Πόσοι τύποι ανθρώπων χωράνε σε ένα κάμπινγκ;

Έφτασε η εποχή που το Σαββατοκύριακο δεν σημαίνει μόνο άραγμα στον καναπέ, κλαμπ μέχρι το ξημέρωμα και κανέναν μεσημεριανό καφέ στην Πλάκα. Ακόμα και ένα απλό και ταπεινό διήμερο μπορεί να σε βρει ξάπλα σε μια ηλιόλουστη παραλία να πίνεις ένα ντάκουιρι (ή όπως το λένε) και γύρω σου να χορεύουν μαυρισμένα κορίτσια σε ρυθμούς σάμπα.

(Συγνώμη παρασύρθηκα. Θα το πάρω πάλι από την αρχή).

Κάθε Σαββατοκύριακο από εδώ και πέρα μπορεί να σε βρει να λιάζεσαι σε κάποια παραλία κοντά στην Αθήνα αλλά ίσως και πιο μακρινή για τους νίντζα που δεν κωλώνουν πουθενά. Ο πιο ξέγνοιαστος και οικονομικός τρόπος να περάσεις δυο μέρες χαλάρωσης και το μόνο σου άγχος να είναι το πόσα ‘ψαράκια’ θα κάνεις με το πετραδάκι που πέταξες στη θάλασσα, είναι το κάμπινγκ. Αυτό που στήνεις μια σκηνή κάπου παραθαλάσσια και νομίζεις ότι είσαι ο Tom Hanks στο ναυαγό και κολλητός σου, ο Wilson.

Αν έχεις επισκεφθεί ποτέ κάποιο κάμπινγκ σίγουρα θα έχεις δει τους τύπους που το απολαμβάνουν στο φουλ και δεν τους νοιάζει τίποτα, αλλά κι εκείνους που θα ήθελαν να τηλεμεταφερθούν αυτόματα στην πλατεία Συντάγματος.

Το ONEMAN έψαξε και βρήκε τους έξι τύπους που θα συναντήσεις αν σκοπεύεις να επισκεφτείς κάποιο κάμπινγκ φέτος το καλοκαίρι.

Οι Τζιβάτοι

Αυτοί είναι οι κατεξοχήν τύποι του κάμπινγκ. Είναι σαν να βρίσκονταν εκεί από πάντα. Είναι το φυσικό τους περιβάλλον. Θα τους δεις να αράζουν κάπου φορώντας απροσδιόριστου χρώματος σαλβάρι και μια μπλούζα οχτώ νούμερα μεγαλύτερη από το μεζεδοπωλείο στο οποίο συχνάζουν. Το λουκ συμπληρώνουν τα σταράκια που από τα πολλά σκισίματα έχουν μετατραπεί σε σανδάλια. Οι τζιβάτοι εκδηλώνουν ιδιαίτερη αδυναμία στις φιλοσοφικές συζητήσεις πλάι στο κύμα. Δεν θα τους συνατήσεις ποτέ στη Μύκονο, στη Σαντορίνη και στην Ίο. Οι αγαπημένοι τους προορισμοί είναι η Ικαρία, η Σαμοθράκη, τα Κουφονήσια ενώ για τους τζιβάτους μέχρι την ψυχή, η Γαύδος και το Γαϊδουρονήσι.

Οι πρωτάρηδες

Οι πρωτάρηδες είναι η ακριβώς αντίθετη περίπτωση από τους τζιβάτους. Όπως και να το κάνεις η πρώτη φορά στο κάμπινγκ φαίνεται από χιλιόμετρα. Κι εγώ έχω βρεθεί σε αυτή την κατάσταση. Ο πρωτάρης δεν ξέρει βασικά πράγματα. Που θα φάει, που θα στήσει τη σκηνή του, που θα βρει την τουαλέτα (την ποια;) και ποιο είναι το καλύτερο σημείο για βουτιές. Τον πρωτάρη θα τον δεις να περιπλανιέται στον χώρο του κάμπινγκ με σακίδιο πλάτης και χάρτη στο χέρι #ypervoliki. Θα έχει βλέμμα άγνοιας λες και αντικρίζει τη Μόρντορ αντί για τη Φοινικούντα Μεσσηνίας. Αν πάλι έχει τρομοκρατημένο βλέμμα τρέξε να τον βοηθήσεις, μπορεί να ντρέπεται να στο ζητήσει.

