Πήγαμε στο Euroleague Escape Room και γέλασαν και τα διχτάκια

Κακές στιγμές. Θλίψη. Βατερλό. Αυτά που έγιναν μέσα στο Turkish Airlines Euroleague Escape Room με πρωταγωνιστές τους παίκτες που εκπροσώπησαν το Oneman, θα έπρεπε να διδάσκονται σε ειδικά σεμινάρια ως παράδειγμα προς αποφυγήν.

Η Ιωσηφίνα, η Έρρικα, ο Γιώργος κι ο Κωνσταντίνος, ξεκίνησαν με φιλοδοξίες, όνειρα και ψυχολογία ΤΣΣΚΑ Μόσχας, δηλώνοντας βέβαιοι για μια γρήγορη απόδραση απ’ το πρώτο αθλητικό Escape Room της χώρας. Φεύγοντας απέδειξαν πως ήταν περισσότερο Αρμάνι Μιλάνο, αν κι ακόμη κι αυτό μοιάζει κολακευτικό.

Ναι, όπως κατάλαβες επισκεφτήκαμε κι εμείς το Escape Room της Ευρωλίγκας το οποίο έγινε πράξη χάρη στο Sport24.gr, την Turkish Airlines EuroLeague και την κορυφαία εταιρεία δημιουργίας Escape Room, την GAME OVER, που συνεργάστηκαν για να προσφέρουν μία μοναδικά διασκεδαστική εμπειρία στους λάτρεις του μπάσκετ και όχι μόνο. Μία πρωτοποριακή ιδέα στον τομέα των adventure games, την οποία μπορείτε να ζήσετε πηγαίνοντας στο χώρο του GAME OVER, στον 1ο όροφο του Village Shopping & more στου Ρέντη.

Εκεί, έπρεπε να λύσουμε διάφορους γρίφους για να καταφέρουμε να κλέψουμε το βαρύτιμο τρόπαιο, όπως δηλαδή συμβαίνει και στο διαφημιστικό τρέιλερ της διοργάνωσης για τη σεζόν 2016-2017. Η διοργάνωση ενός μίνι πρωταθλήματος μέσα στην 24Media μας έδωσε ένα έξτρα κίνητρο, αφού έπρεπε να ανταγωνιστούμε τα υπόλοιπα sites του ομίλου.

Στις μεταξύ μας συζητήσεις, το μόνο ζητούμενο ήταν το να αποδράσουμε όσο πιο γρήγορα γινόταν. Το ενδεχόμενο να μην τα καταφέρουμε δεν υπήρχε καν. Μία ώρα μετά, με τον Game Master να θέλει να βγάλει τα μάτια του μ’ αυτά που είχε δει, ψάχναμε τρόπους να καταστρέψουμε για πάντα την κασέτα, μπας και γλιτώσουμε την ξεφτίλα.

Η κόουτς Γριβέα βγάζει το σύστημα. Η Έρρικα δεν καταλαβαίνει Χριστό. / (Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Πιθανότατα ήμασταν η  χειρότερη ομάδα που έχει περάσει ποτέ. Όχι απ’ το Euroleague Escape Room, αλλά απ’ οποιοδήποτε Escape Room. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στον πλανήτη. Δεν ξέρω τι θα γίνει στην κορυφή του μίνι πρωταθλήματος, την ουρά, πάντως, την καπαρώσαμε εμείς. Για πάντα.

Μην σε αγχώνει πάντως αυτό, αφού εσύ κι η παρέα σου σίγουρα θα τα πάτε καλύτερα κι έχετε μάλιστα κι ακόμα υψηλότερο κίνητρο, αφού όσοι προσπαθήσουν να αποδράσουν από το δωμάτιο, εκτός από το να περάσουν καλά, λύνοντας γρίφους και κλέβοντας το τρόπαιο, μπαίνουν σε κλήρωση, όπου μία τυχερή παρέα 3-6 ατόμων θα παρακολουθήσει από κοντά το Final Four, που θα διεξαχθεί από τις 19 έως τις 21 Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη.

Σε κάθε περίπτωση κάνε την κράτησή σου εδώ.

Ας δώσουμε όμως το μικρόφωνο στους μεγάλους χαμένους για να περιγράψουν το φιάσκο τους.

