Κανάκης ή Καλυβάτσης;

Με το Κομφούζιο και το ΑΜΑΝ έγραψαν κοινή τηλεοπτική (και παρεϊστική) ιστορία και μετά οι δρόμοι τους χώρισαν. Όμως Αντώνης Κανάκης και Σωτήρης Καλυβάτσης θα είναι πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον στη συλλογική μνήμη, στα σκετσάκια που έγραψαν ιστορία, στη σάτιρα, στην καφρίλα. Η συντακτική ομάδα του ΟΝΕΜΑΝ καλείται λοιπόν να διαλέξει μια για πάντα. Ο Καλυβάτσης, ο κλειδαρά και ο Μαέβιους Παχατουρίδης ή ο Κανάκης και το “Ράδιο Αρβύλα”;

Διάλεξε κι εσύ και μετά δες τη δική μας επιλογή.

Κανάκης ο Πάνος Κοκκίνης

Ο Καλυβάτσης έχει περισσότερο πλάκα. Είμαι σίγουρος ότι, αν βρισκόμασταν σε μια παρέα, δεν θα ξεκολλούσα από δίπλα του. Επίσης έχει πιο ενδιαφέρον life story. Ή τουλάχιστον αυτή την αίσθηση έχω. Ότι έχει ζήσει παραπάνω πράγματα, ότι είναι γενικά πιο extreme. Όμως ο Κανάκης διαθέτει ευφυΐα. Τόση όση και τριχοφυΐα (ναι, το ξέρω, φθηνό το χιούμορ μου). Την ευφυΐα να διαλέγει ταλαντούχους συνεργάτες. Την ευφυΐα να στήνει ωραίες εκπομπές. Την ευφυΐα να ξέρει πως να ζει καλά. On και off κάμερα. Και αυτό, η ευφυΐα, έχω καταλήξει ότι είναι για μένα ότι πιο σημαντικό. Ανεξάρτητα από το πως την επιλέγεις να την χρησιμοποιείς. Ανεξάρτητα αν συνδυάζεται ή όχι με ανθρωπιά και κοινωνική ευαισθησία. Κάτι που, by the way, ο Αντώνης έχει αποδείξει ότι διαθέτει. Και on και off κάμερα. Όχι ότι έχει σημασία για μένα. Απλώς το αναφέρω.   

Καλυβάτση ο Θέμης Καίσαρης

Θα απαντήσω με τα λόγια του ίδιου του Μαέβιους. Ω, σεξουαλικά πεινασμένε, τιποτένιε, χωριάτη, τζομπάνη, δημοσιογράφε. Τι ερώτηση είναι αυτή; Ναι, μαζί τα έκαναν όλα πριν από χρόνια και το κρέντιντ μοιράζεται εξίσου σε όλους. Αλλά, ο Καλυβάτσης ήταν το κάτι που μένει. Αποδεικνύεται απ’τις ατάκες, τις εκφράσεις που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα, τόσο αβίαστα, χωρίς καν να θυμάσαι πως είναι δικές του. Απ’τις αθηναϊκές πινακίδες και τον Παχατουρίδη, απ’τον μπάτσο και το φανάρι που είναι σπασμένο με το παραμικρό, τον βενζινά που δεν αφήνει τον Κανάκη να φύγει, τον υπάλληλο του ΟΤΕ και τον Μπους με το Mayday-Mayday, τον γαϊδαρο που ζευγαρώνει μόνος του και τον Αλέφα που δεν ελέγχει τα νεύρα του και θέλει να παίξουν ένα μονό να του βάλει πέντε γκολ. Και πάνω απ’όλα, τον κλειδαρά που ζήτησε το κλειδί για να ανοίξει την πόρτα και κοίταξε με απορία το ταβάνι όταν των ρώτησαν αν είναι βλαμένος. Εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε να σταματήσουν τα πάντα και ο Καλυβάτσης να πάρει Όσκαρ, Γκράμι, Τόνυ, Χρυσή Σφαίρα και Χρυσό Φοίνικα.

