Τα resolutions του 2013

Όσο κι αν μερικοί από εμάς δεν συμπαθούν την πρωτοχρονιά και τις σκέψεις που εκείνη φέρνει, είναι σίγουρο ότι τέτοιες μέρες επαναπροσδιορίζεις τους στόχους, τις σκέψεις και τα όνειρά σου. Όπως κάθε πρωί που ξυπνάς, σκέφτεσαι αυτά που θα έρθουν μέσα στην μέρα, έτσι και το πρώτο πρωινό του χρόνου, καλείσαι να σκεφτείς αυτά που θα έρθουν μέσα στη χρονιά.

Άλλοι επιλέγουν να μην κάνουν τέτοιες σκέψεις. Άλλοι πάλι βγάζουν χαρτί και στυλό και σημειώνουν τις υποσχέσεις που δίνουν στον εαυτό τους. Ώστε στο κλείσιμο της χρονιάς να ανατρέξουν σε αυτό το χαρτί και να δουν τι κατάφεραν και τι όχι.

Κάποιοι το κάνουν στα σοβαρά βασικά. Παθιάζονται με την ιδέα. Άλλοι, το κάνουν ελαφρώς πιο χιουμοριστικά στο Facebook. Από τους συντάκτες ζητήσαμε να είναι οι εαυτοί τους. Σοβαροί ασόβαροι δηλαδή.

Οι στόχοι του Χρήστου Χατζηιωάννου για το 2013

Να κάνω και φέτος ένα ταξίδι σαν εκείνο που έκανα πέρυσι στην Σρι Λάνκα

Να τακτοποιήσω το δεύτερο υπνοδωμάτιο του σπιτιού μου που είναι μπάχαλο εδώ και 3 μήνες

Να βρεθώ στο Red Rocks για μία συναυλία. Ιδανικά να ξαναπαίζουν οι Mumford

Να περνάω περισσότερο χρόνο με τους φίλους μου και την οικογένειά μου

Να ξεσκονίσω κάτι μπλοκάκια με σημειώσεις που έχω στο σπίτι και να ασχοληθώ σοβαρά μαζί τους

Να μάθω να φτιάχνω και κανένα λαδερό γιατί οι αρτηρίες μου θα κάνουν στάση εργασίας σε λίγο

Να σπαταλήσω λίγο περισσότερο χρόνο ακούγοντας μουσικές που μου προτείνουν ο Αναστασιάδης, ο Αρτεμάκης κι ο Δημητρόπουλος

Να ξαναπαίξω τένις. Ή μπάσκετ. Ή πιάνο. Ή κάτι.

Να επισκεφθώ το αποστακτήριο Strathisla

Να παραμείνει το μυαλό μου θολωμένο από όνειρα, σκέψεις, συναισθήματα και απατηλές προσδοκίες

Οι στόχοι του Πάνου Κοκκίνη για το 2013

Να σταματήσω να κάνω επιδρομές στο ψυγείο μετά τις έντεκα το βράδυ (όταν δηλαδή η υπόλοιπη φαμίλια κοιμάται).

Να συνεχίσω να μαθαίνω κινέζικα, κρατώντας το όνειρο να γίνω μελλοντικά καντινιέρης στο «Κινεζοκρατούμενο» λιμάνι του Πειραιά ζωντανό.

Να πάψω να βαριέμαι να παίζω με το πιτσιρίκι πάνω από μισή ώρα συνεχόμενα.

Να καταφέρω να δω τις 200 ταινίες που έχω «κάβα» στο σκληρό δίσκο εδώ και 2 1/2 χρόνια, από τότε δηλαδή που γεννήθηκε το παιδί. Επίσης να πάω σινεμά (μετά από 2 1/2 χρόνια).

Να γράψω επιτέλους -έστω και μόνο για την πάρτη μου- το βιβλίο με όλα τα κουλά και ανήθικα που είδα, άκουσα, έμαθα και «συγκάλυψα» τα προηγούμενα εννιά χρόνια που δούλεψα σε αντρικά περιοδικά.