Οι ‘τα έχω όλα’

Σίγουρα θα έχει πάρει το μάτι σου σε κάτι απομακρυσμένες παραλίες του Αιγαίου (συνήθως), εκείνο τον τύπο με την σκηνή. Εκείνον που εκτός από το ότι έχει στήσει τη σκηνή του στο καλύτερο δυνατό σημείο που δεν θα υπάρχει ούτε ένα μικρό πετραδάκι για να του χαλάσει τον ύπνο, έχει μοστράρει μια αιώρα με ενσωματωμένη τέντα και ανεμιστήρα για τις πιο ζεστές μέρες. Μπορεί να τον δεις να ψήνει τα βράδια έξω από τη σκηνή του στην ψησταριά που κουβάλησε από το σπίτι του. Και όχι μόνο αυτό. Το πρωί θα απολαμβάνει το φραπέ του στο παγουρίνο με το πλαστικό καλαμάκι (εννοείται πάνω στην αιώρα του) ακούγοντας Σαμοθράκη FM στο ραδιοφωνάκι-φακό-πυξίδα του που διαθέτει και ενσωματωμένο δυναμό για φόρτιση.

Οι ‘δεν έχω φέρει τίποτα’

Καλά κατάλαβες η ακριβώς αντίθετη εκδοχή του ‘τα έχω όλα’. Ο ‘δεν έχω φέρει τίποτα’ έχει φτάσει στο κάμπινγκ σε φάση γιόλο. Πάντα θα τον βλέπεις με ένα πλατύ χαμόγελο γιατί φυσικά απολαμβάνει το κάμπινγκ και όλη αυτή τη χαλαρότητα και την ξεγνοιασιά. Αυτά είναι και τα βασικά χαρακτηριστικά του ίδιου. Ήρθε να ξεφύγει από την καθημερινότητα και να ηρεμήσει, γι’ αυτό τα άφησε όλα πίσω του. Όλα όμως. Ο ‘δεν έχω φέρει τίποτα’ είναι άμεσα εξαρτημένος από τον ‘τα έχω όλα’ καθώς μέρα με τη μέρα συνειδητοποιεί τι θα έπρεπε να είχε πάρει μαζί του και μάντεψε από που θα τα βρει. Οι δύο αυτές κατηγορίες έχουν φτιαχτεί για να συνυπάρχουν. Ο ένας χωρίς τον άλλον είναι μισός. Καμιά φορά και κυριολεκτικά.

Ο πατέρας

Ο πατέρας δεν είναι μόνο αυτός που κυνηγάει τα πιτσιρίκια του που δεν σε άφησαν να κοιμηθείς όσο ήθελες το πρωί. Είναι εκείνος που γνώρισες πρώτο όταν έφτασες στο κάμπινγκ γιατί μιλάει σε όλους και του αρέσει να πιάνει φιλίες. Είναι συνήθως κοντά στα σαράντα και ως σωστός πατέρας που ενδιαφέρεται για τα ‘παιδιά’ του θα σκάσει μύτη το βράδυ στην παραλία που αράζεις και θα κεράσει μπύρες. Σίγουρα θα έχει να σου διηγηθεί και πολλές ιστορίες από εκείνο το καλοκαίρι που είχε πάει στη Δονούσα και γνώρισε το Κατερινάκι.Ο πατέρας του κάμπινγκ είναι πάντα ένας, είναι από τους καλύτερους τύπους που μπορείς να συναντήσεις. Αν δεν έρθει μόνος του πήγαινε εσύ σ’ αυτόν. Δεν είναι άνθρωπος, είναι ιδέα.

Οι φυσιολάτρεις – ακτιβιστές – γυμνιστές

Τους τελευταίους τους κατατάσσω σε μια κατηγορία καθώς μπορεί να είναι ένα από αυτά αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι όλα μαζί. Ο φυσιολάτρης παύλα παύλα είναι ο καλύτερος φίλος και υπερασπιστής του κουνουπιού. Δεν χρησιμοποιεί εντομοαπωθητικά καθώς και οτιδήποτε άλλο που περιέχει χημικές ουσίες βλαβερές για το περιβάλλον. Όπως καταλαβαίνεις γύρω από τη σκηνή του τα καλοκαιρινά ζουζούνια κάνουν πάρτι. Αν μιλήσεις ποτέ μαζί του θα μάθεις ότι είναι μέλος σε κάποια ανεξάρτητη οργάνωση προστασίας του περιβάλλοντος και των ζώων από το Πισοδέρι Φλώρινας. Καλό είναι να ξέρεις ότι κάποιοι από αυτούς αρέσκονται στο να κυκλοφορούν γυμνοί. Εντελώς. Αν δε νιώθεις άνετα με αυτό καλό είναι να κρατήσεις τις αποστάσεις σου.