Τα πιο εξωφρενικά ψέμματα που μας έλεγαν οι γονείς μας

Δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι γονιός, αυτό το παραδέχομαι έστω κι αν ακόμη δεν το έχω ζήσει. Τουλάχιστον έχω βιώσει την μία πλευρά, αυτή του παιδιού.

Σαν γονιός, πρώτα απ’ όλα έχεις την ευθύνη για τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού σου, για ό,τι του συμβεί είσαι υπεύθυνος εσύ, κάτι που σαν σκέψη και μόνο είναι τρομερά αγχωτικό.

Δεν πρέπει να το χάσεις, αν αρρωστήσει πρέπει να το κάνεις καλά, οφείλεις να το προστατεύσεις από τραυματισμούς και δεν πρέπει με τίποτα να ξεχνάς να το ταΐζεις. Κάτι σαν σκύλος, μόνο που το παιδί δεν χρειάζεται λουρί κι όταν του μιλάς, μπορεί από μια ηλικία και μετά να σου απαντήσει. Πάλι καλά.

Όπως φαίνεται, όλοι οι γονείς του κόσμου έχουν μάθει τα βασικά μυστικά προστασίας κι ανατροφής ενός παιδιού απ’ το ίδιο εγχειρίδιο κι οι κανόνες αυτοί περνάνε από γενιά σε γενιά ίδιοι κι απαράλλακτοι. Κανόνες που περιλαμβάνουν και κάποια αθώα ψέμματα τα οποία σίγουρα έχεις ακούσει κι εσύ, πάντα φυσικά για το δικό σου καλό.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι γονείς, οι οποίοι πάνω στον πανικό τους να μεγαλώσουν σωστά και να προστατεύσουν τα παιδιά τους, κάπου το παρακάνουν, λέγοντας ορισμένα αδιανόητα ψέμματα τα οποία μπορούν να πετύχουν το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: να γεμίσουν τα παιδιά ψυχικά τραύματα.

Ακολουθούν μερικά τέτοια ψέμματα, κάποια απ’ τα οποία σίγουρα έχεις ακούσει πάνω στον πανικό των γονιών σου να κάνουν καλή δουλειά.

“Φάε το φαγητό σου, αλλιώς θα σε πάρει ο γύφτος”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν στο τραπέζι υπήρχε ένα φαγητό που δεν μας άρεσε και δεν θέλαμε με τίποτα να το φάμε.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Συνήθως μέχρι τα 7-8.

Η κριτική: Πάμε καλά; Απειλείς το ίδιο σου το παιδί ότι θα το δώσεις στους γύφτους επειδή δεν θέλει να φάει μια ρημαδοντομάτα; Σε ποιο εγχειρίδιο σωστής ανατροφής το διαβάσατε αυτό; Καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο να πείσεις ένα παιδί για την διατροφική αξία της ντομάτας με λογικά επιχειρήματα, όμως το να το τρομοκρατείς κατ’ αυτόν τον τρόπο, μαθαίνοντάς του από τόσο μικρό να αντιμετωπίζει με ρατσισμό και φόβο μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, είναι μάλλον ένας υπερβολικός τρόπος να τον κάνεις να τη φάει.

“Αν βλέπεις τηλεόραση από κοντά θα τυφλωθείς”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν κολλούσαμε το κεφάλι μας στην τηλεόραση βλέποντας το αγαπημένο μας παιδικό.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Μέχρι να αντιληφθούμε ότι βλέπουμε τόσα χρόνια τηλεόραση από κοντά και δεν έχει εμφανιστεί κανένα σημάδι τύφλωσης.

Η κριτική: Πάλι καλά που δεν μας έλεγαν ότι αν κολλάς τη μούρη στην τηλεόραση βγαίνει η Σαμάρα απ’ το Ring και σε αρπάζει. Για όνομα του Θεού, αντιλαμβάνομαι την αγωνία να μας πείσουν ότι δεν κάνει καλό στα μάτια αυτή η συνήθεια, αλλά δεν γίνεται σε όλα το όπλο να είναι η υπερβολή και όλα τα σενάρια να είναι εφιαλτικά για τα παιδιά. Αυτό το ψέμα δεν μας έκανε μεν ρατσιστές, όμως μας μάθαινε ότι τα μάτια είναι τόσο ευαίσθητα που αρκεί η λάθος απόσταση απ’ τη συσκευή της τηλεόρασης για να τα καταστρέψει οριστικά.

“Τα μωρά το φέρνει ο πελαργός”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν εκφράζαμε τις πρώτες μας απορίες για τον τρόπο που ήρθαμε σ’ αυτόν τον πλανήτη.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Μέχρι να δούμε την πρώτη μας τσόντα. Εκτός κι αν πετύχαινες καμιά τσόντα με πελαργούς, εκεί το πράγμα μπερδευόταν.

Η κριτική: Προφανώς και δεν είναι πρέπον να μιλήσεις σε ένα μικρό παιδί για το σεξ, τουλάχιστον όχι με λεπτομέρειες. Αλλά το να επινοήσεις μια ιστορία για ένα πουλί που μεταφέρει βρέφη στο στόμα του είναι ίσως λίγο αχρείαστο και μεταξύ μας, ίσως γεννάει περισσότερες απορίες κι απ’ το ίδιο το σεξ.

“Αν κοιμηθείς με βρεγμένο μαλλί θα στραβώσει το στόμα σου”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν λούζαμε τα μαλλιά μας και βαριόμασταν να τα στεγνώσουμε με πιστολάκι πριν ξαπλώσουμε.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ απέφευγα τον ύπνο με βρεγμένο μαλλί για να μην ξυπνήσω με κάποια παράξενη γκριμάτσα για αρκετά χρόνια.