Καλυβάτση ο Ηλίας Αναστασιάδης

Προφανώς το δίλημμα επικεντρώνεται (και στέκει) στην περίοδο που χωράει το Κομφούζιο και το πρώτο, εξαίσιο ΑΜΑΝ του MEGA. Δεν γίνεται να συγκρίνουμε τον Κανάκη με τον Καλυβάτση του σήμερα γιατί δεν λειτουργούν στο ίδιο πλαίσιο. Σέβομαι τον Αντώνη Κανάκη και το επιχειρηματικό του δαιμόνιο, καθώς και τη διατριβή που ανά πάσα στιγμή μπορεί να προσφέρει στη διανόηση σχετικά με το ποια είναι και το τι είναι η μοντέρνα τηλεόραση. Προσωπικά είμαι λίγο (πολύ δηλαδή) ξενερωμένος με την σταθερή αισίως τα τελευταία 4 χρόνια, on air μίρλα των -κατά τ’ άλλα ωραίων- Ράδιο Αρβύλα για το πόσο κουραστικό είναι να κάνεις 3 μέρες τη βδομάδα εκπομπή και μετά το πόσο κουραστικό είναι να κάνεις 2 μέρες τη βδομάδα εκπομπή και αναμένω φέτος τα σχόλια για το πόσο κουραστικό είναι να κάνεις μία φορά τη βδομάδα εκπομπή.

Τι μ’ αφήνετε να γράφω; Για τον Καλυβάτση δεν θα λέγαμε; Λοιπόν. Πανέξυπνοι και κοφτεροί τύποι και δύο στο Κομφούζιο και το ΑΜΑΝ, αλλά αυτός που είχε το ρεπερτόριο ήταν ο Καλυβάτσης. Αυτός που είχε το ρεπερτόριο και τη φάτσα, για την ακρίβεια. Το ξέραμε όλοι και διασκεδάζαμε όλοι. Ήταν εμφανές ότι το ήξερε και ζούσε με αυτό και ο Αντώνης Κανάκης που στα σκετς του ΑΜΑΝ περιοριζόταν συχνά στο να πασάρει στον Καλυβάτση. Τη μία πάσαρε ως κακόμοιρος μπάτσος, την άλλη πάσαρε ως αφελής δημοσιογράφος, την άλλη ως Κακομοίρογλου. Και ο Καλυβάτσης έπαιρνε τις πάσες, ντυνόταν Χριστόδουλος, ντυνόταν πλανητάρχης, έκανε τον επικότερο κλειδαρά που έχουμε δει, έκανε την Έλλη Στάη, με λίγα λόγια έκανε ό,τι ήθελε.

Η συνεργασία και ο συνδυασμός με τον Κανάκη ήταν για σεμινάριο, συμφωνώ με όποιον πιστεύει ότι το ΑΜΑΝ δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς κάποιον από τους δύο, τους ευχαριστούμε και προχωράμε. Και όχι δεν με νοιάζει αν θα ξαναγίνουν φίλοι. Η τηλεόραση σήμερα δεν θα χωρούσε το ΑΜΑΝ. Ή μάλλον το ΑΜΑΝ σήμερα δεν θα χωρούσε την κανιβαλιζούμενη τηλεόραση που ζει και προχωρά μασώντας και φτύνοντας και ξαναμασώντας το περιεχόμενό της.

