Τα cult ελληνικά τραγούδια που θα κέρδιζαν στη Eurovision

Ο σοφός λαός δεν λέει ότι μετά το Πάσχα ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση για τη Eurovision; Όχι ε; Σωστά. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία γιατί δεν χρειαζόμαστε και ιδιαίτερες αφορμές για το παρακάτω θέμα. Με κάθε σεβασμό στη φετινή συμμετοχή της Μαρίας Έλενας Κυριάκου με το One Last Breath, παραθέτουμε μία λίστα με τραγούδια που νιώθουμε ότι θα πήγαιναν πολύ καλύτερα στο διαγωνισμό από αυτά που έχουμε στείλει κατά καιρούς.

Βλέπεις η συνταγή Eurovision θέλει κάτι σε Ρουβά, κάτι σε Παπαρίζου, κάτι σε χορευτικό, μια μελωδία που θα θυμάται ο άλλος εύκολα και μία κίνηση χορευτική που να μπορείς να μιμείσαι. Την έχεις αυτή τη συνταγή; Κέρδισες. Τα παρακάτω τραγούδια έχουν αρκετά από αυτά τα νικηφόρα στοιχεία στο κοκτέιλ τους. Και είναι σίγουρο ότι και να μην έκαναν τους Έλληνες υπερήφανους, θα προσέφεραν μία ποιοτική νότα στο θεσμό της Eurovision.

Μπορεί να πήγαμε με το Yassou Maria και το Everything I am, αλλά αυτά είναι που θα μας έδιναν την κορυφή…

Γιώργος Τσαλίκης – Για σένα τα σπάω

Με κοροϊδεύετε; Τουμπερλέκι στην αρχή, beat στη συνέχεια και έπειτα μπουζούκι με έναν Τσαλίκη να μαγεύει τους Eurovisionολάτρεις ως άλλος Alexander Rybak. Εκτός αν πιστεύεις εσύ ότι δεν θα ήταν κατάμεστο το όποιο γήπεδο να κάνει “σε σε σε” στο ρυθμό.

Σαμπρίνα – Μπουμ μπουμ

Με το intro του Νίκου Τερζή να θυμίζει κάτι από Spiller και τα looks της Σαμπρίνας ικανότατα να υπερνικήσουν κάθε επίδοξη ερμηνεύτρια ανατολικού και δυτικού μπλοκ, το Μπουμ Μπουμ θα γινόταν εύκολα νούμερο 1. Τι πιο εύκολο να τραγουδούν όλοι Μπουμ Μπουμ. Ίσως και να…

Έλενα Παπαρίζου – Mambo

Την Eurovision του 2006 την παρακολούθησα στο Λονδίνο με τον πικροσχολιαστή του BBC να λέει ότι η παραπάνω εμφάνιση της Έλενας Παπαρίζου θα ξανακέρδιζε εύκολα όλα τα βαρετά τραγούδια εκείνης της βραδιάς. Κι όσο το βλέπω αυτό το βίντεο, σκέφτομαι ότι είναι ένα από τα πλέον άρτια τραγούδια για Eurovision. Με τα εθνικά μας πόδια στα καλύτερά τους, εύπεπτο στίχο, το απαραίτητο λίκνισμα στο ρυθμό και την ένταση που απαιτεί ένα νικητήριο τραγούδι.

Δέσποινα Βανδή – Γεια

Το Prince of Persia σε τραγούδι, μπορεί να μην είχε και πολλούς στίχους αλλά ήταν ένα απόλυτα dance κομμάτι που αδίκως χάθηκε στη λήθη. Η Eurovision θα το είχε αγαπήσει πολύ περισσότερο από εμάς τους αδαείς.

Σάκης Ρουβάς – Άντεξα

Το κρίμα είναι ότι ο Σάκης Ρουβάς έχει πάει με τόσα τραγούδια στη Eurovision αλλά ποτέ με το σωστό. Η ηθική δικαίωσε θα ερχόταν με την ευφυέστατη μουσική του Άντεξα και την παρουσία του Σάκη που είναι ανέκαθεν για 12άρι.

