Οι κλασικές φιγούρες του πανεπιστημίου

Σεπτέμβριος του 2004. Η Ελλάδα έχει κερδίσει το Euro, οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν μόλις τελειώσει (τότε λέγαμε με επιτυχία, σήμερα αυτό συζητιέται) κι εγώ βρίσκομαι στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Αθηνών, για το καλωσόρισμα απ’ τον πρύτανη στον ακαδημαϊκό κόσμο, μετά από ένα καλοκαίρι ατέλειωτων διακοπών.

“Αυτά θα είναι τα καλύτερα χρόνια της ζωής σας”, είχε πει με στόμφο ο πρύτανης, σε μια δήλωση που τότε μου ακούστηκε τουλάχιστον υπερβολική. Τελικά είχε απόλυτο δίκιο, αφού τα φοιτητικά χρόνια σου προσφέρουν ένα απίστευτο πλεονέκτημα: χρόνο να κάνεις όλα όσα θέλεις.

Εκτός απ’ την πολυτέλεια του χρόνου, σου δίνουν (υποτίθεται) το δικαίωμα να ασχοληθείς με το αντικείμενο που σου αρέσει, σε προετοιμάζουν για την αγορά εργασίας (εδώ κι αν κολλάει το υποτίθεται) και σου μαθαίνουν τη σαπίλα των κομμάτων από μέσα.

Σημαντικά και χρήσιμα όλα αυτά, όμως για μένα το μεγαλύτερο κέρδος είναι άλλο: έρχεσαι για πρώτη φορά αντιμέτωπος με ανθρώπους εκτός της “φάσης σου”. Άλλωστε, μέχρι να τελειώσεις το σχολείο, ο κοινωνικός σου κύκλος είναι αρκετά φτωχός και περιλαμβάνει τους συμμαθητές σου, τα ξαδέρφια σου, άντε και τους συμπαίκτες σου στο μπάσκετ.

Το Πανεπιστήμιο δεν λέγεται τυχαία σχολή κύριοι. Σε φέρνει αντιμέτωπο με είδη ανθρώπων τα οποία δεν είχες συναντήσει ποτέ. Όπως κι εσύ άλλωστε, είσαι ένα είδος ανθρώπου που πολλοί δεν είχαν καν φανταστεί μέχρι να πατήσουν σ’ ένα αμφιθέατρο.

Πριν το στρατό, το Πανεπιστήμιο σε συστήνει σε πολλούς διαφορετικούς τύπους ανθρώπους και στο τέλος της ημέρας, αυτό ίσως και να είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα τα μαθήματα (θα φτιάξω page στο Facebook με αυτόν τον τίτλο).

Ακολουθούν οι κλασικές φιγούρες που θα συναντήσεις στα φοιτητικά σου χρόνια. Οποιαδήποτε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις, δεν είναι καθόλου συμπτωματική.

Ο επαρχιώτης στην Αθήνα

Μένει μόνος του σε ένα διαμέρισμα κοντά στα Εξάρχεια και τον πρώτο μήνα περιφέρεται σαν χαμένος στους δρόμους της πόλης, προσπαθώντας να μάθει ποια είναι η Πανεπιστημίου και πώς βγαίνει Ομόνοια. Τα βράδια βγαίνει στα μπαρ του Θησείου, στην Αρχιτεκτονική και το Τηνιακό και σου φαίνεται τρομερά αστείο το γεγονός ότι κάποιος άνθρωπος έχει για πρώτη ομάδα τα Γιάννινα ή την Παναχαϊκή. Μπορεί να τον κοροϊδεύεις, όμως κατά βάθος ζηλεύεις αφόρητα που μένει μόνος του κι εσένα κάθε βράδυ σε παίρνει τηλέφωνο η μητέρα σου για να δει τι ώρα θα γυρίσεις. Δεν χάνει ευκαιρία να σε καλέσει στην πόλη του για διακοπές και δεν πτοείται με τίποτα απ’ τις συνεχείς χυλόπιτες.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Τζιν, μπλουζάκι και αθλητικό παπούτσι.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 4-6.

Ο Αθηναίος στην επαρχία

 

Τρώει κάθε βράδυ μακαρόνια με τυρί, βρίσκει εκείνο το ένα μπαρ που του θυμίζει το αγαπημένο του μπαρ στην Αθήνα και δεν το αλλάζει ποτέ.Τον πρώτο χρόνο, προσπαθεί κάθε Σαββατοκύριακο να επιστρέψει στην Αθήνα και κάνει σχέδια να ξαναδώσει ώστε να πάρει μεταγραφή. Στο τέλος του πρώτου χρόνου, ξεχνάει κάθε σκέψη για μεταγραφή και επισκέπτεται την πρωτεύουσα κάθε Χριστούγεννα και καλοκαίρι. Πριν το πτυχίο, καταλήγει πιο ντόπιος κι απ’ τον ντόπιο.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Τσαλακωμένα ρούχα, εκτός απ’ τα Σαββατοκύριακα που τον επισκέπτεται η μητέρα του.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 7-9.

