Κι αν οι Αθηναίοι έδιωχναν τους τουρίστες όπως στη Βαρκελώνη;

Δεν θέλει και πολύ. Η Αθήνα, χρόνια τώρα, αλλά ιδιαίτερα τα τελευταία δύο, μοιάζει με καζάνι που βράζει τα καλοκαίρια. Εντός του, οι κάτοικοί της λιώνουν είτε από τις υψηλές θερμοκρασίες είτε από πυρετό των διακοπών. Όχι από τον δικό τους πυρετό, αλλά των άλλων, αυτών με το σανδάλι και τη λευκή κάλτσα, την κόκκινη από τον ήλιο επιδερμίδα και τα ψάθινα καπέλα. Για τους τουρίστες ο λόγος.

Το σανδάλι με την κάλτσα, βέβαια, είναι παρεξηγημένο αν και έπρεπε να αναφερθεί για ευνόητους λόγους – για τους τουρίστες μιλάμε άλλωστε, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το γνωστό στερεότυπο. Μπορεί αισθητικά να μην είναι ό,τι καλύτερο, όμως τη δουλειά του την κάνει.

Κάτι ξέρουν οι τουρίστες και το φοράνε έτσι όπως το φοράνε, κάτι ξέρουν και οι Αθηναίοι όμως που θέλουν να τους διώξουν από την πόλη, στέλνοντάς τους στην εξορία, σε κάποιο νησί με υπερβολικά δυνατή μουσική και τιμές που μόνο φόβο προκαλούν. Σε ένα παράλληλο σύμπαν όλο αυτά, όχι στο δικό μας.

Η Ελλάδα άλλωστε είναι συνδεδεμένη με τους τουρίστες, δε γίνεται έτσι απλά να τους διώξουμε. Δίνουν τα λεφτά τους, προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Από αυτούς ζούμε, άσχετα αν είναι πολλοί αυτοί που δεν βρίσκουν ένα διαμέρισμα λόγω των Airbnb και τους μισούν με έναν ιδιαίτερο, υπόγειο τρόπο έτσι όπως βγαίνουν χαμογελαστοί από το δικό τους.

Τι θα γινόταν, όμως, αν μια μέρα οι Αθηναίοι, σαν άλλοι Καταλανοί, αποφάσιζαν να πάρουν την πόλη τους πίσω; Ποια θα ήταν η αντίδραση των new age καφενείων, των ιδιοκτητών τους που σερβίρουν στους τουρίστες κοκτέιλ με βάση το τζατζίκι και πώς θα έμοιαζε η μεγάλη μάχη στο κέντρο της Αθήνας;

***

Χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν χθες το απόγευμα στο Σύνταγμα, κρατώντας πλακάτ και νεροπίστολα εναντίον των παραθεριστών, εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτησή τους για τον υπερτουρισμό στην Αθήνα. «Έχουμε και νησιά, γιατί δεν πάτε εκεί να ηρεμήσουμε; Έλεος πια!», είπε μια γυναίκα σε έντονο ύφος, απευθυνόμενη σε ένα ζευγάρι που έβγαζε φωτογραφία τα παιδιά που πέρασαν το συντριβάνι για πισίνα.

Αυτό που ζητούν από το κράτος, είναι να βάλει φρένο στην εισροή τουριστών που επισκέπτονται τη χώρα κάθε χρόνο. Μάλιστα, έγραψαν μπροστά από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ότι «Η Αθήνα δεν πωλείται» και «Οι τουρίστες να πάνε σπίτι τους», αφήνοντας και ένα φυτό εσωτερικού χώρου, αποτέλεσμα της νεύρωσης από το ινσταγκραμικό aesthetic.

