Οι 40 κανόνες της πίτσας

Μια αναμενόμενη εισαγωγή θα έλεγε πως σήμερα είναι Τρίτη, έχει ένα φανταστικό ματς για τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ (Ρεάλ Μαδρίτης-Γιουβέντους) και η πίτσα είναι ανθρώπινα το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό μετά τον τριθέσιο καναπέ μας.

Το θέμα είναι ότι η πίτσα δεν χρειάζεται αναμενόμενες εισαγωγές. Λίγους κανόνες μόνο, ίσα ίσα για να συνεννοούμαστε μεταξύ μας, για τα βασικά.

Τη λεπτή την πίτσα τη διπλώνεις στη μέση και την τρως ωσάν σάντουιτς.

Λεπτές, αφράτες, ιταλικές, αμερικάνικες. Πίτσες να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι.

Μάθε να φτιάχνεις και μόνος σου. Είναι μια υπερτίμια εναλλακτική στο delivery.

Υπάρχουν αυτοί που δεν τρώνε τα ‘ψωμάκια της πίτσας’. Και υπάρχουν και εκείνοι που φροντίζουν να τα κάνουν πιο νόστιμα’

Πεπερόνι Ο’ Σάλιβαν.

Το νερό της πίτσας λέγεται κόκα-κόλα.

Αν δεν την έχεις φάει σε συνοικιακή πιτσαρία σε κάποια Ιταλική πόλη, δεν μπορείς να κρίνεις ποια είναι καλή, ποια είναι καλύτερη και ποια είναι αυθεντική.

Ποτέ δεν ξεχνάς τις λαδωμένες συνοικιακές πίτσες της νιότης σου. Αυτές που ενίοτε, με ολίγον τύψη, αναζητάς.

Εντάξει, δεν είναι ακριβώς το ‘πρωινό του πρωταθλητή’. Αλλά αποτελεί, ωστόσο, μια χαρά πρωινό. Σε αντίθεση π.χ. με το σουβλάκι.

Όσο πιο λίγα τα υλικά, τόσο καλύτερη. Ένα ‘αξίωμα’ που δυστυχώς θυμάσαι μόνο αφού έχεις κλείσει το τηλέφωνο με την πιτσαρία. Τότε που συνειδητοποιείς ότι την έχεις φορτώσει και πάλι με της Παναγιάς τα μάτια.

Δεν υπάρχει άντρας, γυναίκα ή παιδί που δεν του αρέσει η πίτσα. Ακόμη και η άθλια κατεψυγμένη.

Σταμάτα να την πετάς στον αέρα. Ούτε εκείνη είναι σαΐτα, ούτε εσύ (είσαι ή θα γίνεις ποτέ) pizzaiolo.

Θυμάσαι την εποχή που έκανες all you can eat διαγωνισμό με τους φίλους σου; Τι εννοείς δεν το έχεις κάνει ποτέ;

Σταμάτα να την κοιτάς εμμονικά στον πάτο (για να δεις αν ψήθηκε σε ξυλόφουρνο ή όχι). Στο πάνω είναι η ουσία.

Πίτσα μπύρα εμπλοκή.

Η πίτσα η σκεπαστή είναι για τους ζυμαρόφιλους ή τους ζυμαρολάγνους.

Τον πιτσαδόρο πολλοί εμίσησαν, την πίτσα του ουδείς.

Καλές οι αλυσίδες αλλά αν βρεις τίμιο συνοικιακό πιτσατζίδικο (από το πατσατζίδικο) να το στηρίξεις.

Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει. Πίτσα μοτσαρέλα, έμενταλ και πεπερόνι.

Η κρύα πίτσα δεν μπορεί να χάσει με τίποτα.

Όχι ότι η ζεστή γνωρίζει πολλούς αντάξιους αντιπάλους.

Μην κρίνεις μια πίτσα από το περιτύλιγμα.

Στο τελευταίο κομμάτι ξεχωρίζεις τους αποφασισμένους από τους αναποφάσιστους και τους άντρες από τα αγοράκια.

Η ατομική πίτσα είναι μισή χαρά. Μπορείς να φας και μια jumbo μόνος σου.

Ένας τρόπος να καταλάβεις το έπος της πίτσας είναι να ψάξεις για λίβελους κατά της. Δεν θα βρεις.

Η λάθος παραγγελία, έχει και τα καλά της: Τρως περισσότερη πίτσα (εννοείται ζητάς να σου φέρουν τη δικιά σου). Πίνεις τσάμπα κοακόλα. Και στα μεγάλα κέφια τρως και τσάμπα Ben & Jerry’s (Για τη συγχώρεση).

Εκτός αν είσαι ο Λάζαρος.

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι η πίτσα είναι χειμωνιάτικο φαγητό, λογικά δεν θα πρέπει να τρώνε παγωτό το χειμώνα #fail

Πού πήγαν εκείνοι οι καιροί που μέχρι και στο βενζινάδικο σου έδιναν κουπόνι έκπτωσης για πίτσα;

Πέρα από την πλάκα, με την πίτσα νερό δεν πίνεις. Εκτός αν θέλεις να περάσεις το βράδυ σου πιο φουσκωμένος από τον Τσιτσόπουλο στη σκηνή με το πεπόνι που δεν θυμόταν ο Ηλίας Αναστασιάδης.

Η γυναίκα που συνδυάζει το καλύτερο junk αλμυρό με γλυκό: Πίτσα Παπαδοπούλου (Σόρι).

Η πίτσα είναι το ιδανικό φαγητό για να χαζομασουλάς όταν δουλεύεις. Για κάθε δέκα λεπτά δουλειάς, τρως δύο κομμάτια πίτσας.

Υπάρχει και ένα ανέκδοτο με πίτσα αλλά πραγματικά είναι πιο κρύο και από πίτσα το πρωί.

Χρυσή συνταγή για πίτσα δεν υπάρχει. Φρόντισε να βρεις τον συνδυασμό που ταιριάζει καλύτερα σε εσένα.