Ο διάσημος

Φοιτητής ή φοιτήτρια που κάνει καριέρα στην τηλεόραση, το τραγούδι ή τον αθλητισμό κι απλά έτυχε να περάσει στην ίδια σχολή με σένα, στην οποία φυσικά πατάει μόνο στην εξεταστική. Όταν πρόκειται για όμορφη ηθοποιό ή παρουσιάστρια ειδικά, κάθε φορά που μπαίνει στο αμφιθέατρο όλα τα κεφάλια γυρίζουν να την κοιτάξουν, ενώ όταν ρωτάει για σημειώσεις σχηματίζονται ουρές για να την εξυπηρετήσουν. Αξίζει μόνο και μόνο για τις φορές που την πετυχαίνεις στην τηλεόραση και λες στους κολλητούς σου με ύφος “α, με αυτήν μιλούσα το πρωί”. Πιθανότατα σε ρώτησε απλά τι ώρα είναι.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Ντυμένος στην πένα. Παπαράτσι υπάρχουν παντού.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 9-μια αιωνιότητα.

O Δαπίτης

 

Τον γνωρίζεις τα πρώτα δευτερόλεπτα που θα πατήσεις το πόδι σου στη σχολή. Σε υποδέχεται με φυλλάδια, πρόγραμμα σπουδών και χαμόγελο ασφαλιστή. Ο άνθρωπός σου όποτε θέλεις σημειώσεις, πάρτι κι εκδρομές. Καλό είναι όμως να τον αποφεύγεις ένα μήνα πριν τις φοιτητικές εκλογές, αφού δεν πρόκειται να σε αφήσει σε ησυχία αν δεν υπογράψεις συμβόλαιο ότι θα δώσεις την ψήφο σου στη ΔΑΠ. Ίσως και στη Νέα Δημοκρατία.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Μπλε πουκάμισο, μοκασίνι, γυαλί ηλίου και κασκόλ.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: Χρωστάει 25 μαθήματα μπαίνοντας στο τέταρτο έτος και με έναν μαγικό τρόπο καταφέρνει να ξεμπερδέψει με όλα μέχρι τον Σεπτέμβρη.

Η Κύπρια

Ντυμένη μονίμως λες και πηγαίνει ή έρχεται απ΄ τα μπουζούκια, κάνει παρέα μόνο με Κύπριες και για να είμαστε ειλικρινείς, τις περισσότερες φορές έρχεται όντως απ’ τα μπουζούκια. Επιμελέστατη φοιτήτρια, καταλαβαίνεις σε δευτερόλεπτα τη χώρα καταγωγής της απ’ τις άγνωστες λέξεις που ακούς να βγαίνουν απ’ το στόμα της, όπως σιταροπούλα και μπυρούα . Ειδική μνεία στους Κύπριους, τους οποίους επειδή έχουν ήδη ολοκληρώσει δυο χρόνια στρατού τους κοιτάζεις λες και είναι κράμα Ράμπο και Σβαρτσενέγκερ και στον αστικό μύθο ότι ένας Κύπριος που δεν θυμάσαι το όνομά του λέγεται όντως Κύπρος Κύπρου.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Φοράει φόρεμα, τακούνι και κοσμήματα (η Κύπρια).

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 4.

Το φυτό

 

Δεν χάνει δευτερόλεπτο παράδοσης, δεν βγαίνει απ’ την αίθουσα πριν παρέλθει το τρίωρο της εξέτασης, είναι ο πρώτος που σηκώνει το χέρι σε κάθε ερώτηση του καθηγητή και συνήθως κάθεται μόνος του στην πρώτη σειρά του αμφιθεάτρου, κοιτώντας με ενόχληση όποιον κάνει φασαρία. Οι σημειώσεις του αξίζουν χρυσάφι κι οι πιθανότητες να είναι Κύπριος είναι τεράστιες.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Τζιν παντελόνι και τζιν μπουφάν.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: Αυστηρά όσα και το πρόγραμμα σπουδών.

