Μοντελέ ή με καμπύλες;
Για τις γυναίκες είναι ένα θέμα ταμπού. Για τους άνδρες είναι απλά θέμα γούστων και επιλογής. Εσύ, ποιές προτιμάς;
- 6 ΑΠΡ 2012
Ας ξεκαθαρίσουμε αρχικά τους όρους του διλήμματος. Μοντελέ δεν εννοούμε τις ανορεξικές. Εννοούμε τις πολύ αδύνατες γυναίκες που το σώμα τους δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες καμπύλες. Όπως επίσης, με καμπύλες δεν χαρακτηρίζουμε τις χοντρές. Λέμε εκείνες τις γυναίκες που έχουν μερικά κιλά παραπάνω. Που μπορεί να είναι αδύνατες αλλά το σώμα τους έχει καμπύλες τόσο στην περιφέρεια όσο και αλλού.
Α ναι. Και όταν λέμε μοντελέ, εννούμε με τα διεθνή πρότυπα των μοντέλων. Όχι των φωτομοντέλων που φωτογραφίζονται τόσα χρόνια στα ανδρικά περιοδικά.
Πάμε τώρα..
Με καμπύλες η Αμαλία Κουλακιώτη
Εννοείται με καμπύλες! Θέλει και ρώτημα; Και δεν το λέω επειδή και εγώ έχω ουκ ολίγες (καλά για αυτό το λέω, τι θέλετε τώρα!).
Βασικά όλες οι γυναίκες θα θέλαμε να έχουμε το σωματότυπο μοντέλου, ναι συμφωνούμε σε αυτό, κανένα πρόβλημα. Όμως αυτός είναι ένας ευσεβής πόθος που κάποτε πρέπει να απομυθοποιηθεί. Δε λέω να παραμελήσουμε τον εαυτό μας αλλά να αποδεχθούμε την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι πως η πλειοψηφία των γυναικών δεν έχει “μοντελέ” προδιαγραφές! Η πλειοψηφία των γυναικών έχει τις καμπύλες της! Deal with it…
Με καμπύλες ο Χρήστος Χατζηιωάννου
Θες από το πρότυπο που υπηρετούσα τα τελευταία χρόνια στο MAX; Θες από την έμφυτη λατρεία στις Ελληνίδες και την περιβόητη “ελληνική περιφέρεια”; Έχω ξαναγράψει άλλωστε ότι η γυναίκα με πιασίματα είναι δυο φορές γυναίκα. Και τότε με έκραζαν διάφοροι ότι δίνουμε άφεση αμαρτιών στις χοντρές. Η γυναίκα με καμπύλες δεν είναι η χοντρή γυναίκα.
Το να διαλέξεις ανάμεσα σε μία γυναίκα με καμπύλες και σε μία πολύ αδύνατη και στεγνή είναι σαν να σε ρωτάνε αν προτιμάς τον αυτοκινητόδρομο για να πας στην πόλη ή τον παραλιακό δρόμο. Κι ο αυτοκινητόδρομος θα σε πάει στην πόλη αλλά στον παραλιακό θα κάτσεις και για καφέ.
Μοντελέ ο Άλκης Βασιλείου
Καμπύλες μόνο στο στήθος.
Η λέξη “μοντελέ” δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου, αλλά μάλλον αυτό δεν σας ενδιαφέρει και τόσο, οπότε προχωράμε. Τίμιες οι καμπύλες, αλλά εδώ πρόκειται για γυναίκες. Γκομενάκια αν προτιμάτε… Το δίλημμα στην ουσία δεν υφίσταται. Είναι σαν να ρωτάς κάποιον(α) αν προτιμάει να είναι πλούσιος και υγιής ή φτωχός και άρρωστος! Ποιος μπορεί να πει όχι σε μια ψηλή, αδύνατη, δεσποσύνη με μακριά πόδια, ξανθά μαλλιά και πλούσιο στήθος;;; Ποιος;;;
Χαίρομαι που συμφωνείτε μαζί μου. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη Δούκισσα τη Νομικού. Έχει καμπύλες; Όχι! Σίγουρα;;; Εεεε, για την ακρίβεια έχει δύο καμπύλες -πρόσθετες και όχι “εργοστασιακές”- στο μοναδικό σημείο που οι καμπύλες επιβάλλονται. Στο στήθος!!! Με τη Δούκισσα ως οδηγό, απαντώ περήφανα στο συγκεκριμένο δίλημμα ότι οι καμπύλες είναι hot, αλλά μόνο αν μιλάμε για την εποχή της Αναγέννησης! Εκτός αν προτιμάτε το σώμα – αεροπλανοφόρο της Κιμ Καρντάσιαν! Και μην ακούσω για Σοφία Βεργκάρα… Είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, καλό είναι, πριν επιλέξουμε να ρίχνουμε μια ματιά στις φωτογραφίες της Δουκίσσης με τα cupcakes!
