Σουβλάκι ή καλαμάκι;

Κάποιοι θέλουν ξεκάθαρα, αντρίκεια καλαμάκια με ψωμί ή κομμένες πίτες, κάποιοι δε θέλουν να βλέπουν τι ακριβώς τρώνε. Κάποιοι θέλουν καθαρές γεύσεις, κάποιοι συνδυασμούς. Και επειδή έχουμε δημοκρατία είπαμε να ασκήσουμε το δικαίωμα μας.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Επιλέξαμε να μην αναλωθούμε και να μην τσακωθούμε για την ορολογία. Το πώς λέει ο καθένας τι. Και είναι μια συζήτηση που είναι απλά κουραστική. Σωστό και λάθος δεν υπάρχει στην συγκεκριμένη περίπτωση και κάθε τόπος έχει το δικαίωμα να αποκαλεί το φαγητό του όπως θέλει. Στην προκειμένη περίπτωση σουβλάκι ονομάζουμε το τυλιχτό. Και καλαμάκι, ξέρεις μωρέ το κρέας που είναι καρφωμένο σε ένα ξυλάκι. Έτσι τα λένε εδώ στα σουβλατζίδικα της γειτονιάς μας, τι να κάνουμε;

Καλαμάκι ο Ηλίας Αναστασιάδης

Δεν υπάρχει κανένας λόγος άνθρωποι σαν εμένα να παραγγέλνουν σουβλάκια ή τυλιχτά ή με πίτα, γιατί όλα εκτός από το καλαμάκι πάνε χαμένα. Από τη μέρα που κατάλαβα ότι επιτρέπεται να ανοίγεις την πίτα σε πιάτο και να τρως με το χέρι το καλαμάκι, τελειώσαν όλα. Μέχρι να γίνει αυτό αναγκαζόμουν να τρώω ολόκληρα σουβλάκια από τον κυρ Χρήστο, ο οποίος ήταν μονίμως πιο ιδρωμένος κι από τον Διαμαντίδη μετά από δύο παρατάσεις. Πλέον, είτε θα παραγγείλω ξεκάθαρα και αντρίκεια 3-4 καλαμάκια με ψωμί ή κομμένες πίτες ή θα παραγγείλω δύο τυλιχτά για να κοροϊδέψω τον εαυτό μου. Το κάνω ακόμα. Παραγγέλνω δύο τυλιχτά και τρώω το ένα. Εντάξει, χρόνια προβλήματα στο φαγητό, τώρα θα τα λύσουμε;

Καλαμάκι από του Μπούντη ο Θανάσης Κρεκούκιας

Καταρχήν πρέπει να πω ότι τα έχετε κάνει μπαλαμούτι εσείς της «οργανωτικής επιτροπής» των διλημμάτων. Δεν ξέρω τι ακριβώς σας μαθαίνουν στα νότια προάστια, αλλά δίλημμα σουβλάκι ή καλαμάκι δεν υπάρχει. Όπως δεν υπάρχει ο όρος «τυλιχτό». Όπως επίσης δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στο σουβλάκι και στο καλαμάκι, τουλάχιστον όπως το θέσατε εσείς. Το καλαμάκι είναι σουβλάκι. Και το πιτόγυρο είναι σουβλάκι. Και η πίτα με καλαμάκι είναι σουβλάκι. Τέλος πάντων, ας το αφήσω γιατί θα εκνευριστώ. Εγώ απαντώ στο δίλημμα καλαμάκι ή πίτα (είτε με καλαμάκι, είτε με γύρο). Και θα πω καλαμάκι γιατί είχα την τύχη να δοκιμάσω τα δυο κορυφαία καλαμάκια που έχει δημιουργήσει ποτέ άνθρωπος πάνω σε τούτο τον πλανήτη. Παλιά, όταν ήμουν πιτσιρικάς, στο καφενείο του συγχωρεμένου του Νάσου και τα τελευταία χρόνια στην ψησταριά του καλού μου φίλου, του Τάκη του Μπούντη. Πώς γίνεται τώρα, και τα δυο να είναι στο Μάραθο, τι να σας πω; Κανονικά θα έπρεπε το χωριό να μετονομαστεί σε Καλαμάκι. Και οι φλώροι των νοτίων προαστίων που άκουσαν Καλαμάκι και κάπως τους ήρθε, να τα ξεχάσουν αυτά και να έρθουν μια βόλτα από το χωριό να δοκιμάσουν την απλή αλλά θεϊκή και ουράνια παραγγελία που κάνω νοερά τις κρύες νύχτες του χειμώνα, περιμένοντας να φτάσει η ευλογημένη στιγμή που θα βρεθώ καθισμένος στο τραπέζι τον Ιούλιο, προφέροντας τις μαγικές λέξεις: τέσσερα καλαμάκια, μια πίτα με γύρο (γιατί και αυτό είναι αμβροσία), μια πατάτες τσιπς και μια μπύρα. Α, και ψωμάκι για τα καλαμάκια, όπως προστάζει η παράδοση. Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Τάκη Μπούντη, δεν είσαι ψήστης. Όχι. Είσαι καλλιτέχνης. Αμήν.

