Οι κλασικές φιγούρες των ανοιχτών γηπέδων μπάσκετ

Υποχρεωτικό ξεκίνημα οποιουδήποτε κειμένου αναφέρει τα ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ στην Ελλάδα: “Η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ του 1987 από την Εθνική μας ομάδα, γέμισε τα ανοιχτά γήπεδα με πιτσιρικάδες και γαλούχησε τις επόμενες γενιές παικτών”.

Ωραία, τώρα που βγάλαμε το απαραίτητο κλισέ απ’ τη μέση, ας περάσουμε στο ψητό. Φαντάζομαι ότι θα έχεις βρεθεί κι εσύ έστω και μια φορά στη ζωή σου σε ένα από τα δεκάδες ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ της χώρας. Μπορεί να είσαι ταλεντάρα που αν δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά στα 16 θα έπαιζε επαγγελματικά και θα έφτανε μέχρι το ΝΒΑ, μπορεί πάλι όταν σουτάρεις η μπάλα να φεύγει μόνη της απ’ το γήπεδο σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μικρή σημασία έχει.

 

Ωραία. Επομένως δεν μπορεί, θα έχεις παρατηρήσει τους φανταστικούς τύπους που συχνάζουν στα ανοιχτά, αφήνοντας τον τίμιο ιδρώτα τους στα τσιμέντα. Έλα, αυτό το επικό video θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι εννοώ.

 

Υπέροχα. Με έμπνευση λοιπόν το παραπάνω, ας δούμε τις μορφές που συχνάζουν στα ελληνικά ανοιχτά γηπεδάκια, τα οποία έχουν γεμίσει χάρη στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ απ’ την Εθνική το 1987 (επίσης υποχρεωτική επανάληψη).

Αυτός που σουτάρει μόνο τρίποντα

Απ’ τις πιο εκνευριστικές φιγούρες των γηπέδων. Κατασκηνώνει έξω απ’ τη γραμμή των 6,75 (πλέον) και δεν κουνιέται από εκεί ούτε με (Κίκι) κλαρκ. Δεν μαρκάρει, δεν κάνει μπάσιμο, δεν παίρνει ριμπάουντ, δεν δίνει πάσα ούτε με αίτηση, όμως με κάποιο μαγικό τρόπο καταφέρνει να έχει ευστοχία στα τρίποντα αντίστοιχη με αυτή του Κλέι Τόμπσον. Αν πατήσει πάλι μέσα απ’ τη γραμμή, χάνει αυτομάτως τη δύναμή του και αποκτά χρησιμότητα αντίστοιχη με αυτή ενός κομοδίνου.

Ηλικία: 30-40.

Τι φοράει: Φόρμα και εμφάνιση ΝΒΑ.

Ο μεσήλικας που τρέχει πιο πολύ από σένα

 

Επέλεξες να τον μαρκάρεις νομίζοντας ότι θα κάνεις πάρτι και τελικά κατέληξες να τον κυνηγάς και να σε ξεφτιλίζει, αφού και πιο γρήγορα από σένα τρέχει και μεγαλύτερες αντοχές έχει. Αγέλαστος, με θανατηφόρο σουτ, έστω κι αν σουτάρει με τα δυο χέρια. Ζητάει φάουλ σε κάθε επαφή και όταν το αμφισβητείς απλά σε κοιτάζει χαμογελαστός.

Ηλικία: 40-60.

Τι φοράει: Λευκό αμάνικο και περικάρπιο.

Ο ψηλός που δεν έχει ιδέα από μπάσκετ

Επειδή έχει ύψος πάνω από 1,95 κάποιος του είπε ότι πρέπει να παίζει μπάσκετ. Κανείς δεν του είπε όμως ότι πρέπει να μάθει έστω τα βασικά. Μαζεύει τα ριμπάουντ, μοιράζει τάπες, όμως είναι εκνευριστικά άστοχος, αδέξιος κι άτεχνος, σε σημείο που η ομάδα σου καταλήγει να τον αφήνει μόνο του. Κρίμα το μπόι του.

