Προβλέποντας τον νικητή του Μουντιάλ σε ένα παραδοσιακό καφενείο στο Κουκάκι
Είδαμε ένα ματς σε ορίτζιναλ καφενείο, προσπαθώντας να εκμαιεύσουμε τις απαντήσεις από τους αληθινούς μύστες του αθλήματος.
- 9 ΔΕΚ 2022
Παραδοσιακό καφενείο σε μια γειτονιά που τα τελευταία χρόνια έχει βομβαρδιστεί από αφίξεις, δύσκολα βρίσκεις. «Το θέλω όπως είναι, απαράλλαχτο», επιμένει με πλήρη συνείδηση του τι σημαίνει αυτή η απόφαση ο Κώστας Χειλάς, έχοντας ζήσει το Κουκάκι από τότε που τα πράγματα ήταν πιο ανθρώπινα και τα μαγαζιά δεν άνοιγαν και έκλειναν με τη μορφή καταιγίδας.
Παράλληλα με την κουβέντα του, ρίχνει ένα βλέμμα τριγύρω στο καφενείο που επιβιώνει τα τελευταία 25 χρόνια στην οδό Ζαν Μωρεάς 2 με το όνομα Αρχοντικό, λίγα μέτρα μακριά από την «καυτή πιάτσα».
Λίγοι πελάτες έχουν μείνει μέχρι τόσο αργά, για να δουν τον αγώνα. Κάθονται διάσπαρτα και έχουν αφήσει στην μπάντα τάβλια και χαρτιά για το επόμενο πρωί, αφού τώρα παίζει το πρώτο ημίχρονο Πορτογαλία – Ελβετία και ο Cristiano Ronaldo παραμένει στον πάγκο, εξαιτίας του εκνευρισμού του στο ματς με τη Νότια Κορέα. Ευτυχώς, αυτή τη φορά κυλάνε καλύτερα τα πράγματα για την ομάδα του Fernando Santos. «Είναι σε φόρμα σήμερα τα πορτογαλάκια», παρατηρεί ένας θαμώνας, δίχως να απευθύνεται κάπου συγκεκριμένα.
Πίσω από τον πάγκο, ο Κώστας συνεχίζει ατάραχος να διαβάζει την εφημερίδα του. Όπως μου εξηγεί, ο ίδιος έπαψε να ενθουσιάζεται με το ποδόσφαιρο ως άθλημα από μικρή ηλικία, αλλά είναι αδύνατο να μην ακολουθήσει τον εθιμοτυπικό κανόνα του καφενείου, όποτε έχει αγώνα. «Δε γίνεται ποτέ χαμός για το ματς, αλλά και πάλι είναι κάπως σαν συνήθεια για τον κόσμο της γειτονιάς και δεν έχουν μείνει μαγαζιά να υπηρετούν αυτόν τον σκοπό». Παλιότερα το καφενείο είχε τραπέζια χαρτοπαιξίας, αλλά τα υπέρογκα τέλη στον δήμο οδήγησαν στην αντικατάστασή τους με δύο ρετρό αμερικάνικα μπιλιάρδα.
Το ένα είναι ανοιχτό. Μια παρέα νεαρών παίζει την τελευταία ώρα, διακόπτοντας το στεκάρισμα όποτε ο εκφωνητής ανεβάζει τον τόνο, για να μη χάσουν τη φάση.
Εξάλλου, μουσική στο κατάστημα δεν υπάρχει – το μόνο που ακούγεται σταθερά στο μαγαζί είναι η μετάδοση του Μουντιάλ. Ο Μιχάλης προβλέπει Αργεντινή για τη νικήτρια χώρα του 2022, που είναι και η αγαπημένη του, αλλά ο συμπαίκτης του Κλάιντι λέει Γαλλία. Με σιγουριά. Στο δευτερόλεπτο, οι ατάκες έγιναν βολίδες για τον «μάγο Mbappé», τον Giroud κι άλλους «γέρους που κανονικά είναι για απόσυρση» κοκ.
Η φωνή από την τηλεόραση δυναμώνει και η κουβέντα τερματίζει απότομα, καθώς μπαίνει το πρώτο γκολ: Ο 21χρονος σέντερ φορ της Μπενφίκα Gonçalo Ramos έδωσε προβάδισμα στην ομάδα του με ένα τρομερό αριστερό σουτ, που κέρδισε από όλους τα εύσημα. Μεταξύ άλλων, το γκολ ήταν απάντηση στην έπαρση του Cristiano Ronaldo – «άντε να ξεκαβαλήσει σιγά-σιγά το καλάμι». Ο Αργύρης καθόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή σιωπηλός, με ένα ποτηράκι ούζο μπροστά του.