Ελευθερία Αρβανιτάκη – Δυνατά

Επίκληση στους ανατολίτες και στους απανταχού Ευρωπαίους που πεθαίνουν για τουμπελέκι και όλο αυτό το madness που εκφράζει το τραγούδι. Θα χόρευαν οι Ευρωπαίοι από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Η Αρβανιτάκη δεν θα έδινε και το performance της ζωής της αλλά από κάτω θα γινόταν αυτό που πρέπει.

Νότης Σφακιανάκης – Ώπα Ώπα

Η τρίτη σε σειρά διεθνώς αναγνωρισμένη λέξη μετά τα “μαλάκα” και “μουζάκα” θα έφερνε λογικά την πρώτη θέση στη χώρα. Αλλά όχι έτσι όπως το φώναξε ο Αλκαίος. Κανονικά, σταράτα. Με τον Νότη δεν τα πάμε πολύ καλά τα τελευταία χρόνια με αυτά που δηλώνει αλλά τον βάζω στη λίστα γιατί κάποτε μιλούσε στην ψυχούλα των κυρίων Μίχαλου, Δημητρόπουλου και Καίσαρη.

Γιώργος Μαζωνάκης – Summer in Greece

Ένα πράγμα έχουμε πολυδιαφημισμένο διάολε. Το καλοκαίρι στην Ελλάδα. “Μάλλον θα είν’ η πρώτη φορά σου στο νησί”. Χαμός θα γινόταν. Με την “φίτσουρινγκ” που λέει κι ο Θέμης, Βικτώρια Χαλκίτη, να τρελαίνει κόσμο με τα “I like your country very much” και “your country’s hospitality”. Ότι δηλαδή ήταν ανάγκη να πει για το hospitality. Θα πετάχτηκε κάποιος στην παραγωγή να πει “ε να πούμε κάτι ρε παιδιά και για την φιλοξενία μας. Και να το κάνουμε ρίμα με το mentality”.

Άντζελα Δημητρίου – Μαύρη Λίστα (Blacklist)

Το κορίτσι έχει δώσει αγγλικό τίτλο και στίχο από τότε ρε παιδιά. Τι άλλο να κάνει; Με beat στην αρχή και “ok, blacklist”. Η Λαίδη θα την έφτυνε για πλάκα την Eurovision αλλά για τον θεσμό, η παρουσία της θα έμενα αξέχαστη. Όχι, φαντάσου εμφάνιση.

Καίτη Γαρμπή – Το κάτι

Τέτοια θέλει η Ευρώπη. Πόδια Καίτης να κουνιούνται στο ρυθμό του Κάτι. Κι ας μην νιώθουν τι φαιδρό μπορεί να λένε οι στίχοι. Το τραγούδι είναι κομμένο και ραμμένο για club. Ξεχνάς τι γινόταν με αυτό στο Galea; Με μερικούς ξένους στίχους παραπάνω και η Καίτη θα βρισκόταν στην κορυφή της Ευρώπης.

Διονύσης Σχοινάς – Μου ταιριάζεις

Συνέχεια στο ζεύγος, με Διονύση Σχοινά να δίνει ηλεκτρονικό ήχο στη Eurovision και να καταφέρνει ό,τι δεν κατάφερε κανείς Έλληνας. Να ξεπεράσει το στερεότυπο του dance τσιφτετελιού που αποθέωσα κι εγώ πιο πάνω και να κερδίσει με κάτι διαφορετικό.

Γιώργος Μαζωνάκης – Όπου κοιτάξεις

Δεύτερη συμμετοχή για Γιώργο Μαζωνάκη με ένα dance κομμάτι που θα έκανε πολλούς να βλέπουν κύκλους. Σκέψου μόνο τι χορευτικό θα είχε ο Γιώργαρος στη σκηνή της Eurovision. 100-0, το χρυσό στην Ελλάδα, πανηγύρια στο Σύνταγμα.

Λευτέρης Πανταζής – Μαγικά χαλιά

Κλείνω με το απόλυτο. Δώστε του τη σκηνή της Eurovision να την κάνει ό,τι θέλει ο άνθρωπος. Θα σήκωνε το κοινό στην πίστα να χορέψει μαζί του, θα ξεπερνούσε χρόνους και επιταγές των κριτών. Θα έφερνε την επανάσταση στον θεσμό.

Εσύ, ποιον ελληνικό ύμνο της cult και μη σκηνής θα έστελνες στη Eurovision;