Στο μοναστήρι των εξορκισμών στον λόφο της Χασιάς

Ημέρα Τετάρτη λίγο μετά τις 16:00, με την υγρασία και τα σύννεφα να σκεπάζουν τον λόφο της Χασιάς, διασχίζουμε τη Φυλή και βρισκόμαστε μπροστά σε μια απότομη ανηφόρα.

Φτάνοντας μπροστά στην εκκλησία παρουσιάζεται ένας παρκαδόρος που με μια σφυρίχτρα καθοδηγεί τους οδηγούς των αυτοκινήτων. Δεκάδες πιστοί βρίσκονται στην Ιερά Μονή Αγίου Κυπριανού για να παρακολουθήσουν, όπως κάθε Τετάρτη, το μυστήριο των εξορκισμών.

Το μοναστήρι και η εκκλησία δημιουργήθηκαν το 1961 από τον μητροπολίτη Κυπριανό, ο οποίος βρέθηκε, σύμφωνα με τον θρύλο, στους πρόποδες της Πάρνηθας και θέλησε να εκπληρώσει το τάμα του στον Άγιο Κυπριανό χτίζοντας ένα μοναστήρι.

Κατηφόρισε προς το χωριό και αναζήτησε τον ιδιοκτήτη της έκτασης, ο οποίος όταν άκουσε την επιθυμία του, του παραχώρησε επτά στρέμματα γης. Σήμερα, βρίσκεται εκεί ένας μεγάλος ναός και δίπλα ακριβώς ένα μοναστήρι.

Η Μονή ανήκει στην Εκκλησία των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, δηλαδή των παλαιοημερολογιτών.

Μπροστά από το πάρκινγκ, ένας μεγάλος φράχτης αποκλείει την επαφή του έξω κόσμου με την αυλή της εκκλησίας. Καθώς μπαίνουμε στη Μονή συναντάμε έναν μοναχό, ο οποίος βγαίνει από μια πύλη που γράφει: «δεν επιτρέπεται η είσοδος εις τας γυναίκας». Η λειτουργία έχει αρχίσει και ένας μικρός σιδερένιος διάδρομος οδηγεί τους πιστούς προς τον ναό.

Το μυστήριο του εξορκισμού

Η λειτουργία έχει ξεκινήσει, στα δεξιά κάθονται οι άνδρες, στα αριστερά οι γυναίκες και πίσω τους όσοι δεν χωρούσαν στις θέσεις μπροστά από τις εικόνες των Αγίων.

Μπαίνοντας στο εσωτερικό, αντικρίζουμε δεκάδες μεσήλικες άνδρες, κάποια ζευγάρια, και λίγο πιο δίπλα πολλές γυναίκες που φοράνε ένα τσεμπέρι στο κεφάλι τους. Στις επιστολές του Αγίου Παύλου αναφέρεται σχετικά ότι ο άνδρας είναι ασκεπής και έχει κεφαλή του τον Χριστό. Η γυναίκα όμως, λένε οι επιστολές, δεν είναι ασκεπής. Έχει κεφαλή της τον άνδρα, και για το λόγο αυτό οφείλει να καλύπτει την κεφαλή της.

Η λειτουργία έχει ξεκινήσει, στα δεξιά κάθονται οι άνδρες, στα αριστερά οι γυναίκες και πίσω τους όσοι δεν χωρούσαν στις θέσεις μπροστά από τις εικόνες των Αγίων. Στο μαρμάρινο πάτωμα του ναού δεσπόζουν διάφορες αναπαραστάσεις ανθρώπων δίπλα σε δαιμόνια και δράκους, με φωτιές και μαχαίρια, να πολεμάνε το κακό.

Καθώς ο πάτερ διαβάζει τις Εὐχὲς τῶν Ἐξορκισμῶν, για να φύγουν τα ακάθαρτα πνεύματα από το σώμα των πιστών, αρκετές γυναίκες με μαντίλες βρίσκονται στο γυναικωνίτη. Το μυστήριο φτάνει προς το τέλος του και ο πάτερ καλεί όσα άτομα έχουν προετοιμαστεί να βρεθούν ενώπιον του.

Έναν-έναν τους σταυρώνει και τους αλείφει με λάδι, σχηματίζοντας τρεις φορές τον σταυρό στο μέτωπο τους. Ένα νεαρό ζευγάρι πλησιάζει τον πάτερ και ψιθυριστά μαρτυρά το πρόβλημα του. Πριν τελειώσει το μυστήριο μπαίνουν στην εκκλησία δύο οικογένειες Ρομά. Οι μητέρες φαίνονται ανήσυχες και περιμένουν να πλησιάσουν τον πάτερ.

Τα παιδιά προσκυνούν με δέος τις εικόνες. Έχουν έρθει να λύσουν μάγια με τη βοήθεια του Αγίου Κυπριανού. Το μυστήριο ολοκληρώνεται και σε σχετική ερώτηση που απευθύνουμε στον καντηλανάφτη μας λέει ότι αν επιθυμούμε υπάρχουν και πριβέ εξορκισμοί.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν τελεί επίσημα τέτοια μυστήρια, αλλά δεν τα απαγορεύει κιόλας. Πιστεύει στην ύπαρξη των δαιμόνων, χωρίς ωστόσο να τελεί εβδομαδιαία εξορκισμούς, όπως αυτή η εκκλησία. Η Καθολική Εκκλησία από την άλλη έχει απαγορεύσει τέτοιου είδους τελετές, αναγνωρίζοντας ότι όσοι προσέρχονται μπορεί να είναι ψυχικά ασθενής ή ότι δεν κατέχονται από κάποιο δαίμονα επειδή αμαρτάνουν ή επειδή έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.