Βέρος Κουκακιώτης, ειλικρινής και σταράτος στα λόγια του. «Έχω δει περίπου πέντε-έξι ματς στο φετινό Μουντιάλ –αυτό που με χάλασε είναι ο τρόπος που απέκλεισαν την Ουρουγουάη– γιατί δεν αποκλείστηκε, την απέκλεισαν», μου λέει με νόημα στο βλέμμα. «Ήταν αδιανόητο αυτό που συνέβη, τρομερά άδικο, και για να μην κοροϊδευόμαστε έγινε για να μην παίξει μετά με Βραζιλία και γίνει λατινοαμερικάνικο ντέρμπι».
Ποιος θα σηκώσει φέτος την κούπα, τον ρωτάω. Στην αρχή, δηλώνει άγνοια, ανασηκώνοντας τους ώμους. Έπειτα, υπενθυμίζει το φαβορί που είναι η Βραζιλία και τελικά προδίδει τη βαθύτερη επιθυμία τους, ξεκαθαρίζοντας ότι τους Βραζιλιάνους δεν τους γουστάρει καθόλου.
Δεν ήταν δύσκολη η αποκρυπτογράφηση του μηνύματος: είναι μεγάλος φαν της Αργεντινής και δοξάζει όλους τους μεγάλους της σταρ από τον Ντιέγκο Μαραντόνα μέχρι τον Lionel Messi. Συγκεκριμένα, μπορεί να ανακαλέσει όλες τις εμβληματικές στιγμές που χάρισε στο Μουντιάλ και τους παγκόσμιους θεατές, όπως και το αλύτρωτο παράπονό του «τη σφάζουν συνέχεια».
Έτσι που μου τα λέει, δεν έχει άδικο, για το πέναλτι-μαϊμού το ’90, το ακυρωμένο γκολ στον τελικό του 2014, αλλά εκείνου που μου κάνει παραπάνω εντύπωση είναι πως όσο αφηγείται την ιστορία της Αργεντινής, ανακαλεί και τη δική του ζωή – τότε που ήταν 17 χρονών και δούλευε σερβιτόρος στην Καλλιθέα, τότε που είχε τσακωθεί με έναν Γερμανό, τότε που έκλαψε για την αδικία.
Τώρα δεν έχει το ίδιο νεύρο, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα χάσει ματς της αγαπημένης Αλμπισελέστε. Και για ακόμη ένα μουντιάλ ελπίζει να σηκώσει ο Messi την Κούπα, αν και κρατάει κάποιες αμφιβολίες επ’ αυτού: «Με την Αργεντινή βλέπεις θέαμα, δε βλέπεις απλά μπάλα, αλλά το θέμα είναι ότι παρότι έχουν πιτσιρίκια που είναι παιχτούρες, σαν να είναι μαγκωμένοι – χρειάζεται κάτι για να ξεψαρώσουν». Δεύτερο γκολ στα δίχτυα της Ελβετίας, δείχνοντας ήδη τον νικητή της βραδιάς. Ο διαιτητής σφύριξε ημίχρονο και οι θαμώνες είχαν χρόνο για ανασύνταξη: ένα ακόμη ποτηράκι με ούζο, μία τουαλέτα ή λίγο περπάτημα για το ξεμούδιασμα.
Τα παιδιά από το μπιλιάρδο ετοιμάζονται να αποχωρήσουν, αλλά λίγο πριν τους ξεκλέβω δυο ακόμη κουβέντες. Είναι λίγο μίζερο το Μουντιάλ φέτος; «Ναι, μάλλον φταίει που γίνεται χειμώνα και δεν υπάρχει η ίδια ατμόσφαιρα έξω στους δρόμους, στις πλατείες κ.τλ, συν το γεγονός ότι δυνατές ομάδες που πάντα προσφέρουν θέαμα, αποκλείστηκαν νωρίς στη φετινή διοργάνωση, τύπου Γερμανία, Βέλγιο και Ουρουγουάη». Κάνω μια παύση για να σκεφτώ ποιες άλλες ομάδες-φαβορί έχουν αποκλειστεί.
«Μην τους ακούς αυτούς, άστους να ψάχνουν τα φαβορί», μου λέει ένας ηλικιωμένος θαμώνας ενώ ετοιμάζει για τον δρόμο της επιστροφής πριν ξεκινήσει το δεύτερο ημίχρονο, «το μαύρο άλογο του φετινού Μουντιάλ είναι το Μεξικό». Μαζί του, φύγαμε και εμείς.