Όσα σκέφτεται ένας άντρας βλέποντας στη σκηνή τον Σάκη

Ο Σάκης Ρουβάς είναι ταμπού για τους άντρες. Χωρισμένοι σε 50 διαφορετικές ρουβοκεντρικές κατηγορίες, όλοι μας, είτε πιο διακριτικά είτε πιο κραυγαλέα, θέλουμε να (λέμε ότι) ανήκουμε στις 49 που δεν είναι ρουβο-friendly και όχι στην μοναδική που είναι.

Έλα τώρα, σίγουρα φαντάζεσαι πού έχουν τις ρίζες τους αυτές οι ενοχές κι αυτή η αποστροφή για τη συμπάθεια στον Σάκη. Μπορεί επειδή κοντεύεις τα 30 να θεωρείς τρελό πισωγύρισμα ότι στο σχολείο ανατρίχιαζες με το Dark Saga των Iced Earth και τώρα παραδέχεσαι -ποιον;- αυτόν που θέλουν όλα τα κοριτσάκια. 

Μπορεί επειδή κοντεύεις τα 30 να αισθάνεσαι πως είναι πολύ αργά να ομολογήσεις ότι κάτι κρύες νύχτες που γύρναγες σπίτι από το βίντεο κλαμπ, μουρμούριζες μόνος σου το ‘1992, μαζί αυτόν το χρόνο, μαζί εμείς οι δύο’.

Μπορεί, πάλι, επειδή παραείσαι ή παραθεωρείσαι χίπστερ, alternative, μεταλάς, ροκάς, δεν ξέρω κι εγώ τι, να μην χώνεψες ποτέ ότι ο Σάκης Ρουβάς είναι ο μοναδικός ποπ σταρ που έβγαλε ετούτη εδώ η χώρα. Δεν θέλω να σε ταράξω εσένα ειδικά φίλε που ορκίζεσαι πάνω στην δισκογραφία των Smiths (το κάνω κι εγώ) ή προτάσσεις το ένδοξο παρελθόν σου σε φεστιβάλ που παίζουν μπάντες, οι γονείς των μελών των οποίων δεν ξέρουν ότι το παιδί τους παίζει μουσική, αλλά ο Σάκης είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας ποπ σταρ. Βασικά, κάνει πλακίτσα.

Είχα κι εγώ τις ενστάσεις μου. Είχα κι εγώ τις αντιστάσεις μου. Πιθανότατα να μην τον ξαναδώ ποτέ ζωντανά, αλλά θα μοιραστώ μαζί σου όλα όσα σκεφτόμουν το δίωρο που τον έβλεπα να κατακλύζει (αυτή είναι η λέξη, ας μην φοβόμαστε τις λέξεις) τη σκηνή του Diogenis S Club.

Για λόγους οικονομίας και διακριτικότητας, δεν θα αναφερθώ εκτενώς μηδέ στις Μέλισσες που λένε κυρίως διασκευές και όχι τα μια χαρά ποπ χιτάκια τους μηδέ στην Αγγελική Ηλιάδη, με την οποία νιώθω ότι έχουμε γεννηθεί σε διαφορετικούς πλανήτες και τυχαία βρεθήκαμε στη Γη, αλλά και πάλι για κυνηγώντας τελείως διαφορετικά πράγματα.

Για λόγους μόνο οικονομίας, ξεκαθαρίζω από τώρα ότι ναι, πέρασα καλά με τον Σάκη Ρουβά. Εσείς οι ‘αμέμπτου (μουσικής) ηθικής’, you are dismissed. Εσείς οι πιο οπενμάηντιντ, συνεχίστε με τις σκέψεις.

