Τα δάνεια που δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί

Να ξεκαθαρίσω πριν αρχίσεις να με κράζεις ότι δεν είμαι υπέρ των δανείων. Και ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έπαιρνα ποτέ κάποιο από τα παρακάτω δάνεια – αποκυήματα της νοσηρής φαντασίας μου. Αλλά κάθε μέρα που μιλάω με φίλους και γνωστούς, ανακαλύπτω άλλη μία μικρή ανάγκη η οποία θα καλυπτόταν με τον αγαπημένο τρόπο του Έλληνα. Ένα ακόμα δανειάκι.

Μας αρέσει βλέπεις πολύ να δανειζόμαστε λεφτά σε αυτή τη χώρα. Και με την ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε ακόμα καλύτερα στο μέλλον, δανειζόμαστε χωρίς ενδοιασμούς. Δανειζόμαστε για το σπίτι μας, δανειζόμαστε για το αυτοκίνητό μας, δανειζόμαστε για να πάμε διακοπές και για να κλείσουμε τρύπες. Γιατί να μην δανειστούμε και τα παρακάτω…

Εκπτωσοδάνειο

Τέτοια χαρά που πήρα όταν άκουσα ότι ξεκινάνε οι εκπτώσεις. “Να πάρω κάνα tshirt και καμιά βερμούδα γιατί όλο τα ίδια φοράω”. Δεν ξέρω αν το είπα φωναχτά αλλά ξαφνικά ακούστηκαν κάτι γέλια μέσα από το πορτοφόλι μου. Δάνειο για τις εκπτώσεις φίλε. Όχι απλά για να ψωνίσεις. Αλλά για να ψωνίσεις στις εκπτώσεις. Και όσο μικρότερη η έκπτωση τόσο μικρότερο και το επιτόκιο του δανείου. Πώς σου φάνηκε;

Συναυλιοδάνειο

Ξέρεις πόσα λεφτά θα έπρεπε να χαλάσεις φέτος το καλοκαίρι για να δεις Morrissey, Prodigy, Kasabian και να κλείσεις με Red Hot Chilli Peppers τον Σεπτέμβρη; Γύρω στα 200 ευρώ πανεύκολα. Και αυτά για τα μεγάλα μόνο ονόματα που λες ότι αξίζει να δεις. 4 μόλις συναυλίες. Τι να πουν και κάτι άλλοι που αντί για διακοπές πάνε σε φεστιβάλ και δίνουν 400-500 ευρώ.

Οπαδοδάνειο

Άλλος τα θέλει για να γίνει μέτοχος της Παναθηναϊκής Συμμαχίας, άλλος για να μη χάσει ούτε ένα παιχνίδι της πορείας προς τον τελικό του Champions League. Δεν ξέρω με ποιο από τα δύο γελάω περισσότερο αλλά η αλήθεια είναι ότι πλέον αποτελεί πολυτέλεια το να είσαι κοντά στην ομάδα σου. Όχι ότι σε αναγκάζουν οι ομάδες με τις εμφανίσεις τους να πας στο γήπεδο αλλά χωρίς οικονομική άνεση στο σπίτι σου, το τελευταίο που θα σκεφτείς είναι να πάρεις διαρκείας.

Gourmetοδάνειο

Όταν έχεις μάθει τον Κώστα από την Άνω Παναγιά να φτιάχνει παπαρδέλες σε λάδι τρούφας, πώς τον περιμένεις τώρα να ξεχάσει τη γεύση της. Μα το ισπανικό χαμόν, αξίζουμε ένα δάνειο για να τρώμε χωρίς τύψεις τις αστακομακαρονάδες μας, τα φουα γκρα μας και να πίνουμε σαμπάνια. Όχι αφρώδη οίνο σε παρακαλώ. Σαμπάνια.

Ομπρελοδάνειο

Πήγα σε παραλία των Νοτίων Προαστίων. Έδωσα 16 ευρώ για τις ομπρέλες. Αλλά δεν είναι μόνο η ομπρέλες. Καφέ να μην πιω; Να πιω. Νερό να μην πάρω; Να πάρω; Δυο ώρες θα κάτσω; Θα θέλω μια κοακόλα ο άνθρωπος μετά. Θα την πάρω κι αυτή. Εις διπλούν όλα τα αναλώσιμα παρακαλώ για να μην προχωρήσω στο απαραίτητο σουβλάκι μετά τη θάλασσα. Για κάντο αυτό επί 4 Σάββατα και 4 Κυριακές τον μήνα. Και πες μου αν βγαίνει δανειάκι για αυτό ή όχι.

Ψηφιοδάνειο

Το 2005 αγοράσατε τέσσερις τηλεοράσεις. Μία για το σαλόνι, μία για την κουζίνα, μία για το δωμάτιο των γονιών και μία για το δωμάτιο της κακομαθημένης αδερφής σου. ΧΑ! Τώρα πρέπει να πάρεις ένα αποκωδικοποιητή για κάθε μία από αυτές τις τηλεοράσεις. Δεν σε χάλασε. Ή ακόμα ακριβότερα, να αγοράσεις καινούρια τηλεόραση σε κάθε δωμάτιο. Πες μου τώρα ότι δεν σου λείπει λίγο η αναλογική τηλεόραση.

Μονοημεροδάνειο

Τα νησιά του μονοήμερου σού τα προτείναμε ήδη. Δεν έχεις λοιπόν παρά να πάρεις το αυτοκίνητό σου, να το φορτώσεις μόνο με τα μπανιερά σου, να περάσεις από μία τράπεζα και έφτασες. Τι την θες την τράπεζα; Για πήγαινε να βγάλεις ένα εισιτήριο πλοίου. Τι υπερατλαντικές πτήσεις και τι υπερπόντια ταξίδια. Κάθε ναυτικό μίλι και καημός.

Το ξέρω ότι ήμουν υπερβολικός και φαιδρός. Αλλά κάθε καταναλωτική ημέρα μοιάζει με περιπέτεια…