Μακρύ ή κοντό

Από τη μία η Ρέα Τουτουντζή και η Σαρλίζ Θερόν, από την άλλη τα μαλλιά τα μακριά τα πλούσια. Οι άντρες του ΟΝΕΜΑΝ έπρεπε να αποφανθούν και γι’αυτό.

Με μακρύ ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Είναι λίγες οι γυναίκες στον κόσμο που μπορούν να υποστηρίξουν το κοντό μαλλί. Πρέπει να είναι πανέμορφη η άλλη για να τολμήσει να τα κόψει. Ακόμα και στην Ελλάδα, μετά τη Ρέα Τουτουντζή έπρεπε να περάσουν δέκα χρόνια για να έρθει η Ειρήνη Κεβεζέ να καλύψει το κενό. Κι έχω και προσωπικά παραδείγματα γυναικών που μου έχουν αρέσει κατά καιρούς με το κοντό. Οχι απαραίτητο με το αγορίστικο αλλά με ένα πολύ κοντό καρέ. Το μακρύ όμως έχει άλλη δυναμική. Και καταφέρνει μια απλή, γήινα όμορφη γυναίκα να την κάνει στα μάτια του άνδρα να μοιάζει με τη Θεά Αφροδίτη. Έχω μία σκέψη για τη γυναίκα των ονείρων μου. Οτι ξυπνάω ένα καλοκαιρινό πρωινό σε ένα κυκλαδίτικο δωμάτιο και όπως κοιτάζω προς την μπαλκονόπορτα που μπαίνει το φως, βλέπω τη μορφή της να μου χαμογελά. Έχει μακριά μαλλιά αυτή η γυναίκα. Όχι κοντά.

Με κοντό ο Πάνος Κοκκίνης

Η πρώτη γυναίκα με κοντό μαλλί που «καψουρεύτηκα» ήταν η Angelina Jolie την εποχή του Hackers. Και από τότε η λίστα φούσκωσε για συμπεριλάβει τις Halle Berry, Rihanna (την εποχή της φωτογράφησης της στο GQ), την Άντζελα Γκερέκου (την εποχή της φωτογράφησης της στο Playboy) και, πάνω από όλα, την Μαριλίτα Λαμπροπούλου (την εποχή που πρωτοεμφανίσθηκε στην τηλε-ταινία του Παπακαλιάτη). Ναι, δεν είναι πολλές. Αλλά είναι εξαιρετικές.

Προφανώς και το κοντό μαλλί προϋποθέτει αψεγάδιαστο πρόσωπο. Είτε λεπτεπίλεπτο, είτε υπερβολικά αισθησιακό (πως να είναι, άραγε, η Scarlett Johansson με κοντό μαλλί;). Είναι όμως ένα κούρεμα που μου «μυρίζει» αριστερή όχθη του Σηκουάνα, φρεσκοψημένα κρουασάν και κομψότητα. Από την άλλη ίσως απλά να αντιδρά ο οργανισμός μου στα χρόνια που -λόγω δουλειάς στα αντρικά περιοδικά- πέρασα βουτηγμένος καθημερινά σε χιλιόμετρα από τρέσες τραγουδιστριών, παρουσιαστριών και μοντέλων.

Mακρύ ο Άλκης Βασιλείου

“No brainer”, το σημερινό δίλημμα αγαπητέ αναγνώστη. Υπάρχει ένας κανόνας αναφορικά με τις γυναίκες και τις επιλογές τους στα μαλλιά. Ένας κανόνας τόσο αυστηρός και αλάνθαστος, που θα έκανε ακόμα και αυτόν τον Barney τον Stinson να δακρύσει! Λοιπόν… “αν δεν είσαι η Linda Evangelista ή η Charlize Theron, μην κόψεις ΠΟΤΕ τα μαλλιά σου κοντά”. Τόσο απλά και δωρικά. Αλλά κι εσένα Linda κι εσένα Charlize, αν διαβάζετε τούτες τις γραμμές -πρώτα απ’ όλα, μεγάλη μας τιμή- σας προτιμάμε με μακριά μαλλιά, απλώς εσάς τις δύο σας παίρνει να κυκλοφορείτε με look μαθητή δημοτικού. Για όλες τις υπόλοιπες ισχύει ο κανόνας. Ποτέ και για κανέναν λόγο…

