Πόσο γοητευτική είναι η μιζέρια της Αθήνας; Το Reddit απαντά

Το αιώνιο αστικό ερώτημα προκύπτει συνήθως τους καλοκαιρινούς μήνες καθώς τότε είναι που η Αθήνα αδειάζει, μοιράζοντας την καλά κρυμμένη ομορφιά της στους λίγους τυχερούς που μένουν πίσω και ιδρώνουν τις πλάτες τους στις καρέκλες σκηνοθέτη, λίγο πριν βγάλουν φωτογραφία το χαριτωμένο θερινό προσελκύοντας καρδούλες.

Αυτοί οι λίγοι είναι μάλλον που έχουν διατηρήσει το μύθο της γοητευτικής Αθήνας μέχρι και σήμερα, πάνω στη ζάλη τους ή στο πρώτο διάλειμμα των Φτηνών Τσιγάρων ή του Τσίου. Και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό, είναι αλήθεια πως σε κάθε μεζούρα μιζέριας εντοπίζονται ελάχιστες, αλλά σημαντικές σταγόνες γοητείας. Οπότε ναι, η Αθήνα, μαζί με τις γνωστές της πολυκατοικίες, δεν είναι και τόσο άσχημη.

Η αναζήτηση της απάντησης για αυτό το πολύ, πάρα πολύ ουσιαστικό ερώτημα που ταλαιπωρεί κάθε κάτοικο -και όχι μόνο- της Αθήνας από τη γέννησή του, ξεκίνησε μετά από μία βόλτα στο Reddit και την τρικλοποδιά που μας έβαλε ο χρήστης drymma που ασχολείται με τη φωτογραφία.

Όπως έγραψε στην εισαγωγή του, μπορεί να μη ζει στην Αθήνα, ωστόσο όταν την επισκέπτεται του μοιάζει ιδιαίτερη και με το δικό της μοναδικό τρόπο, όμορφη και γοητευτική, ακόμα και όταν βρεθεί σε περιοχές ή γειτονιές που θεωρούνται υποβαθμισμένες. Του αρέσει, επίσης, να τη φωτογραφίζει. Και κάπως έτσι, έλαβε 116 απαντήσεις. Κρατήσαμε τις καλύτερες.

Προσδεθείτε, ετοιμαζόμαστε για ένα απίθανο ταξίδι κάτω από τον πνιγηρό θόλο της Αθήνας, θα γίνουμε οι σταγόνες του κλιματιστικού που στάζουν στον από κάτω όροφο, το στενό ασανσέρ που υπολειτουργεί, ο καθρέφτης του αυτοκινήτου που πήρε σβάρνα ο βιαστικός ντελιβεράς.

Έχουμε κι άλλα.

Προσδεθείτε, θα γίνουμε το φυτό που μαραζώνει στο ημιυπόγειο, η ηλικιωμένη που απλώς βγαίνει στο μπαλκόνι της να πάρει μια ανάσα και έχει βαρεθεί να τη βγάζουν φωτογραφίες όσοι κατευθύνονται στα μπαρ των Εξαρχείων, το ξεχασμένο κουτάκι μπίρας πάνω στην γκρίζα πλάκα της πλατείας.

Η ερώτηση: Μόνο εγώ βρίσκω το αστικό τοπίο της Αθήνας (ναι και τις πολυκατοικίες της) γοητευτικό;

Οι απαντήσεις:

-Για τον φωτογράφο όλες οι πόλεις είναι υπέροχες. Όλες οι πόλεις είναι πυκνοκατοικημένες, με πολλά επίπεδα, ανθρώπους παντού, δραστηριότητες, οριζόντια κίνηση και κάθετες γραμμές. Η Αθήνα λοιπόν όντως και για εμένα με τη φωτογραφική μου είναι υπέροχη. Το να ζεις εκεί επίσης έχει τα ωραία της. Όσο και να την κράζουμε, η Αθήνα έχει θέατρα, έχει γήπεδα, έχει event, εκθέσεις, μουσεία. Για νέους ανθρώπους είναι ιδανική, και στη χειρότερη αν σου λείπει η φύση πετάγεσαι ΣΚ στα πέριξ.

Από εκεί και πέρα, έχοντας ζήσει σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όταν το αεροπλάνο προσγειώνεται στο Ελ. Βενιζέλος και βλέπω το μπετό της Αθήνας από ψηλά με πιάνει αναγούλα. Σιχαμένο τσιμέντο, καθόλου πράσινο, ρυμοτομία βιασμένη από τα αυτοκίνητα, μπαζωμένα ποτάμια, κι αν έχεις κάποιο ποσοστό αναπηρίας κάθε πεζοδρόμιο έχει σχήμα κωλοδάχτυλου. Σε 100 χρόνια που οι μισές πολυκατοικίες θα είναι κατεδαφιστέες βλέπουμε…

-Συμφωνώ 100% ειλικρινά. Έμενα 8 χρόνια στην Αθήνα από τα 23 μου οπότε την έζησα εντελώς ρομαντικά. Μια βραδινή βόλτα κάτω από την Ακρόπολη πχ, όσο γραφικό κι αν ακούγεται, είναι μια εμπειρία που μόνο η Αθήνα μπορεί να σου δώσει. Για μόνιμα και μετά από κάποια χρόνια βέβαια είναι δύσκολη πόλη για όλους αυτούς τους λόγους που ανέφερες, κι άλλους τόσους…

-Αν όλη η Αθήνα ήταν σαν το Ψυχικό/Φιλοθέη/Κηφισιά τότε ναι, θα ήταν ωραία πόλη. Αλλά δυστυχώς είναι μια βρόμικη πόλη με πολύ συγκεκριμένα ρομαντικά σημεία.

