τον κολλητό κλείνω την τσάντα και βάζω μέσα τον άσσο στο μανίκι. Ένα κλειδί από ένα διαμέρισμα στο Παρίσι. «Πώς γίνεται να μην ερωτευτείς στο Παρίσι» σκέφτηκα και μπαίνω στο αεροπλάνο για Άμστερνταμ. Δώσαμε το πρώτο φιλί σε ένα παγκάκι στον Σηκουάνα με θέα τον πύργο του Άιφελ. Σήμερα μετά από 3.5 χρόνια σχέσεις είμαστε χωρισμένοι, αλλά με τρομερή αγάπη ο ένας για τον άλλον. Η ιστορία μας δεν θα σβήσει ποτέ». Μάρκος, 28 ετών