Υγ: Αγαπώ και σέβομαι τις γυναίκες -ψιλοβαριέμαι τις αντροπαρέες- αλλά η γνώμη τους στο συγκεκριμένο δίλημμα είναι… moo point, που έλεγε μια φορά κι έναν καιρό ο Τζόι ο Τριμπιάνι!!!
Μοντελέ ο Πάνος Κοκκίνης
Έχεις δει την Μόνικα Μπελούτσι από κοντά; Είναι χοντρή και όχι καμπυλωτή. Το ίδιο και η Τζένιφερ Λόπεζ, η Μπιγονσέ, η Ριάνα και οποιαδήποτε άλλη έχουμε κατά καιρούς κατατάξει στην συγκεκριμένη κατηγορία σεξ σίμπολ στο ONEMAN. Γυναίκες δηλαδή που είναι ωραίες και λαχταριστές όταν τις βλέπεις απλωμένες και φοτοπαρισμένες στις σελίδες των περιοδικών, αλλά θα ψιλο-ξενέρωνες αν ξυπνούσες στα αλήθεια δίπλα τους ένα πρωί. Αντίστοιχα, όταν μια Ελληνίδα μιλάει για ‘καμπύλες’, σημαίνει πρακτικά ότι έχει πιασίματα και κυτταρίτιδα. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο πικρή και αν είναι για κάποιες. Και επειδή είναι καλό να μιλάμε με παραδείγματα, θα σου αναφέρω δυο κατά συνθήκη χυμώδεις γυναίκες, την Όλγα Φαρμάκη και την Γεωργία Σάλπα.
Στα περιοδικά είναι χυμώδεις. Από κοντά, όμως, θα διαπιστώσεις ότι δεν έχουν ούτε ένα εκατοστό λίπους παραπάνω από ότι θα έπρεπε (με την εξαίρεση του στήθους και των καλογυμνασμένων γλουτών). Και ότι δουλεύουν πολύ σκληρά για να το καταφέρουν αυτό. Με άλλα λόγια, η λέξη ‘χυμώδης’ είναι απλά δικαιολογία για κάποιες γυναίκες για να συνεχίσουν να τεμπελιάζουν και να μην πάνε ποτέ τους γυμναστήριο και σε πλαστικό (από μόνο του το ένα δεν αρκεί, πιστέψτε με).
Με καμπύλες ο Στέλιος Αρτεμάκης
Εννοείς γυναίκες, αν καταλαβαίνω καλά; Γυναίκες, ε; Από αυτές που τις ερωτεύεσαι γιατί είναι όμορφες, τις αγαπάς γιατί είναι καλές μαζί σου, είναι φυσιολογικοί άνθρωποι, στο πρόσωπο τους (και στη λεκάνη τους) βλέπεις ίσως το κάτι παραπάνω, αυτές που θες να τις πας στη μάνα σου; Αυτό εννοείς, όχι τα ανοξερικά κοριτσάκια, με τη μόνιμη γκρίνια και το βλέμμα στο υπερπέραν; Εάν εννοείς γυναίκες, τότε, ναι, με καμπύλες!