Γιώργος: “Το πρώτο πράγμα που είπαμε μόλις ‘βγήκαμε’ από το Escape Room ήταν ότι πετύχαμε το στόχο μας. Γράψαμε ιστορία. Τα πήγαμε τόσο χάλια, που όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν υπάρχει περίπτωση να μας ξεχάσει ο Game Master.

Δεν ήταν πως το δωμάτιο ήταν πολύ δύσκολο, απλώς το IQ και των τεσσάρων μας εκείνη τη μέρα κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε να βρούμε ούτε ένα γρίφο, αλλά ότι ο Game Master μας έδινε τις λύσεις χωρίς καν να του τις ζητήσουμε. Από οίκτο.

Καμία ελπίδα.

Αφού ολοκληρώθηκε η ώρα, ο Game Master μας είπε πως αν ήμασταν η πρώτη ομάδα που είχε μπει ποτέ στο δωμάτιο, θα είχε οδηγηθεί σε παραίτηση. Ακόμα μετανιώνουμε για το γεγονός πως όταν φεύγαμε από το καφέ του Escape Room δεν προσποιηθήκαμε πως δεν μπορούσαμε να βρούμε τον τρόπο ν’ ανοίξουμε ούτε αυτή την πόρτα. Με βάση το πρόσφατο παρελθόν μας, θα γινόμασταν πιστευτοί”.

Φονικό βλέμμα Ιωσηφίνας.

Έρρικα: “Ακατάλληλοι. Αλήθεια δεν μπορώ να σκεφτώ καταλληλότερη λέξη για αυτήν την ομάδα που ξεκίνησε Fantastic 4 και κατέληξαν να είναι ο Μένιος Τσαπάρας, ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς η Μαρούσκα, η Φλώρα Μπαρμπαρίτσα και η Μαριάνθη Μαντούνα σε μία καινούρια version του ‘Καλημέραααααα- Μη με σκοτώσεις σε παρακαλώ’.

Όχι δεν ήμασταν πέντε ήμασταν τέσσερις. Η Φραντζέσκα ήταν απλώς εκεί για να απαθανατίσει τις στιγμές της τραγωδίας και αφού φτάσει στα όριά του το κορίτσι με την ασχετοσύνη μας να μας πετάξει ένα ‘είπε η Ιωσηφίνα κάτι σωστό’ το οποίο φυσικά και αφήσαμε να πέσει κάτω όπως και ΟΛΕΣ τις βοήθειες που λάβαμε από τον Game Master του Euroleague Escape Room στον οποίο θα ήθελα να ζητήσω δημόσια συγγνώμη γι αυτό που έζησε.

Τι έφταιξε; Δεν ξέρω, δεν ξέρω. Θα ξαναπετάξω ένα ‘ακατάλληλοι’, θα βάλω καλάθι (το μοναδικό στα 60′ που ήμασταν εκεί μέσα) και θα μοιραστώ μαζί σου την εξής σκηνή:

Μια φωτογραφία-χίλιες λέξεις.

Με τις 100 βοηθείες που πήραμε καταφέραμε να φτάσουμε στο δεύτερο και τελευταίο δωμάτιο του παιχνιδιού. Συγγνώμη, λάθος πρόσωπο: Κατάφερα να φτάσω. Η φαεινή ιδέα όλων μας ήταν να πάει ένας να δει τι γίνεται. Πήγα. Ακολούθησαν μερικά λεπτά αμηχανίας με την ομάδα χωρισμένη και έπειτα ο Game Master προσπαθώντας να πνίξει την αγανάκτηση του μας λέει: ‘Παιδιά, πρέπει να πάτε όλοι στο άλλο δωμάτιο’. Κακήν κακώς, έρχονται. Και τότε, ΤΟΤΕ, κάνω το υπεροχοφανταστικοτέλειο: Πατάω το κουμπί εξόδου κινδύνου και βγαίνοντας έξω τους φωνάζω: “Έλα παιδιά, το βρήκα. Βγήκαμε”. Την ίδια εκείνη ώρα στο δωμάτιο επικοινωνίας ο Game Master πιθανότατα βαρούσε το κεφάλι του πάνω στο μόνιτορ. Έπειτα κρατώντας το με το δεξί χέρι, μας λέει “Αυτό είναι το κουμπί εξόδου κινδύνου”.

Όπως κατάλαβες, σε περίπτωση που σου λείπει άτομο για να κλείσεις την ομάδα που θα πάτε στο Euroleague Escape Room, μπορείς άνετα να μην επιλέξεις εμένα”. 

