Όταν η Maria Sharapova επέστρεφε στα κορτ μετά από 2 χρόνια τιμωρίας

Το μοναδικό που γνωρίζαμε τη στιγμή που κλείναμε τα εισιτήρια, ήταν πως θα δούμε έναν αγώνα ανδρών κι έναν γυναικών, στο βραδινό πρόγραμμα του τρίτου γύρου, στο κεντρικό κορτ του τουρνουά, το θρυλικό Arthur Ashe Stadium, το στάδιο με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα θεατών (23.771 σύμφωνα με τη Wikipedia) αποκλειστικά για τένις.

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι πέρασα μια εβδομάδα μελετώντας αναλυτικά το πρόγραμμα και τους αγώνες, ελπίζοντας σε δυνατές αναμετρήσεις και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, ευχόμενος να πετύχουμε τον GOAT, Roger Federer. Τελικά, μία ημέρα πριν, μάθαμε ότι επρόκειτο να δούμε τη μάχη του Αμερικανού John Isner με τον Γερμανό Mischa Zverev και στη συνέχεια την Maria Sharapova απέναντι στην νεαρή Αμερικανίδα Sofia ‘Sonya’ Kenin. Καθόλου άσχημα. Δυστυχώς, ο Fed θα βρισκόταν στο ίδιο κορτ την ίδια ώρα μία μέρα μετά, όσο εγώ θα ήμουν στο αεροπλάνο της επιστροφής.

Όσο πλησιάζαμε την ημέρα του αγώνα, ο ενθουσιασμός μας πολλαπλασιαζόταν και όταν επιτέλους έφτασε η στιγμή, αποφασίσαμε να πάμε στο χώρο (το Flushing Meadows βρίσκεται στην περιοχή του Queens) αρκετή ώρα πριν, για να το ζήσουμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε. Ο πρώτος αγώνας ήταν προγραμματισμένο να αρχίσει στις 7 τοπική και περίπου είκοσι λεπτά πριν τις 6, εμείς είχαμε ήδη παρκάρει, με το επιβλητικό γήπεδο των Mets που βρίσκεται στον ίδιο χώρο να μας καλωσορίζει.

Ξεκινήσαμε να περπατάμε προς το χώρο των σταδίων (η πλήρης ονομασία του χώρου όπου βρίσκονται συγκεντρωμένα όλα τα κορτ είναι ‘USTA Billie Jean King National Tennis Center’), την ώρα που οι θεατές του πρωινού προγράμματος αποχωρούσαν προς την αντίθετη από εμάς κατεύθυνση. Ακόμη και οι πινακίδες που έγραφαν ‘US Open’ μου προκαλούσαν συγκίνηση, οπότε καταλαβαίνεις πώς ένιωσα όταν είδα από μακρυά το Arthur Ashe Stadium. Περάσαμε χωρίς ιδιαίτερη ταλαιπωρία την πύλη που μας καλωσόριζε στο US Open και στηθήκαμε στην ουρά για να βρεθούμε στον κυρίως χώρο. Μαζί μας, ζευγάρια, οικογένειες με τα παιδιά τους, γυναικοπαρέες με φορέματα και ψηλά τακούνια, τουρίστες και φυσικά κάποιοι Έλληνες, γιατί παντού υπάρχουν Έλληνες.

Μία ώρα ακριβώς πριν τις 7, οι πόρτες άνοιξαν και το Tennis Center (σιγά μην έγραφα πάλι όλο αυτό το μακρυνάρι) μας υποδέχτηκε. Γύρω από το κεντρικό κορτ, βρίσκονταν αρκετά άλλα μικρότερα, στα οποία υπήρχε δράση εκείνη την ώρα, κάτι που καταλάβαμε από την παρουσία του κόσμου στις εξέδρες και από τα άκυρα χειροκροτήματα που ακούγαμε κάθε τόσο.

Στον χώρο έξω από όλα τα κορτ μπορούσες να βρεις όσα συναντάς σε κάθε στάδιο του πλανήτη. Καντίνες με φαγητό και ποτά, αναμνηστικά, περίπτερα χορηγών αλλά και γιγαντοθόνες που μας μετέφεραν τη δράση απ’ τους αγώνες που ήταν εκείνη τη στιγμή σε εξέλιξη.

Ο πρώτος αγώνας ολοκληρώθηκε γύρω στις 10, και λίγα λεπτά μετά η Maria Sharapova και η γλυκύτατη 19χρονη Sofia Kenin, έκαναν τις δηλώσεις τους και βγήκαν για το δικό τους ζέσταμα. Όχι φυσικά πριν μια μικρή νικήτρια μουσικού διαγωνισμού τραγουδήσει, όχι όμως το ‘Land of the Free’. Kάτι ήταν κι αυτό.

Προφανώς, όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στη Ρωσίδα η οποία επέστρεψε μετά την υποχρεωτική της απουσία λόγω της τιμωρίας της και φορώντας ένα εντυπωσιακό μαύρο φόρεμα με αστέρια, έδειξε από νωρίς ποια είναι η σταρ του αγώνα.

Λίγο πριν το πρώτο σερβίς, το γήπεδο είχε σχεδόν γεμίσει και υποστήριζε και πάλι -προφανώς- την Αμερικανίδα, έστω κι αν την φώναζε “Sofia” κι όχι “Sonya” όπως την φωνάζουν κανονικά. Εμείς ήμασταν φυσικά με την σταρ της βραδιάς, της οποίας οι χαρακτηριστικές φωνές σε κάθε χτύπημα, ακούγονται ακόμη πιο έντονα από κοντά.

Η Sonya το πάλεψε πολύ παρά τα break που έκανε νωρίς η Sharapova, το γήπεδο την στήριξε όσο μπορούσε, όμως τελικά υποκλίθηκε στην ανωτερότητα της Ρωσίδας, χάνοντας με 2-0 σετ. Το γήπεδο πάντως άρχισε να αδειάζει με το που πήρε διαφορά τριών game στο δεύτερο σετ η Sharapova, για να μη λέτε ότι μόνο εδώ γίνονται αυτά. Πώς ήταν η εμπειρία παρακολούθησης 5 ωρών (και σκέψου ότι είδαμε τον μίνιμουμ αριθμό σετ) τένις από κοντά; Όσο ωραία την περίμενα. Το ζήσαμε έντονα, υπήρχε συμμετοχή του ζεστού κοινού, είδαμε ωραία rallies, εντυπωσιακά χτυπήματα και μία απ’ τις καλύτερες τενίστριες όλων των εποχών. Μα το κυριότερο, επισκεφτήκαμε έναν χώρο στον οποίο έχει γραφτεί ιστορία κι είδαμε κι εμείς ένα μικρό κομμάτι της να γράφεται μπροστά μας.