Πρώτα φάγαμε Spin Span και μετά φράουλες

Είναι λίγες οι φορές που κάτι που φιλοξενούμε στη στήλη ‘Κάτι λίγο πιο ΠΟΠ’ μπαίνει με μια πολύ συγκεκριμένη έκδοση στο μυαλό μας. Σίγουρα μπορούμε να γράψουμε σεντόνια για τις Spin Span μαρμελάδες -και θα το κάνουμε ως ένα βαθμό-, αλλά δεν γίνεται να μιλάς γι’ αυτές και να μη φωτίζεται η μαρμελάδα φράουλα στο μυαλό σου.

Εξαιρετικό το βερίκοκο, ιδιαίτερο το δαμάσκηνο, δυνατό το κεράσι και το ροδάκινο, αλλά Spin Span ήταν η μαρμελάδα φράουλα. Δεν ξέρω αν συνέβη και σε σας, αλλά για πολλά χρόνια, τουλάχιστον μέχρι να πηγαίνω κι εγώ στις οικογενειακές εξορμήσεις στο σουπερμάρκετ και να χαζεύω τα γεμάτα ράφια, δεν ήξερα ότι υπάρχει άλλη μαρμελάδα εκτός απ’ τη φράουλα.

Το θέμα με τις Spin Span είναι τόσο βαθύ που στο τραπέζι τίθενται και θεμελιώδεις απορίες όπως ‘Τι ήρθε πρώτα στη ζωή μας; Η Spin Span φράουλα ή οι ίδιες οι φράουλες στη φυσική τους υπόσταση;’. Ειλικρινά, δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, δεν ξέρω ποια είναι η σωστή απάντηση.

Εξάλλου, στα γνωστά τρικ των μανάδων για να υπάρξει κίνητρο ώστε να ανοίξουμε το στόμα και να φάμε το μπριάμ ή την ψαρόσουπα, η μαρμελάδα φράουλα ήταν το ένα από τα δύο υπερόπλα. Το άλλο ήταν η Merenda.

Το σχέδιο δράσης ήταν γνωστό. (Ακόμα είναι γνωστό, απλά ο δράστης είμαστε κάθε φορά εμείς και όχι οι μανάδες μας). Το σχέδιο πήγαινε κάπως έτσι: Ψωμί, βούτυρο, μαρμελάδα φράουλα. Μία φέτα. Ψωμί, βούτυρο, μαρμελάδα φράουλα. Δεύτερη φέτα. Ψωμί, βούτυρο, μαρμελάδα φράουλα, τρίτη φέτα.

Επειδή ο κατασκευαστής είχε προβλέψει πριν από μας για μας, το διαφημιστικό που μόλις είδες σε ένα φοβερό ταξίδι στο χρόνο -συγκεκριμένα πίσω στα 1995- και αποθεώνει σε ελάχιστα δευτερόλεπτα το οικοδόμημα που χτίζεται με αυτό το κείμενο.

Μίμη, να μία φράουλα. Θεατή, να μια δαγκωνιά από το αγόρι της διαφήμισης. Το σύνθημα είναι ‘φτιάχνουμε φανταστικές μαρμελάδες, δηλαδή μαρμελάδα φράουλα και κάτι άλλες’.

Μετά απ’ αυτόν τον αγώνα υπέρ φράουλας, μπορούμε να πάρουμε μια ανάσα και να μιλήσουμε για τις Spin Span σε ένα ευρύτερο πλαίσιο. Προφανώς υπήρχαν κι άλλες μαρμελάδες πριν 25 χρόνια, αλλά η επικράτηση της συγκεκριμένης ήταν κάτι περισσότερο από καθολική.

Χωρίς μεγάλα κομμάτια φρούτου στο προϊόν, αλλά με αρκετά μικρά ώστε να καταλαβαίνεις ότι αυτό που αλείφεις πάνω στη φέτα είναι ‘ζωντανό’ κι όχι προκάτ μαρμελάδα αλοιφή, σαν αυτή που συσκευάζεται στα μικρά τετράγωνα κουτάκια που δίνουν στα ξενοδοχεία με το πρωινό, η Spin Span φτιάχτηκε για να ξαπλώνει πάνω στο βούτυρο. Γενικά.

Όπως συμβαίνει συνήθως με τις εμμονικές συμπεριφορές, κάθε τι που τις διακόπτει είναι μια κατά βάση ευχάριστη έκπληξη, τουλάχιστον για ένα μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι η λαχτάρα μας για την εμμονή να γυρίσει καλπάζουσα.

Συνεπώς, η Spin Span βερίκοκο ήταν πάντα ένα ευχάριστο break από το overdose φράουλας, αν και ξεκάθαρα μιλάμε για μια διαφορετική μαρμελάδα που δεν σε παρέσυρε τόσο, με αποτέλεσμα το όριο στις φέτες που θα χωρέσεις -με το ζόρι- στο πιάτο να είναι πάντα λογικό. Το ίδιο μέτρο φαίνεται να μπαίνει αθόρυβα και με το κεράσι ή το δαμάσκηνο.

Με τη φράουλα δεν υπήρχε μέτρο. Μόνο φέτες για να ‘λερώνουμε’.

Το μοναδικό ρετρό παράπονο που δικαιούμαστε να κάνουμε με αποδέκτη τη σύγχρονη και το ίδιο γευστικά σπουδαία Spin Span (λες το ‘σπ’ να ‘ναι απ’ το ‘σπουδαίος’) φράουλα είναι η αλλαγή στο βαζάκι.

Δεν είναι άσχημο το παρόν. Και να ήταν βέβαια, αυτό που θα μετρούσε στο τέλος της μέρας είναι οι κόκκινοι πύργοι που θα έκανε η Spin Span πάνω στο ψωμί. Αυτοί είναι ολόιδιοι μέχρι και σήμερα.