Σκέψη 1η: ‘Πώς είναι άραγε να είσαι ο Ρουβάς;’

Μετά το τέλος του πρώτου μέρους Ηλιάδη, κατέβηκα μέχρι την τουαλέτα και έχασα την είσοδο του Σάκη. Έχασα τη μισή χαρά δηλαδή. Για την ακρίβεια, μπορεί να μην ΕΙΔΑ την είσοδο, αλλά την ΑΚΟΥΣΑ μια χαρά. Μια μαζική στριγκλιά, ένα γενικευμένο γυναικείο ‘αααα’, μια χροιά στις φωνές που, αν την αποκωδικοποιήσεις στο ελληνικό αλφάβητο, γράφει ‘αυτός είναι ο λόγος που συρρεύσαμε εδώ και ο λόγος μόλις βγήκε στη σκηνή’.

Είδα πρώτη φορά τον Σάκη στη σκηνή, μόλις τέλειωνε το πρώτο του τραγούδι και χαιρετούσε τον λαό (85% γυναίκες – 15% άντρες). Πριν συνεχίσει, φώναξε και το κλασικό ‘Είστε έτοιμοι;’ που έλεγε στα X-Factor και έτριξαν τα πατώματα.

Σκέψη 2η: ‘Τι να κάνει αυτές οι ψυχές, ο Θεοφάνους, ο Λεβέντης, η Γκαγκάκη;’

Το έβλεπα το X-Factor.

Σκέψη 3η: ‘Πω, 40άρισε και ο Σάκης’

Μην δίνεις σημασία, κάτι δικά μου. Πλησιάζω τα 30 και τα στρογγυλά νούμερα τραβάνε την προσοχή μου. Βασικά, πλησιάζω τα 30 και δεν μπορώ να το ξεπεράσω.

Σκέψη 4η: ‘Robbie Williams, είσαι γατάκι’

Ίσως φταίει το ρομπιγουιλιαμσικό σακάκι με το οποίο ξεκίνησε το σόου ο Σάκης. Το θέμα είναι ότι το εκτόπισμα του Ρουβά είναι τέτοιο που δεν βλέπεις τίποτα άλλο πάνω στη σκηνή. Τι τα κορίτσια που τον πλαισιώνουν με (ούτε) τα απολύτως απαραίτητα, τι τα σκηνικά, τίποτα.

Ο Σάκης κάνει own the place που λένε και στα Σούρμενα που μένουν κάτι θείες μου -τρελές κι αυτές μαζί του, περιττό να σου πω. Σκέφτηκα φευγαλέα τι θα συνέβαινε αν ο Σάκης μεγάλωνε πχ. στη Βρετανία. Δεν ξέρω αν έχει σημασία βασικά.

Σκέψη 5η: ‘Ή κάνει σεισμό ή κουνιέται το πόδι μου στο ρυθμό του ‘Θέλω Να Κοιτάω’

Σκέψη 6η: ‘Τι να σκέφτεται άραγε το ξανθό κορίτσι που στέκει μισό μέτρο από την απόλυτη φαντασίωσή της;’

Συγνώμη δεσποινίς μου, αλλά είμαι σίγουρος πως για κάνα τεταρτάκι κάνατε σεξ με τον Σάκη στο μυαλό σας. Και ότι είστε από αυτές που δεν αρκούνται στη μία φορά. Ιδέα μου; ΟΚ, sorry.

Σκέψη 7η: ‘Πρέπει να πάω γυμναστήριο. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ’

Καταλαβαίνεις τι συνέβη. Άρχισε ο Σάκης να βγάζει τα σακάκια, τα πουκάμισα, τα τισέρτ -γυμνασμένος ο Σάκης, κολλημένος στον όγκο χρόνια τώρα- κι εγώ να σκέφτομαι πώς θα τελειώσω την 12ετή φαγούρα σχετικά με το πότε θα γραφτώ για πρώτη φορά στο γυμναστήριο. Μην δίνεις σημασία, κάτι δικά μου πάλι.

Σκέψη 8η: Ο Σάκης με μακρύ μαλλί και μπούκλες

‘Τώρα Αρχίζουν Τα Δύσκολα’ και γυμνασιακές αναμνήσεις από το βίντεο κλιπ.

Σκέψη 9η: ‘Πού είναι η Κάτια Ζυγούλη;’

Πουθενά η Κάτια Ζυγούλη.