Με καμπύλες η Ρομίνα Δερβεντλή
Χυμώδεις. Συμφωνώ με τη λέξη “μοντελέ” που λογικά θα πρέπει να λέγεται μόνο με κομπολόι από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα ποια είναι η Gisele. Αν το πάρω τοις μετρητοίς και μιλήσουμε για αληθινές αναλογίες μοντέλου, τότε θα έχουμε μια ανθρώπινη κρεμάστρα, με μπούτι σαν το χέρι μου και μέση σαν τη γάμπα μου. Από την άλλη, άδικο εντελώς δεν έχει ο φίλτατος Πάνος. Είμαι σίγουρη οτι ο ποπουλάκος της J.Lo από κοντά θα είναι σαν ένα υπερμεγέθες πορτοκάλι. Όμως ανέκαθεν θαύμαζα τις χυμώδεις γυναίκες- και δεν εννοώ τις χοντρές. Γυναίκες σαν την Σοφία Βεργκάρα ή άλλες άσημες υπάρξεις στις παραλίες, όπου το εμπρός και το πίσω μέρος τους ήταν φουσκωμένο και καλογυμνασμένο. Αυτό είναι το ιδανικό: χυμώδεις αλλά ΚΑΙ γυμνασμένες. Και ομολογώ ότι αν ένας άντρας έχει από τη μία την Βεργκάρα κι από την άλλη την Κέιτ Μος και επιλέξει τη δεύτερη, θα μου μπουν έντονες υποψίες..
Με καμπύλες ο Θοδωρής Δημητρόπουλος
Χτες κατά σύμπτωση τσακωνόμουν με κάποιους που είδαν την Jennifer Lawrence στο Hunger Games και έλεγαν ότι είναι χοντρή. Πραγματικά, τι ζημιά παίζει να έχει κάνει το Hollywood και τα σελεμπριτοπεριοδικά στο μυαλό του κόσμου αν πιστεύουν πως μια τέτοια γυναίκα είναι χοντρή; Παρατήστε μας ήσυχους, πάρτε τους ανορεξικούς σκελετούς (συγγνώμη, “μοντέλα”) και αφήστε μας ήσυχους. Οι γυναίκες πρέπει να είναι αληθινές. Ευχαριστούμε.
Μοντελέ η Ελιάνα Χρυσικοπούλου
Ξέρεις τι με εκνευρίζει περισσότερο σε αυτό το δίλημμα; Ότι θα δημοσιευτεί με πλούσιο φωτογραφικό υλικό εκπροσώπων της κάθε κατηγορίας και οι “με καμπύλες” απαντήσεις θα εικονογραφηθούν με juicy καλλονές, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι είτε α) γυναίκες με κακό σώμα που έχουν υποστεί 15 ώρες photoshop είτε β) αδύνατα κορίτσια, που τους προσθέτει κιλά ο φακός. Λόγω δουλειάς έχω δει πολλές και σε διαβεβαιώνω πως τα φαινόμενα απατούν.
Το “ωραίο και με καμπύλες” σώμα είναι το πιο σπάνιο είδος που υπάρχει. Είναι σχεδόν μια ουτοπία και κάτι που, αν το έχεις, χρειάζεται σκληρή δουλειά (όπως λέει ο Κοκκίνης) για να το διατηρήσεις. Διότι οι καμπύλες, αγαπητέ μου, ου γαρ έρχονται μόνες: σχεδόν πάντα φέρνουν μαζί τους και την κολλητή τους την κυτταρίτιδα. Κάνουν στενή παρέα με τη βαρύτητα, με αποτέλεσμα το μεγάλο (αληθινό) στήθος να πλησιάζει επικίνδυνα τον αφαλό και ο ευμεγέθης ποπός να τρέμει σαν ζελεδάκι σε κάθε βήμα.