Μακρύ ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Όπως συνήθως συμβαίνει στα διλήμματα όπου η απάντηση πάει on a case by case basis, το μόνο έντιμο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω είναι να κοιτάξω το παρόν τοπ-3 μου (Cheryl Cole, Rooney Mara, Jennifer Lawrence) όπου έχουμε δύο μακριά και ένα που δουλεύει και με τα δύο, άρα πες τελικό σκορ 2.5-0.5 για το μακρύ. Επιστήμη!

Με μακρύ ο Ηλίας Αναστασιάδης

Η τελευταία γυναίκα με σημαία το κοντό μαλλί, την οποία δεν θα μπορούσα να φανταστώ με μακρύ (και τώρα δηλαδή που το σκέφτομαι, πάλι δεν μπορώ) είναι η Ρέα Τουτουνζή. Θυμάμαι καμιά 15αριά χρόνια πριν, που την είδα από κοντά όταν περίμενε τις βιντεοκασέτες της στο ταμείο του ‘Μάκη’ στην Ηλιούπολη. (Ο Μάκης είναι βίντεοκλαμπ, μπορεί και το πιο γνωστό στα πέριξ). Πανικόβλητος, άφησα επιτόπου τον ‘Κύβο’ (τον θυμάσαι τον ‘Κύβο’) στη ντάνα με τις κωμωδίες(!) και πέρασα έξω για να ξαναβρώ τις ανάσες μου. Αυτή είναι όλη η ιστορία μεταξύ εμού και των γυναικών με κοντό μαλλί. Δηλαδή δεν υπάρχει ιστορία (ιστορικό, παρελθόν, μέλλον, φαντάζομαι). Δυστυχώς, δεν μπορώ να γράψω ύμνους για τα μακριά μαλλιά γιατί τα θεωρώ απλά δεδομένα στις γυναίκες που μου αρέσουν. Όπως κατά κόρον κάνουν στην Αμερική, είμαι εδώ για να θάψω το κοντό μαλλί και όχι να αποθεώσω το μακρύ. Αν το δίλημμα, δηλαδή, ήταν κοφτό μακαρονάκι ή γυναίκα με κοντό μαλλί, πάλι τα ίδια θα έγραφα. Τσάι και εμπάθεια.

ΥΓ. Τιμή και στο σύνθημα των οπαδών του Ηρακλή “όπως παλιά, μακριά μαλλιά, σκουλαρίκια στ’ αυτιά και ναρκωτικά”, δικοί μου είναι, αν βγάλεις τα σκουλαρίκια και τα ναρκωτικά. Και το όπως παλιά, ίσως.

(με) μακρύ ο Μάνος Μίχαλος

Δεν έχω πρόβλημα, κανένα απολύτως, με την Ρέα Τουτουνζή που αναφέρθηκε και ακόμη περισσότερο με τη Σαρλίζ Θέρον που αν τη δω, μπορεί και να βάλω τα κλάματα και να πέσω στα απίστευτα πόδια της. Όμως, τα μακριά μαλλιά μαγνητίζουν το βλέμμα μου, πιστεύω ότι είναι ένα από τα πιο μεγάλα πειστήρια ότι οι γυναίκες είναι το “κάτι άλλο”, θέλω να είναι αρκετά μακρυά σε όλες τις εκφάνσεις τους, να περιπλέκονται, να είναι ίσια, να είναι μαύρα, ξανθά, να είναι μακριά και ας είναι και πορτοκαλί. Δεν θα πω παραδείγματα από διάσημες γυναίκες με μακριά μαλλιά, γιατί είναι το σύνηθες, οπότε δεν θα ανακαλύψω και την Αμερική. Θα πω απλά, ότι όσο μακραίνει (το μαλλί), η εκτίμηση (η ανδρική) ανεβαίνει.

