Σοκ ή Κούουσμα;

Ο ένας, εγκεφαλικός γκαρντ με χαρακτηριστικό μουστάκι, ψυχραιμία και στρατηγικό μυαλό. Ο άλλος, στρουμπουλός μπομπέρ τριπόντων με ανοιχτό χρώμα μαλλιών. Μαζί, θα μπορούσαν να πρωταγωνιστούν σε buddy comedy, αλλά ήταν απλώς το θρυλικό εσθονικό δίδυμο μπασκετμπολιστών του Παναθηναϊκού των αρχών ’90s. Τίιτ Σοκ και Άιβαρ Κούουσμα. Τα ονόματά τους πάνε πάντα μαζί. Γι’αυτό κι εμείς αναλαμβάνουμε να τα διαχωρίσουμε, παίρνοντας θέση σε ένα απόλυτο ’90s δίλημμα.

Ψήφισε εσύ και δες μετά τι επιλέξαμε εμείς.

Άιβαρ Κούουσμα-Μαγουλά ο Κωνσταντίνος Αμπατζής

Η λογική επιλογή είναι ο Τιτ Σοκ. Ή μάλλον, ο Τιτ Σοκ Γιαννόπουλος. Ο άνθρωπος έχει κατακτήσει χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο με τη Σοβιετική Ένωση και έχει αγωνιστεί σε ολόκληρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Τα χρόνια όμως που το μαγικό δίδυμο από την Εσθονία αγωνιζόταν στον ΠΑΟ, την προσοχή μου είχε κερδίσει ο Άιβαρ Κούουσμα. Το φονικό του τρίποντο, το παιδικό του πρόσωπο με το κατάξανθο μαλλί που τον έκανε να μοιάζει με μπέμπης και το αστείο του όνομα, τον είχαν μετατρέψει στο μυαλό μου σε μύθο. Το 1994 άλλωστε ήμουν 8 χρονών, δεν με ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα στατιστικά και οι περγαμηνές.

Και τους δυο τους θυμάμαι με ιδιαίτερη συμπάθεια γιατί έχουν ταυτιστεί στο μυαλό με την μπασκετική κυριαρχία του Ολυμπιακού. Τον Άιβαρ Κούουσμα όμως τον συμπαθώ ένα τσικ παραπάνω, γιατί πάντα συμπαθούσα τους τριποντάκηδες και επειδή αν έπρεπε να πάω για έναν χυμό με έναν από τους δυο (είπαμε ήμουν 8 ετών) θα προτιμούσα τον baby face Κούουσμα από τον μουστακαλή Σοκ.

Κούουσμα ο Ηλίας Αναστασιάδης

Ένα δίλημμα στη ρίζα του μπάσκετ μέσα μας, και μάλιστα στα χρόνια που πρωτοφυτεύτηκε μέσα μας. Όσον αφορά τα αθλητικά, υπήρξα ταυτόχρονα πολύ τυχερός και πολύ άτυχος σαν παιδί. Άτυχος γιατί βγήκα ΑΕΚτζής σε ένα σόι γεμάτο Παναθηναϊκούς και τυχερός γιατί τα πρώτα μου ξαδέρφια ήταν άρρωστοι με τα αθλητικά και με έπαιρναν μαζί τους στο γήπεδο.

Το πρώτο ποδόσφαιρο που είδα από κοντά ήταν ένα Παναθηναϊκός-Σέλμπουρν 3-0 και το πρώτο μπάσκετ ένα ματς του Παναθηναϊκού του Γκάλη, του Κούουσμα, του Σοκ και του νεανία Φραγκίσκου Αλβέρτη στο κλειστό της Γλυφάδας. Δεν έχει σημασία ο αντίπαλος, εδώ έπαιζε ο Γκάλης λέμε. Όσον αφορά το εσθονικό δίπολο Σοκ-Κούουσμα, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Τιτ Σοκ και το σοβιετικό του μουστάκι, αλλά δεν τίθεται δίλημμα.

Άιβαρ Κούουσμα για τα τρίποντα, για τα μάγουλα, για το ‘Μαγουλάς’ με το οποίο βαφτίστηκε Έλλην, για το μαλλί-ατραξιόν, για την εποχή, για την Εσθονία, για το μπάσκετ, για τη ζωή, για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό, για τα ξαδέρφια μου και για το μπάσκετ.

Τιιτ Σοκ ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Δεν θα προσποιηθώ ότι θυμάμαι λεπτομερώς τον μπασκετικό Παναθηναϊκό της εποχής. Αλλά θυμάμαι ξεκάθαρα να είμαι αντικουουσμικός. Έχω ένα θέμα με τις φάτσες των αθλητών, προσπαθώ μάταια να το εξηγήσω και στον Κωνσταντινίδη σε κάθε εκπομπή στον Sport24 Radio που με ρωτά γιατί αντιπαθώ τον Γκασόλ. Οπότε είχα θέμα και με τη φάτσα του Κούουσμα. Δεν τον ήθελα στον παρκέ, δεν τον ήθελα στον Παναθηναϊκό. Από την άλλη έχουμε την επιτομή του κούλνες. Τον παίκτη που θα συνόψιζε εύκολα τον Παναθηναϊκό της εποχής. Αυτόν με το κουλ μουστάκι, το κουλ όνομα που μου θύμισε το αμάξι του Knight Rider και το έρεισμα στην κερκίδα. Ε ρε να μην είμαι τότε δημοσιογράφος να βγάζω τίτλους με το “ΣΟΚ”.