Μόνο με ένα αδύνατο (και δεν εννοώ ανορεξικό) κορίτσι μπορείς να είσαι safe. Μπορεί το στήθος της να μη γεμίζει δύο παλάμες και τα οπίσθιά της να μη φουντώνουν πόθους στους περαστικούς, αλλά τουλάχιστον τη βλέπεις στην παραλία και το θαυμάζεις το κορμί της. Ενώ αυτό το κορμί; Το θαυμάζεις;
(Η πίσω όψη της Σκάρλετ Γιόχανσον)
Μοντελέ ο Θανάσης Κρεκούκιας
Για να εξηγούμαστε. Όχι κόκαλα και λίγη σάρκα για περιτύλιγμα. Απορρίπτω το «μοντελέ» και υιοθετώ το αδύνατη. Ο λόγος είναι απλός – και διπλός. Πρώτον, η κυρία μου είναι αναγνώστρια του ONEMAN και αν δει να γράφω «με καμπύλες», θα μου πάρει ο διάολος τα ρέστα. Καθότι η ίδια είναι αδύνατη. Μπιμπελό. Κομψοτέχνημα. Λαμπάδα (και όχι στέκα)! Γιατί – βλέπετε – τα ψωμοτύρια στο σπίτι τα τρώω εγώ. Και για να συνεχίσω να τα τρώω, αδύνατες ρε! Ποτήρι σαμπάνιας χωρίς δεύτερη σκέψη. «Συγκρατημένη αισιοδοξία» και όχι «ανεξέλεγκτοι ενθουσιασμοί». Αν καταλαβαίνετε τι εννοώ… Διότι, στην τελική, το κομψό παραμένει διαχρονικά κλασικό. Ενώ η καμπύλη συνήθως καταλήγει στο προκοίλι…
ΥΓ. Δεύτερον. Αν δεν παινέσεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει. Και θα έχει και δίκιο. Και είναι κρίμα χρονιάρες μέρες.
Με καμπύλες ο Στέφανος Τριαντάφυλλος
Το ερώτημα ταύτο το έχει απαντήσει προ καιρού ο Κώστας ο Χαριτοδιπλωμένος (φάουλ 1ο). Αφού πρώτα επαναλάβουμε όλοι μαζί ευλαβικά το “όλες καλές”, να προχωρήσει το θέμα στο παρασύνθημα. Πρώτον, η λέξη μοντελέ δεν υπάρχει. Η σωστή ονομασία είναι “λαμπάδα” (φάουλ 2ο) και συνοδεύεται από τη φράση “μια τέτοια θέλω για το Πάσχα” (φάουλ 3ο – αντιαθλητικό), μέρες που ‘ναι. Ευλόγησον. Δεύτερον, η κατηγορία “λαμπάδα” εξαντλεί τα πλεονεκτήματα της στο “θεαθήναι”. Οπότε at the end of the day, που λένε κι οι φίλοι του Μπάτη οι Αμερικάνοι, πάντα οι άνδρες προτιμούν τις καμπύλες. Θα συμφωνήσω με τον σοφό Κένι Ρότζερς στο Eastbound & Down (τεχνική ποινή) που φωνάζει “Ι ‘m not an ass man” (το θέμα λογικά πρέπει να έχει σχέση με μωρά, θηλασμούς κτλ αλλά δεν έχω καταλήξει με σαφήνεια), προσθέτοντας ότι οι “μπαμπάτσικες” έχουν άλλη χάρη. (Αποβολή με ντισκαλιφιέ)
ΥΓ. Να δημοσιοποιήσω την τιμωρία του Χατζηιωάννου για τη λέξη “μοντελέ”. Καλείται σε έγγραφη απολογία και τιμωρία να μας φτιάξει τσιζκέικ την ερχόμενη βδομάδα.
Mοντελέ η Έλενα Μπουζαλά
Αν στους άντρες αρέσουν οι καμπύλες, να το πείτε στις γκόμενες που γεμίζουν τα γυμναστήρια και αγκωμαχούν πάνω στα ποδήλατα. Εισπνοή – Εκπνοή. Που από Μάρτιο και μετά λένε το ψωμί ψωμάκι και την τρούφα τρουφάκι. Ρίξτε το και στον Πέτρο. Αυτός και το λεπτό ανόητο life back style που καθιέρωσε. Πολύ καλά τα είπε η Ελιάνα και ο Πάνος. Καμπύλες ίσον κυταρίτιδα και λίπος δυστυχώς. Αυτά πάνε μαζί, εκτός κι αν έχεις φτιάξει κώλο στη Βραζιλία και όταν κυκλοφορείς, έχεις έναν makeup artist μαζί σου. Να σου κάνει κοψίματα, άμα δεν είναι καλός ο φωτισμός. “Γυναίκες με καμπύλες” my ass. Αμαλία, η Lopez ΕΙΝΑΙ χοντρή. Και η Beyonce. Εκτός αν ο φακός τις παίρνει από κάτω. Καλύτερα να είσαι λεπτή, παρά με πιασίματα, γιατί το επόμενο κοπλιμέντο είναι “το πάχυνες, αγάπη μου, αλλά σου πάει”. Μπλιαχ.