Ηλικία: 17-28.

Τι φοράει: Μπασκετικό σορτσάκι, καινούρια παπούτσια, αμάνικο.

Ο “πρότεινε, πρότεινε”

 

Ο λεγόμενος και διπλωμάτης. Κάθε φορά που προκύπτει μια αμφισβητούμενη φάση (συνήθως κάθε τριάντα δευτερόλεπτα) σπεύδει να σβήσει τη φωτιά και τον επερχόμενο τσακωμό με τις μαγικές λέξεις “πρότεινε, πρότεινε”, προκαλώντας τον αντίπαλο να σουτάρει για ένα μπει-δεν μπει, το γνωστό κι ως τη θεία δίκη του μονού.

Ηλικία: 22-50.

Τι φοράει: Μπλουζάκι από βενζινάδικο, σορτσάκι δεκαετίας και σκισμένα παπούτσια.

Ο “χαρίζει η ομάδα”

Συμπαίκτης του “πρότεινε, πρότεινε”. Κάθε φορά που το μπει-δεν μπει δεν καταλήγει υπέρ της ομάδας του ή οι αντίπαλοι επιμένουν και παίρνουν το “σφύριγμα” που ζητάνε, κατεβάζει το κεφάλι και μονολογεί το επικό “χαρίζει η ομάδα”. 9 στις 10 φορές έχει κάνει ο ίδιος βήματα, φάουλ και όποια παράβαση υπάρχει στο βιβλίο των κανονισμών, αλλά σημασία έχει ότι “χαρίζει η ομάδα” γιατί είμαστε ανώτεροι και σας έχουμε κι έτσι. Θεούλης.

Ηλικία: 15-50.

Τι φοράει: Εμφάνιση της αγαπημένης του ομάδας στην Ελλάδα με το όνομα του πιο άκυρου παίκτη των τελευταίων 15 ετών.

Ο προπονητής

Τον είδαμε και στο βίντεο, ανθίζει όμως και στα ελληνικά γήπεδα. Δεν σταματάει δευτερόλεπτο να δίνει οδηγίες στους συμπαίκτες του, να κάνει παρατηρήσεις και να μοιράζει μπράβο. Απ’ τις πιο κουραστικές μορφές των ανοιχτών, όταν επιστρέφει σπίτι του φοράει κοστούμι και φαντασιώνεται ότι προπονεί την αγαπημένη του ομάδα στον τελικό της Ευρωλίγκας.

Ηλικία: 30-45.

Τι φοράει: Εμφάνιση της ομάδας στην οποία έπαιζε στα 18 του.

Ο γκρινιάρης

Διαμαρτύρεται συνεχώς για φάουλ. Γκρινιάζει που δεν παίρνει πάσες. Βρίζει την μπάλα και τα τερτίπια της. Κατηγορεί τους αντιπάλους ότι κλέβουν- τη στεφάνη ότι είναι στραβή και τα παπούτσια του ότι δεν τον βολεύουν. Γενικά του φταίνε τα πάντα, μουρμουρίζει σαν τη μοιρολογίστρα συνεχώς και τρελαίνει συμπαίκτες κι αντιπάλους.

Ηλικία: 20-40.

Τι φοράει: Κοντομάνικο απ’ τον στρατό και βερμούδα.

Αυτός που μαρκάρει με τα μάτια

 

Ζητάει συνέχεια την μπάλα στην επίθεση κι όταν η ομάδα του έχει την μπάλα τρέχει σαν τρελός, μοιάζοντας να έχει την ενέργεια επαγγελματία αθλητή. Όταν όμως η ομάδα του βρίσκεται στην άμυνα ξαφνικά γερνάει 30 χρόνια, περπατά νωχελικά και συνήθως μαρκάρει τον αέρα, τους συμπαίκτες του και την μπασκέτα.

