Οι 10 πιο άβολες στιγμές στη ζωή ενός άντρα

Είναι στιγμές (όχι Αντώνη, άσε το μικρόφωνο κάτω) που θες ταυτόχρονα: να ανοίξει η Γη και να σε καταπιεί, να περάσει ένα φορτηγό και να αλείψει στην άσφαλτο, να ήσουν ο Αόρατος Εραστής (ή κάτι τέτοιο), να κλάψεις στην αγκαλιά της μαμάς σου, να κλάψεις γενικά, να κρυφτείς κάτω από την κουβέρτα, να περάσεις ολικά σε μια φάση ανυπαρξίας μέχρι να εξατμιστεί το υπερηχητικό άβολο της στιγμής.

Αν ψάξεις το hashtag #ThatAwkwardMoment, θα ανακαλύψεις εκατοντάδες μικρές, αστείες, άβολες καταστάσεις. Το θέμα μας εδώ είναι αυτές που σε μουδιάζουν περισσότερο. Αυτές που θα τρέξεις να συζητήσεις με τους κολλητούς σου, όχι για να το βγάλεις από μέσα σου, αλλά για να ανακουφιστείς βλέποντάς τους να νιώθουν το ίδιο άβολα. Αυτές που μπορείς να ζήσεις ανά πάσα στιγμή της ενήλικης ζωής σου και ο εγκέφαλος σου να κωδικοποιηθεί σε ερωτηματικά, θαυμαστικά και άναρθρες, πλην σιωπηλές κραυγές.

H άβολη στιγμή της πρώτης συνάντησης με τους γονείς της

Η Ελιάνα Χρυσικοπούλου είχε τοποθετηθεί εξαιρετικά γύρω από το θέμα “Meeting Her Parents”. Αλλά, η Ελιάνα Χρυσικοπούλου είναι κορίτσι. Αν υπάρχει μισή φορά που θα νιώσεις την ματαιότητα αυτής της ζωής και θα αμφισβητήσεις τα μπατζάκια απ’ τα παντελόνια που φοράς, είναι η πρώτη φορά που θα κληθείς να γνωρίσεις τους γονείς της. Τον πατέρα της βασικά, οι μανάδες είναι πιο εύκολες.

Μια τυπική γνωριμία με έναν τυπικό πατέρα γκόμενας έχει πάντα την ίδια προδιαγεγραμμένη πορεία. No matter what, γίνεσαι ένας χάχας νεαρός, έτοιμος να γελάσει σε κάθε καλαμπούρι του πατέρα (συνήθως γελάς πριν καν πει το καλαμπούρι). Ανάλογα, βέβαια, με την εξέλιξη της κουβέντας και την όρεξη του πατέρα, το γέλιο καταπίνεται κι εσύ μεταμορφώνεσαι σε έναν καθόλα σοβαρό τύπο που μπορεί να αναλύσει τα κρυφά χαρτιά στη μάχη Ομπάμα-Ρόμνεϊ. Εξαρτάται πού το πηγαίνει εκείνος.

Γενικά ΔΕΝ νιώθεις σαν στο σπίτι σου, είσαι υπό παρακολούθηση και θες να το παίξεις και άνετος. Αυτό κι αν είναι άβολο.

Η άβολη στιγμή του να γνωρίζεις τον πρώην της νυν σου

Δεν είναι θέμα ζήλιας ή οτιδήποτε. Είναι ότι λες “καλησπέρα” και σκέφτεσαι “ξέρω τι έκανες μαζί της πέρυσι το καλοκαίρι”, και είναι ότι λέει “καλησπέρα” και σκέφτεται “ξέρω ότι ξέρεις τι έκανα μαζί της πέρυσι το καλοκαίρι και χαίρομαι που υποφέρεις”.

Όποιος διασχίσει τα εκατοστά που χωρίζουν εσένα και τον πρώην την ώρα της γνωριμίας, μπορεί να πέσει στο κρεβάτι με κρυοπαγήματα.

Η άβολη χαιρετούρα με τα σόγια μετά το μυστήριο του γάμου

Παντρεύεται ένας φίλος. Παντρεύεται ένας γνωστός. Παντρεύεται ένας ξάδερφος ενός γνωστού της αδερφής της κοπέλας σου. Είναι πάντα το ίδιο. Η στιγμή που προσπερνάς το ζευγάρι και έχεις μπροστά σου τη λεγεώνα των ΠΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ συγγενών τους είναι τόσο ιστορικά άβολη που ξαναγίνεσαι παιδάκι 6 ετών, κατεβάζεις το κεφάλι και δίνεις αναιμικά το χέρι σου μουρμουρίζοντας κάτι μεταξύ “να σας ζήσουν” και “αφήστε με ήσυχο, μη μου μιλάτε”.

