Κουραμπιές ή μελομακάρονο;

Η στιγμή είναι κρίσιμη. Πλησιάζεις το γιορτινό τραπέζι. Οι πιατέλες είναι γεμάτες γλυκά. Ποιό προσεγγίζεις πρώτο; Αυτό που τυλίγεται σε ένα σύννεφο ζάχαρης ή εκείνο που ξεκολλάει δύσκολα από την πιατέλα; Οι συντάκτες του Oneman.gr βγάζουν τη δική τους ετυμηγορία. Κουραμπιές ή μελομακάρονο;

Μελομακάρονο ο Θωμάς Σγουρός

Δεν είμαι ο Scarface. Οπότε δεν μου είναι και πολύ οικείο να βρίσκομαι πλακωμένος κάτω από ένα βουνό άσπρης σκόνης (εγώ και ό,τι φοράω), κάθε φορά που επιχειρώ να δαγκώσω τον θεικό κουραμπιές της πεθεράς μου. Με το μελομακάρονο, είναι αλλιώς η φάση. Και πάλι λερώνεσαι, αλλά μόνο στα δάχτυλα. Όπως με τα κοψίδια. Και μέχρι εκεί, μέχρι το συγκεκριμένο επίπεδο μπίχλας, αντέχω να το ντιλάρω. Ναι, το ξέρω ότι είναι γελοίος ο λόγος. Αλλά ποιός σε έκανε μπάτσο του τι με ξενερώνει εμένα; Επιπλέον, το μελομακάρονο κυκλοφορεί τελευταία και σε εξίσου ελκυστικές εκδοχές. Δηλαδή βουτηγμένο στην σοκολάτα. Πως να αντισταθεί μια ευαίσθητη ψυχή σαν και εμένα;

Μελομακάρονο ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Γιατί πραγματικά, είναι γιορτές, χαρά θεού, παιδάκια χαρούμενα λένε κάλαντα, η οικογένεια ζεσταίνεται δίπλα στο τζάκι, η γιαγιά διαβάζει παραμύθια, ο γιος σερφάρει στο mac (για τη σύνδεση με το σήμερα), χριστός γεννάται σήμερον, αλλάζει ο χρόνος, νέες ευκαιρίες, νέες αρχές, δώρα κάτω από το δέντρο, σκιουράκια δένουν το γκι στην κάσα της πόρτας (ίσως να βλέπω πολλές ταινίες Disney), όλα είναι τόσο μα τόσο υπέροχα.

Για ποιον λόγο λοιπόν να πρέπει να μας βγαίνει η παναγία (σχώρα με, άγιες μέρες) για να φάμε ένα εποχικό γλυκό σαν άνθρωποι; Πρόσεχε τη σκόνη θα λερώσεις το πάτωμα, θα πασαλειφτείς παντού, θα σου κρέμονται άσπρα από τα μούσια, θα σου κολλήσει το ζυμάρι στα δόντια, άααασε μας ήσυχους. Να πάρετε τους κουραμπιέδες σας και να τους δώσετε να τους φάει κανένας που τον μισείτε, κύριοι.

Κουραμπιέδες (Καρβάλης) Uber Alles ο Στέλιος Αρτεμάκης

Είναι σα να συγκρίνω, τώρα, την Porsche με το φιατάκι, το personal, με το ράδιο. Αλλά θα το κάνω! Ο κουραμπιές είναι η Porsche της χριστουγεννιάτικης ζαχαροπλαστικής, δύσκολο να το πετύχει ο μάστορας, αλλά, αν το κάνει, τότε η απόλαυση είναι ανώτερη. Να είναι αφράτο και μετά να λιώνει στο στόμα. Να έχει την ιδανική ποσότητα ζάχαρης. Τυχαίο είναι νομίζεις που οι κουραμπιέδες Ιωσηφίδη από την Καρβάλη έχουν κάνει όνομα;

Ενώ τα φιατάκια, τα μελομακάρονα; Ποια έχεις ακούσει; Της κύρα Κούλας; Της γειτόνισας; Της μαμάς σου; Μελομακάρονα φτιάχνουν όλοι! Ψήνουν εκεί ένα μπισκότο που κατά τα άλλα μπορεί να μην τρώγεται και μετά πέφτει το σιρόπι, το παπαρώνει και καπελώνει τα στραβά. Άδικος κόπος. Και ψωμί του τοστ να έτρωγες με αυτό το σιρόπι δε θα είχε καμία διαφορά!