Ηλικία: 20-35.

Τι φοράει: Φανέλα του Harden.

Ο ιδρωμένος

Ο τύπος που προφανώς έρχεται απ’ το σπίτι του ιδρωμένος, αφού είναι μούσκεμα πριν καν αρχίσει το μονό. Κανένας δεν θέλει να τον μαρκάρει και συνήθως προτιμάει να παίζει κάτω απ’ το καλάθι με επαφές. Συχνά μάλιστα εξελίσσεται σε πρώτο σκόρερ, εκμεταλλευόμενος την απουσία αμυντικού.

 

Ηλικία: 30-45.

Τι φοράει: Αμάνικο, κολλητό μπλουζάκι. Σπανιότερα, σκάει γυμνός.

Ο πρώην επαγγελματίας

Παίκτης με καριέρα σε ομάδες Α2 και μέτριες ομάδες Α1, ο οποίος έχει κρεμάσει τα παπούτσια του και συχνάζει στα ανοιχτά γηπεδάκια για να ξεχαρμανιάσει. Συνήθως δεν έχει αντίπαλο, μοιάζοντας με Τζόρνταν απέναντι στους ερασιτέχνες αντιπάλους του και μετά από 1-2 μονά το μόνο ενδιαφέρον αφορά το πότε επιτέλους θα καρφώσει. Αντί να καρφώσει, καταλήγει να παίζει μόνο με πάσες, χωρίς να πατάει καν μέσα στη ρακέτα.

Ηλικία: 37-55.

Τι φοράει: Φόρμα και φούτερ.

Ο “έχω δει πολύ street basket”

 

Η επιτομή της έλλειψης ουσίας. Ταλαιπωρεί την μπάλα με περίτεχνες σταυρωτές, τρίπλες κάτω απ΄ τα πόδια, reverse και πάσες πίσω απ’ την πλάτη, έχοντας μελετήσει τα άπαντα του street basketball, του Κάρι και των Χάρλεμ Γκλομπτρότερς. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα απλά και συνήθως δεν προσφέρει τίποτα, πέρα από αφορμή για γέλιο.

Ηλικία: 15-25.

Τι φοράει: Ολοκαίνουρια παπούτσια με αερόσολα, κορδέλα, περικάρπια, εμφάνιση Κάρι και επιγονατίδες, χωρίς να έχει το παραμικρό πρόβλημα με τα πόδια του.

Ο άγαρμπος

Σουτάρει αδέξια (συνήθως σαν να εκτελεί πλάγιο άουτ στο ποδόσφαιρο, ενώ δεν ξέρει ούτε ποδόσφαιρο), κάνει σκληρά φάουλ, γεμίζει τους αντιπάλους σημάδια με τα νύχια του, σκίζει μπλούζες και ματώνει. Απλά δεν το έχει, όμως είναι φίλος με όλους και μπορεί κάθε φορά που κανονίζετε.

Ηλικία: 20-35.

Τι φοράει: Μπλούζα από παλιό 3 on 3 και υφασμάτινο σορτσάκι.

Ο μόνος του που ψάχνει παρέα να χωθεί

 

Κυκλοφορεί μόνος του και ρωτάει παρέες αν χωράει κι αυτός να παίξει. Τίμιος, συνήθως ξέρει μπάσκετ, δεν μιλάει πολύ και είναι ευγενικός. Ποτέ όμως δεν θυμάσαι το όνομά του, έστω κι αν τον έχεις δει να συχνάζει στο ανοιχτό αρκετές φορές.

Ηλικία: 19-35.

Τι φοράει: Λευκή μπλούζα, δώρο από περιοδικό.

