Πόσες ημέρες άδειας δικαιούται τελικά ένας μπαμπάς;

Θυμάμαι ακόμα τη στιγμή που έφυγα από το μαιευτήριο δύο 24ωρα μετά τη γέννηση του Ερμή για να πάω στο γραφείο. Είχα πάρει τις 2 ημέρες γονικής άδειας που αντιστοιχούσαν σε εμένα και κάθε άλλο πατέρα και επέστρεφα πλέον στη δουλειά. Χαρούμενος όσο ποτέ. Με 4 σακούλες burger στα χέρια γιατί αυτό είχα αποφασίσει να είναι το κέρασμα για τα γεννητούρια.

Και ένιωσα πραγματικά καλά με τα πατ πατ στην πλάτη, τις ευχές, τις αγκαλιές και τα φιλιά από τους συναδέλφους. Ήταν βλέπεις σε μία εποχή που δεν φοβόμασταν να πάρουμε ο ένας τον άλλον αγκαλιά. Αλλά μόλις πέρασε μια ώρα, μόλις κάθισα στο γραφείο και προσπάθησα να επιστρέψω στην καθημερινότητά μου, ένιωσα κατευθείαν ένα τεράστιο κενό και ένα παράπονο. Όχι φυσικά γιατί θα έπρεπε να δουλέψω, αυτό κάνω εδώ και 20 χρόνια στη ζωή μου. Αλλά γιατί ένιωθα λίγος εκείνη την ώρα για την οικογένειά μου. Απλά και μόνο γιατί ήμουν μακριά.

Ας μιλήσουμε λίγο για τα αυτονόητα.

Είναι προφανές ότι μία μαμά θα τα βγάλει πέρα μόνη της και δεν έχει ρεαλιστικά ανάγκη κανέναν. Υπάρχουν τόσες χιλιάδες γυναίκες που γεννούν παιδιά μόνες τους και το κάνουν καλύτερα από τον καθένα. Είναι προφανές ότι ειδικά το παιδί θα είναι μια χαρά και χωρίς εσένα εκεί, ειδικά τις πρώτες ημέρες του μαιευτηρίου που όλα κινούνται στον αυτόματο. Είναι προφανές ότι δεν είμαστε τόσο απαραίτητοι όσο θέλουμε να νομίζουμε.

Αλλά από την άλλη είναι επίσης αυτονόητο ότι ένας πατέρας έχει το δικαίωμα – αν όχι την υποχρέωση – να είναι κοντά στην οικογένειά του τον πρώτο καιρό.

Προσωπικά, το έκανα για μία εβδομάδα. Παίρνοντας ημέρες από την κανονική μου άδεια. Γιατί εκείνη τη στιγμή δεν με ένοιαζε το πότε και πού θα ξεκουραστώ το καλοκαίρι. Με απασχολούσε το να είμαι δίπλα στο κορίτσι μου, τον μεγάλο μας γιο και αυτόν τον μικρό τύπο που ήρθε στη ζωή μας. Άσχετα αν το καλοκαίρι το βρήκα όλο αυτό μπροστά μου.

Αυτές τις ημέρες συζητάται ότι στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο ο πατέρας θα έχει περισσότερα δικαιώματα, περισσότερη άδεια. Και είναι πραγματικά ένα βήμα προόδου το οποίο όμως μένει να αποφασιστεί και να εφαρμοστεί. Είμαστε φυσικά αισιόδοξοι ότι θα έρθει ένας νόμος που θα προστατεύει τους μπαμπάδες και θα δίνει ακόμα περισσότερες δυνατότητες στις μαμάδες. 

Ο ιδιωτικός τομέας είναι παραδοσιακά μπροστά σε αυτόν τον τομέα και οι μεγάλες εταιρείες συνήθως έχουν κάποιες παραπάνω παροχές για τους εργαζόμενους τους. Κάποιες εταιρείες το πάνε και ένα βήμα παρακάτω και πρωτοπορούν.

Τέτοια είναι η περίπτωση της Παπαστράτος, μιας εταιρείας που μπορεί να είναι 90 χρόνια στην Ελλάδα, αλλά έχει μια «νεανική» ματιά στα θέματα που αφορούν τους εργαζομένους της. Με έκπληξη διαβάσαμε πριν από λίγες μέρες την ανακοίνωση της εταιρείας ότι θα εφαρμόσει ένα νέο πρόγραμμα φροντίδας για όσους αποκτούν παιδιά, ανεξάρτητα φύλου.

Σύμφωνα με τη νέα πρακτική στην Παπαστράτος και οι 2 γονείς θα μπορούν να κάνουν χρήση των Γονικών αδειών. Η μητέρα θα λαμβάνει, πέραν της νόμιμης, επιπλέον 3 εβδομάδες άδειας μητρότητας  με πλήρη αμοιβή, δηλαδή συνολικά 8 εβδομάδες πριν και 12 μετά την ημερομηνία γέννησης του παιδιού. Αντίστοιχα ο πατέρας θα λαμβάνει 4 εβδομάδες πλήρως αμειβόμενης άδειας πατρότητας, είτε εφάπαξ, είτε σε διαφορετικές περιόδους εντός ενός έτους από την ημερομηνία γέννησης. Θυμίζω ότι τώρα το νόμιμο είναι 2 μέρες!

Έτσι, μία μαμά θα μένει ακόμα περισσότερο καιρό κοντά στο παιδί και ο μπαμπάς θα μένει πραγματικά πολύ περισσότερο χρόνο κοντά στο παιδί. Πολύ περισσότερο και από όσο θα ορίζει ο νέος νόμος αν ψηφιστεί και εφαρμοστεί. Και εδώ αξίζει να σταθούμε σε δύο σημαντικά στοιχεία.

Το πρώτο είναι ότι τα δικαιώματα ενός εργαζομένου και όσα μπορεί να απολαμβάνει από τον εργοδότη του, δεν είναι γραμμένα σε λίθινες πλάκες από την εποχή της Καινής Διαθήκης, Οι εργασιακές σχέσεις και συνθήκες πρέπει να αλλάζουν σύμφωνα με τις συνισταμένες της κάθε εποχής. Και όσο προοδεύει η κοινωνία μας και αφήνει πίσω της κακές πρακτικές και στερεότυπα, το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι επιχειρήσεις για τους ανθρώπους τους. Και η Παπαστράτος είναι πραγματικά ένα παράδειγμα εργοδότη προς μίμηση.

Το δεύτερο σημείο είναι ότι οι μεγάλες εταιρείες συχνά είναι και αυτές που δίνουν λύσεις σε μεγάλα θέματα της εποχής και δείχνουν το δρόμο της προόδου. Δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν όχι μόνο και οι άλλες επιχειρήσεις αλλά και η κοινωνία μας συνολικά.

Τα πρώτα 24ωρα της πατρότητας είναι ένα πολύ ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή κάθε μπαμπά και κάθε μαμάς. Και εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα σε εκείνους και εκείνες που θα προστατεύουν και θα αγκαλιάζουν αυτές τις στιγμές.