Οι διαδηλωτές είχαν τη δική τους λίστα με επιχειρήματα και τόνιζαν το αυξανόμενο κόστος στέγασης που αυξήθηκε κατά 450% την τελευταία πενταετία, όπως και τις επιπτώσεις στο τοπικό εμπόριο και τις συνθήκες εργασίας στην πόλη. «Τα τοπικά καταστήματα κλείνουν για να δώσουν τη θέση τους σε καταστήματα που δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες των γειτονιών. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντέξουν τα ενοίκια τους», δήλωσε στην κάμερα του ΣΚΑΪ ο πρόεδρος του Σωματείου «Τουρίστες σπίτια σας», Δημήτρης Μάρκου, πριν κόψουν τη σύνδεση.

Μόλις η διαδήλωση έφτασε στο τέλος της, αρκετοί διασκορπίστηκαν στις γύρω περιοχές χρησιμοποιώντας νεροπίστολα εναντίον τουριστών που έτρωγαν σε εστιατόρια ή έπιναν το ποτό τους. Κάπως έτσι ξεκίνησε η ένταση με τους μαγαζάτορες και τους ιδιοκτήτες Airbnb που έμεινε στην ιστορία ως «Η Μάχη της Αθήνας».

Μετά τη ρίψη νερού σε έναν τουρίστα που απολάμβανε το ποτό του στην Κολοκοτρώνη από έναν αντιδραστικό νέο, ο ιδιοκτήτης του μπαρ βγήκε με το φλοράλ του πουκάμισο και ζήτησε τα ρέστα. Μετά την ανταλλαγή χυδαίων χαρακτηρισμών όπως «είσαι καπιτάλας» από τη μία πλευρά και «είσαι άπλυτος» από την άλλη, έπεσαν τα πρώτα τηλέφωνα.

Πολύ γρήγορα και μέσω γνωστών προφίλ στα social media που διψούν για likes, βάζοντας σε κάθε τους ποστ υψωμένες γροθιές, κανονίστηκε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ όσων ψάχνουν σπίτι στα Εξάρχεια και λοιπές περιοχές με τους ιδιοκτήτες μπαρ, εστιατορίων και Airbnb.

Ξανά στο Σύνταγμα λοιπόν (εντάσεις καταγράφηκαν και στην Ακρόπολη). Στην πλατεία στέκονταν οι διαμαρτυρόμενοι, αυτοί που δεν αντέχουν πια να βλέπουν το σανδάλι με τη λευκή κάλτσα αλλά μια χαρά φορούν το σανδάλι γνωστής εταιρείας, και από την πλευρά της Ερμού αυτοί που ρυθμίζουν την αγορά και τη φέρνουν στα μέτρα τους.

Μόλις το φανάρι έγινε πράσινο, έγινε το έλα να δεις. Στο τέλος, το μόνο που έβλεπες, ήταν ανθρώπους πεσμένους στο έδαφος, σκισμένα πουκάμισα και πανό, μπλούζες με το πρόσωπο του Che ενώ ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, αστυνομικούς χωρίς λόγο και εντελώς καθυστερημένα να χρησιμοποιούν την αύρα, πλανόδιους μουσικούς να τραγουδούν Πυξ Λαξ και μία σερβιτόρα που από συνήθεια ρωτούσε τους τραυματισμένους που έκαναν αναγκαστικά έρπειν τι θέλουν να πιουν.

Δύο τουρίστες, βγαίνοντας από το μετρό και χωρίς να γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συμβεί, πλησίασαν έναν διαμαρτυρόμενο που έριχνε νερό στο πρόσωπό του μετά το ριζότο που δέχθηκε και τον ρώτησαν αν γνωρίζει κάποιο καλό μπαρ εκεί κοντά, τη στιγμή που ένας φίλος της ΑΕΚ, κοιτάζοντας το κινητό του, φώναζε «Venga, Venga!».

Η νέα στήλη του OneMan, Σε Ένα Παράλληλο Σύμπαν, αντικαθιστά την ελληνική -και όχι μόνο- πραγματικότητα με φανταστικές ιστορίες οι οποίες, τελικά, δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Οι φωτογραφίες που απέχουν πολύ από την πραγματικότητα έχουν δημιουργηθεί μέσω ΑΙ (Τεχνητής Νοημοσύνης).

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