Σουβλάκι ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Αυτό το τυλιχτό, το με πίτα. Αυτό που κάνει κλαααατς η πίτα στο χαρτί όταν την χτυπάει βάναυσα ο ψήστης και αρχίζει η ιερότερη μυσταγωγία που έχει γίνει ποτέ σε ένα πλήρες, θρεπτικό και κυρίως φθηνό γεύμα. Δεν έπαιρνα ποτέ σκέτα καλαμάκια. Όταν ήμουν μικρός δηλαδή γιατί μεγαλώνοντας έμαθα να τα αγαπάω και αυτά. Κάτι διατροφές μού τα έμαθαν. Κάτι καλαμακτζίδικα που δεν σέρβιραν τυλιχτά μού τα έμαθαν. Και ναι, αν το χοιρινό καλαμάκι είναι νόστιμο, καλοψημένο και αρκούντως λιπαρό, μπορεί να νικήσει ακόμα και τον γύρο. Μπορεί.

Αλλά με τα μάτια κλειστά, με την καρδιά στη θέση της και τας φρένας σώας, όταν σχηματίσω το 2108953111 (Πίτα Time) από το πατρικό στη Βούλα ή το 2107520560 (Κομίνης) από το σπίτι στο Παγκράτι, δεν τίθεται κανένα δίλημμα. 2 σουβλάκια. Με γύρο; Με καλαμάκι; Δεν με νοιάζει. Αρκεί να έχουν πίτα, ντομάτα, κρεμμύδι και κάποια σως (εκεί παίζουν εναλλαγές ανάλογα τη διάθεση). Τώρα αν παίζει και κανένα καλαμάκι στο κέντρο, δεν θα πω και όχι.

Καλαμάκι ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Αχρείαστο μακελειό το σάντουιτς/τυλιχτό/σουβλάκι/πιτόγυρο, γενικά έχω ένα θέμα με πράγματα που ζουπιούνται πάρα πολύ μεταξύ τους και ξεχύνονται από παντού ακανόνιστα, τζατζίκια που στάζουν, ζουμιά που λαδώνουν, ντομάτες που κάνουν τα πάντα γύρω τους παπάρα δε θες δε θες, πατάτες και κομμάτια κρέατος που κολλάνε πάνω και πέφτουν αριστερά δεξιά. Όχι, δηλαδή πραγματικά. Αν έχω όρεξη να φάω πέντε φαγητά σε ένα, θα πάρω μια μερίδα γύρο και θα τα φάω ήρεμα και πολιτισμένα σε ό,τι συνδυασμούς θέλω. Υπάρχει λόγος που όταν παίρνει τυλιχτό το παίρνω με κάτι σαν δύο υλικά μέσα όλα κι όλα. Αυτό το ‘στριμώχνω όλα μου τα φαγητά σε ένα’ ποτέ δε μπορούσα να το διαχειριστώ. Τι άγχος κι αυτό, λες και μας κυνηγάνε.

Το καλαμάκι από την άλλη, ωραίο πράγμα. Το κρατάς στο χέρι χωρίς να αγχώνεσαι και το τσιμπολογάς σαν ξηρό καρπό, συνδυάζεις με καμιά ωραία πιτούλα (αν το σουβλατζίδικο έχει κι ωραία ψωμάκια κερδίζει πολλούς πόντους) και είναι μια χαρά φαγητό. Ούτως ή άλλως μου αρέσει η διαδικασία του να βρίσκεις τρόπους να φτάσεις στο ολοένα και πιο απόμακρο επόμενο κομμάτι- αυτή είναι όση περιπέτεια θέλω από το φαγητό μου, ευχαριστώ πολύ.