Μελομακάρονο η Ελιάνα Χρυσικοπούλου

Αν υπήρχε η δυνατότητα, θα διάλεγα οπωσδήποτε δίπλες. Αλλά για κάποιο λόγο που δεν κατανοώ, θεωρούνται outsider στην κούρσα με τα καλύτερα χριστουγεννιάτικα γλυκά. Κουραμπιέδες ή μελομακάρονα λοιπόν. Θυμάμαι τον εαυτό μου να σηκώνεται απρόθυμα από το εορταστικό λιώσιμο στον οικογενειακό καναπέ, να πλησιάζει τις δυο στολισμένες πιατέλες και, βαριεστημένα, να παίζει α-μπεμπα-μπλομ μαζί τους.

Θυμάμαι επίσης πως, αν έβγαινε ο κουραμπιές, επαναλάμβανα τη διαδικασία, αυτή τη φορά με «μπουφ» μπροστά (καταλαβαίνει κανείς τι γράφω ή αυτή η κλεψιά ήταν δικής μου έμπνευσης;). Γιατί εδώ που τα λέμε, κανένα από τα δύο δεν είναι πραγματικά λαχταριστό γλυκό. Αλλά ο κουραμπιές είναι πραγματικά άθλιος. Και ας μην ξεχνάμε πως είναι και βρισιά. Όχι ότι υπονοώ κάτι για όσους τον ψηφίσουν. Just saying.

Μελομακάρονο ο Μάνος Μίχαλος

Αν έχεις φάει μελομακάρονο από το Αριστοκρατικόν, μπορείς να με καταλάβεις. Και αν ξέρεις ότι το σωστό σπιτικό αυτό γλύκισμα, είναι μελωμένο τόσο όσο, έχει μια μεστή γεύση και όχι κάτι το εντυπωσιακά γλυκό και ζαχαρώδες, τότε μπορώ να σου μιλήσω ως ίσος προς ίσο, γιατί διαφορετικά είσαι από τους άλλους, τους κουραμπιέδες. Προφανώς θα είσαι και από αυτούς που πιστεύουν ότι τα φουντούκια και τα αμύγδαλα κάνουν καλό στην υγεία. Σωστά πιστεύεις. Αλλά δεν κάνουν καλό στα γλυκά.

Το μελομακάρονο είναι ξεκάθαρο πως φτιάχτηκε για τα Χριστούγεννα, ταιριάζει απόλυτα και δεν μπορείς να το φας σε καμιά άλλη εποχή του χρόνου με την ίδια θέρμη, όπως όταν το περιβάλλουν κόκκινα στολίδια μέσα στο σπίτι. Το μελομακάρονο είναι σαφώς ανώτερο. Και δεν θα φάει ποτέ τη σκόνη ενός κουραμπιέ…

Κουραμπιέ η Αμαλία Κουλακιώτη

Δεν αντέχω όλα αυτά τα γλυκά που η γεύση τους εξαρτάται από την ποσότητα σιροπιού. Έχω φάει μελομακάρονα που άνετα θα μπορούσαν να σπάσουν δόντια και άλλα που ήταν σα να κάνεις παπάρα σε γάλα. Χωρίς το γάλα…

Όλα αυτά επειδή έπεσε λιγότερο ή περισσότερο σιρόπι από όσο θα έπρεπε. Ο κουραμπιές από την άλλη είναι ολόκληρη τέχνη!

Επίσης είναι το πιο ταιριαστό χριστουγεννιάτικο γλύκισμα αφού θυμίζει χιονισμένο τοπίο.

Τέλος αν βαριέσαι να τινάξεις από πάνω σου τη σκόνη του κουραμπιέ να μην μπεις καν στον κόπο να φας γιορτινά γλυκά. Να καθίσεις σε μια γωνιά και να παρακολουθείς τους άλλους, που είναι πιο μάγκες, τρώνε τον κουραμπιέ και καθαρίζονται κιόλας!