Καλυβάτση ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Αν έπρεπε να διαλέξω κάποιον για να διαχειριστεί μια εκπομπή, να την πουλήσει, να την κάνει επιτυχημένη και να είναι ας το πούμε ο αρχηγός της θα διάλεγα με κλειστά μάτια τον Κανάκη. Κι ήταν προφανές από τα πρώτα χρόνια στο Comfuzio ότι ο Κανάκης ήταν ο σοβαρός, εκείνος που θα είχε μέλλον στην τηλεόραση, εκείνος που πέρα από αστείος είχε και το χάρισμα να ηγείται μιας ομάδας. Αλλά κάθε τέτοιος τύπος σαν τον Κανάκη έχει ανάγκη έναν Καλυβάτση για να πηγαίνει μπροστά. Με τον Καλυβάτση γελούσα τότε, με τον Καλυβάτση γελάω και τώρα όταν βλέπω ξανά και ξανά μερικά βίντεο. Για τα Γαλλικά του, για τον Μαέβιο, για τα τσ**κια που μας κάνουν στην Wall Street.

Καλυβάτση ο Μάνος Μίχαλος

Μπορώ να πω κανέναν; Έλα αφήστε με, μια φορά, να μη διαλέξω. Δεδομένου ότι μπορεί να μου λείπει το γονίδιου του ωμού αντρικού, σχεδόν άγαρμπου χιούμορ που δεν βασίζεται τόσο στον έξυπνο διάλογο, αλλά περισσότερο στα σκετς, την κίνηση, τις κραυγές και τα γραφικά (#diplis) εφέ, αδυνατώ να διαλέξω έναν εκ των δύο, γιατί ποτέ δεν τρελάθηκα με κάποιον στην τηλεόραση και ποτέ δεν με κέρδισε κάποιος διαβάζοντας συνεντεύξεις του. Όμως, επειδή στα Διλήμματα δεν χωράνε κοτιές και α-ου, θα πω Καλυβάτση γιατί νιώθω ότι κάνει τη δουλειά του τόσα χρόνια χωρίς να θέλει απαραίτητα να βγει μπροστά στο πάλκο και να πάρει αυτός το τελευταίο χειροκρότημα ως ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Καλυβάτση θα πω, γιατί είναι ηθοποιός και μου αρέσουν, σέβαομαι τους ηθοποιούς. Μου φαίνονται καλοί άνθρωποι.

Καλυβάτση ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Έχει πλάκα η ιστορία. Όταν ο μεγάλος μου αδερφός τέλειωσε το σχολείο πέρασε στη Νομική Θεσσαλονίκης. Ο μεγάλος γιος μακριά από το σπίτι για πρώτη φορά και οι γονείς μου – πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο- θεωρούσαν ότι θα έπρεπε κάθε μεσημέρι να βλέπουν Κομφούζιο στην ΕΤ3. Το “ότι τι” σε όλο του το μεγαλείο. Λες και θα έβγαινε εκεί ο αδερφός μου να τρέχει γυμνός ή κάτι τέτοιο. Όπως και να ‘χει από μικρή ηλικία μπήκαν οι του Κομφούζιο στη ζωή μου, καθώς έπαιζαν στη μεγάλη τηλεόραση στο σαλόνι, που ήταν ακριβώς σε ευθεία γραμμή από το δωμάτιο μου (προφανώς και είχα βάλει το γραφείο σε στρατηγική θέση). Οπότε η απάντηση στο δίλημμα θα ήταν σίγουρα Αντώνης Παραράς. Αυτός ήταν ο αγαπημένος μου. “Ήταν”… Δυστυχώς. Συνέχισαν οι δυο τους κάνοντας το ΑΜΑΝ, που σύμφωνα με το θρύλο σήμαινε “Αντώνη Μας Άφησες Νωρίς”, εις μνήμη του Παραρά. Δυσκολεύομαι πολύ να διαλέξω. Σίγουρα στην χρυσή τους εποχή θα επέλεγα τον Καλυβάτση, αλλά τώρα δυσκολεύομαι γιατί αμφότεροι πήραν μια διαφορετική στροφή από αυτή που τους είχαμε συνηθίσει. Φαντάζομαι ότι ο πολυπράγμων Κανάκης είναι αρκετά ικανός, αλλά θα ψηφίσω Καλυβάτση, γιατί ο πρώτος μου θύμιζε πάντα τους τύπους “Μπράντον” από το Μπέρβερλι Χιλς (καλός σε όλα κτλ κτλ), οπότε καταλαβαίνετε…

