Οι 50 κανόνες της Εθνικής

Η Εθνική είναι υπόθεση όλων μας αλλά και ξεχωριστή υπόθεση για τον καθένα μας. Κάτι τα οπαδικά, κάτι ο Ρανιέρι, ο Ρεχάγκελ και ο Σάντος, κάτι τα γνωρίσματα της φυλής μας είναι ικανά να βάλουν μπουρλότο. Γι’ αυτό είπαμε να βάλουμε κάποιους κανόνες.

Το ξενύχτι είναι κακή ιδέα όταν ξέρεις πως την επόμενη ημέρα παίζει η Εθνική Ελλάδας και θέλεις να την δεις.

Όχι, δεν “πρέπει να δίνονται ευκαιρίες σε νέα παιδιά”, αν τα παιδιά δεν έχουν κάνει ακόμα τη διαφορά ούτε στις ομάδες που παίζουν.

Οι ερωτήσεις του Μαλισιώβα είναι έργο τέχνης. Αξίζει να βλέπεις το ματς μόνο γι’ αυτά που θα ρωτήσει μετά.

Υπάρχει τρόπος να μην ντρέπεσαι όταν η Εθνική χάνει ή δεν παίζει καλά: να μην είσαι υπερήφανος όταν νικάει/παίζει καλά.

Το λιβάνισμα των σχολιαστών είναι το ίδιο εκνευριστικό με την απαξίωση εκείνων που δεν τους αρέσει τίποτα. Γι’ αυτό Αλέξης Σπυρόπουλος για πάντα.

Θα πρέπει να το πιεις αυτό το ποτήρι. Δεν έχει πρωτάθλημα αυτή την εβδομάδα. Κάνε focus στην Εθνική, έστω και με βαριά καρδιά.

“Όχι Κατσουράνη με Κόστα Ρίκα”, “Ναι Κατσουράνη με Β. Ιρλανδία”. Αυτό το αστείο θα αργήσει να τελειώσει.

Πρέπει να μαζευτούμε σ’ ένα σπίτι ένα βράδυ και να βγάλουμε συνθήματα για την Εθνική. Όχι άλλο “Ελλάς ολέ, ολέ, δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ”. ΣΤΑΜΑΤΑ!

Υπάρχουν και κάτι οπαδοί της Εθνικής. Δεν είναι πολλοί αλλά υπάρχουν

Η Εθνική Ελλάδος προσφέρεται για κωλοτούμπες στην άποψή σου για παίκτες. Τι έλεγες πριν το Μουντιάλ φέτος για Κονέ, Μανωλά; Η Εθνική θέλει μόνο σουβλάκια. Να το τιμήσεις το εθνόσημο

Αν είσαι Παναθηναϊκός πανηγυρίζεις ένα τσαφ λιγότερο τα γκολ του Τοροσίδη. Κι αν είναι Ολυμπιακός το γκολ του Καρέλη. Ο Μήτρογλου εντάξει, έχει γίνει οικουμενικός

Πρέπει να γίνουν αδιανόητα πράγματα για να πάψει η κατάκτηση του Euro 2004 να είναι το μεγαλύτερο upset στην ιστορία των ομαδικών σπορ.

Όποιος γκρινιάζει τα τελευταία δέκα χρόνια, μάλλον έχει ξεχάσει τις ένδοξες εποχές της Εθνικής επί Άνχελ Ιορντανέσκου.

To ντοκιμαντέρ του BBC για την ξεφτίλα του 1994. Προς γνώση και συμμόρφωση.

Είναι φορές που αναρωτιέσαι πόσα κιλά ζυγίζει η μπάλα και δεν τσουλάει καθόλου στο χορτάρι

Όποιος θέλει υπερθέαμα, ας βάλει βίντεο της Μπαρτσελόνα

Μη βιαστείς να πεις ότι δεν σου αρέσει ο Γιάννης Πάριος

Πού είναι ο Καραγκούνης ρε παιδιά; Α, στην εξέδρα. Όλα καλά.

Στο επόμενο Μουντιάλ με προπονητή Ρανιέρι θα σκάσουμε με ιταλικό κουστούμι στο αεροδρόμιο;

Πριν το ματς βάζουμε ΝΕΡΙΤ που σίγουρα θα έχει επανάληψη κάποιο ματς από το Euro 2004

Η Ρόμα έχει περισσότερους παίχτες στην Εθνική από τον Ολυμπιακό και από τον Παναθηναϊκό.

Κάθε φορά που πιάνει την μπάλα ο Κονέ, μονό χειροκρότημα για την Χριστίνα Στεφανίδη.

Όχι μόνο στο πέναλτι του Σαμαρά, όλο το χρόνο.

Μια στο τόσο παίζουν μαζί, τι περιμένεις;

Να βλέπεις Εθνική και να τρως σουβλάκια στο Ποτάμι στην Εύβοια. Δίνει άλλο νόημα στο ελεύθερο.

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια… #U19

Πονάνε τα μάτια μας σε όλα τα προκριματικά, δυο τρία εύκολα γκολ στις πρεμιέρες και ο υπερ πάντων αγώνας της πρόκρισης. Γι’ αυτό ζούμε

Αυτοί που κράζουν τον Ρανιέρι είναι αυτοί που θα τον αποθεώνουν

Έχει πολύ ενδιαφέρον που όλοι θυμούνται τα 5 που είχαμε φάει από τους Φινλανδούς στο ντεμπούτο του Ρεχάγκελ.

Τρεις προπονητές σε δέκα χρόνια. Αυτό δεν είναι Εθνική, είναι δημόσιο

Στις μεταδόσεις της Εθνικής θα δεις την υπερβολή να φτάνει στα όρια της γραφικότητας από τους δημοσιογράφους-σχολιαστές. Το “θέατρο” των διεθνών μας θα βαφτιστεί ελληνική εξυπνάδα-πονηριά και θα πρέπει να δοθεί φάουλ-πέναλτι και τα σκληρά μας μαρκαρίσματα θα ερμηνεύονται ως ποδοσφαιρικό πάθος.

Το πόσους παίκτες έχει δώσει η ομάδα σου στην Εθνική είναι ευθέως συνδεδεμένο με τη διάθεσή σου όταν βλέπεις το παιχνίδι

“Στην Παναθηναϊκό / Ολυμπιακό / ΠΑΟΚ δεν ήξερες να τα κάνεις αυτά”. Πάντα, κάποιος.

Οι σπίκερ λογικά έχουν στα πλευρά ένα κουμπάκι “mode Εθνικής” και το πατάνε με το που ξεκινάει το παιχνίδι

Η Εθνική ποδοσφαίρου είναι η επίσημη αγαπημένη μας για να γκρινιάζουμε. Άδικα.

Και το 1-0 τρεις βαθμούς δίνει. Αν βαριέσαι τα προκριματικά, τότε να πηγαίνεις σινεμά όταν το καλοκαίρι η Εθνική παίζει στις μεγάλες διοργανώσεις, ναι;

Μην κάνεις παρέα μ’αυτούς που λένε “ναι, αλλά να παίξουμε και λίγη μπάλα”.

Μην συζητάς για ποδόσφαιρο με όσους πιστεύουν οτι πήραμε το Euro κατά τύχη.

Μην αναπνέεις τον ίδιο αέρα με όσους πιστεύουν οτι πήραμε το Euro επειδή ήταν στημένο.

Μην ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο αν πιστεύεις ένα απ’τα δύο τελευταία.