Ο “δεν δίνω πάσα ούτε απ’ το δεξί στο αριστερό”

Ξέρει μπάσκετ. Ξέρει πολύ μπάσκετ. Αυτό είναι το καλό της υπόθεσης. Το κακό της υπόθεσης είναι ότι επειδή γνωρίζει το πόσο μπάσκετ ξέρει, επιδίδεται σε ρεσιτάλ ατομισμού, σουτάροντας συνέχεια, κάνοντας παλαβές διεισδύσεις απέναντι σε τρεις αντιπάλους και ξεχνάει τι σημαίνει πάσα. Ειδικά όταν η ομάδα του χάνει, αφηνιάζει, βλέπει κόκκινο και δεν δίνει καμία σημασία στους συμπαίκτες του.

Ηλικία: 22-30.

Τι φοράει: Την ίδια μπλούζα εδώ και αρκετά χρόνια.

Ο “μπάλα-μπάλα”

 

Κατασκηνώνει σε ένα σημείο του γηπέδου και ζητάει συνεχώς πάσα με το άκρως εκνευριστικό και γλαφυρό “μπάλα, μπάλα, μπάλα”. 9 στις 10 φορές που του δίνεις τελικά την μπάλα, σουτάρει ανενόχλητος κι αστοχεί.

Ηλικία: 24-50.

Τι φοράει: Κανονικά παπούτσια και τη μπλούζα με την οποία είχε πάει πριν για καφέ.

Ο τύπος που ξενερώνει και σταματάει να παίζει

Ξεκινάει γεμάτος κέφι, σουτάρει, παίζει, χαμογελάει. Μέχρι που θα ζητήσει μια πάσα και δεν θα την πάρει, δεν θα πάρει ένα φάουλ ή κάποιος θα τον κατηγορήσει για ατομισμό. Τότε, είτε σηκώνεται και φεύγει εντελώς, είτε απλά σταματάει να σουτάρει, αποτελώντας απλό παρατηρητή του παιχνιδιού.

Ηλικία: 20-30 (στις αντιδράσεις του όμως παραμένει πάντα 12).

Τι φοράει: Ρετρό εμφάνιση ΝΒΑ.

Ο “νομίζω ότι είμαι ο Σπανούλης”

 

Όπου Σπανούλης, μπορείς να βάλεις Διαμαντίδης, Ναβάρο, Ρούντι Φερνάντεθ κ.ο.κ. Έχει αντιγράψει όλες τις κινήσεις του αγαπημένου του παίκτη και βαθιά μέσα του, πιστεύει ότι είναι αυτός. Σουτάρει όπως αυτός, πασάρει όπως αυτός, διαμαρτύρεται όπως αυτός, δυστυχώς δεν σκοράρει κιόλας όπως αυτός.

Ηλικία: 13-35.

Τι φοράει: Πάνω-κάτω εμφάνιση του Σπανούλη.

Αυτός που τραυματίζεται συνέχεια

Έρχεται μια φορά κάθε δυο μήνες, τραυματίζεται (συνήθως στο ίδιο σημείο), αποφασίζει ότι θα σταματήσει να παίζει, μέχρι που γίνεται καλά κι επιστρέφει για να ξανατραυμαστιστεί. Στην αρχή τον λυπάσαι, μετά απλά συνηθίζεις την εικόνα του να κουτσαίνει και να βάζει ψυκτικό.

Ηλικία: 25-50.

Τι φοράει: Επιγονατίδες, επιστραγαλίδες, επιδέσμους παντού, σύντομα θα φοράει και κράνος.

Ο ανερχόμενος σταρ

 

Το παιδάκι που έρχεται με τον μεγάλο αδερφό ή τον πατέρα του στο γήπεδο και κάποια στιγμή, όταν όλοι έχουν κουραστεί, μπαίνει να παίξει. Κανείς δεν τον μαρκάρει, όλοι τον αφήνουν να σουτάρει ανενόχλητος και καταλήγει να βάζει χαλαρά είκοσι πόντους, ονειρευόμενος καριέρες στο NBA.

Ηλικία: 6-12.

Τι φοράει: Εμφάνιση του αγαπημένου του παίκτη η οποία του είναι σαν φουστάνι.