«Οι μάγοι είναι γυναίκες»

«Κυρίως, αλλά όχι κατά κανόνα, οι μάγοι είναι γυναίκες οι οποίες μεταφέρουν όλα όσα γνωρίζουν στις κόρες τους».

Για τον Πάτερ Κλήμη όμως, υπεύθυνο της Ιεράς Μονής πριν λίγα έτη, και σήμερα Μητροπολίτη Λαρίσης και Πλαταμώνος, η κατάσταση είναι διαφορετική. Μιλώντας προ ετών στην εφημερίδα Espresso εξιστορεί διάφορα γεγονότα που ισχυρίζεται ότι έχει ζήσει:

«Όποιος μυείται στα μυστικά της μαγείας ακολουθεί ένα συγκεκριμένο τελετουργικό με το οποίο πουλάει την ψυχή του στο Σατανά και του υπόσχεται πίστη. Δύσκολα ξεφεύγει κανείς από αυτό το δρόμο. Τα μάγια έχουν οδηγήσει ανθρώπους μέχρι και στο θάνατο. Κυρίως, αλλά όχι κατά κανόνα, οι μάγοι είναι γυναίκες οι οποίες μεταφέρουν όλα όσα γνωρίζουν στις κόρες τους».

«Πιστεύουν στη μαγεία, είναι σαν εμπορικό mall»

Εδώ παρατηρούμε ότι είναι σαν εμπορικό mall: έχει το πάρκινγκ, τη βιτρίνα μπροστά, πολλά εκκλησάκια και από πίσω οι διοικητικές υπηρεσίες».

Απευθυνθήκαμε σε έναν παλιό μοναχό του Αγίου Όρους, ο οποίος είχε επισκεφτεί το μοναστήρι το 2000, για να μας σχολιάσει τους θρύλους της Μονής του Αγίου Κυπριανού:

«Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι πιστοί στην Εκκλησία, πιστεύουν στη μαγεία και τη δεισιδαιμονία. Αυτό φέρνει τους Ρομά από τα Άνω Λιόσια και τους διάσημους της τηλεόρασης στον ίδιο ναό: πιστεύουν στη μαγεία, όχι στην αμαρτία.

Στη Μονή αυτή έχουμε διαρρύθμιση καταστήματος, όχι μοναστηριού. Τυπικά, τα μοναστήρια έχουν κελιά με πτέρυγες, γιατί σκοπός τους είναι να μένουν οι μοναχοί, όχι να μπαινοβγαίνει κόσμος. Η κλασική διαρρύθμιση είναι τα κελιά, εσωτερικά ένα τετράγωνο που είναι η αυλή, και στο κέντρο μια εκκλησία για να τελούνται οι προσευχές. Εδώ παρατηρούμε ότι είναι σαν εμπορικό mall: έχει το πάρκινγκ, τη βιτρίνα μπροστά, πολλά εκκλησάκια και από πίσω οι διοικητικές υπηρεσίες».

Αγιασμός από το πωλητήριο για τα ακάθαρτα πνεύματα

Οι πιστοί που προσέρχονται στο Ναό για να καθαρίσουν την ψυχή τους από το δαίμονα μπορούν να αγοράσουν μπουκαλάκια και να γεμίσουν αγιασμό από μια μεγάλη δεξαμενή με τρεις βρύσες

Μια μεγάλη εκκλησιαστική μπουτίκ λίγα μέτρα από την πύλη της Μονής διαθέτει προς πώληση εικόνες, κομποσχοίνια, αναψυκτικά και σοκοφρέτες. Οι πιστοί που προσέρχονται στο Ναό για να καθαρίσουν την ψυχή τους από το δαίμονα μπορούν να αγοράσουν μπουκαλάκια και να γεμίσουν αγιασμό από μια μεγάλη δεξαμενή με τρεις βρύσες. Μπορεί να θεωρείται αμαρτία να πωλείται ο αγιασμός, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο για το πλαστικό μπουκαλάκι που φέρει το όνομα της Μονής.

Την Κυριακή το πρωί επισκεπτόμενοι και πάλι τη Μονή για την καθιερωμένη λειτουργία, βρίσκουμε τον κύριο Περικλή, ο οποίος ζει με τη γυναίκα του την Αφροδίτη στα Κάτω Πατήσια. Δούλεψε για χρόνια ως κηπουρός, συχνά όμως ανασφάλιστος, με αποτέλεσμα σήμερα να μη δικαιούται σύνταξη, παρά μόνο το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης.

Όποτε έχει λειτουργία παίρνει από το κέντρο της Αθήνας το λεωφορείο Β12 για να φτάσει στα Άνω Λιόσια και από εκεί ανηφορίζει για την εκκλησία. Με ένα σκαμπό, στους πρόποδες της Μονής, περιμένει ευγενικά την ελεημοσύνη των πιστών που έρχονται στην εκκλησία.

Κάτω από τον λόφο της Χασιάς απλώνεται μια αγορά, την οποία άλλοι την ευλογούν και άλλοι την ξορκίζουν.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