Οι δουλειές του εργένικου σπιτιού: Μια αξιολόγηση

Ένα πρόβλημα με το βιβλίο της Οικιακής Οικονομίας είναι ότι μας απέκρυψε μια θεμελιώδη αλήθεια. Δεν μας είπε ποτέ ότι οι δουλειές του σπιτιού δεν συμβαίνουν από μόνες τους. Έζησα την πικρή αλήθεια, όταν αποφάσισα να φύγω απ’ το πατρικό και να συγκατοικήσω με τον αστέρα του θεάτρου και αδερφικό φίλο Γιώργο.

Τις πρώτες μέρες μας στο Παγκράτι κάναμε πειράματα. Καθόμασταν στον καναπέ, περιορίσαμε τα πέρα δώθε και πιστέψαμε ότι το σπίτι δε θα βρωμίσει ποτέ. Καμιά φορά ανοίγαμε όλα τα φώτα και ελέγχαμε το παρκέ για εστίες βρωμιάς. Τίποτα.

Τα πηγαίναμε περίφημα. Λερώναμε ένα πιάτο και το πλέναμε αμέσως και επιδεικνύαμε ζήλο και σχολαστικότητα με την αφαίρεση των τριχών απ’ το μπάνιο. Ήμασταν έτοιμοι να δώσουμε συνέντευξη ως το δίδυμο που κατάργησε τις δουλειές του σπιτιού. Λίγο πριν τη συνέντευξη και την αποθέωση, καλέσαμε κάτι φίλους για μπύρες και σουβλάκια.

Όπως έχουμε αποδεχτεί τόσα και τόσα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, έτσι αποδεχτήκαμε ότι κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει τη φασίνα εκτός αν μένει ακόμη με τη μαμά ή συγκατοικεί με τη φίλη του που τυχαίνει να είναι άρρωστη με την καθαριότητα.

Πήραμε χλωρίνες, υγρά για τα τζάμια, για τα πιάτα, σφουγγαρίστρες, σφουγγαράκια, βετέξ, σουίφερ, σκουπιδοσακούλες, οργανωθήκαμε τέλος πάντων και χωρίσαμε τις δουλειές στρατηγικά. Τη μία βδομάδα, ο ένας αναλαμβάνει τα πιάτα και ο άλλος όλα τα υπόλοιπα, την άλλη βδομάδα, το αντίστροφο.

Μετά από 2,5 χρόνια καθαριότητας, οι συνθήκες έχουν πια ωριμάσει και μπορώ να βάλω τις δουλειές σε μια σειρά αξιολόγησης για όλους εμάς που, όπως τα ‘φερε η ζωή, πρέπει να καθαρίζουμε το σπίτι με τα χέρια μας. Μη μας την πέσουνε και κατσαρίδες.

Φωτογραφίες: Θοδωρής Μάρκου

(Η αξιολόγηση ξεκινά απ’ την πιο εύκολη και καταλήγει στην πιο δύσκολη δουλειά. Στα σχόλια, μπορούμε να συζητήσουμε διαφορετικές απόψεις για τη σειρά)

8. Τα σκουπίδια

Μπορώ να κάνω αυτή τη δουλειά κάθε μέρα. Όλη μέρα. Λίγοι άνθρωποι στον κεντρικό τομέα Αθηνών βγάζουν με περισσότερη χάρη τη σακούλα από τον κάδο, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν συναντάς δυσκολίες εδώ. Κυρίως, γιατί δεν υπάρχει κάποια δυσκολία να συναντήσεις.

Το μυστικό: Έλεγξε ότι η σακούλα δεν έχει σκιστεί, γιατί ακόμη και το πιο αθώο σκίσιμο μπορεί να σημαδέψει τη διαδρομή κουζίνα-εξώπορτα με μικρές δόσεις πεταμένου φαγητού.

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να μείνεις ακίνητος και να μετρήσεις ως το 200.