Σκέψη 10η: ‘Η Κάτια Ζυγούλη είναι τόσο ζεν που σηκώνεται από το έδαφος’

Έστω ότι η Κάτια δεν έχει το γονίδιο της ζήλιας στο dna της. Έστω ότι δεν ζήλεψε ποτέ στη ζωή της -αρκετά φυσιολογικό γιατί είναι η Κάτια Ζυγούλη, δηλαδή ποια γυναίκα να ζηλέψει και γιατί-. Όλα κι όλα, όμως. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να βλέπεις 500 γυναίκες να θέλουν να χυμήξουν και να κατασπαράξουν τον άντρα σου και καμιά δεκαριά χορεύτριες να κολλάνε πάνω του σαν να μην υπάρχει αύριο και να κοιμάσαι ήσυχη στο σπίτι σου.

Βασικά γίνεται, αν έχεις θητεύσει στο Θιβέτ ή στο πλευρό φακίρηδων και μοναχών Σαολίν. Γι’ αυτό λοιπόν μην τρομάξεις αν δεις καμιά μέρα την Κάτια Ζυγούλη οκλαδόν να χάνει επαφή με το έδαφος.

Σκέψη 11η: ‘Αν τα κορίτσια γύρω μου είναι δηλωμένες ρουβίτσες, το αγόρι με το καρό πουκάμισο που σπάει τη μέση του παραδίπλα, πώς να το πούμε;’

Σκέψη 12η: ‘Αν δεν έχεις (έστω) ακουστά 10 χιτ του Σάκη, μάλλον έχεις μεγαλώσει σε άλλη χώρα΄’

Τα λέω με δικά μου λόγια. ‘Υποταγή’, ‘Μακαρόνια με Κιμά’, ‘Σ’ έχω ερωτευτεί’, ‘Όλα Καλά’, ‘Disco Girl’, ‘Αιμα, Δάκρυα κι Ιδρώτας’, ‘ Μην Αντιστέκεσαι’, ‘Τώρα Αρχίζουν Τα Δύσκολα’, ‘Θέλεις ή Δεν Θέλεις;’, ‘Άντεξα’. Εύκολα, με μια ανάσα.

Σκέψη 13η: ‘Κάποια στιγμή πρέπει να γράψω για το ‘Άντεξα’. Θα φύγω σε λίγο’

Κανένα τραγούδι, καμία καλτιά, κανένα χιτ, κανένα μπιτ, κανένα ρεφρέν, κανένα ριφ δεν ξεσηκώνει τον κόσμο στα 90s πάρτι μου στο Κ44 που αρέσουν στον Χατζηιωάννου όσο και όπως το ‘Άντεξα’.

Κανένα τραγούδι, καμία καλτιά, κανένα χιτ, κανένα μπιτ, κανένα ρεφρέν, κανένα ριφ δεν ξεσηκώνει τον κόσμο στο Diogenis S Club όσο και όπως το ‘Άντεξα’. Είναι ξεκάθαρα η σημαία του Σάκη, η οποία αρχίζει να στιλβώνεται με έναν εξαιρετικά (και καθόλου κοροϊδευτικά) καλτ χαρακτήρα.

Είναι το ‘Άντεξα’ το νέο καλτ; Αν ο ίδιος ο Σάκης στο επέτρεπε, θα έλεγες ένα ναι από ‘δω μέχρι την Κέρκυρα.

Σκέψη 14η: ‘Το αποφάσισα. Θα φύγω μόλις τελειώσει ο Σάκης (το πρώτο part)’

Έφυγα μόλις τέλειωσε ο Σάκης το πρώτο part.

Σκέψη 15η και 1η after: ‘Πότε θα σταματήσουν οι ταξιτζήδες που αράζουν στις πιάτσες να είναι το πιο εριστικό παρεάκι εκεί έξω;’

Μάλλον ποτέ (3%). Είναι πολύ πιθανότερο να πάω στον Σάκη και δεύτερη φορά φέτος (7%).