Τι μου έμαθε ο στρατός

Άλλος στο Ναυτικό, άλλος στο Στρατό και άλλος στην Αεροπορία. Άλλος πέρασε κρέμα, άλλος δεν πάταγε σχεδόν ποτέ κι άλλος χάραζε μέρες σε ένα δέντρο πάνω στα σύνορα. Όλοι όμως, ανεξαρτήτως θητείας, πήγαν στο τεράστιο σχολείο που λέγεται Ελληνικός Στρατός και πήραν τα μαθήματά τους.

Το ONEMAN ζήτησε από τους συντάκτες του (και μερικούς ακόμα) να αναφέρουν επιγραμματικά αυτά που τους δίδαξαν τα στρατά. Θέλουμε να μας πεις κι εσύ τα μαθήματα που πήρες από τον στρατό με το παρακάτω tweet button ή γράφοντας στα σχόλια.

Τι έμαθε ο στρατός στον Στέφανο Τριαντάφυλλο

• Να ξεσυναρμολογώ G3A3 και πιστόλι. Οπότε μπορώ να αφοπλίσω τον εχθρό. Αν φυσικά έχει G3A3 (ή πιστόλι) και μου το δώσει οικειοθελώς.
• Ότι κρουασάν καλό, μόνο “πατημένο”.
• Ότι ο στρατός είναι σαν τις μελιτζάνες. Σκατά.
• Τη σειρά Community. Μου την έμαθε ο @postnoise μαζί με κάτι ανέκδοτα.
• Ότι ξυρισμένος είμαι σαν ντολμάς.
• Ολα τα πιθανά αστεία/λογοπαίγνια με τη λέξη “γιωτάς”.
• Στη Μυτιλήνη κανείς δεν λέει ότι θα φάει ένα σαντουϊτσάκι. Όλοι τρώνε σαντουϊτσέλι. Δεν κατάφερα ποτέ να διαχειριστώ αυτή τη λήγουσα.
• Είναι ο τόπος με τα χειρότερα τοπονύμια. Αγνώστου γένους και κλίσης (Πολυχνίτος, Μανταμάδος, Κάτω τρίτος, Λάμπους Μύλοι).

• Την “Καλυψώ” στο Γουδί με τα καλύτερα σφολιατοειδή.
• Ότι στο Ναύπλιο υπάρχει μουσείο κομπολογιού.
• Ότι ο Πετσοφάς είναι τόσο εξωτικός, όσο ακούγεται.
• Ότι το iPhone μειώνει τη θητεία
• Το πολυτιμότερο πράγμα που έμαθα στον στρατό ήταν ένα μαγικό κόλπο που εξαφανίζεις ένα τσιγάρο (ευχαριστώ Καραμπεσίνη).
• Ότι στο στρατό υπάρχουν μόνο δύο ημέρες: η μέρα που παρουσιάζεσαι και η μέρα που απολύεσαι.
• Να διπλώνω τρεις κουβέρτες. Τον Αύγουστο.

Τι έμαθε ο στρατός στον Στέλιο Αρτεμάκη

• Ζαμπονό και φραποτσίγαρο το πρωί είναι καλύτερα από σεξ.
• Πιο σημαντικό είναι να κρύψεις τις αρκούδες (χνούδι με τρίχες) παρά να τις καθαρίσεις.
• Το μοναδικό τζιπάκι που δουλεύει  είναι του διοικητή.
• Από το ολότελα καλός και ο Στεργίου.
• Να βάζω φάλτσα στο γκοτζίλα.

• Να κοιμάμαι σε οποιαδήποτε επίπεδη επιφάνεια.
• Να κοιμάμαι όρθιος (κυριολεκτικά).
• Να κοιμάμαι περπατώντας (επίσης κυριολεκτικά).
• Όποιος έχει όρεξη για γόπινγκ πάει μπροστά.
• Να γράφω τις διαταγές (μάχης) στο πόντσο μου (στρατιωτικό αδιάβροχο).
• Παντού υπάρχει o μαλάκας.

