Η μάσκα στο πηγούνι είναι η χρυσή καδένα της γενιάς μας

Αυτή είναι η απόπειρα για μια σοβαρή απάντηση ενός σοβαρού ανθρώπου (βλέπε Ηλίας Μόσιαλος, καθηγητής στο LSE) σε ένα καινούργιο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας που εύστοχα διαπίστωσε ότι έχει δημιουργηθεί και γιγαντωθεί το τελευταίο διάστημα. Ποια θα ήταν η κανονική απάντηση; Κάτι στην λογική ‘Παλικαράκι, γιατί την φοράς την μάσκα στο πηγούνι; Από τον Covid-19 προσπαθείς να προστατευτείς ή φοβάσαι μην σου πέσουν στην μοκέτα ψίχουλα από την ζαμπονοτυρόπιτα;’.

Προσοχή. Μην πιστέψεις ούτε για κλάσμα του δευτερολέπτου ότι το συγκεκριμένο παλικάρι, όπως και τα αναρίθμητα άλλα (σερβιτόροι, υπάλληλοι σε σουπερμάρκετ, σουβλατζήδες, ντελιβεράδες, πωλητές σε μίνι μάρκετ κτλ) γύρω μας, που έχουν υιοθετήσει αυτό το  ‘πρωτότυπο’ στιλ φορέματος, το κάνουν γιατί απλώς δεν γνωρίζουν πως φοριέται κανονικά η μάσκα. Αυτό θα ήταν πολύ απλό και ξεκάθαρο. Η ουσία εδώ είναι αλλού. Ότι η μάσκα στο πηγούνι είναι trend, είναι άποψη, είναι στάση ζωής. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το να φοράς μάσκα στις ΗΠΑ σε χαρακτηρίζει ως αριστερό, δημοκρατικό και αντι-τραμπικό.

Στο μυαλό μου η μάσκα στο πηγούνι αποτελεί φυσική συνέχεια της ίδιας νοοτροπίας του Ελληνάρα που μας έκανε τόσο κακό, σε τόσα διαφορετικά επίπεδα, επί τόσα πολλά χρόνια. Μιας νοοτροπίας της οποίας και εγώ έχω υπάρξει μεγαλώνοντας ένθερμος οπαδός. Την γνωρίζω εκ των έσω και την αναγνωρίζω εύκολα όπου την συναντώ.

Εξού και είμαι κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι μάσκα στο πηγούνι θα φορούσαν, αν ζούσαν τώρα, ο Στάθης Ψάλτης και τα υπόλοιπα καμάκια του Ναυπλίου από τα ’80s.

Το έχω ως δεδομένο ότι μάσκα στο πηγούνι (και μάλιστα εισαγόμενη και faux κυριλάτη) θα φορούσε και ο Λαλάκης ο εισαγόμενος από την ίδια εποχή.

Και, φυσικά, μάσκα στο πηγούνι (και μάλιστα δανεική και αγύριστη), θα φορούσε ο Ακάλυπτος από το ‘Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή’.

Γιατί η μάσκα στο πηγούνι, αν κάτσεις και το καλοσκεφτείς, είναι ταυτόχρονα μαγκιά και κουτοπονηριά. Δείχνει ότι αψηφάς τους κανόνες, έχοντας ωστόσο την καβάτζα ότι μπορείς να ισχυριστείς ότι είσαι νομότυπος, σε περίπτωση που κινδυνεύσεις να φας το πρόστιμο. Ακριβώς αυτό που μου είπε ένας φίλος/ φιλικός 25αρης σερβιτόρος στην Ναύπακτο όταν τον ρώτησα αν ο λόγος που την φοράει έτσι είναι επειδή έχει ευαίσθητο πηγούνι και φοβάται μην του το κάψει ο ήλιος.

Αντιπροσωπεύει την φυσική τάση του λαού μας (που ευτυχώς καταπολεμήσαμε στην πρώτη φάση της πανδημίας) να μην υπακούει στους κανόνες που τον περιορίζουν, αλλά -ταυτόχρονα- και να μην επαναστατεί ξεκάθαρα απέναντί τους. Δεν θέλουμε να φύγουμε, ρε παιδί μου, από την ουρά (και ότι προνόμια αντιπροσωπεύει αυτή), θέλουμε απλώς να ξεγελάσουμε τον μπροστινό μας ώστε να του φάμε την θέση. Και μετά, το ίδιο βράδυ, να μπορούμε να καυχηθούμε για το κατόρθωμά μας, πίνοντας παγωμένες μπύρες με τους κολλητούς μας στην πλατεία.

Άσε που, αν συνεχιστεί η φάση έτσι και τον επόμενο φθινόπωρο-χειμώνα, θα βρούμε τον τρόπο να κάνουμε και την μάσκα στο πηγούνι και καθαρόαιμο αξεσουάρ επίδειξης μαγκιάς, όπως υπήρξε η θρυλική χρυσή καδένα (εντός δασύτριχου στήθους-αυτά τα δυο πάνε σετάκι) πίσω στα ’80s. Αυτό που στην πραγματικότητα είναι ήδη, απλώς μας δυσκολεύει λίγο ότι δεν είναι το ύφασμα αρκετά γυαλιστερό ώστε να κάνει εντύπωση.

Γιατί, ως γνωστόν, του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει. Εξού και την μάσκα την φοράμε όχι όπου πρέπει, άλλα όπου μας βολεύει. Στην τελική, επι δεκαετίες την φοράγαμε στα μάτια (μεταφορικά μιλώντας). Οπότε, υπό την έννοια αυτή, η μετατόπισή της στο πηγούνι είναι, όπως και να το δεις, ένα βήμα μπροστά.