Σουβλάκι ο Μάνος Μίχαλος

Αντιλαμβάνομαι απόλυτα τα όσα λέει ο έμπειρος για περισσότερα χρόνια κι από τον Φιλέρη, σε θέματα φαγητού, Θανάσης Κρεκούκιας, ενώ προφανώς και δεν έχω κανένα πρόβλημα με το πώς λένε το σουβλάκι, το καλαμάκι, τι είναι ποιο και γιατί σε κάθε περιοχή υπάρχει και άλλη ορολογία. Εγώ μιλάω πάνω με τη γλώσσα του στόματος και ούτε καν του σώματος, δηλαδή με τη γεύση, οπότε αν μου φέρεις ένα γαμάτο σουβλάκι από τη Θεσσαλονίκη (δηλαδή καλαμάκι) θα το τιμήσω, γιατί έχω πειστεί για τα καλά ότι εκεί στον Θερμαϊκό ξέρουν να τρώνε καλύτερα από εμάς τους Αθηναίους.

Όμως, για να μην μπερδευτούμε, η επιλογή μου είναι το τυλιχτό σουβλάκι, αυτό που θέλει χαρτί και πίτα για να τυλίξει μέσα γύρο, κεμπάμπ, χοιρινό καλαμάκι ή ακόμη και με παστουρμά όπως πρόσφατα έφαγα με (μυρωδάτα) δάκρυα συγκίνησης στον Μπάρμπα Δήμο (ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: εγώ πήγα τον Τριαντάφυλλο, ο φίλος μου πάει συνήθως στα ίδια μαγαζιά, μέχρι να του πω “φοβερό αυτό”). Και το θέλω το τυλιχτό απλό, αλάδωτο, παραδοσιακό, όπως το έτρωγαν παλιά. Ο φίλος μου ο Αντώνης, λέει διαρκώς ότι “αν δεις σε μαγαζί να τρώνε μεγάλοι σε ηλικία, είναι καλό, ξέρουν αυτοί” και έχει δίκιο.

Το σουβλάκι, για να το κλείσουμε το θέμα, είναι το τελευταίο δώρο των Ελλήνων στην ανθρωπότητα, μετά τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και τα λοιπά και τα λοιπά. Είναι η πιο φτηνή γκουρμέ γευστική απόλαυση στον πλανήτη. Και μου αρέσουν τα γκουρμέ (νομίζατε ότι θα έλεγα τα φτηνά ε;).

Σουβλάκι η Έλενα Μπουζαλά

Πόσο άνετα μιλάτε οι άντρες για το φαγητό. Βάλε μια πίτα από όλα, καλαμάκια, κεμπάπια, χοιρινά, κοτόπουλα, σάλτσες, πατάτες, ενώ συνήθως οι γυναίκες παραγγέλνουν καλαμάκια για την δίαιτα. Έτσι, είναι. Μόνο η Kate Upton και η Ηeidi Klum μπορούν να λένε τρώω τηγανητές πατάτες και δεν έχω κάνει ποτέ δίαιτα. Στις μέρες που δεν κάνουμε, λοιπόν, διατροφή, όλες οι υπόλοιπες, τρώμε σουβλάκι. Δηλαδή καλαμάκι λιπαρό χοιρινό με πίτα, με λάδια, με πατάτες πολλές και χωρίς ντομάτα που κάνει καλό. Εγώ προσθέτω και αλάτι σε κάθε νέα στρώση. Σπάνια, αλλά το ευχαριστιέμαι.

Σουβλάκι η Ελιάνα Χρυσικοπούλου

Το καλαμακι ειναι καλύτερο απο το σουβλάκι αν, ας πούμε, κάνεις δίαιτα. Ή αν έχεις δυσανεξία στην πίτα. Ή, ας πούμε, αν θέλεις να φας και να μην χαλάσεις το κραγιόν σου. Ή αν, ξερωγώ, θέλεις να το βάλεις στην τσάντα σου. Ή να το φας και μετά να καθαρίσεις τα δόντια σου. Ή να πιάσεις τα μαλλιά σου. Ή να καρφώσεις κάποιον στο μάτι. Ή να αυτοκτονήσεις. Σε κάθε άλλη περίπτωση, please, ρε παιδιά, Puh-LEASE.