Να μπορέσω να πουλήσω το εξοχικό μου στην Σαλαμίνα στο οποίο έχω να παώ επτά χρόνια (ιδανικά χωρίς να χρειαστεί να μπω ξανά στο «καταραμένο» φερι μποτ που έπαιρνα κάθε πρωί όταν υπηρετούσα στο Ναύσταθμο).

Να αξιωθώ να βρεθώ ξανά σε καθημερινή βάση σε ένα εργασιακό χώρο όπου να πέρναγα τόσο καλά όσο στην Imako του Κωστόπουλου (Ναι, το ξέρω ότι θα με κράξετε. Αλλά είναι αλήθεια).

Να βρω ένα τρόπο να βρίσκομαι μια φορά στις 10 μέρες με τους παιδικούς μου φίλους. Μόνοι μας, χωρίς γυναίκες, παιδιά και λοιπούς αντιπερισπασμούς.

Να σταματήσω να εκνευρίζω και να ξενερώνω την γυναίκα μου για ηλίθιες μικρο-συνήθειές μου που αλλάζουν στο φτερό (αρκεί να το πάρω απόφαση).

Να καταφέρω να κάνω πραγματικότητα έστω και ένα από τους παραπάνω «εννιά» στόχους.

Οι στόχοι του Ηλία Αναστασιάδη για το 2013

Να κλείσω ένα ολόκληρο ημερολογιακό έτος ‘καθαρός’ από την εξάρτηση που με ταλαιπωρεί.

Να τελειοποιήσω την γέφυρα μου στη γιόγκα

Να κάνω για πρώτη φορά (έστω και μια στοιχειώδη, αλλά) σωστή αποταμίευση στη ζωή μου

Να διαβάσω όσο περισσότερο Truman Capote μπορώ

Να πάρω μέρος στην blogovision του 2013. Τι εννοείς πρέπει να ανοίξω δικό μου blog;

Να βγάλω επιτέλους διαπίστευση για τις δημοσιογραφικές κινηματογραφικές προβολές

Να βάλω 4-6 κιλά ακόμη, μπας και φτάσω τα 75. Όλο το resolution κρύβεται στη λέξη ‘βάλω’

Να βγω ένα βράδυ (όχι για φαγητό, κανονικά) με τους γονείς μου

Να συνεχιστούν όλη τη χρονιά τα μηνιαία ολοκαυτωματικά Let it Burn πάρτι στο Κ44

NA ME ΒΡΕΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ 2014 ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ, ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΠΡΟΜΑΝΣΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

Οι στόχοι του Στέλιου Αρτεμάκη για το 2013

Να καταφέρω να γράψω ένα longread μπας και με ποστάρει και μένα μια μέρα ο Δημητρόπουλος

Να πάρω ένα πικάπ, δίσκοι υπάρχουν

Να πάρω ένα pick-up. Ναι, αγροτικό, καρότσα τέλος πάντων

Να αγοράσω τέσσερα καλαθάκια Branas. 12 ευρώ κάνουν στο  ΙΚΕΑ και το λέω από πέρυσι

Να φτιάξω το δικό μου κρασί. Ναι, ναι, ξέρω, βάζεις μούστο κάθε χρόνο, είσαι κατά των χημικών και το δικό σου το πίνεις μόνο εσύ

Να μάθω φωτογραφία, resolution από το 1996 (καλή χρονιά)

Να πάω επιτέλους να δω Last Page (Αναστασιάδη-Δεμέτη) live στο Κ44. Παίδες πότε είναι το επόμενο Let It Burn;

Να ασχοληθώ σοβαρά με το πόκερ, την κιθάρα, τη λογοτεχνία, τα γερμανικά και τον προγραμματισμό. Μόνο

Να κάνω τη διάσχιση των Λευκών Ορέων. Και να μην είναι στο google earth

Να με αξιώσει ο θεός να γευτώ ένα Grand Cru

Οι στόχοι της Ελιάνας Χρυσικοπούλου για το 2013

Να γράφω τα κείμενα του ONEMAN νωρίτερα για να μην τρέχω τελευταία στιγμή (καλή ώρα)

