Οι 23+10 κανόνες του Michael Jordan
- 23 ΑΠΡ 2020
Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ ‘Last Dance’ του ESPN ωστόσο, το οποίο προβάλλεται στο Netflix και μας βάζει μέσα στα αποδυτήρια των Bulls της σεζόν 1997-98, μας δίνει μια εξαιρετική αφορμή να θυμηθούμε το πόσο σπουδαίος υπήρξε ο Air Mike και να μας δώσει την έμπνευση να καταγράψουμε τους δικούς του κανόνες. Έστω κι αν πάντα, ο ίδιος ο Mike έδειχνε να βρίσκει τον τρόπο να ξεπερνάει κάθε κανόνα και λογική.
Δύσκολα υπήρχε παιδί που μεγάλωσε στα ’90s και δεν είχε αφίσα με τον Τζόρνταν να καρφώνει στο δωμάτιό του.
Όσα νιώθεις κάθε λεπτό της θέασης εξηγούν το γιατί οι φανέλες του Μάικλ Τζόρνταν είναι αυτές που εξακολουθούν να πουλάνε περισσότερο -όλων.
Ακόμα και τα Air Jordan εδώ που τα λέμε, ήταν κορυφή.
Jordan αυθεντικός, με τη φανέλα των Bulls και με το 23 στην πλάτη, ΜΟΝΟ.
Φανέλα με το 45 < < < Φανέλα με το 23.
Ο τρόπος που εγκατέλειψε το μπάσκετ τη δεύτερη φορά, με μπάζερ μπίτερ τίτλου, ήταν βγαλμένος από ταινία. Η επιστροφή του για τους Wizards, αχρείαστη.
Οι φήμες για τους λόγους που σταμάτησε το μπάσκετ την πρώτη φορά, απλά προσθέτουν στον έτσι κι αλλιώς τεράστιο μύθο του.
Γκολφ, χαρτιά, τζόγος. Πολύ τζόγος, όμως. Και λίγο “σπάγγος” γιατί δεν πλήρωνε και τα χρέη του. Προτιμούσε να διπλασιάζει τα στοιχήματα, για να ρεφάρει!
Η γλώσσα έξω και το κάρφωμα από τις βολές.
Η φωτογραφία με Τζόρνταν και Μπακατσιά, μια από τις κορυφαίες λήψεις στην ιστορία του αθλητισμού.
Αν είδατε το Last Dance θα παρατηρήσατε ότι μιλάει αρκετά ο Rod Higgins. Ο για δυο μήνες παρτενέρ του Ζάρκο Πάσπαλι στον Ολυμπιακό (τη σεζόν 1992-93), ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους του Μάικλ, εξέχον μέλος της … “παρέας” όπως ονόμασαν τους κολλητούς του. Ο Jordan είναι και νονός του Cory Higgins της Μπαρτσελόνα…
Φήμες πως ο Ευθύμης Μπακατσιάς και ο Μίλαν Τόμιτς ήταν οι πιο δύσκολοι ευρωπαίοι αντίπαλοι του μάλλον ελέγχονται ως αναληθείς. (Μπορεί και όχι όμως).
Όσα στραβά κι αν έχει εκτός γηπέδων, ο τύπος σταμάτησε το μπάσκετ και συνέχισε την αυτοκρατορία του, δείχνοντας ότι είναι και σπουδαίος επιχειρηματίας.
Μπορεί στην πρώτη συμφωνία που έκανε με τη Nike να τον απασχολούσε πότε θα πάρει το … αυτοκίνητο που του είχαν υποσχεθεί, πολύ γρήγορα όμως, έμαθε να πουλάει τον εαυτό του περισσότερο από τον καθένα!
Ο μύθος του Τζόρνταν μεγαλώνει ακόμα περισσότερο από τα ονόματα των παικτών που άφησε άτιτλους: Τσάρλς Μπάρκλεϊ, Τζον Στόκτον, Πατ Γιούιν και η λίστα είναι γεμάτη με αστέρια.
Μάικλ Τζόρνταν ως πρόεδρος/παράγοντας ομάδων:Πολλοί πειραματισμοί, λίγα τα success stories.
Τζο Ντούμαρς: Πολλοί το προσπάθησαν, μόνο ο ‘Joe D’ (από το ‘Defence) κατάφερε να ‘χαλάσει’ το μυαλό του Τζόρνταν στο μαν του μαν. Άλλωστε, το έχει παραδεχτεί και ο ίδιος ο Τζόρνταν.
