Οι στάνταρ φιγούρες του 15μελούς

Λίγα πράγματα υπήρξαν πιο άβολα στο σχολείο από τις δημοκρατικές διαδικασίες μεταξύ των μαθητών. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, ενός πολιτικού χάπατου ως το τέλος της εφηβείας, το να μαζεύονται οι μαθητές και να ψηφίζουν εκπροσώπους έμοιαζε μεγαλίστικο και πράξη κενή περιεχομένου, αφού όλα κι όλα όσα διακυβεύονταν ήταν το πού θα πάμε εκδρομή και πότε είναι καλό το μομέντουμ για να κάνουμε κατάληψη.

Τέλος πάντων, οι εκλογές για 15μελή σχολείου και 5μελή τάξης γίνονταν και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μου, αλλά ευτυχώς, σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τα γυμνασιακά μου χρόνια, έχω την τύχη να γράψω αναλυτικά για τον γραφικό θεσμό του 15μελούς.

Για να τα εξηγήσουμε σωστά, εφόσον υπάρχει και κόσμος που μπορεί να μην έχει καταλάβει, τα 15 μέλη που απάρτιζαν δεν ήταν απλοί μαθητές σαν όλους τους άλλους. Άπαξ και ψηφίζονταν, έπαιρναν αγκαλιά έναν τοίχο και κυκλοφορούσαν μαζί τους στα διαλείμματα. Στα μάτια τους ήμασταν στο φινάλε φινάλε, απλοί θνητοί ψηφοφόροι. Στα μάτια μας ήταν ήδη γέροι και βαρετοί.

Όλοι εκτός από τα αναπληρωματικά μέλη.

Ο πρόεδρος

Διάσημος / Ό,τι πιο κοντινό σε πρόεδρο: Ο Λεωνίδας από το ‘Δέκα Λεπτά Κήρυγμα’.

‘Ο πιο δημοφιλής μαθητής του σχολείου’, ή δικαιότερα, ‘ο πιο περιζήτητος γκόμενος’, ή ακόμη πιο δίκαια ‘αυτός τον οποίο κρυφοζήλευαν όλα τα αγόρια του σχολείου, γιατί είχε μηχανάκι ή πιο ωραία ρούχα ή γιατί ήταν πιο μάγκας και μυστήριος’. Το πόσο λειψή και προβληματική είναι η θέση φαίνεται από το γεγονός ότι ο πρόεδρος του 15μελούς σπανίως ήταν γυναίκα. Σε πολλά γυμνάσια και λύκεια, συμπεριλαμβανομένων αυτών που πήγα εγώ, το προσόν που έκανε τη διαφορά υπέρ του μετέπειτα προέδρου είναι ότι έπαιζε κλασική κιθάρα στις γιορτές του σχολείου. Αν έβγαζε και το ‘Πόσο Πολύ Σ’ Αγάπησα’ στην κιθάρα, οι άλλοι υποψήφιοι για πρόεδροι δικαιολογημένα ζήταγαν συγγνώμη και απέσυραν το όνομά τους απ’ τα ψηφοδέλτια. Ο πρόεδρος ξέρει τι είναι το φεστιβάλ της ΚΝΕ σε πολύ μικρότερη ηλικία από τους συμμαθητές του και έχει παραδοσιακά τυπικοευγενικές σχέσεις με τους καθηγητές και κυρίως με την αγγλικού. (σ.σ. στα περισσότερα σχολεία, η Αγγλικού είναι η πιο τεχνηέντως κουλ καθηγήτρια, ή τέλος πάντων, η μόνη που έχει διαβάσει λίγη Σιμόν ντε Μποβουάρ. Τις περισσότερες φορές είναι χωρισμένη ή ανύπαντρη ή δεν έχει παιδιά.

*σημειώνει, “Να γράψω ένα κείμενο για τις αγγλικούδες’*

Εδώ βέβαια μιλάμε για τον πρόεδρο. Κάτι μικρό ακόμα για την περίπτωση του λοιπόν. Ο πρόεδρος έχει ΠΑΝΤΑ ένα στοιχείο σχολικής αντισυμβατικότητας στην εμφάνιση. Σκουλαρίκι είν’ αυτό; Κοτσίδα; Τατουάζ; Κατιτίς που να επισφραγίζει ότι διαφέρει από την πλέμπα των ψηφοφόρων. Λαστ μπατ νοτ λιστ, είναι αυτός που διαλέγει πού θα πας 5ήμερη. Ή αυτός που θα γίνει ο πρωθυπουργός σου 25 χρόνια μετά.

