Οι 45 κανόνες της Σαντορίνης

Από τη μία, το τριήμερο της Πρωτομαγιάς που βρίσκεται προ των πυλών με το Santorini Experience να μας προτείνει να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου (ταξίδι και αθλητισμό).

Από την άλλη, ο καιρός που επιτέλους εδέησε να θυμίσει λίγο καλοκαίρι, ε δεν ήθελε και πολύ η εκδρομική μας διάθεση να εκτοξευθεί στα ύψη. Η Σαντορίνη είναι πολλά παραπάνω από ‘ένα από τα ομορφότερα νησιά της Ελλάδας’. Είναι ένα από τα πιο όμορφα νησιά του κόσμου και εμείς κάμποσο περήφανοι γι’ αυτό. Τόσο περήφανοι που συνθέσαμε τον κατάλογο με τους 45 κανόνες για την επόμενη φορά που θα την απολαύσεις.

Όποτε κι αν είναι αυτό, ισχύει ότι:

Προορισμός, ο: Σαντορίνη (what else?)

Αν είναι τόσο ωραίο να περπατάς την Σαντορίνη, σκέψου πόσο ωραίο είναι να την τρέχεις.

Στα γαϊδουράκια ανέβαινες στα 10 σου. Τώρα μπορείς να πας και με τα πόδια, δεν θα σε παρεξηγήσει κανείς.

Αν δεν έχεις ζήσει ηλιοβασίλεμα στην Οία τότε, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΙΔΕΑ τι πάει να πει ηλιοβασίλεμα.

Όσες φορές κι αν το δεις, αυτό το ηλιοβασίλεμα δεν το βαριέσαι ποτέ.

Γιατί δεν φορολογούνται όσοι βλέπουν το ηλιοβασίλεμα; Τι κάνει το υπουργείο τουρισμού;

Την ώρα του ηλιοβασιλέματος, είναι ωραίο να κάθεσαι να παρατηρείς στις φάτσες των τουριστών τη ζήλεια τους που δεν γεννήθηκαν σε αυτόν τον τόπο

Πριν το ενσταντανέ του ήλιου που δύει, πέρνα μια βόλτα από το Chili Bar στον Περίβολο. Ίσως σε λούσουν μπύρα και ίσως βρωμάς, αλλά αξίζει.

Volkan ή Crazy Donkey; Αυτά είναι διλήμματα. Αυτές είναι μπύρες.

Παλιά οι πενταήμερες, μετά οι μπάκουροι, μετά τα μοντέλα, μετά οι μπασκετμπολίστες, εσχάτως οι Κινέζοι. Η Σαντορίνη ανήκει στο λαό της.

Μην τσακώνεσαι αν έχει πιο ωραία θέα στο Φυροστεφάνι ή το Ημεροβίγλι. Παντού ωραία είναι.

Ποτέ δεν ξεχνάς την πρώτη φορά που αντικρίζεις την Κόκκινη Παραλία.

Μια παραλία ρε παιδιά, μια παραλία.

Ναι, δεν έχει παραλίες η Σαντορίνη. Κάτω από την πολυκατοικία σου στου Ζωγράφου είναι απλωμένη χρυσή άμμος από τις Μαλδίβες ε;

Οι ανηφόρες είναι δύσκολες αλλά η ανταμοιβή του να τρέχεις με αυτή τη θέα, ακόμα καλύτερη.

Φάβα, ντοματάκια, άσπρη μελιτζάνα, κάππαρη, κρασιά. Αυτά είναι τα πράγματα που, κανονικά, θα έπρεπε να χειροκροτούν οι τουρίστες. Δοκίμασε τα όλα, σε όλους τους πιθανούς και απίθανους συνδυασμούς (βλέπε παγωτό φάβα).

Τα ντοματάκια Σαντορίνης θα έπρεπε να είναι πιο διάσημα από το ηφαίστειο.

Το καλύτερο φαγητό σε περιμένει στον Πύργο. Όχι, δεν είναι παραλία, αλλά χωριό. Αυθεντικό και τίμιο. Ανακάλυψε το.

Κάθε γωνιά της Σαντορίνης κρύβει ομορφιές. Από τον Έξω Γιαλό στον Πύργο κι από το Εμπορειό στο Μεγαλοχώρι.

​​Αμμούδι για αστακομακαρονάδα και Φηρά για κρέπα (ενδεικτική ώρα προσέλευσης: 08.00).

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Οία. Μεγαλώνοντας εννοώ. Όταν δηλαδή διαθέτεις μόνιμη σχέση ή οικογένεια. Το τζέρτζελο των Φηρών είναι αποκλειστικά για μπακουρο-παρέες.

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Οία, πάρε τον καινούριο δρόμο -εκτός αν σε φτιάχνουν οι στροφές και οι γκρεμοί.

Είναι γελοίο να στουκάρεις στο μοναδικό δέντρο που υπάρχει στην Οία (ένα μικρό στην πλατεία). Στο λέω εγώ που το έχω πάθει.

Μία selfie με νιόπαντρο ζευγάρι Κινέζων για να πάει καλά η σεζόν.

Κανονικά πρέπει να μπει ποσόστωση #1. Στους 100 τουρίστες, 60 θέσεις για Κινέζους, 20 για Ευρωπαίους, 10 για Έλληνες, 10 για τους υπόλοιπους.

Κανονικά πρέπει να μπει ποσόστωση #2 Σάντουιτς το 0,02% του μηνιαίου σου εισοδήματος, μπύρα 0,08%, μια χοιρινή 0,2%. Τότε να σας δω εσάς τους πλουσίους.

Κάνε δώρο στον εαυτό σου το γύρο της Καλντέρας με ιστιοπλοϊκό. Εμπειρία ζωής το bbq εν πλω, δίπλα στο ηφαίστειο.

Ovidius poeta in Kaldera pontica exulat.

Το κρασί και η θέα δεν υπάρχουν.

Και ναι, έτσι φαντάζομαι τον παράδεισο.

Είναι τόσο όμορφη που δεν μπορείς να την απολαύσεις.

Αν βαρέθηκες τα κλασικά θεάματα, μην ξεχνάς τους free-runners που μπορεί να δεις να ίπτανται από ταράτσα σε ταράτσα.

Αν το ηφαίστειο ήταν ενεργό, δεν θα μιλούσαμε για λάβερ, αλλά για λάβα μπόιζ.

Ως γνωστόν, Μύκονο και Σαντορίνη, σαν ερωτευμένοι πιγκουίνοι.

Το 25% της μαγείας της Σαντορίνης είναι να φτάνεις με το πλοίο ξημερώματα και να σου κόβεται η άνασα όσο πλησιάζεις το λιμάνι, να μην πιστεύεις που βρίσκεσαι.

Το άλλο 25% είναι να σου κοπεί ξανά η ανάσα όταν θα ανέβεις με το λεωφορείο, απ’το λιμάνι στα Φηρά.

Το υπόλοιπο 50% είναι η καλντέρα, το βλέμμα σου να χάνεται στη θέα, ξάπλα σε μια σεζ λονγκ στο Franco’s.

Στην ιστορική pub Two Brothers λήγει κάθε βραδιά που σέβεται τον εαυτό της.

Τον Αύγουστο στα Φηρά, ο δρόμος είναι πιο πηγμένος κι από πρωί πρωί στην Πανεπιστημίου.

Και δεν όχι, δεν είναι νωρίς ακόμα να μιλάμε για Σαντορίνη. Στο Ημεροβίγλι ξημερώματα του Απρίλη -δεν το λέω εγώ, ο Χρήστος Κυριαζής το λέει.

Όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι Χρήστος Κυριαζής.