Η κριτική: Ακόμη μια τακτική τρομοκρατίας με ολέθριες συνέπειες σε περίπτωση που το παιδί δεν συμμορφωθεί. Αντί για γύφτο και τύφλωση, αυτή τη φορά παραμόνευε η μόνιμη παραμόρφωση, με αποτέλεσμα όλα τα παιδάκια που έβλεπαν στο δρόμο παθόντες εγκεφαλικού να νομίζουν ότι απλά κοιμήθηκαν με βρεγμένο μαλλί.

“Το σκυλάκι μας έχει πάει σ’ ένα λιβάδι και παίζει με τ’ άλλα σκυλάκια”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν το αγαπημένο μας σκυλί έφευγε απ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Μέχρι να αρχίσουμε να ψάχνουμε πού ακριβώς βρίσκονται αυτά τα λιβάδια.

Η κριτική: Ίσως το πιο κατανοητό και αποδεκτό απ’ όλα τα ψέμματα. Ούτε άσκοπες τρομοκρατίες, ούτε υποδόριος ρατσισμός, ούτε τίποτα. Απλά, δεν ήθελαν να σε στεναχωρήσουν με την ιδέα του θανάτου, μέχρι να νιώσεις έτοιμος να τον αποδεχτείς. Αν βέβαια συνέχιζαν να σου το λένε κι όταν είχες πατήσει τα 10, υπήρχε ένα μικρό θέμα.

“Όταν μασάς τσίχλα σου ρουφάει το αίμα”

Πότε μας το λέγανε: Όταν μασούσαμε τσίχλα για ώρες και κινδυνεύαμε να κάνουμε ζημιά στα δόντια και τα σαγόνια μας.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Μέχρι να κάνουμε στο σχολείο Βιολογία.

Η κριτική: Για όνομα του Θεού, ούτε σε θρίλερ δεν γράφονται αυτά τα σενάρια. Τώρα που το σκέφτομαι, θα έβλεπα άνετα ένα θρίλερ με μια σατανική τσίχλα που ρουφάει το αίμα αθώων παιδιών. Εναλλακτικά, κυκλοφορούσε και το ψέμα πως όταν μασάς τσίχλα αργά το βράδυ, μασάς τα κόκαλα των νεκρών. Αυτό και τώρα να μου το έλεγαν θα τρόμαζα, ξεκολλάτε.

“Μέχρι να παντρευτείς, θα γιάνει”

Πότε μας το έλεγαν: Όποτε χτυπούσαμε λίγο το ποδαράκι μας, μάτωνε η μύτη μας και γενικά βιώναμε έναν ακίνδυνο μικροτραυματισμό.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Εγώ μέχρι να παντρευτώ θα το πιστεύω, δεν ξέρω τι λέτε.

Η κριτική: Επίσης ακίνδυνο ψέμα, μόνο που τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, πετύχαινε το αντίθετο αποτέλεσμα. Και εξηγούμαι: Όταν είσαι 6 χρονών και ματώνει λίγο το γόνατό σου, ακούγοντας ότι θα γιάνει μόλις παντρευτεί, υπολογίζεις ότι θα γίνει καλά στα επόμενα 25 με 30 χρόνια. Όχι και τόσο ενθαρρυντικό τώρα που το ξανασκέφτεσαι ε;

“Αν δεν πιεις γάλα δεν θα ψηλώσεις”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν κάναμε το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου: αρνούμασταν να πιούμε σκέτο γάλα.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Μέχρι να ανακαλύψουμε το σοκολατούχο γάλα.

Η κριτική: Καταρχάς πρόκειται για βάρβαρο ψέμα, διότι δεν υπάρχει πιο άνοστο πράγμα απ’ το σκέτο γάλα. Μόνο αν σου έλεγαν ότι σου δίνει ύψος, λεφτά ή κάποια υπερδύναμη θα μπορούσες να το πιεις κι οι γονείς εδώ έπαιξαν σωστά τα χαρτιά τους, έστω κι αν σου δημιούργησαν λανθασμένες εντυπώσεις για το πώς δουλεύει η βιολογία, η γενετική κι η κληρονομικότητα. Προφανώς ο Μουρεσάν είχε πέσει μέσα στη χύτρα με το γάλα μικρός.

“Θα την πάρεις σε ύψος την κοιλίτσα σου”

Πότε μας το έλεγαν: Όταν ήμασταν 6 αλλά είχαμε κοιλίτσα 50χρόνου. Όχι, δεν είναι φυσιολογικό.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Ας είμαστε ειλικρινείς. Ακόμη ελπίζουμε λίγο να ισχύει.

Η κριτική: Πέρα απ’ το να σου δίνει εντελώς λάθος εικόνα για ακόμη μια ιατρική αλήθεια, σου έδινε και μια τέλεια αφορμή να συνεχίσεις να τρως χωρίς τύψεις. 2 χρόνια μετά ήσουν τετράπαχος κι έπινες γάλα μπας κι επιτέλους όλο αυτό γίνει επιτέλους ύψος.

“Όταν αστράφτει σε παίρνει φωτογραφία ο Θεός”

Πότε μας το λέγανε: Όταν έβρεχε και έριχνε αστραπές για να μην φοβόμαστε.

Μέχρι ποια ηλικία το πιστεύαμε: Όσο πιστεύαμε και στον Άγιο Βασίλη.

Η κριτική: Αν εξαιρέσεις ότι αυτό το ψέμα παρουσιάζει το Θεό σαν αδιάκριτο παπαράτσι που φωτογραφίζει χωρίς λόγο τους πάντες, μάλλον έχει πλάκα. Ίσως κιόλας να αποτελεί μια καλή εξήγηση της μανίας μας για τις selfies.