Τίιτ Σοκ ο Μάνος Μίχαλος

Πρέπει να απαντήσω σοβαρά, γιατί σε κάθε συζήτηση που μπαίνει αυτό το θρυλικό (πάει αυτή η λέξη με την μεθεπόμενη;) δίδυμο του Παναθηναϊκού, αρχίζουν τα αστεία. Ο Κούουζμα φταίει, όμως, που με αυτά τα ροδαλά μάγουλα ποτέ δεν κατάφερε να τον πάρουμε στα σοβαρά και ας “σκότωσε” σε κάποιες φάσεις, κάποιων ντέρμπι την άμυνα του Ολυμπιακού. Από την άλλη, ο Σοκ ήταν πραγματικά μεγάλος παίκτης, σημαντικός στην τότε προσπάθεια του Παναθηναϊκού. Σκληροτράχηλος γκαρντ, με καλό σουτ και αμυντικές ικανότητες. Παίκτης εκείνης της εποχής αν μη τι άλλο. Και σοβαρός. Δεν μπορώ να πω τον Κούουζμα όσο και αν θέλω να τρολάρω το δίλημμα, γιατί θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μου, αν δεν αντιμετωπίσω με τη δέουσα σοβαρότητα ένα ζήτημα που μάλιστα ανήκει και στην περίφημη εποχή των ελληνοποίησεων. Τότε, που έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ξέρετε.

Σοκ ο Χάρης Σταύρου

Τιτ Γιαννόπουλος, κυρίες και κύριοι! Υπερβολικά συμπαθείς φυσιογνωμίες ακόμη κι αν δεν είσαι φίλος του Παναθηναϊκού. Από τα πρώτα πρόσωπα που γνώρισα στο μπάσκετ, μιας και την εποχή που φόρεσαν τη φανέλα του Παναθηναϊκού ήμουν παιδί δημοτικού. Πάντα ξεχώριζα τον Σοκ, κυρίως επειδή δεν ήμουν ποτέ… fanboy των παχουλών αθλητών σε αντίθετη με τον Στέφανο Τριαντάφυλλο που τους λατρεύει! Οχι πως ο Κούουσμα ήταν κανένας υπέρβαρος, προς Θεού. Απλώς το μουστάκι του Σοκ έμενε περισσότερο στο μυαλό από τα κόκκινα μάγουλα του Αϊβαρ. Για την ιστορία, ακολουθούν και οι δυο προπονητική καριέρα…

Άιβαρ Κούουσμα ο Θέμης Καίσαρης

Ο Σοκ ήταν ο κανονικός παίκτης. Αξία, κλάση, εμπειρία, βγαλμένος ολόκληρος απ’το καλούπι του “σοβαρού πλέι-μέικερ”, με μπόνους το απαραίτητο Σοβιετικό μουστάκι, χωρίς βέβαια τη χαίτη των 80s. Μπασκετικά, αγωνιστικά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με τον Κούουσμα. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Ήταν τόσο σοβαρός όσο και βαρετός. Ένας Μπουντούρης του κουμμουνισμού. Ένας Μίλτος Μακρίδης του μπάσκετ. Κανείς δεν θυμάται τίποτα απ’τον Τιτ Σοκ, πέρα απ’τη φάτσα και το ονοματεπώνυμο.

Ο Άιβαρ ήταν ο χοντρός, ξανθός μπομπέρ, που βάζει τρίποντα και τον λένε Μαγουλά. Και μπορεί να μην είχε σχέση με την αξία του Σοκ, αλλά άφησε μνήνες. Κυριακή απόγευμα, Παναθηναϊκός-Πανιώνιος. Όλοι στο Μικρό, βγήκαμε έξω και παρακαλούσαμε τον Μάικ να ανοίξει την μικρή τηλεόραση να δούμε το φινάλε του αγώνα. Ο Γιαννάκης έχασε δύο βολές και ο Κούουσμα εκτέλεσε απ’τη γωνία μετά από δύο προσποιήσεις και μετά δήλωσε πως ήθελε να εξαντλήσει το χρόνο για να μην προλάβει να κάνει επίθεση ο Πανιώνιος.

Τρίποντο που επηρέασε την ιστορία του εγχώριου μπάσκετ, αφού με διπλό ο Πανιώνιος θα είχε πλεονέκτημα έδρας στα play-off και ίσως θα έπαιζε στους τελικούς για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Άιβαρ Κούουσμα ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Δεν έχω κάτι να πω μετά το ‘Μίλτος Μακρίδης του μπάσκετ’ του Θέμη. Έτσι κι αλλιώς τον Κούουσμα θα διάλεγα γιατί ήταν οριακά χοντρός (ήταν χοντρός; κανείς δεν ξέρει), κρατούσε μια θέση στην 5άδα απλά για να βαράει τρίποντα, και στο σπίτι τον λέγαμε “Μαγουλάκια”. Αν δεν ήταν τόσο αξιαγάπητος σαν μασκώτ, θα τον μισούσα. #logic

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΚΟΥΟΥΣΜΑ ΜΕ 57.1%

Καμία σοβαρότητα. Μόνο τρίποντα. Άιβαρ για πάντα.