Να κοιμάμαι περισσότερο (τον ύπνο τον εκτιμάς μόνο αν τον χάσεις)

Να πραγματοποιήσω ένα τουλάχιστον από τα ταξίδια των ονείρων μου (έστω κι αν είναι κάποιο από τα κοντινά, τα ευρωπαϊκά)

Να την βγάλω καθαρή χωρίς εισαγωγή για υπερκόπωση (όχι τίποτα άλλο, δεν προλαβαίνω)

Να ασχολούμαι περισσότερο με το παρατημένο twitter μου (με συγκίνησε ο @vmanias που του έλειψα)

Να έχω μεγαλύτερη υπομονή με τους ηλίθιους

Να γίνω πιο “κορίτσι”, να ασχολούμαι που και που με νύχια, μαλλιά και να ξεβάφομαι κάθε βράδυ

Να τρώω περισσότερο μπεικον (αλλά να κόψω τους χαζο-υδατάνθρακες)

Να μη ζηλεύω τον ελεύθερο χρόνο των άλλων

Να κάτσω να συντάξω τη λίστα με τα ρεσολούσιον μου. Όχι αυτή, την άλλη, την καλή

Οι στόχοι του Στέφανου Τριαντάφυλλου για το 2013

Να τελειώσω το πανεπιστήμιο (resolution που κρατά από το 1999)

Να πέρασω φέτος για πρώτη φορά “ανάμεσα” σε πικ-εν-ρολ (ή αλλιώς ζητείται πικ-εν-ρολ διαστάσεων σύραγγας Αρτεμισίου)

Να πηγαίνω με τα πόδια στη δουλειά

Να γράφω περισσότερο, να βιάζομαι λιγότερο και να κάνω λιγότερα ορθογραφικά λάθη

Να αδυνατίσω κι άλλο

Να μην νευριάζω με τους διαιτητές (αν και κατά βάθος δεν φταίω εγώ, αυτοί είναι κομπλεξικοί)

Να μάθω να μαγειρεύω κάτι πέρα από μακαρόνια (σοβαρά τώρα θα πάθω τίποτα)

Να διαβάζω περισσότερα βιβλία και να μάθω -επιτέλους- κιθάρα

Να γελάμε το ίδιο

Να είμαι ευτυχισμένος

Οι στόχοι του Μάνου Μίχαλου για το 2013

Να βρω επιτέλους που είναι αυτό το οικόπεδο – μοναδική κληρονομιά, πριν μου το πάρει η εφορία ή ακόμη χειρότερα κανάς περαστικός με κανά λυόμενο.

Να κάνω μία επέμβαση κήλης. Ναι, ξέρω.

Να σταματήσω να τρώω ό,τι μαλακία βρίσκω στο δρόμο και να μειώσω τα delivery στο σπίτι.

Να πάω ένα ταξίδι. Ναι, ξέρω.

Να κάνω format στον μόλις ενός έτους υπολογιστή που έχω στο σπίτι, για να σταματήσουν να πετάνε κάτι μπάνερ.

Να δω άλλες 30 σειρές, αφού έτσι κι αλλιώς έχω πάθει εμμονή, ψύχωση ή απλά έχω φτάσει τα 30.

Να κοιμηθώ όσο περισσότερο προλάβω μέχρι τον Ιούνιο.

Να θυμηθώ πώς είναι να γυμνάζεσαι, σε τακτά χρονικά διαστήματα, κάτι που δεν κάνω εδώ και 4 χρόνια, αλλά έκανα τα προηγούμενα 15.

Να ζητήσω την άρση παρακράτησης του αυτοκινήτου μου, από την αντιπροσωπεία (το έχω ξεχρεώσει εδώ και δύο μήνες).

Να βλέπω περισσότερο τη μητέρα μου, άντε και τον αδερφό μου.

Να δω το τέλος του Breaking Bad. Είμαι ικανός να αναβάλω μέχρι και αυτό.

Να γίνω καλός μπαμπάς. Ή έστω να προσπαθήσω από την αρχή και όχι να τρέχω μετά και να μη φτάνω.