Ο αντιπρόεδρος

Διάσημος / Ό,τι πιο κοντινό σε αντιπρόεδρο: Ο Προκόπης Παυλόπουλος

Ο κολλητός του προέδρου. Πλάκα κάνω. Ο καλύτερός του φίλος. Έλα, πλάκα κάνω. Ο αδερφός του. Καλά, το κόβω. Όταν ο αντιπρόεδρος δεν είναι άνθρωπος του προέδρου, είναι ακριβώς το αντίθετο. Κάποιος που τον αντιπαθεί και τον θεωρεί μαλάκα. Κλασική κιθάρα ο πρόεδρος; Ντεθ μέταλ ο αντιπρόεδρος. Κοτσίδα, μούσια και σκουλαρίκια ο προεδρος; Κοντό μαλλάκι και φράπα ο αντί. Δυστυχώς, στα 15μελή συμβούλια, ισχύει αυτό που ισχύει και στη ζωή. Ο πρώτος είναι ο πρώτος και ο δεύτερος δεν είναι τίποτα. Εξάλλου, ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας και ο θεσμός του αντιπρόεδρου του 15μελούς κονταροχτυπιούνται για τον τίτλο του πιο διακοσμητικού του ελληνικού συντάγματος. Ο τίτλος χρησιμεύει μόνο για κάνα πέσιμο από τα Facebook σε κορίτσι άλλου σχολείου ή σε κορίτσι που δεν πήγε σχολείο ποτέ, γιατί αλλιώς θα ήξερε ότι ο αντιπρόεδρος είναι ένα τίποτα. Άσε που όταν πήγαινα εγώ σχολείο, μετά βίας υπήρχε το ίντερνετ. Ποιο Facebook;

Η γραμματέας

Διάσημη / Ό,τι πιο κοντινό σε γραμματέα: Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ή η Άσπα Τσίνα, διάλεξε εσύ. Ή η Δήμητρα Παπαδοπούλου που είναι μάλλον η πιο έξυπνη Ελληνίδα

Μιας και δεν μας έκανε αρκετά στερεοτυπικούς το σχολείο, καθιερώθηκε το αξίωμα του γραμματέα να το έχουν συνήθως μαθήτριες και όχι μαθητές, χρόοοονια πριν η Maggie Gyllenhaal δεινοπαθήσει ως γραμματέας στο ‘Η Γραμματέας’. Δεν ξέρω πόσο τυχαίο είναι αυτό, αλλά αν υπάρχει ένα άτομο στο 15μελές που πραγματικά αγχώνεται και κάνει κάτι χειροπιαστό, αυτή είναι η γραμματέας. (Μη με ρωτήσεις τι ακριβώς κάνει. Πάντως δείχνει απασχολημένη όλη την ώρα). Κατά τ’ άλλα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι στο ρόλο του γραμματέα καταλήγει κάποιος επιμελής μαθητής, που σε χαλεπούς καιρούς bullying, κάποιοι (όλοι) θα τον/τη λέγαμε φυτό. Το γεγονός ότι ασχολείται με τα κοινά και παρακάμπτει για λίγο τη μενταλιτέ “ωχ Παναγιά μου, έρχονται πανελλήνιες, τι θα κάνω, δε νιώθω καλά, λιποθυμώ, ας διαβάσω για 20η φορά φέτος ολόκληρο το βιβλίο Ιστορίας Κατεύθυνσης” δείχνει υπεύθυνο και φιλότιμο άτομο και, φευ, δεν είναι χαρακτηριστικό ‘φυτού’. Μεγαλώνοντας, τα κορίτσια-γραμματείς του 15μελούς δουλεύουν σε μεγάλες εταιρίες pr και μάρκετινγκ ή κάνουν kite surfing ή γουστάρουν τύπους που κάνουν kite surfing. Αν ο γραμματέας είναι μαθητής, το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για ένα από τα πιο cool ‘φυτά’ που γνώρισες ποτέ. Και καλός μαθητής και μια χαρά παιδί.