Τι έμαθε η Αεροπορία στον Δημήτρη Βάσσο

• Να κοιμάμαι όσο πιο πολύ μπορώ – όπου μπορώ, έστω και 3 λεπτά.
• Να γδύνομαι & να ντύνομαι μέσα σε 2 λεπτά.
• Να χέζω χωρίς πόρτα και περιοδικό.
• Να παρκάρω F16 σε shelter.
• Να τρώω όλα τα βρώμικα των περιχώρων του στρατοπέδου χωρίς στομαχικές επιπτώσεις.
• Να οδηγώ κοιμισμένος.
• Οι αρβύλες χτυπάνε.

• Ότι ο πούστης Κινέζος είναι το καλύτερο φαγητό.
• Όσα πιο λίγα γνωρίζεις τόσο το καλύτερο.
• Ο καλός καραβανάς , είναι ο σε διαθεσιμότητα καραβανάς.
• Να κάνω οπισθογωνία με Τριαξονικό ρυμουλκούμενο.
• Υπάρχει μόνο ένας καφές, ο Φραπές.
• Το αδειόχαρτο είναι ότι πιο πολύτιμο υπάρχει.
• Πώς να αλλάζω 10 ελαστικά κηροζηνοφόρου μέσα σε μια ημέρα.
• Ότι η Τρίπολη είναι η πιο άθλια κλιματολογικά περιοχή της Ελλάδας  (το πρωί καύσωνας και το  βράδυ ψωφόκρυο).

Τι έμαθε ο στρατός στον Αλέξανδρο Βραχωρίτη

• Να τρώω τα φαγητά που μαγειρεύουν οι φαντάροι -wannabe chef (τω καιρώ εκείνω δεν ήταν και της μόδας ο Jamie Oliver αφού θα πρέπει να πήγαινε στο 6ο δημοτικό άντε γυμνάσιο του Clavering, αλλά και τα reality με chef γενικότερα).
• Να έχω υπομονή με πνευματικά & διανοητικά καθυστερημένους ανθρώπους (δεν το λες και λίγο αυτό αν σ’ ενδιαφέρει η επιστήμη της κοινωνιολογίας).
• Σκέφτεσαι τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί (απ’ αυτό που βιώνεις), οπότε εμφανίζεσαι (μεταμορφώνεσαι εσωτερικά) σε ολιγαρκή ξαφνικά.

• Να ζω εις βάρος των άλλων (αφού δε δουλεύεις άρα δεν έχεις δικά σου χρήματα και πρέπει κάποιος/οι να γίνουν σπόνσορές σου).
• Να ζω εις βάρος της κοινωνίας. Ειδικά για κάτι τύπους (i.e @stefanos_rose) που έκαναν το στρατιωτικό τους στην εξωτική Μεσογείων.
• Να σκέφτομαι απίθανες δικαιολογίες για να πάρω άδεια (δεν είναι λίγο αυτό).
• Τον συνδυασμό τυρόπιτα με Milko.. Sorry αλλά δεν υπάρχει κάτι πιο αηδιαστικό.Το μεταφυσικό σ’ αυτή την περίπτωση είναι πως (οι περισσότεροι) προτιμούν τον εν λόγω συνδυασμό αποκλειστικά και μόνο αυτή την περίοδο της ζωής τους.