Με καμπύλες ο Ηλίας Αναστασιάδης
Κατ’ αρχήν η λέξη μοντελέ είναι μια κακή ιδέα. Κατανοώ δε την αναγκαιότητα της χρήσης της. Είναι ακόμα ένας λόγος να θριαμβεύσουν τα κορίτσια με τις καμπύλες. Μεγάλωσα για να αγαπώ τα πιο chubby κορίτσια. Σφίγγω νοερά το χέρι του Morrissey κάθε φορά που ακούω το “You ‘re The One For Me, Fatty” που παραθέτω και πιο κάτω. Δεν είναι ότι δεν είχα κορίτσια μοντε-lame σωματότυπου. Αλλά κι αυτές -όπως ΟΛΕΣ- πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι χοντρές. Δείξε μου μια γυναίκα που ΔΕΝ πιστεύει ότι πρέπει να κάνει δίαιτα και θα σου δείξω έναν ευτυχισμένο άνθρωπο. Τον γκόμενό της.
Φροϋδικά, η προτίμησή μου για τις καμπυλωτές οφείλεται υποσυνείδητα στα 63 κιλά που κουβαλάω από τα 18 μέχρι τώρα. Ούτε πάνω, ούτε κάτω. Και ο θυροειδής μου είναι μια χαρά. Ξέρω πού θα βρω τα (λίγα έ, μην το ξεφτιλίσουμε) παραπανίσια κιλά. Στην άλλη.
Με καμπύλες ο Μάνος Μίχαλος
Σύμφωνα με τη Γεωμετρία (με την οποία δεν είχα ποτέ καμία σχέση, απλώς τα είχαν μαζί της διάφοροι φίλοι μου) η καμπύλη είναι μία ευθεία γραμμή. Οπότε, ακόμη και η επιστήμη των μαθηματικών συναινεί στη φιλοσοφία μου ότι η γυναίκα θέλει τις καμπύλες της, πάνω σε ένα αδύνατο (και ιδεατά γυμνασμένο) σώμα. Βέβαια, αυτό δεν το λέω για να απαντήσω διπλωματικά: είμαι ξεκάθαρος στις προτιμήσεις μου η γυναίκα που έχει δύο τίμιες όψεις (εννοώ και μπροστά στο στήθος και πίσω εκεί που οι άντρες κάνουν το τελευταίο check σε μια γυναία, μόλις περάσει από δίπλα τους) είναι αυτή που κερδίζει το χειροκρότημα.
Αυτό το ιδανικό πακέτο, άλλες το πέτυχαν στα γονίδιά τους και άλλες στα γυμναστήρια ή τους πλαστικούς χειρουργούς. Όπως και να ‘χει, οποιαδήποτε διάσημη γυναίκα και αν κατεβάσω από το σκληρό δίσκο του μυαλού μου, έχει καμπύλες, κάνει αυτό S ή s (αν είναι κοντύτερη) αν την κοιτάξεις από το πλάι. Και είμαι σίγουρος, παρότι δεν ήμουν μπροστά, ότι ο Θεός έπλασε την Εύα με καμπύλες. Και αυτές έκαναν τον διάβολο να συρθεί σαν φίδι κοντά της…
Δεν είδα ποτέ την Εύα, αλλά είμαι σίγουρος
ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ: ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΜΠΥΛΕΣ ΜΕ 61,5%
Κάπου σε ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας, μια πολύ αδυνατή 17χρονη βουτάει το κουτάλι στη Nutella. Μόλις έμαθε ότι δεν πειράζει και τόσο πολύ να περάσει τα 51 κιλά. Το αιώνιο δίδαγμα βέβαια είναι ένα. Ου μπλέξεις με τα κιλά μιας γυναίκας. Μόνο χαμένος θα βγεις.