Με δύο πράγματα κολλήσαμε στο ‘Last Dance’. Το ποτό που συνοδεύει τα πλάνα και τα κοστούμια που φορούσε ο Τζόρνταν.
Όσο κι αν έχουν κλάψει οι fans της Utah και του Chicago, κανείς δεν έχει πονέσει περισσότερο από τον Jordan όσο οι απανταχού Blazers fans. Από την πρώτη ως την τελευταία μέρα.
Κανένας δεν έχει φορέσει χρυσή καδένα και να τη στηρίξει. Κανένας εκτός της αυτού μεγαλειότης.
Ο λόγος του στο ημίχρονο του Space Jam ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι δε θα μπορούσε να ακολουθήσει προπονητική καριέρα.
Ο τρόπος που ‘προσγειωνόταν’ μετά τα καρφώματα.
Απίστευτο, αλλά στις αρχές των ’90s, η εκπομπή του Mega για το ΝΒΑ, με παρουσιαστή τον Κώστα Μπατή, δεν είχε ούτε ένα πλάνο του Τζόρνταν στους τίτλους αρχής!
Aν ο Γκάλης έβαλε το μπάσκετ στα ελληνικά σπίτια, ο Τζόρνταν έβαλε το NBA.
Τo Last Dance θυμίζει γιατί ο Jordan παραμένει ο κορυφαίος αθλητής στην ιστορία του ΝΒΑ -με τη σούμα να περιλαμβάνει τους πάντες από καταβολής λίγκα, μέχρι σήμερα και τις μελέτες επιστημόνων.
Το μεγαλύτερο ‘μάθημα’ των δυο πρώτων επεισοδίων ήταν το little man syndrome, ατάκα που χρησιμοποίησε δημοσιογράφος για να διευκρινίσει το λόγο που ο Τζέρι Κράουζε διέλυσε μόνος του, τη δυναστεία που έχτισε -εν πολλοίς μόνος του.
Όταν σου λένε οι καλύτεροι του είδους πως τα πρωταθλήματα προφανώς και είναι προϊόν συνολικής δουλειάς ενός οργανισμού, αλλά τα κερδίζουν οι παίκτες, καλά θα κάνεις να ακούς -ο όποιος ιδιοκτήτης ομάδας. Γιατί χωρίς παίκτες, δεν θα ‘χες μπάσκετ -dah.
Γράφουμε για τους κανόνες του Jordan αν και ο Sam Smith 27 χρόνια πριν, με το αυθεντικό Jordan Rules, αποκάλυπτε (μάλλον με τη … βοήθεια μερικών Bulls μέσα από τα αποδυτήρια) τι “κουμάσι” ήταν ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών. Θρυλική ατάκα του M.J: “Ο Stacey King είναι ο μοναδικός πάουερ-φόργουορντ, χωρίς το πάουερ…”.
Τους άλλους Jordan Rules εφάρμοσαν οι Ντιτρόιτ Πίστονς, τσακίζοντας στο ξύλο τον Michael στους τελικούς της Ανατολής το 1989 και το 1990. Μιλάμε για μπουνοκλωτσιές … κανονικές!
Φυσικά το μπάσκετ δεν θα ήταν όπως το ξέρουμε αν δεν είχε εμφανιστεί, όπως είπε κάποτε ο Larry Bird “ο Θεός μεταμορφωμένος σε Michael Jordan”…
Καλό το ταλέντο, καλό το χάρισμα, αλλά η δουλειά και τα σουτ που έριξε για να φτάσει εκεί που έφτασε, δεν μετριούνται εύκολα.
Η καθημερινή προπόνηση του Jordan ήταν σα να έπαιζε τον 7ο τελικό του ΝΒΑ. Γι αυτό … δεν άντεχε τους συμπαίκτες του. Ούτε βέβαια κι αυτοί…
Ο David Stern κατάλαβε αμέσως τι ήταν ο Jordan και πόσο θα εκτόξευε τη δημοτικότητα του ΝΒΑ σε ολόκληρο τον κόσμο. Η φράση του για την εμφάνιση του Μ.J στο Παρίσι το 1997 είναι ενδεικτική: “Φόρεσε ένα μπερέ και έκανε βόλτες στην γαλλική πρωτεύουσα. Γιατί; Μα είναι ο … Jordan, όλα μπορεί να τα κάνει”.