Η πρώτη φορά σε ψυχολόγο

Άνοιξε ντιβάνι για να μπω. Το έχω αναλύσει διεξοδικά. Είναι άβολο ακόμη κι όταν το ξαναδιαβάζω.

Η άβολη στιγμή του να κάνεις την ανάγκη σου δίπλα σε κάποιον άλλον

Δημόσια ουρητήρια στο ΟΑΚΑ. Ή στο αεροδρόμιο. Μάτια ευθεία μπροστά. Όχι κάτω. Ευθεία μπροστά. Χαλαρό ξεμούδιασμα του σβέρκου. Ξεφύσημα σαν να έχεις κερδίσει δύο ελεύθερες βολές στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Μετά από 10 δευτερόλεπτα, κάποιος κύριος καταλαμβάνει το διπλανό (όρθιο) ουρητήριο. Ιδρώνεις. Γρήγορα να τελειώνουμε. Δεν παράγεις. Ο τύπος έρχεται με κεκτημένη ταχύτητα. Παράγει. Σε κομπλάρει. Σκέφτεσαι βρυσούλες και τρεχάμενα νερά. Πρέπει να φύγεις πριν από αυτόν. Αυτός ήρθε μετά από εσένα, εσύ τι κάθεσαι τόση ώρα εκεί; Άσε, πηγαίνεις στο σπίτι σου μωρέ. Ναι, το βράδυ που θα γυρίσεις. Τι ώρα είναι τώρα;

Η άβολη στιγμή της fail χαιρετούρας

Χαιρετάς το πιο βαρετό ζευγάρι που γνώρισες στο πάρτι της κοινής σας φίλης, πνίγεις ένα χασμουρητό βαρεμάρας και παίρνεις το δρόμο για το αυτοκίνητο. Το ζευγάρι έχει παρκάρει πίσω από σένα. Γελάτε σαν κουρδισμένοι. Ούτε αυτοί σε συμπαθούσαν τελικά. Πω πω πλάκα…

Οι βασανιστικά άβολες στιγμές με το μωρό κάποιου άλλου

“Πώς το πιάνουν αυτό το πράγμα;”, “Πάρτε το απ’ τα χέρια μου”, “Έεε, νομίζω ότι το μωρό τα ‘κανε”, “Δεν είμαι και τόσο καλός στο να χειρίζομαι μωρά”. Το πώς θα αλληλεπιδράσεις με το μωρό κάποιου άλλου είναι ο καθρέφτης του A-male που κρύβεις μέσα σου.

Επίσης, η εικόνα σου να νταχντιρντίζεις ένα ξένο μωρό είναι τόσο, ΜΑ ΤΟΣΟ, άβολη. Γελάνε οι πάντες μαζί σου. Οι πάντες εκτός απ’ το μωρό.

Laughing Out Alone

Καμιά φορά, τα αστεία μας αρέσουν μόνο σε εμάς. Καμιά φορά δηλαδή, λες ένα αστείο, το οποίο πιστεύεις πολύ και η κατάστασή σου πηγαίνει κάπως έτσι. “Χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα. Χα χα χα χα χα χα. Χα χα χα χα. Χα χα. Χα. (Νεκρική σιγή και αγανακτισμένοι τύποι που σε ‘καρφώνουν’ με τα μάτια). Χα; Ναι. Τι άλλα εσείς, παιδιά; Πώς ήταν η εβδομάδα σας;”.

Η άβολη στιγμή της Αναγνώρισης

Είναι γνωστό ότι όταν η αστυνομία σε σταματάει για έλεγχο, είτε ως πεζό, είτε ως οδηγό, είτε ως Α.Τ.Ι.Α. νομίζει ότι έχει πιάσει τον most wanted Ευρωπαίο εγκληματία. Ψαρωτικές φωνές, “πούυυυ πάτε;” με αντίστοιχο ερωτηματικό κούνημα του κεφαλιού, γενικά μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Σε πιο άβολη κατάσταση, παίρνεις φόρα και τρέχεις στην Ιπποκράτους. (Όχι, όχι τέτοιες αντιδράσεις εδώ. Τα όργανα δεν αστειεύονται).

Η άβολη στιγμή που το SMS σου παραδόθηκε στο πιο ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ νούμερο

Ο χρόνος παγώνει κι εσύ ακούς το τικ τακ από τους δείκτες του ρολογιού στο μέσα δωμάτιο. Αποφθέγματα του στιλ “η αλήθεια λάμπει πάντα στο τέλος” τριβελίζουν το μυαλό σου. Έκανες την μεγαλύτερη μ***κία από καταβολής κινητής τηλεφωνίας που -πλην υπερελαχίστων εξαιρέσεων- δεν σώζεται με τίποτα. Κλείσ’ το κινητό σου. Πέτα το. Βούτα το κεφάλι σου σε έναν κουβά νερό. Μόλις χώρισες με τον πιο φαντεζί τρόπο.

Άβολα σχόλια και στο @illanastasiadis