Μια ζωή καούρα

Όποιος έχει πάει στρατό μάλλον γνωρίζει τι είναι το γόπινγκ. Και είναι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί ή θα πει για πλάκα όποιος φίλος μου ακούει πρώτη φορά το “ΓΟΠ”. Μόνο που δεν έχει καμία σχέση ούτε με το γόπινγκ ούτε με το παρεμφερές ΓΑΠ. Και σίγουρα δεν είναι για γέλια. ΓΟΠ λέγεται η δική μου διαρκής ταλαιπωρία και για όσους γνωρίζουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και καούρα, μπορούν να καταλάβουν και να κουνήσουν με συμπόνια το κεφάλι τους.

Η καούρα, λοιπόν, είναι πολύ χειρότερη ακόμη και από την καψούρα. Γιατί η καψούρα με λίγο ξενύχτι, με καμιά γυναίκα παραπάνω, με δύο φίλους παραπάνω, περνάει. Και αν δεν περνάει, τότε δεν φταίει η καψούρα, αλλά εσύ που δεν τη διαχειρίζεσαι καλά. Ενώ με την καούρα, πώς να βγάλεις άκρη; Βάζεις το μαξιλάρι πιο ψηλά όταν κοιμάσαι, αλλά μπορεί να ξυπνήσεις πιασμένος. Τρως νωρίς, αλλά μετά περνάς όλο το βράδυ σαν πεινασμένος λύκος. Δεν τρως πράγματα που σε πειράζουν, αλλά όπως ξέρεις αυτά που σε πειράζουν είναι και αυτά που σου αρέσουν. Να, χθες για παράδειγμα, πριν γράψω αυτό το κείμενο, πέρασα ένα βράδυ περπατώντας στο σαλόνι, από τις 4.30 ως τις 5.30 τα ξημερώματα.

Εκτός αν έχεις κάποιον άσο στο μανίκι σου ή καλύτερα το Reduflux στο ντουλάπι σου, το οποίο καταπολέμά την καούρα και τη δυσπεψία και εσύ έχεις μια άμεση ανακούφιση. Βέβαια, εγώ δεν είμαι γιατρός και ένας γιατρός ή διατροφολόγος μπορεί να σε βοηθήσει και σε σταθερή βάση, ώστε να ξεπεράσεις, αντιμετωπίσεις ή διαχειριστείς το συγκεκριμένο πρόβλημα. Με σωστή διατροφή, σωστά γεύματα, τακτική άσκηση αλλά και μείωση του άγχους, μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου να μην έχει τόσα περιστατικά καούρας και δυσπεψίας. Προσωπικά, μετράω παράλληλα και 30-40 μέρες χωρίς τσιγάρο, το οποίο οξύνει την κατάσταση και σε εκθέτει ακόμη περισσότερο απέναντι στην καούρα. Η άτιμη, βλέπεις, ψάχνει κάθε τρόπο και σύμμαχο για να ανέβει με το συρμό των γαστρικών υγρών από το στομάχι σου.

Κι όσο δεν τη βάζεις σε ένα καλούπι, δεν της δείχνεις ποιο είναι το αφεντικό, αυτή κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος. Οπότε, με το Reduflux οδηγό και σύμμαχο, τη σωστή διατροφή ως “πυρηνικό” όπλο και κάνα τρικ με τα μαξιλάρια ψηλά (ο ύπνος σε οριζόντια θέση επιδεινώνει τον ύπνο, ειδικότερα αν έχει προηγηθεί τσιμπούσι και μάλιστα αρκετά κοντά σε χρόνο από τον ύπνο σου) θα σε κάνουν και να νιώθεις καλύτερα και να έχεις λιγότερες καούρες ή καθόλου καούρες (ναι, υπάρχει και αυτή η ζωή, αλήθεια). Τώρα, βέβαια, αν είσαι από τους τύπους που περνούν τα χρόνια, πατάς τα 30 και το πρωινό σου είναι τυρόπιτα, κρουασάν σπέσιαλ και όλα τα σφολιατοειδή καλούδια που μπορεί να βγάζει ο φούρνος της γειτονιάς σου, πρέπει να το πας από την αρχή. Πρέπει να αποδεχθείς, καταρχάς, ότι δεν είσαι παιδαρέλι, ότι δεν είσαι στο σχολείο και ότι το στομάχι σου δεν αντέχει ούτε άγαρμπα πρωινά ξυπνήματα, ούτε τίποτα μπεργκερομάχες το βράδυ, για το ποιος μπορεί να φάει περισσότερο και πόσα κουτάκια αναψυτικού θα κατεβάσει.

Το ίδιο ισχύει με τα καυτερά, τα πικάντικα, τα λιπαρά, τα περίεργα, τα αλλιώτικα, τα πασαλιμανιώτικα. Ναι, ξέρω, θες να φας όλα τα κεμπάπ του κόσμου. Κι εγώ. Όμως, ούτε κάθε βράδυ μπορούμε, ούτε αργά τη νύχτα επιτρέπεται, ούτε “δεν βαριέσαι, μια ζωή την έχουμε” γίνεται να λέμε κάθε φορά που θέλουμε να το ρίξουμε έξω. Συμφωνώ ότι έχουμε μια ζωή, θα ήταν ωραίο να είχαμε καμιά δεκαριά όπως στο γελοίο πλέον Vampire Diaries, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να της αλλάξουμε τα φώτα. Η καούρα είναι ένα μικρό πρόβλημα, που δείχνει ωστόσο μέχρι και τη στάση ζωής κάποιου. Είναι λίγο περίεργο, θέλω να πω, να καίγεται κάτι μέσα σου κι εσύ να λες, δεν βαριέσαι θα σβήσει. Είναι σαν πιάσει φωτιά το σπίτι σου και αντί για πυροσβεστική να βάλεις DVD για να δεις παρέα με τις φλόγες, στα ζεστά.

Η σχέση μου με την καούρα είναι δυστυχώς μια on going διαδικασία, σαν μια γυναίκα που δεν λέει να με αφήσει, ενώ της έχω πει “δεν μου κάνει καλό το να είμαστε μαζί”. Αυτή, ωστόσο, δεν δίνει σημασία στο τι λέω, ανοίγει την πόρτα και μου προκαλεί μια αήδια κάθε φορά που τη νιώθω να ανεβαίνει τα σκαλιά του στομάχου μου. Όμως, έχω καταλήξει ότι και οι πιο μεγάλες καψούρες φεύγουν μόλις βρεις το σωστό “φάρμακο” και πατήσεις καλύτερα στα πόδια σου, για να δεις αλλιώς τον εαυτό σου. Το ίδιο ισχύει και με την καούρα.

Τώρα που έχεις το φάρμακο, βάλε το χέρι σου στη φωτιά και κάνε αυτά που πρέπει για να τη σβήσεις.