-Η πραγματικότητα είναι ανυπόφορη και εχθρική για την καθημερινότητα του κατοίκου.

-Μένω 20 χρόνια στο κέντρο. Έφαγα την κρίση στη μάπα (ο πάτος του κέντρου), έχω δει και ακούσει τις πιο trash καταστάσεις ever. Έχω φάει μέχρι και ρατσισμό επειδή μένω στο κέντρο. Δεν πρόκειται να φύγω, εκτός κι αν με διώξουν!

-Για φωτογραφία καλή είναι. Και φωτογραφίες με βραζιλιάνικες φαβέλες μπορείς να βρεις ωραίες.

-Για να ζήσω σε κάτι τέτοιο, ούτε αν με πλήρωναν.

-Υπάρχει ένα πολύ ιδιαίτερο είδος ομορφιάς σε μια οργανικά αλλά χαοτικά χτισμένη πόλη. Είμαστε λίγοι όμως.

-Πολλοί αγαπούν το αστικό τοπίο αυτό, και φυσικά κι εγώ μιας και γεννήθηκα και μεγάλωσα στο κέντρο της Αθήνας. Είναι πολύ γοητευτική πόλη, αλλά κυρίως λόγω δραστηριότητας, και όχι αρχιτεκτονικής ομορφιάς. Είναι αστεία μη-βιώσιμη πόλη, κακοχτισμένη όσο δε γίνεται άλλο, καθόλου πράσινο, εφιάλτης για οποιοδήποτε άτομο με κινητικά προβλήματα ή γονέα με καροτσάκι, the list goes on.

Δεν είναι καν μόνο η Αθήνα, οι περισσότερες ελληνικές πόλεις είναι χτισμένες με το μοτίβο: «εδώ βοσκούσε ο παππούς μου, πάρτο και χτίσε μια μπολυκατοικία» και βλέπεις παντού πολυώροφα κουτιά από μπετό με πορτοκαλί τέντες, δίπλα σε τρομερής ομορφιάς τοπία. Νομίζω η αρχιτεκτονική και η αστική σχεδίαση ιδιαίτερα της Αθήνας, αλλά και λίγο-πολύ όλων των ελληνικών πόλεων, συνοψίζει πολύ καλά την έλλειψη οποιασδήποτε οργάνωσης σε όλα τα επίπεδα

-Τρελή γοητεία να μένεις σε τσιμεντένια κουτιά, χωρίς να γνωρίζεις τον διπλανό σου, να βγαίνεις στο μπαλκόνι 1×3 και να ποτίζεις μίζερα φυτά και να κυκλοφορείς για να καταναλώσεις και να πας δουλειά. Ζωάρα φίλε.

-Η γοητεία της παρακμής.

-Σαν άνθρωπος που μένει σε επαρχία κι έχει στα πόδια του άφθονο πράσινο, θάλασσα, φύση, δεν μπόρεσα ακόμα να εκτιμήσω την ομορφιά που λέτε πως βλέπετε στην Αθήνα. Ναι, όπως είπαν κι άλλοι ίσως για τον φακό να έχει ενδιαφέρον, όπως και για την διασκέδαση, όμως κάθε φορά που έρχομαι και φίλοι μου δείχνουν τη “θέα”, πάντα βλέπω τσιμέντα. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να είναι ρομαντική για κάποιους, όμως για μια δυο μέρες, κι αυτές σε συγκεκριμένα μέρη για μένα.

-Τη νύχτα είναι πανέμορφη πόλη. Tη μέρα είναι τσιμεντούπολη

-Θεωρώ την Αθήνα πανέμορφη (με εξαίρεση κάποιες λίγες περιοχές).

-Λατρεύω το χάος της. Λατρεύω που μπορείς να βρεις τα πάντα. Λατρεύω τα καφέ της. Λατρεύω τα πολιτιστικά της δρώμενα. Λατρεύω τον κόσμο της.

-Συμφωνώ υπάρχει «κάτι» στην Αθήνα που δε μπορώ να εξηγήσω έχει μια μυστηριώδη γοητεία. Έχω ταξιδέψει σε πάρα πολλές χώρες, υπάρχουν πόλεις που είναι πολύ ωραιότερες αλλά μόνο η Αθήνα μου λείπει όταν φεύγω για μεγάλο διάστημα.

-Ως Αθηναία, ο λόγος που μένω εδώ είναι γιατί υπάρχουν δουλειές, νυχτερινή ζωή, μαγαζιά, μέσα μεταφοράς και περισσότερες ευκαιρίες. Σαν τοπίο είναι καταθλιπτική.

-Αρκεί να μην είσαι χρήστης αμαξιδίου. Εκεί αλλάζουν τα πράγματα.

-Η Αθήνα είναι “The Sprawl”, σε low-tech cyberpunk edition.

-Έλεος, πάει η εποχή που η Αθήνα φάνταζε μαγική μεγαλούπολη επειδή τα χωριά/κωμοπόλεις δεν είχαν ούτε δρόμους μεταξύ τους και δεν ξέραμε τίποτα λόγω απουσίας internet. Ο καθένας έχει τα γούστα του αλλά μην τρελαθούμε κιόλας! Υπάρχει δικαιολογημένα bias υπέρ της όταν έχεις μεγαλώσει εκεί (nurture) αλλά το nature έχει πεθάνει προ πολλού για να θεωρείται καν βιώσιμη πόλη.

-Και όμως η Αθήνα είναι όμορφη πόλη. Έχει μια ομορφιά που είναι περίεργη. Έχει το κέντρο που είναι τέρμα σκουπιδίλα αλλά ανάμεσα στα σκουπίδια βρίσκεις ξέφωτα ομορφιάς.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