7. Τίναγμα χαλιών

Το νου σου μόνο να μην καταπιείς ό,τι αποχωρίζεται το χαλί στο τίναγμα και να μην πέσεις απ’ το μπαλκόνι. Κατά τ’ άλλα, περίπατος.

Το μυστικό: ΠΟΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΩΡΕ;

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να ανοίξεις ένα κλειστό βαζάκι με μαρμελάδα.

6. Ξεσκόνισμα

Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός εδώ. Μιλάμε για την πιο αχρείαστη, ελεεινή, τρισβάρετη δουλειά που επινοήθηκε. Το γεγονός ότι δεν έχουμε ένα φτερό στο σπίτι την κάνει ακόμη πιο αχρείαστη, ελεεινή και τρισβάρετη. Δεν θέλω να ψεκάσω άλλες επιφάνειες και να τις σκουπίσω με χαρτί. Δεν το αντέχω, δεν το μπορώ (να σ’ αντικρίσω φιλικά).

Το μυστικό: Περνάς μία τις επιφάνειες με το μανίκι και αμέσως η μπλούζα στα άπλυτα. Ε μα.

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να τρέξεις ένα χιλιόμετρο χωρίς να τραυματιστείς.

5. Το σφουγγάρισμα

Τα είχα γράψει πριν ενάμιση χρόνο για το σφουγγάρισμα. Παραθέτω ενδεικτικά: “Το σφουγγάρισμα. Η ενάτη συμφωνία του Μπετόβεν. Η καλύτερη συλλογή ποιημάτων του Πάμπλο Νερούδα. Μια γυαλιστερή οπτασία στο πάτωμά σου. Το κερασάκι στην τούρτα που με τόσο κόπο έφτιαξες. Και από κόπο; Τι κόπο; Μια σειρά από χορευτικές κινήσεις στο σαλόνι, μερικές ακόμα στα δωμάτιο, άλλες λίγες στην κουζίνα. Μαγεία”.

Το μυστικό: Υπάρχει ένας αόρατος αλγόριθμος που μπορείς να ξεφτιλίσεις με λίγο παραπάνω καθαριστικό και να απλώσεις μια ζηλευτή σαπουνάδα σε όλο το σπίτι. Για μισό κουβά με νερό, βάζουμε ενάμιση καπάκι καθαριστικού. Όλα εγώ που λέει και ο Τριαντάφυλλος; Όλα;

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να μάθεις απέξω ένα ραπάρισμα απ’ το ελληνικό Rap Challenge.

4. Τα πιάτα

Όσο πιο μπουνταλάς είσαι, τόσο περισσότερο πρέπει να προσέχεις με τα πιάτα για να μην τραυματιστείς. Αν έχεις το μυαλό σου στο νεροχύτη, όλα θα πάνε καλά. Οι κατσαρόλες και οι σχάρες είναι ένας μπελάς, αλλά στα πιάτα και τα ποτήρια, το μυαλό μου ταξιδεύει.

Αφενός, το πλύσιμο των πιάτων είναι τα μοναδικά λεπτά της εβδομάδας που ακούω ραδιόφωνο (τα πλένω συνήθως 8-10 το πρωί) και αφετέρου είναι μια δουλειά ρυθμού. Βλέπεις live το έργο που παράγεις, τρέχει και το νερό από τη βρύση, μιλάμε για μεγάλη νίκη του φενγκ σούι.

Το μυστικό: Για να αποφύγεις την ύποπτη θαμπάδα, πλένεις τα ποτήρια και απέξω, όχι μόνο από μέσα. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πότε χρησιμοποιείς την τραχιά επιφάνεια του σφουγγαριού και πότε τη μαλακή. Πλένω και με τις δύο εναλλάξ, αλλά νιώθω λίγες ενοχές γι’ αυτό.

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να βάζεις πλυντήριο, να απλώνεις και να σιδερώνεις.