Καλυβάτση ο Χρήστος Δεμέτης

Δίλημμα εφάμιλλο του Μάτζικ ή Τζόρνταν. Το ΑΜΑΝ δεν θα ήταν ΑΜΑΝ χωρίς τις μεγαλειώδεις, τις τιτανοτεράστιες περούκες στα σκετσάκια του και τις καταιγιστικές ατάκες και του Κανάκη και του Καλυβάτση. Ο Κανάκης ήταν πάντοτε όμως ο “σταρ”. Ο Καλυβάτσης ήταν μυδράλιο, πυροβόλο, αεικίνητος και αντιστάρ. Ήταν ο Μαέβιους Παχατουρίδης και ο καλύτερος ερμηνευτής χριστουγεννιάτικων τραγουδιών στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Ήταν ο υπέρτατος κλειδαράς και ο μοχθηρός τύπος που δεν θες να συναντήσεις στο ΙΚΑ ή στον ΟΤΕ και πάει λέγοντας. Δεν προσπάθησε ποτέ να υπερθεματίσει την πάρτη του και όταν στη συνέχεια, μετά το Κομφούζιο και το ΑΜΑΝ, είδε πως δεν του βγαίνει, αποσύρθηκε. Ακόμα και στις συνεντεύξεις του είναι πιο true από τον Κανάκη και εντελώς αυθόρμητος. Αυτή την εικόνα δίνει τουλάχιστον σε μένα. Ο Κανάκης έχει μετεξελιχθεί σε επαγγελματία μαγαζάτορα περφόρμερ που δυστυχώς, ναι είναι αλήθεια, μονοπωλεί την εκπομπή του. Φάση “κάμερα σε μένα” που λέει και ο Τζιμάκος ο Πανούσης. Δεν είναι αυτός ο λόγος που δεν βλέπω αρβύλα. Δεν βλέπω γιατί δεν μου αρέσει πια το χιούμορ της εκπομπής. Αλλά θα ήταν σίγουρα καλύτερο αν μιλούσε λιγότερο ο Κανάκης.

Καλυβάτση ο Μάνος Χωριανόπουλος

Τους πρωτοείδα στο Κομφούζιο, μου άρεσαν πολύ στο ΑΜΑΝ και αν και σήμερα το χιούμορ μοιάζει παρωχημένο, τότε τα σκετσάκια τους ήταν πολύ επιτυχημένα. Κανάκης και Καλυβάτσης, ήταν για μένα αχώριστο δίδυμο και ξεχωριστά ο καθένας με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Αλλά αν έπρεπε οπωσδήποτε να διαλέξω, ο Καλυβάτσης θα ήταν η επιλογή μου. Γνωρίζω ότι ο εγκέφαλος του ΑΜΑΝ ήταν ο Κανάκης, ωστόσο δεν αλλάζω με τίποτα το ύφος του Καλυβάτση, στον θρυλικό “Κλειδαρά” ή το “καλησπέρα” του ως Μαέβιους Παχατουρίδη. Ποτέ ο Κανάκης δεν κατάφερε να είναι τόσο ανεπιτήδευτα αστείος.