Καλαμάκι ο Στέλιος Αρτεμάκης

Σουβλάκια παίρνω, δεν το κρύβω. Θες γιατί βγαίνει πιο φτηνά από το να αγοράσεις καλαμάκια και παρελκόμενα; Θες γιατί βαριέμαι και απλώς θέλω να σαβουριάσω βλέποντας Borgen; Θες γιατί δεν θέλω να ψάχνω που είναι η χωριάτικη ή μη λερώσω με την παπάρα; Θες γιατί έτσι έχω συνηθίσει;

Τίποτα όμως δε συγκρίνεται τέτοια εποχή, Κυριακή βράδυ, στην πλατεία, στην οποιαδήποτε πλατεία, να μυρίζει Άνοιξη, να κάνει δροσούλα, να αράζεις και να παίζεις καλαμάκια με χωριάτικη και μπύρα.

Τίποτα.

Σουβλάκι ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Καταρχήν είμαι ιδεολογικά αντίθετος σε αυτούς που διαμελίζουν το φαγητό τους, είτε μιλάμε για σουβλάκι, είτε για μπέργκερ. Εσύ που ανοίγεις την πίτα ή το ψωμάκι και τρως με μαχαίρι και πιρούνι, δεν είσαι φίλος μου. Δεν δικαιούσαι να τρως ούτε μπέργκερ/σουβλάκι, ούτε καν στο ίδιο τραπέζι μαζί μου. Απλά για να ξέρεις. Στο παρασύνθημα τώρα. Ας σκεφτούμε λογικά (όχι και τόσο τώρα που το σκέφτομαι, αλλά ΟΚ), ας θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχουν οι θερμίδες στην εξίσωση, ότι δηλαδή το να φας δύο καλαμάκια και δύο σουβλάκια ήταν το ίδιο και το αυτό σε ότι αφορά τη ζυγαριά. Ποιος θα επέλεγε καλαμάκι; Ποιος; ΠΟΙΟΣ; Π-Ο-Ι-ΟΣ;

Κανείς. Σωστά. Όλοι σουβλάκι, λοιπόν. Πιτάρα, ντοματάρα, πατατάρα (βεβαίως- βεβαίως), κρεμμύδι (προαιρετικά – εγώ όχι) και τζατζίκι, σως ή το τελευταίο χιτ που δεν είναι άλλο από το γιαούρτι. Φοριέται πολύ τελευταία να ξέρετε. Είναι κι αυτό ένα σημαντικό θέμα: το πως δηλαδή το-τρως-το-σουβλάκι. Κάνει τα κόλπα σου ανάλογα με την περίσταση, επιλέγεις μαγαζιά ανάλογα με τη σπεσιαλιτέ (όπως η κόκκινη σάλτσα του “Κώστα”, το τυρί που έβαζε ο “Αυλόγυρος” κι έκανε τον άξονα της Γης να μετατοπισθεί ελαφρά). Το καλαμάκι μπορεί να τα κάνει αυτά; Α, είπα μήπως…

Σουβλάκι  η Ρομίνα Δερβεντλή

Υπάρχουν μόνο δύο λόγοι να προτιμάει κανείς το σκέτο καλαμάκι- όσο ωραίο και να είναι. Ή κάνει διαίτα ή είναι μίζερος στο φαγητό. Γιατί αν σου αρέσει τόσοοοο πολύ πια, ε, βάλτο μέσα σε μια πίτα, ρίξε δύο ντομάτες, τρία κρεμμύδια και έγινες. Και αν το σκεφτείς ουσιαστικά δεν υπάρχει δίλημμα, γιατί το πιο πιθανό -αν δεν είσαι εντελώς γαστρονομικά ανάπηρος- είναι μαζί με το σκέτο χοιρινό καλαμάκι σου να τσιμπήσεις λίγο πιτούλα και κανά κομματάκι λαδωμένη ντοματούλα. Άρα αυτό που αλλάζει είναι το πως είναι τοποθετημένα και αν μπαίνουν ταυτόχρονα στο στόμα σου ή ξεχωριστά. Αλλά ακόμα κι έτσι. ΓΙΑΤΙ ^#^%@#$# να πάρεις σκέτο καλαμάκι αν δεν κάνεις διαίτα;Ε;ΕΕ;

ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ΣΟΥΒΛΑΚΙ ΜΕ  60%

Οι ολοκληρωμένες λύσεις και τα all-inclusive πακέτα είναι πιο ελκυστικά όπως και να το κάνεις.

ΨΗΦΙΣΕ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΟ TWITTER

ή