Σ' έναν τοίχο στη Bικτώρια είδα το σήμα της Σαμπντόρια

Πριν από αρκετά χρόνια ένας φίλος με ρώτησε αν η ζωή ήταν ποδοσφαιρική ομάδα ποια θα ήταν. Θυμάμαι ότι του είχα απαντήσει με σιγουριά ότι σύμφωνα με τη δική μου κοσμοθεωρία δε θα μπορούσε να είναι άλλη πέρα από τη Γιουβέντους.

Αρχικά γιατί της πάει το ασπρόμαυρο και γιατί ενώ στα λατινικά Juventus σημαίνει νεότητα όλοι τη γνωρίζουμε σαν τη «Μεγάλη Κυρία». Αφήνω στην άκρη τις Γιν-Γιανγκ ανησυχίες μου για να ξεκινήσω ένα ταξίδι όχι για το Τορίνο αλλά προς την πλευρά της Γένοβας με αφετηρία τη γωνία 3ης Σεπτεμβρίου και Χέυδεν.

Πολύ πρόσφατα βγαίνοντας από τον σταθμό Βικτώρια* έπεσε το μάτι μου σε ένα tag (αν δεν είναι tag ευχαριστούμε και πάλι τον artist γιατί έδωσε την έμπνευση για το άρθρο) που μου θύμισε έντονα το πιο παράξενο στιλιζάρισμα στην ιστορία του sports marketing.

Αναφέρομαι στο θρυλικό έμβλημα της Σαμπντόρια στο κέντρο του οποίου δεσπόζει η μορφή του Giovanni Battista Perasso.

Ο Giovanni Battista Perasso, επονομαζόμενος και “Ballila” (μικρό παιδί), γεννήθηκε στη Γένοβα το 1735 και έγινε δημοφιλής μιας και ο θρύλος λέει ότι υπήρξε ο πρωτεργάτης της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στις δυνάμεις της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων που ξεκίνησε στις 5 Δεκεμβρίου του 1746 στην πόλη Πορτόρια.

Φημολογείται ότι λίγο πριν πετάξει μια πέτρα στα στρατεύματα του Antoniotto Botta Adorno απηύθυνε την ερώτηση “Che l’inse?” (σημαίνει «Να ξεκινήσω;») στους συμπολίτες του υποκινώντας ουσιαστικά την εξέγερση.

Το συγκεκριμένο έμβλημα ακόμα και σήμερα μονοπωλεί το ενδιαφέρον των υποστηρικτών της Σαμπντόρια και όχι μόνο, σηκώνοντας μεγάλη συζήτηση γύρω από τον σχεδιασμό του. Ο Guardian σε άρθρα της δεκαετίας του ’80 παρομοίαζε τον άνδρα με την πίπα άλλοτε με λυκάνθρωπο, άλλοτε με μαλλιαρό Σαμουράι. Το 2009 o πρόεδρος της Σαμπντόρια Riccardo Garrone αρνήθηκε την προτροπή του αντικαπνιστικού κέντρου ASL ώστε να αφαιρεθεί από το σχέδιο η πίπα χαρακτηρίζοντας την ως διακοσμητική.

H βασική επιρροή για τον σχεδιασμό του Baciccia θεωρείται ότι είναι ένας ήρωας από το comic Τopolino που εκείνη την εποχή αδειοδοτούνταν από την Disney και κυκλοφορούσε από την Panini.

Για όσες και όσους αδυνατούν να καταλάβουν ακόμα και από αυτή την περιγραφή την (περίπου) αρχική μορφή του Giovanni Battista που βρίσκεται πίσω από τη μαύρη
σιλουέτα παραθέτω τα επόμενο σκίτσο.

Προσωπικά, μέσα σε αυτή την κατάμαυρη φόρμα με τις αιχμηρές γωνιώδεις απολήξεις βλέπω τον Barney Bush (rip), το χαριτωμένο Σκοτσέζικο τεριέ του George Bush. Αντικειμενικά πάντως το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο παράξενο που δε σε αφήνει να έχεις ξεκάθαρη άποψη για το αν σου αρέσει ή όχι.

Το σίγουρο όμως είναι ότι ανήκει στο Τοp10 των πιο παράξενων αθλητικών σημάτων.

FILE- In this Oct. 15, 2008 file photo, President George W. Bush picks-up his dog Barney before walking into the main residence of the White House following his arrival in Washington. (AP Photo/Pablo Martinez Monsivais, File) / AP Photo/Pablo Martinez Monsivais

* To πράσινο του σταθμού Βικτώρια είναι τόσο ιδιαίτερο που θα πρέπει κάποια στιγμή να καταχωρηθεί στους καταλόγους της Pantone με το όνομα Victoria και να εξεταστεί σοβαρά από επικοινωνιολόγους του Παναθηναϊκού για εφαρμογή του τουλάχιστον στις δεύτερες φανέλες της ομάδας. Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας εκεί καταλήγει, ή μάλλον εκεί εκκινεί. Να το πάλι το Γιν-Γιανγκ.

BONUS

11 Δεκεμβρίου 1991, Παναθηναϊκός – Σαμπντόρια με χιονοθύελλα.