Πώς δουλεύει αυτό;

Κωνσταντίνος: “Καλοκαίρι 2007. Ο Ολυμπιακός πολιορκεί στενά τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, με τα δημοσιεύματα της εποχής να αναφέρουν ότι ο Λιθουανός παικταράς έχει υπογράψει μέχρι και προσύμφωνο με τους ερυθρόλευκους. Τελικά ο παίκτης καταλήγει στον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς κι όλοι μιλάνε για υπερομάδα που θα σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της. Στο τέλος της σεζόν, οι πράσινοι δεν κατάφεραν να περάσουν ούτε απ’ το top 16 της Ευρωλίγκας.

Κάπως έτσι μπορώ να παρομοιάσω την εμπειρία μας στο Euroleague Escape Room. Ξεκινήσαμε με τουπέ, σιγουριά (ειδικά εγώ κι ο Γιώργος, λόγω του θέματος του δωματίου) και αυτοπεποίθηση και καταλήξαμε περίγελως. Κάναμε άσκοπους κύκλους, δεν βρίσκαμε πράγματα που ήταν μπροστά μας, ζητούσαμε βοήθειες για τα ΠΑΝΤΑ και αναγκάσαμε τον room master να θέλει να μπει μέσα να μας βοηθήσει. Λογικά ήθελε να βάλει τα κλάματα και να μας πάρει αγκαλιά αλλά ντράπηκε να το παραδεχτεί.

Θα μου πάει λέτε αυτό;

Δεν ξέρω τι έφταιξε. Θα μιλήσω για μένα. Ίσως με αποσυντόνισαν οι φωτογραφίες με τους παίκτες του ΠΑΟ να πανηγυρίζουν. Ίσως δεν ήθελα να πάρω το κύπελλο για το γούρι, μήπως το πάρει ο Ολυμπιακός στην Πόλη. Ίσως απλά είμαι χαζός. Πάντως μπροστά στους ωραίους γρίφους του Escape Room, το κεφάλι μου πάγωσε πιο πολύ κι απ’ τον Μίλος σε τελικό Ευρωλίγκας.

Παραίτηση.

Ιωσηφίνα: “Σε κάποια φάση, σε έβλεπα να έχεις φτάσει σχεδόν σε σημείο οργής”. Τάδε έφη ο Game Master απευθυνόμενος σε μένα, όσο μας εξηγούσε το τελευταίο στάδιο του παιχνιδιού που προφανώς και δεν θα λύναμε ποτέ, αφού δεν είχαμε καταφέρει να βρούμε τίποτα εκτός από ένα και μοναδικό βήμα στα υπόλοιπα 60 λεπτά που ήμασταν στο δωμάτιο. Πήγε να το σώσει ο Κωνσταντίνος λέγοντάς του ότι έτσι είμαι γενικώς, οργισμένος άνθρωπος, αλλά δε νομίζω ότι τον πίστεψε. Το γεγονός όμως ότι είχα πάει σε πολύ δυσκολότερα δωμάτια και είχα βγει, αν όχι πάντα νικήτρια, τουλάχιστον πάντα με ένα τίμιο αποτέλεσμα, και εδώ δε μπορούσαμε καν καλά-καλά να ακολουθήσουμε μια γραμμική διαδικασία, δοκίμασε πραγματικά τα νεύρα μου”.

Ακατάλληλοι.

Μπήκα κυριολεκτικά χορεύοντας στο δωμάτιο με τη Φρατζέσκα να φωτογραφίζει πιρουέτες και βγήκα σέρνοντας τα πόδια μου. Τουλάχιστον γέλασα με τα χάλια μας και γελάω ακόμα όταν έρχονται συνάδελφοι και μας ρωτούν “μα καλά, δε βρήκατε καν το τάδε;”. Ναι, όχι, ούτε το τάδε, ούτε το έτσι, ούτε το αλλιώς. Δεν υπάρχει κανένα challenge accepted εδώ, μπορείς άνετα να καταστρέψεις την ομάδα του Oneman στο Euroleague Escape Room. Θα έστελνα αγωνιστικούς χαιρετισμούς, αλλά σκέφτομαι τις φανέλες στο δωμάτιο και ντρέπομαι“.

Αυτά από εμάς. Σειρά σου τώρα. Κάνε την κράτησή σου και δείξε μας πώς γίνονται οι αποδράσεις.