Μελομακάρονο η Ρομίνα Δερβεντλή

Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι.  Ένα γλυκό -πόσο μάλλον δύο- που δεν έχουν ούτε μια σταγόνα σοκολάτας δεν δικαιούται να αυτοαποκαλείται γλυκό.  Ποτέ ας πούμε δεν κατάλαβα εκείνους που έχουν ψύχωση με τα γλυκά του κουταλιού- τα οποία FYI είναι φρούτα. Επειδή όμως  λόγω μιας εθνικής συνωμοσίας, τα σιρόπια και τα αμύγδαλα έχουν κάνει εμπάργκο στη σοκολάτα μέρες που είναι,θα δώσω τόπο στην οργή και θα διαλέξω.

Κανένας κουραμπιές. Το μελομακάρονο, αν είναι καλό, με κάνει να ξεχάσω έστω για λίγο τα cookies και τις μους και να αφεθώ στη γοητεία του διαφορετικού- το οποίο εκτός αυτού έχουν καταφέρει το καζάν ντιπί, το γαλακτομπούρεκο και η καρυδόπιτα. Και λόγω των παραπάνω, ενδεχομένως η γνώμη μου να έχει μια άλφα βαρύτητα, αφού ουσιαστικά δεν λιμπίζομαι κανένα από τα δύο-ούτε καν αν είναι παραλλαγή με σοκολάτα.  Μελομακάρονο, λοιπόν, και από 1η πρώτου, ας σοβαρευτούμε….

Υ.Γ. Όχι, δηλαδή εξήγησέ μου ποια εσωτερική ανάγκη σε κάνει να διαλέξεις ένα ξεμαλιασμένο κανταίφι  αντί ενός σουφλέ σοκολάτας. Να το κοιτάξεις, ίσως είναι σοβαρό.

Μελομακάρονο η Έλενα Μπουζαλά

Το σερί μου στα μελομακάρονα είναι 9. Στους κουραμπιέδες 2. Καταλαβαίνετε ότι το ματς είναι ακούραστος άσος. Θυμάμαι σαν τώρα εκείνη την ημέρα που κρατώντας το μπολ αγκαλιά, τα έφαγα ένα – ένα, αργά – αργά και αξέχαστα. Όχι, δεν έσκασα. Σταμάτησα μήπως παχύνω. Όχι, δεν είχα κατάθλιψη. Ήμουν ξαπλωμένη μπροστά στη τηλεόραση. Ήμουν πολύ ευτυχισμένη. Τα μελομακάρονα της κυρίας Μπουζαλά (μητέρας μου) είναι μελωμένα τόσο όσο να μην γίνονται νιανιά και λάσπη, όπως τα αγοραστά. Έχουν λίγο τριμμένο καρύδι, ώστε να μην πικρίζουν και δεν είναι καθόλου τραγανά, που το σιχαίνομαι. Μετά, δεν πίνω νερό για τουλάχιστον μία ώρα…

Το δικό μου μπολ με περιμένει κάθε χρόνο. Το ανοίγω μόλις επιστρέψω από το πατρικό μου και τρώω κάθε πρωί από ένα, μέχρι τουλάχιστον του Αγίου Βαλεντίνου, διότι κρατάνε μια χαρά. Κουραμπιέδες η μητέρα μου, δεν το έχει. Το έχει η θεία μου και τους φτιάχνει στον φούρνο. Αρτεμάάάτση, Αμαλία θα σας φέρω.

Μελομακάρονο ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Δεν τίθεται καν ζήτημα. Μελομακάρονα. Μόνο. “Είναι λόγος να θέλεις να έρθουν τα Χριστούγεννα” έγραψε και διαπίστωσε το λόγο που 30 χρόνια βρίσκεται σε κατάσταση ημι-δίαιτας. Οι κουραμπιέδες υπάρχουν για ένα και μόνο πράγμα: Για να διατυπώνουν τη μεγαλύτερη αλήθεια που μπορώ να μεταδώσω στον κόσμο, μοιράζοντας τσάμπα σοφία: ότι δηλαδή “τα σκατά, όση ζάχαρη και να βάλεις, δεν θα γίνουν ποτέ κουραμπιέδες”. Από μένα για σας.