Κοντά ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Προσπαθώ εδώ και ώρα να σκεφτώ πράγματα με τα οποία μπορεί να είμαι πιο φανατικός από ότι είμαι με τα κοντά μαλλιά σε ένα γυναικείο κεφάλι. Και ψιλοδυσκολεύομαι. Το μόνο που σκέφτηκα αμέσως ήταν “φέτα”. Πέρασαν πέντε λεπτά και το μόνο που μου ήρθε πάλι ήταν “φέτα”. Πέρασαν άλλα πέντε και πάλι μόνο αυτό, με τη διαφορά ότι πλέον είχα πάρει βλέμμα Χόμερ Σίμπσον και ψιθύριζα “μμμμ, φέτα”. Οπότε (στο θέμα μας) κοντά μαλλιά, μυαλά στα κάγκελα, καπνογόνα, υποδοχή στο αεροδρόμιο, πομπή με μηχανάκια και 2.500 άτομα έξω από το γήπεδο. Τόσο φανατικά. Έκαστος με τα φετίχ του…

Τα μακριά μαλλιά, τα οποία πλέον έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με την Ζωζώ Σαπουντζάκη -και όχι τη Ζωζώ-κα όπως την έβλεπε ο πατέρας μου, αλλά όπως τη βλέπω εγώ- είναι το πιο υπερτιμημένο πράγμα στον κόσμο. Με εξαίρεση τον Φοίβο Δεληβοριά. Τα κοντά από την άλλη δίνουν στυλ, προδίδουν τύπο και γενικά βγάζουν κάτι “θα σε κάνω να τρέχεις, για την ακρίβεια το ξέρεις ότι θα σε κάνω να τρέχεις και θα σ’ αρέσει κιόλας” όπως λέει ο φίλος μου Άλκης. Και όταν λέμε “κοντά”, εννοούμε “κοντά”. Δεν παίζουμε… Κοντά σαν της Μεγκ της Ράιαν, σαν της Ουαϊνόνα της Ράιντερ, σαν της Μίλα της Γιόβοβιτς (all time favorite), σαν της Σαρλίζ της Θερόν στη “γυναίκα του αστροναύτη”, σαν της Λίντα(ς) της Ευαγγελίστα, σαν της ξανθιάς που γνώρισα στους “Kasabian”. (Ειδικά σαν κι αυτής).

(με) μακρύ ο Στέλιος Αρτεμάκης

Κοίτα, είναι μεγάλη παγίδα κάτι τέτοια διλήμματα γιατί μπορεί να φας παντόφλα εκεί που δεν το περιμένεις. Και επειδή την έχω πατήσει μερικές φορές, πχ. στο Ξανθιές – Μελαχρινές, πρέπει να προσέχω τι λέω. Που σημαίνει ότι δεν μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα. Που με κάνει και αναρωτιέμαι καμιά φορά αν έχουμε δημοκρατία σ’ αυτόν τον τόπο, να αμφιβάλλω για τους θεσμούς και τις διαδικασίες και να νιώθω ότι ζω σε καθεστώς απίστευτης τρομοκρατίας. Ναι, έτσι νιώθω δεν είναι υπερβολή. Οπότε θα πω (με) μακρύ. Απλά όχι πολύ μακρύ. Σίγουρα όχι αγορίστικο αν και είναι πολύ stylish, σίγουρα όχι πολύ μακρύ γιατί μου θυμίζει κάτι γριές θείες μου (που ‘ναι μια χαρά, δηλαδή, και πρώτες γκομενάρες στα νιάτα τους απλά… καταλαβαίνεις), μακρύ όσο πρέπει τέλος πάντων για να αναδεικνύεται η θηλυκότητα της. Να δούμε αν το έσωσα αυτή τη φορά.

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΜΑΚΡΙΑ ΜΕ 75%

Οι υπέρμαχοι του κοντού υπήρξαν παθιασμένοι αλλά λίγοι. Το μακρύ μαλλί τα τύλιξε όλα.

ΨΗΦΙΣΕ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΟ TWITTER

ή