Οι 62 κανόνες του Football Manager

Λίγα ηλεκτρονικά παιχνίδια κουβαλάνε τη βαριά ιστορία του Football Manager.

Ώρες ολόκληρες μπροστά στον υπολογιστή, οι φανατικοί του παιχνιδιού έχουν καμαρώσει τις ομάδες τους να σηκώνουν κούπες, να πετυχαίνουν σπουδαίες νίκες, να χάνουν με γκολ στις καθυστερήσεις, ακόμα και να υποβιβάζονται.

Στο τέλος όμως, αυτό που μένει είναι η χαρά που σου προσφέρει το Manager: Σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις προπονητής, κάτι που μεταξύ μας, είναι το όνειρο κάθε φιλάθλου.

Οι δημοσιογράφοι του Oneman έχουν γράψει τις δικές τους ώρες στους ηλεκτρονικούς πάγκους του παιχνιδιού και μεταφέρουν τους δικούς τους κανόνες.

 

Από την στιγμή που το C(hampionship)M(anager) έγινε F(ootball)M(anager) έχασε μεγάλο μέρος από την αίγλη του.

 

Η λίστα με τα “wonderkids” είναι η πιο σημαντική λίστα που πρέπει να έχει κάθε άντρας στο γραφείο του.

Αν δεν έχεις δει στο όνειρό το σύστημα που θέλεις να εφαρμόσεις στην ομάδα σου την επομένη, δεν έχεις παίξει FM.

Άντρας γίνεσαι την πρώτη φορά που σβήνεις κατά λάθος το πιο σημαντικό σου “save”.

Το FM είναι για τον ποδοσφαιρόφιλο ότι το Κοράνι για τον μουσουλμάνο.

Natipong Sritong-In, Thomas Papadopoulos, Maxim Tsigalko, To Madeira. Αν δεν αναγνωρίζεις αυτά τα ονόματα, σταμάτα ΑΜΕΣΩΣ να διαβάζεις αυτό το θέμα.

Zizi Roberts, Λυκογιάννης, Καστίγιο, Χούτος. Παίκτες που έκαναν “όργια” μόνο στο Manager.

Ένα πράγμα θα σου πω. Φρέντι Αντού.

Το Μαδέιρα. Championship Manager 01/02. Δηλαδή ήταν ο Tó Madeira. Πουλέν από τα λίγα.

 

Παρακαλείται όποιος έκανε μεταγραφές μέσω editor να περάσει αμέσως έξω.

Οι πραγματικά μπαρουτοκαπνισμένοι παίκτες του Manager ξεκινούσαν με ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας και έπαιζαν τουλάχιστον 15 σεζόν.

Όταν ο παίκτης ξεκινούσε να αισθάνεται unhappy στην ομάδα σου άλλαζε διάθεση πιο δύσκολα κι από κοπέλα που έχει ξενερώσει μαζί σου.

 

Το όνομα προπονητή που επιλέγαμε έδειχνε πολλά για αυτό που είμαστε.

Αν δεν έχεις κλείσει 12ωρο παίζοντας Manager, δεν μπορείς να δηλώνεις φανατικός του.

Στο Manager κατάφεραν οι ελληνικές ομάδες να σηκώσουν για πρώτη φορά ευρωπαϊκή κούπα. Στην πραγματικότητα, ακόμα το παλεύουν.

Όρθιος στα πέναλτι. Ή κοιτάς αλλού και περιμένεις απ’ τον ήχο να καταλάβεις τι έγινε.

Και μόλις έβλεπαν τα δύσκολα, επέλεγαν την επίθεση gung-ho και τα μυαλά στα κάγκελα.

Πάμε γιούρια στα τελευταία δέκα λεπτά. Με σύστημα 3-3-4, ή το τρως ή το βάζεις.

Καταλάβαινες ότι έχεις παίξεις πολύ όταν οι καλύτεροι σου παίκτες ξεκινούσαν να αποσύρονται.

Οι καλύτερες οι απολύσεις ήταν αυτές που έρχονταν όταν είχες αδειάσει τα ταμεία της ομάδας για μεταγραφές.

 

Όλοι καμαρώναμε όταν ανεβαίναμε τις θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη και το reputation μας έφερνε φαβορί για τον πάγκο της. Liverpool.

Το ωραίο το game παίζεται με το παλιό το template με τις κουκκίδες.