Ο ταμίας

Διάσημος / Ό,τι πιο κοντινό σε ταμία: Ο υπερηχητικός Φοίβος από το Ρετιρέ

Εξαιρετικό κρας τεστ στην περίπτωση που θες στα σοβαρά να ασχοληθείς με τα κοινά μεγαλώνοντας. Αν έχεις διατελέσει ταμίας χωρίς να βουτήξεις τη χερούκλα σου στο μέλι,

(ή το μέλι στο κεφάλι σου με κάποιο τρόπο)

τότε είσαι φανερά ακατάλληλος να διαχειριστείς δημόσιο χρήμα. Αν, από την άλλη, έβγαλες τρία Playstation από την ‘ενασχόληση’ με το 15μελές, έχεις μια χαρά προοπτικές. Από την προσωπική μου εμπειρία ως ταμίας στη Β΄Γυμνασίου (παρότι υπερψηφίστηκα από τα πλήθη, διάλεξα κάτι ταπεινό για να ταιριάζει με το χαρακτήρα μου), έχω να πω ότι τα έκανα σκατά, όχι από δόλο, αλλά από βλακεία. Για χρόνια έβρισκα ξεχασμένα πενηντάρικα και κατοστάρικα στις μικρές θήκες της τσάντας μου, τα οποία προφανώς είχα συμπληρώσει από την τσέπη μου όταν χρειάστηκε να παραδώσω κάπου. Μιλάμε για παλινωδία. Η λαϊκή σοφία που θέλει τους ταμίες του σχολείου να είναι οι ΚΨΜτζήδες του στρατού δεν είναι και τόσο ανακριβής. Επίσης, πάλι βιωματικά μιλώντας, η θέση του ταμία είναι όσο μίζερη και μισερή ακούγεται.

Τα μέλη

Διάσημος / Ό,τι πιο κοντινό σε μέλος 15μελούς: Ο Άρης Χάλιας στο ‘Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα’

Θέλω να πιάσεις ένα μέλος 15μελούς και να τον ρωτήσεις ποιες ακριβώς είναι οι αρμοδιότητές του. Όχι απλά δεν θα σου απαντήσει, αλλά ενδέχεται να βάλει και τα κλάματα. Έρευνες έχουν δείξει ότι το 64% των μελών ενός 15μελούς ξεχνάνε ότι έχουν κάποιο αξίωμα δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που τα απλά μέλη ενός 15μελούς απέκρυψαν τον τίτλο από τους γονείς τους, γιατί φοβήθηκαν μην τους κόψουν το χαρτζιλίκι τώρα που είναι ανεξάρτητοι. Τέλος (βλέπεις, δεν έχουμε να πούμε και τόσα για τα μέλη), είναι σύνηθες το φαινόμενο τα μέλη να συσπειρώνονται υπέρ του προέδρου, σε μια κίνηση που κάποιος κακεντρεχής θα ονόμαζε ‘γλείψιμο’.

Τα αναπληρωματικά μέλη

Διάσημος / Ό,τι πιο κοντινό σε αναπληρωματικό μέλος: Φυσικά ο Βασίλης Λεβέντης.

Εδώ είμαστε. Δεν υπάρχει τίποτα που να λατρεύω περισσότερο σε ένα 15μελές από τα αναπληρωματικά μέλη. Ειλικρινά, θα έκοβα το μισό μου πιροσκί και θα το μοιραζόμουν ανά πάσα στιγμή με κάποιον που θα μου συστηνόταν ως πάλαι ποτέ αναπληρωματικό μέλος 15μελούς. Θα τον παρακαλούσα να βγάλουμε και μια selfie μαζί. Γιατί αυτά τα παιδιά είχαν ήθος. Μπορεί να μην ψηφίστηκαν όσο τα τακτικά μέλη, αλλά επέδειξαν πρωτοφανές σθένος και βάθος, περιμένοντας καρτερικά τη μέρα που ένα μέλος θα αρρώσταινε και θα έπαιρναν τη θέση του σε ένα συμβούλιο. Έστω γι’ αυτό το ένα συμβούλιο. Γι’ αυτό το ένα και μοναδικό shot at glory, τη μισή ευκαιρία για λίγη δόξα. Τα αναπληρωματικά μέλη του 15μελούς είναι η ραχοκοκαλιά του φιλότιμου κομματιού της κοινωνίας μας, οι πάντα έτοιμοι να σπεύσουν και να βοηθήσουν. Μοιάζουν (και συχνά είναι) πιο ταπεινοί κι απ’ αυτούς που δεν ψηφίστηκαν ποτέ ή που δεν κατέβηκαν καν σαν υποψήφιοι. Είναι οι Βασίληδες Λεβέντες απέναντι στο σχολικό κατεστημένο. Είναι αδέρφια μας.