Αυτός που έρχεται φορώντας φανέλα ομάδας

Μπορεί να είναι η εμφάνιση της ΑΕΚ, μπορεί να είναι η φανέλα της αγαπημένης του ομάδας στο εξωτερικό, σπανιότερα είναι κάποια εμφάνιση ομάδας στο NBA ή ακόμα και το NFL. Αυτός ο παιχταράς, έρχεται στο αμφιθέατρο σαν να πηγαίνει στο γήπεδο, κρατάει πάντα μια αθλητική εφημερίδα και μιλάει ΜΟΝΟ για αθλητικά. Στα απογευματινά μαθήματα συνήθως λείπει γιατί είναι στο γήπεδο, σε κάποιο αγώνα του βόλεϊ γυναικών.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Εμφάνιση ομάδας, τζιν και αθλητικά παπούτσια.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 7-9 (αν είναι ΑΕΚ αγγίζει και διψήφια νούμερα).

Ο μακρυμάλλης που αράζει στο στέκι

 

Ξημεροβραδιάζεται στο στέκι, απ’ το οποίο βγαίνει μόνο για να πάει στις συνελεύσεις, ως μέλος των Ε.Α.Α.Κ. Εκεί, διαφωνεί με όλους και βρίζει κυρίως τους ΔΑΠίτες, τους καθηγητές και έναν ΠΑΣΠίτη που αντιπαθεί προσωπικά. Κρατάει μονίμως ένα κουτάκι μπίρας στο χέρι και κάθε δεύτερη ημέρα προτείνει να γίνει κατάληψη, ώστε να μην χρειάζεται να γυρίζει τα βράδια στο σπίτι του. Όταν τον πετύχεις μόνο του, σου πιάνει την κουβέντα και είναι γαμώ τα παιδιά. Όταν ενώνει τις δυνάμεις του με άλλα 2 μέλη των Ε.Α.Α.Κ τουλάχιστον όμως, ξαφνικά μετατρέπεται σε χουλιγκάνο.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Τζιν μπουφάν με κονκάρδες, σκισμένο τζιν και All-Star.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 8-10.

Ο νότιος

Φοράει βερμούδα και σαγιονάρα μέχρι τις αρχές Νοέμβρη, είναι μαυρισμένος απ’ τον Μάρτιο και απ’ τον Μάιο και μετά έρχεται ξενυχτισμένος επειδή διασκέδαζε σε κάποιο κλαμπ της παραλιακής. Στη σχολή έρχεται πάντα με αυτοκίνητο, το οποίο συνήθως αφήνει σε πάρκινγκ και μετά τα απογευματινά μαθήματα πάει κατευθείαν γυμναστήριο. Μοιάζει με πρωταγωνιστή του “Χτυποκάρδια στο Beverly Hills” σε μια πιο μαυρισμένη και ελληνική εκδοχή και συνήθως μιλάει μόνο σε όσους μένουν απ΄το Καλαμάκι και κάτω.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Κολλητό μπλουζάκι, σαγιονάρες και βερμούδα.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 7-10.

Η μαμά που αποφάσισε να πάρει πτυχίο

 

Φα-ντα-στι-κή! Μητέρα πάνω από τα 45, η οποία αφού ξεμπέρδεψε με το μεγάλωμα των παιδιών της και τα έβαλε στο Πανεπιστήμιο, αποφάσισε να πάρει κι εκείνη επιτέλους το δικό της πτυχίο, στη σχολή στην οποία ξεκίνησε στα 18 αλλά δεν τελείωσε ποτέ. Μερικές πιο θαρραλέες μητέρες, είχαν ήδη ένα πτυχίο κι αποφάσισαν πως ήρθε η ώρα να πάρουν κι ένα δεύτερο, για να γεμίσουν το χρόνο τους. Ευγενικές, επιμελείς, χαμογελαστές, η χαρά του αμφιθεάτρου.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Ταγέρ και φούστα.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 30+4.

Αυτός που δεν έχεις ιδέα ποιος είναι

Δεν τον έχεις δει ποτέ σε παράδοση, συνέλευση ή εγγραφή και ξαφνικά εμφανίζεται στην εξεταστική απλά για να δώσει το μάθημα. Δεν ξέρει ούτε καν το όνομα του καθηγητή, δεν μιλάει σε κανέναν κι όμως καταφέρνει να τελειώσει τη σχολή πριν από σένα. Μην σου πω ότι μιλάει και στην ωραία του έτους πριν από σένα.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Δεν προσέχεις. Περιορίζεσαι στο να καταλάβεις ποιος διάολο είναι αυτός.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 4.