Στο Manager σημασία έχει το ημίχρονο. Όλα μπορούν να αλλάξουν εκεί.

 

Σκάλωμα οι δηλώσεις στον Τύπο στις τελευταίες εκδόσεις. Πραγματικό σκάλωμα.

Πάντα να διαλέγεις προπονητή με καταγωγή από την Αρούμπα. Φέρνει γούρι.

Στο τέλος κάνουμε ταμείο.

Κάποτε δεν σε ένοιαζαν τα μικρά γράμματα που έτρεχαν στο κάτω μέρος της οθόνης. Τώρα είναι όλο το παιχνίδι.

 

Δεν είναι ανάγκη να αναστήσεις την ομάδα της πόλης σου με το καλημέρα. Πάρε πρώτα μια ομάδα να μάθεις το παιχνίδι.

Ο εξυπνάκιας που παίρνει υπερομάδα είναι καταδικασμένος να αποτύχει στα μισά της πρώτης σεζόν.

Τόσο μεγάλο είναι το Football Manager. Τόσο σπουδαίο.

 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ατιμία στην ζωή από το να κάνεις load για να παίξεις αγώνα που έχεις χάσει.

Τον πρώτο τίτλο που πήρες χωρίς να έχεις κάνει save τον πανηγυρίζεις σα να πήρες Oscar.

Το δέος που ένιωθες όταν έδιναν το όνομα σου στο γήπεδο δεν θα το βιώσεις ποτέ ξανά στην ζωή σου.

 

Κουκκίδες >>>> real game play.

 

Δεν ήσουν μόνο manager αλλά CEO επιπέδου Steve Jobs που απογειώνει την μετοχή της εταιρείας.

Όποιος ξεκίνησε με Ρεαλ ή Μπάρτσα δεν ξερει να παιζει manager. Τα σωστά παιχνίδια ξεκινάνε από Conference με στόχο Champions League.

Οι πιο σπαστικές στιγμές είναι τα γκολ που έτρωγες από ομάδες με σιέλ και λευκά (βλέπε Θέλτα). Το γκολ τους που αναβόσβηνε ήταν σκέτη επιληψία.

Αλλαγή στις καθυστερήσεις. Αυτή η προπονητική ηδονή.

Πόσα; Σπασμένα; Πληκτρολόγια;

 

Έχουν χαλάσει φιλίες χρόνων, όταν δυο κολλητοί παίρνουν Λάτσιο και Ρόμα.

Η μαγεία του να ανεβάζεις ομάδα από την Conference στις επαγγελματικές κατηγορίες.

Τα γκολ που ακυρώνονται, αυτή η ύψιστη σφαγή της ψυχικής σου γαλήνης.

Παραδέξου το, στο FM στήνεται το αγαπημένο σου (σύστημα-)χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Πολιντεπορτίβο Έχιδο, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ.

Ναι, οι κουκκίδες είναι το νόημα, αλλά τα τελευταία χρόνια το παιχνίδι είναι όπως πραγματικά πρέπει να είναι.

 

Πρώτο πράγμα που κάνεις όταν αναλαμβάνεις: Προσλαμβάνεις προπονητές και σκάουτ, για να γίνεις καλύτερος σε όλα.

Οι πραγματικοί άντρες δεν φοβούνται να δουλέψουν με τεχνικό διευθυντή.

Παίζεις για τους 1-2 παίκτες που δεν θα πουλήσεις ποτέ, ακόμα κι αν τους έχεις πια 3η-4η επιλογή.

Μόλις γίνεις ασταμάτητος, τέσσερις παίκτες έξω για το υπόλοιπο της σεζόν. Τώρα να σε δω.

Όταν παίξεις 60 λεπτά με τον αναπληρωματικό τερματοφύλακα αριστερό μπακ επειδή έκανες βιαστικά την επιλογή της ενδεκάδας και δεν προσέχεις καν τον αγώνα είναι η ώρα να παραιτηθείς ή να ξεκινήσεις απ’ την αρχή με άλλη ομάδα.

 

Μάνατζερ είναι το αστείο της Πρωταπριλιάς.

Κάποτε η 31 Δεκεμβρίου ήταν η πραγματική γιορτή. Είκοσι-τριάντα παίκτες έτοιμοι να υπογράψουν.

Αν δεν έχεις 1-2 προπονητές που βρίζεστε στις δηλώσεις, παίζεις τσάμπα.