Καλυβάτση ο Γρηγόρης Μπάτης

Σε μια σεφερλοκρατούμενη παρέα κατάφερα να επιβιώσω. Κατάφερα να βγω ατσαλάκωτος και να επιμένω με την ίδια πυγμή και το ίδιο πείσμα πως σαν το “Α.Μ.Α.Ν” δεν είναι τίποτα και πόσο μάλλον ο “αχα καλό ε”. Αν με ρωτούσαν τι δουλειά θα ήθελες να κάνεις, θα σου έλεγα “να παίζω σε μια εκπομπή σαν το Α.Μ.Α.Ν”. Να είμαι με τους φίλους μου και να κάναμε την πλάκα μας… επάγγελμα. Σ’ αυτή την παρέα από την Θεσσαλονίκη, η συνταγή ήταν επιτυχημένη γιατί ο καθένας είχε το ρόλο του. Όπως σωστά τα έγραψαν οι εκλεκτοί συνάδελφοι παραπάνω, ο Κανάκης ήταν ο εγκέφαλος και ο Καλυβάτσης ο πρωταγωνιστής. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον και δεν είναι τυχαίο πως ό,τι έκανε ο ένας δίχως τον άλλον, δεν είχε (τόσο μεγάλη) επιτυχία. Αν δεν υπήρχε ο Κανάκης πιθανότατα να μην στηνόταν τόσο καλά το Α.Μ.Α.Ν και αν δεν υπήρχε ο Καλυβάτσης δεν θα γελάγαμε με το Α.Μ.Α.Ν. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο δύσκολη είναι να επιλέξουμε έναν από τους δύο συνδετικούς κρίκους της σάτιρας των νιάτων μας. Επειδή όμως στο δίλημμα αυθορμητισμός ή λογική προτιμώ το πρώτο, θα πω Καλυβάτσης. Είναι απ’ αυτούς που δεν θέλουν στη ζωή να κυβερνήσουν, θέλουν να μείνουν οπαδοί φανατικοί. Χαιρετίσματα στην εξουσία κτλ κτλ.

Καλυβάτση ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

RT Μάνος Μίχαλος

fav Θέμης Καίσαρης

Κανάκη ο Δημήτρης Κουπριτζιώτης

Ένας άντρας χαρακτηρίζεται από τις επιλογές του. Ένας άντρας είναι οι επιλογές του. Είναι οι επιλογές του στην δουλειά, είναι η επιλογή του στο πότε θα μιλήσει, είναι η επιλογή του στο τι θα πει όταν θα μιλήσει. Ένας άντρας είναι ακόμα και η επιλογή του στις γυναίκες. Όταν επιλέγει να την έχει δίπλα του, να την κυκλοφορεί τότε θα πρέπει να τον χαρακτηρίζει. Με βάση όλο αυτό το σκεπτικό η απάντηση στο δίλημμα γίνεται όχι απλά εύκολη αλλά σα να βάζεις στο ποτήρι να πιεις ένα νερό (αθάνατος τιτανομέγιστος Βασίλης Τσιάρτας). Μπορεί ο Καλυβάτσης στο ΑΜΑΝ να ήταν αυτός που ξεχώριζε, μπορεί να ήταν η ψυχή του γέλιου. Δεκτό. Αλλά είναι και ο εκείνος που επέλεξε να μιλάει συνεχώς για τον Κανάκη όταν τέλειωσε η συνεργασία-φιλία τους. Όχι μόνο να μιλάει για εκείνον αλλά να τον κράζει κιόλας. Επέλεξε να μένει στην επικαιρότητα μιλώντας για την φιλία του με τον Κανάκη και πόσο σκουπίδι είναιτο Ράδιο Αρβύλα. Αντίθετα ο Αντώνης της καρδιάς μας, της παραλίας, της ρακέτας, δεν άνοιξε ποτέ το στόμα του για αυτό το θέμα. Γιατί αυτά είναι θέματα προσωπικά. Η ανδρική φιλία ακόμα και όταν σταματά έχει επίπεδο. Και αφού βάλαμε σαν παράγοντα και τις γυναίκες να σημειώσουμε ότι και εδώ ο Κανάκης υπερνικά. Μόνο η Κλέλια Ρένεση αρκεί για να ισοπεδώσει τα πάντα.

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΚΑΛΥΒΑΤΣΗΣ ΜΕ 82%

Ο Μαέβιους Παχατουρίδης θα είναι για πάντα αξεπέραστος.