iStock
ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ

Η φορολογία στα tips των σερβιτόρων έσωσε μια χώρα από τη χρεοκοπία

Η λύση, σύμφωνα με τους οικονομολόγους και τα άτομα που πλαισίωναν το υπουργείο αυτής της χώρας, ήταν απλή: Φορολόγηση των tips.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν – ή σε ένα γαλαξία πολύ μακριά από εδώ, για να κάνουμε και τη σύνδεση με το γνωστό franchise -, δε χρειάστηκε ποτέ να περάσουν τη δική τους αντίστοιχη μεταπολίτευση. Επίσης, δε χρειάστηκε ποτέ να δουν μια χώρα να βυθίζεται χρόνο με το χρόνο στη φτώχεια, αποτέλεσμα των κακών χειρισμών και της συσσώρευσης του πλούτου σε συγκεκριμένους τραπεζικούς λογαριασμούς.

Σίγουρα, δεν είδαν τα δύο μεγάλα κόμματα της χώρας να υπογράφουν μνημόνια, να γίνονται ένα, να διαλύονται, να αφήνουν αναγκαστικά χώρο σε ένα άλλο, ώστε να κάνει και εκείνο αυτό που έκαναν οι «προηγούμενοι», αλλά με μια ελαφριά κλίση προς στα αριστερά.

Επίσης, δε χρειάστηκε ποτέ οι πολίτες της χώρας να στήσουν το μεγαλύτερο πανηγύρι που έχει στηθεί ποτέ στο κέντρο της πρωτεύουσας, γιορτάζοντας την έκβαση ενός ψευδο-διλήμματος, ενός ΝΑΙ-ΟΧΙ που, στην τελική, αποδείχθηκε πιο ανούσιο και από τα χάρτινα καλαμάκια.

Όχι, όχι, σε καμία περίπτωση. Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν, οι χοροί στο κέντρο των πόλεων δε γίνονταν με αφορμή μία νίκη που έμοιαζε με ήττα, ούτε περίμεναν τον σωτήρα τους λίγα χρόνια αργότερα ώστε να παρουσιάσει απίθανα σχέδια για επενδυτές από το εξωτερικό ενώ στο εσωτερικό η ακρίβεια ακουγόταν πιο συχνά και από την «καλημέρα».

Σε αυτό το παράλληλο σύμπαν, το οποίο έχει πολλές γεωλογικές ομοιότητες με το δικό μας, κυριαρχούσε η λογική, τα γρήγορα αντανακλαστικά και η σκακιστική σκέψη. Με λίγα λόγια, έβλεπαν μπροστά. Ήξεραν τι θα αντιμετωπίσουν πριν το αντιμετωπίσουν. Ειδικά κλιμάκια, από την αρχή της δημιουργίας της χώρας, έριξαν όλο το βάρος στην άνετη διαβίωση των πολιτών ώστε να μην κινδυνεύσουν ποτέ από αυτό που, στα δικά μας μέρη, ονομάζουμε «οικονομική κρίση».

Η λύση, σύμφωνα με τους οικονομολόγους και τα άτομα που πλαισίωναν το υπουργείο αυτής της χώρας, ήταν απλή: Φορολόγηση των tips, των φιλοδωρημάτων, των πουρμπουάρ ή όπως τα λέτε εσείς στην Ελλάδα. Με τον ανώδυνο αυτό τρόπο, έσωσαν τη χώρα από τη χρεοκοπία πριν καν αυτή βρεθεί στο κατώφλι της σαν μοναχική σκιά κάτω από την εσοχή της πόρτας, της πόρτας που χωρίζει την ευτυχία του λαού από την καταστροφή.

Βέβαια, βέβαια, ελάτε γύρω από τη φωτιά, it’s story time. Στην καταγάλανη και γεμάτη ομορφιές αυτή χώρα του παράλληλου σύμπαντος, η εφορία έβαλε στο στόχαστρο τα φιλοδωρήματα πριν καν ενωθούν τα ελεύθερα ηλεκτρόνια με τα ιονισμένα άτομα υδρογόνου. Πώς το έκανε αυτό; Με την ένταξη των ταμειακών μηχανών στο σύστημα του Taxis. Το φιλοδώρημα θεωρούνταν πρόσθετο εισόδημα και αν δεν το δήλωναν οι μαγαζάτορες και οι εργαζόμενοι, μαρτυρούσαν, χωρίς να έχει σημασία αν το ποσό είναι ένα, δύο ή πέντε ευρώ.

Μήπως – και επιστρέφουμε στο δικό μας σύμπαν – να σκεφτεί και η δική μας κυβέρνηση τη φορολόγηση των tips ώστε να χτυπήσει το σύστημα και να αποφύγουμε μια και καλή τον κίνδυνο μιας ακόμη οικονομικής καταστροφής;