3. Πλυντήριο-άπλωμα-σιδέρωμα

Το να βάζεις πλυντήριο είναι εξίσου δύσκολο με το να ανοίγεις την τηλεόραση ή να κλείνεις το θερμοσίφωνο. Ή να αναπνέεις. Το άπλωμα έχει τη δική του χάρη, η οποία ετεροκαθορίζεται απ’ το μέρος που απλώνεις. Για παράδειγμα, αν απλώνεις σε ταράτσα, είσαι μόνος και εκτεθειμένος σ’ αυτήν την άβολη στιγμή. Το σιδέρωμα, όπως μας έμαθαν οι γιαγιάδες μας, γίνεται μόνο ενώ ταυτόχρονα βλέπεις κάτι στην τηλεόραση. Έρευνες λένε ότι το σίδερο σε πιο μοναχικά σημεία του σπιτιού προκαλεί ελαφριά καταθλιπτικά επεισόδια.

Το μυστικό: Αφήνεις τα άπλυτα να μαζευτούν, τα χώνεις σε ένα σακ βουαγιάζ ή σε μια τεράστια σακούλα και τα πηγαίνεις στη μάνα σου. Μία δουλειά που θα σε γλιτώσει από τρεις. Δικαιότατο. Το εφαρμόζω συστηματικά τα τελευταία 2,5 χρόνια και πιάνει κάθε φορά.

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να ξαναδείς το ματς της Εθνικής με τη Βόρειο Ιρλανδία.

2. Το μπάνιο

Το γούστο με το μπάνιο είναι ότι, παρότι αποτελεί την πιο βρώμικη και βάζω-τα-χέρια-μου-στη-φωτιά (για να μην πω τη σωστή λέξη και τα παρατήσεις στη μέση) δουλειά, είναι κάτι που έχεις ξανακάνει στο στρατό με περίπου δυόμιση χιλιάδες φορές χειρότερες συνθήκες.

Μην κοιτάς που βγάλαμε φωτογραφία με τη λεκάνη που είναι πιο εμπορική. Το αντικειμενικά δύσκολο με το μπάνιο είναι ότι πρόκειται για ένα σετ δουλειών (σκούπισμα, λεκάνη, νιπτήρας, καθρέφτης, μπανιέρα, σφουγγάρισμα), που διαρκεί έναν αιώνα. Και ότι δεν μου κάνουν τα γάντια.

Το μυστικό: Πρέπει να αιφνιδιάσεις την τουαλέτα. Να μπεις φουριόζος και να επιτεθείς στη λεκάνη. Γι’ αυτό και στη γενική που κάνεις (όποτε κάνεις), θα πρότεινα να τελειώνεις πρώτα με το μπάνιο όσο είσαι φρέσκος. Η συνέχεια θα σου φανεί παιχνιδάκι.

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να κάνεις piercing στον εαυτό σου.

1. Το σκούπισμα

Σταματήστε ό,τι κάνετε, σηκωθείτε απ’ το γραφείο και χειροκροτήστε την πιο δύσκολη δουλειά του σπιτιού. Με ηλεκτρική σκούπα που ρουφάει καλά, το σκούπισμα απλά γίνεται λιγότερο δυσβάσταχτο, δεν γίνεται εύκολο. Ποτέ μια δουλειά που προϋποθέτει διαρκές σκύψιμο για εκατό τετραγωνικά  (ηρέμησε, είμαστε δύο) δεν θα γίνει εύκολη.

Με το σύστημα σουίφερ ή με το παραδοσιακό σύστημα σκούπα-φαράσι που κληρονομήσαμε απ’ τους γονείς μας κι αυτοί απ’ τους δικούς τους, μπορεί να σε πάρουν και τα κλάματα για τα χρόνια που χάνεις παγιδεύοντας τη βρωμιά. Σκούπισμα, η καταδίκη της δημιουργικότητας.

Το μυστικό: Πάρε ηλεκτρική σκούπα. Πήρες; Ωραία, τώρα βρες κάποιον να σκουπίσει.

Κάτι πιο δύσκολο απ’ αυτό: Να πέσεις με αλεξίπτωτο.