Η ωραία του έτους

 

Μπαίνει στο αμφιθέατρο και τα πάντα παγώνουν. Ξαφνικά όλοι γυρίζουν να την κοιτάξουν και τα πάντα λειτουργούν σε slow motion. Είναι η πιο όμορφη του έτους και το ξέρει καλά. Πολύ καλά. Απαγορευμένος καρπός για όλους, όμως κάθε παρέα τη συζητάει κι αναρωτιέται πού βγαίνει και με ποιον. Ακόμα θυμάσαι την ημέρα και την ώρα που σου μίλησε, για να σε ρωτήσει μια απορία για την εξεταστική, ενώ στην εκδρομή στη Μύκονο όλοι πάνε στην παραλία που πάει κι εκείνη για να τη δούνε με μαγιό. Στο τρίτο έτος τα φτιάχνει με τον νότιο, ο οποίος μάλιστα την κερατώνει.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Φόρμα και φούτερ. Είναι ωραία και το ξέρει.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 4 (όλοι τη βοηθάνε να περάσει).

Αυτός που φοράει μπανάνα

Είτε έχει έρθει κατευθείαν απ’ τα γυρίσματα του βίντεο κλιπ του labada, είτε έχει έρθει απ’ τη δεκαετία του 1980. Δεν βγάζει ποτέ τη μπανάνα απ’ τη μέση του και κανείς δεν καταλαβαίνει τι μπορεί να κρύβει μέσα σε αυτήν, με το μυστήριο να ξεπερνά ακόμα και την ερωτική ζωή της ωραίας του έτους. 9 στους 10 χρήστες μπανάνας εξακολουθούν να βάζουν και ζελέ στο μαλλί τους.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Μπανάνα, τζιν και λευκό μπλουζάκι.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 5-7.

Αυτός που κάθεται μονίμως μόνος του

 

Κλασικός τύπος που επειδή όλοι του οι κολλητοί εξακολουθούν να μένουν στην ίδια πόλη με αυτόν θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος να γνωρίσει και να μιλήσει σε άνθρωπο στη σχολή. Κάθεται μόνος του πίσω-πίσω, στα διαλείμματα ασχολείται με το κινητό του και μόλις το μάθημα τελειώσει εξαφανίζεται για να βρει τους κολλητούς του. Ωραίος τύπος.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Και στολή μπάτμαν να φορέσει, δεν έχει καμία σημασία, δεν θα του μιλήσεις ποτέ.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: 4, άντε να τελειώνουμε με αυτό το αστείο να πάμε σπίτια μας.

Ο φαντάρος

Αποφάσισε να υπηρετήσει τη θητεία του όσο είναι ακόμα στη σχολή, κυρίως για να μπορέσει να πάρει τις ημέρες της άδειας που δικαιούται για τις εξεταστικές. Έρχεται μόνο για να δώσει τα μαθήματα κι όλοι τον κοιτάνε παράξενα, κυρίως επειδή είναι ο μόνος φοιτητής στην αίθουσα που είναι ξυρισμένος κι έχει κοντό μαλλί. Το πραγματικό του άγχος δεν είναι να περάσει το μάθημα, αλλά να αποσπάσει την υπογραφή του καθηγητή στη βεβαίωση για το στρατό.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Στολή εξόδου.

Χρόνια μέχρι το πτυχίo: 875 και σήμερα.

Αυτός που κοιμάται

 

Είτε έρχεται κατευθείαν από ξενύχτι, είτε πάσχει από ναρκοληψία. Πάντως περνάει το μεγαλύτερο μέρος της φοιτητικής του ζωής αφήνοντας σάλια στο αμφιθέατρο και σε κάνει να αναρωτιέσαι, γιατί δεν κάθεται απλά σπίτι του να κοιμηθεί. Αρκετοί απ’ τους υπναράδες μάλιστα, δεν ντρέπονται καθόλου να κάτσουν ακόμα και στις μπροστινές σειρές με τον πραγματικό MVP πάντως να είναι αυτός που κοιμάται στα απογευματινά μαθήματα.

Στο αμφιθέατρο φοράει: Ρούχα που δεν ταιιράζουν καθόλου μεταξύ τους. Νύσταζε κι αυτό βγαίνει προς τα έξω.

Χρόνια μέχρι το πτυχίο: Κάτσε να ξυπνήσει και βλέπουμε.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας έρχεται η μεγάλη πρεμιέρα της 6ης σεζόν του Game Of Thrones. Εμείς, φτιάξαμε για σένα ένα γκρουπ στο Facebook, για να σε κρατήσουμε ζεστό μέχρι την μεγάλη πρεμιέρα με καθημερινές ανανεώσεις, τρέιλερ, θέματα και φωτογραφίες για την αγαπημένη σου σειρά. Άντε ακόμα να μπεις; Μπες κι αμέσως θα σε βάλουμε στο chat, στο οποίο και θα ποστάρουμε τις εξελίξεις Winter is Coming λέμε!