Μελομακάρονο ο Ηλίας Αναστασιάδης

Ακριβώς γιατί υπάρχει αυτή η συγκεκριμένη, αυστηρή φόρμουλα που αν δεν τηρηθεί κατά γράμμα, το αποτέλεσμα είναι ένα ξερό, παντοφλέ, καφέ μπισκοτοειδές γλυκό(;) ή ένα υπερβολικά σιροπιαστό, βαρύ, μελωμένο γλυκό (πολύ γλυκό). Ακριβώς γιατί αν του προσθέσεις σοκολάτα, σημαίνει ότι δεν το αγαπάς και δεν το δέχεσαι όπως είναι. Ακριβώς γιατί, από την άλλη, τι μπορεί να πάει λάθος σε έναν κουραμπιέ; Όλοι το ίδιο αόριστοι είναι κάτω από την (π)άχνη τους.

Όταν επιτευχθεί αυτή η τελειότητα σχετικά με το μελομακάρονο είναι που αναρωτιέσαι γιατί παρασκευάζονται μόνο κοντά στις γιορτές και δεν μπορείς να πάρεις ένα τάπερ με τέτοια για να τρως στην παραλία και τον Αύγουστο. (Κάτω από μια σκιά και ενώ οι άλλοι καίγονται σαδιστικά κάτω από τον ήλιο και μέσα στο νερό). Και επίσης, έχεις ακούσει ποτέ να φωνάζουν “μελομακάρονο” κάποιον φλώρο, μπούλη, φούλη, χλεχλέ; Δεν σε προβληματίζει που τον φωνάζουν “κουραμπιέ”; Need I say more?

Μελομακάρονο ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Αν απαντούσα πριν 5 χρόνια θα έλεγα κουραμπιέ. Γιατί η Έτα η Χατζηιωάννου (μάνα κι έτσι) πρέπει να έχει ανακαλύψει τον κουραμπιέ κι ας μην το ξέρει. Φτιαγμένο με βούτυρο τόσο παχύ που δημιουργεί την κατάλληλη λιπαρότητα στις αρτηρίες για να γλιστρήσει αμάσητη η γαλοπούλα που ακολουθεί. Αλλά τα Χριστούγεννα είναι γιορτή που την περνάς σε πολλά σπίτια. Εκεί που οι περισσότεροι κουραμπιέδες μοιάζουν με βότσαλα που μάζεψαν από κοντινή παραλία.

Το μελομακάρονο είναι πιο στάνταρ γλυκό. Πολλές νοικοκυρές μπορούν να φτιάξουν ένα τίμιο μελομακάρονο. Γι’ αυτό και δεν φοβάσαι να το δοκιμάσεις ποτέ. Αποκλείεται να είναι τόσο φρικτό που να μην το φας. Τα πάντα είναι στο μέλωμα. Το μελομακάρονο δεν πρέπει να κολυμπάει στο σιρόπι. Λίγο σιρόπι θέλει ίσα ίσα για να μην είναι πολύ σκληρό. Δεν είναι σουφλέ για να λιώνει στο στόμα. Το μέλωμα πρέπει να το καταλαβαίνεις όταν σπάει στο στόμα, όχι νωρίτερα. Γενικά, δόξα και τιμή στα μελομακάρονα της Μανταλένας Μαυροειδάκου. Αυτά.

ΥΓ: Εσείς που τινάζετε τη ζάχαρη (άκου εκεί σκόνη) από τον κουραμπιέ, είστε οι ίδιοι που φεύγοντας από μια παραλία με άμμο πλένετε τα πόδια πριν μπείτε στο αμάξι.

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΜΕ 81,81%

Φιλικό και προπόνηση έκανε το μελομακάρονο σε έναν “τελικό” που μάλλον μόνο στους τύπους και τις παραδόσεις υφίσταται. Ο κουραμπιές περνάει στην ιστορία ως το πιο αντι-χριστουγεννιάτικο γλυκό που μπορεί να φάει κάποιος, γιατί πολύ απλά ελάχιστοι τον θέλουν πραγματικά. Μήπως να ξανακάνουμε το δίλημμα, αυτή τη φορά με τις δίπλες;