Τι έμαθε το Ναυτικό στον Πάνο Κοκκίνη

• Το λουκ (αγγαρείας) τζιν παντελόνι-τζιν πουκάμισο είναι αθάνατο. Και σε κάνει να αισθάνεσαι εσαεί πολίτης. Ενώ τα (επίσημα) λευκά παγωτατζής.
• Όσο σκατά (ή καλά) έχει περάσει ο «παλιός» στο πλοίο, τόσο σκατά (ή καλά) θα φροντίσει να περάσει και ο νέος. Και ποτέ, μα ποτέ, δεν θέλεις να βρεθείς ούτε απέξω σε αρματαγωγό.
• Αν γυρίσεις ανάποδα την «ασπιρίνη», χωράει μέσα όλα τα κρουασάν του λόχου. Τα οποία και έχουν πιο γλυκιά γεύση όταν στα έχει δώσει ο κολλητός Καψιμιτζής στο κέντρο εκπαίδευσης, χωρίς να έχει χρειαστεί να περιμένεις στην ουρά.
• Δεν έχεις κάνει θητεία, αν δεν έχεις φάει φυλακή. Ακόμη και αν είναι -όπως στην δική μου περίπτωση- επειδή με έπιασαν να τρώω σουβλάκια εντός φρεγάτας, κατά την διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του μουσάτου Αιγύπτιου ναυάρχου στο Ναύσταθμο.

• Μπορώ να κοιμάμαι άψογα παντού. Ακόμη και πάνω σε σακούλες σκουπιδιών γεμάτες χαρτιά από σήματα σε ένα ξύλινο παράπηγμα (των σηματωρών) στην κορυφή ενός αντιτορπιλικού των 40s.
• Δεν θα χρειαστεί ποτέ να φορέσεις το τύπου Σπίντο μαγιό που σου δίνουν την πρώτη μέρα. Αλλά ο επενδυτής (σ.σ. το μπλε σταυροκουμπωτό παλτό) θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο πολλούς χειμώνες μετά.
• Δεν θυμάμαι να ένοιωσα ποτέ πιο γαλήνιος από τα πρωινά που άραζα στην προβλήτα του Κέντρου Εκπαίδευσης του Πόρου με μια ζεστή μπουγάτσα στο χέρι και θέα το απέραντο γαλάζιο.
• Παντού υπάρχει ένας μαλάκας. Και συνήθως έχει βαθμό ανθυπασπιστή (βλέπε πολλά χρόνια στην θάλασσα, χωρίς ελπίδα να γίνει ποτέ αξιωματικός).

Τι έμαθε στο Ναυτικό ο Χρήστος Χατζηιωάννου

• Να μην βλέπω “Two and a Half Men” στην σκοπιά φορώντας ακουστικά την ώρα που στέκεται ο ΑΓΕΝ από πάνω μου.
• Να βαράω την πιο δυνατή προσοχή της ζωής μου (μετά την από πάνω βλακεία).
• Να ξυρίζω τα μούσια μου προβλεπέ.
• Ότι στις 4 το πρωί κάνει κωλόκρυο.
• Ότι υπάρχουν πολλοί λιγούρηδες εκεί έξω, έτοιμοι να σφυρίξουν στο κάθε μπάζο που θα περάσει έξω απ’ το στρατόπεδο.
• Να τρώω πίτσα με πατάτες τηγανητές και να πρέπει να είμαι και ενθουσιασμένος για αυτό.

• Να προσπαθώ να φτιαχτώ, να γλιτώσω αγγαρείες, να την περάσω κρέμα. Τεράστιο σχολείο λαμογιάς.
• Ότι υπάρχουν τύποι που λιποθυμούν στις παρελάσεις. Ήμαρτον.
• Να κάνω το κρεβάτι μου να φαίνεται στρωμένο ενώ δεν είναι.
• Να εκτιμώ τους φίλους μου (με τόσα βόδια που γνώρισα εκεί πέρα).
• Ότι η τηλεόραση (τσάντα στο ναυτικό) χωράει άνετα ένα λάπτοπ, ένα φούτερ και 2 πιροσκί από τους Μερακλήδες.
• Ότι υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε το πρώτο βράδυ της θητείας λες και τους πήγαν συνοριοφύλακες στη Γάζα.
• Ότι στο Μοναστηράκι έχει μαγαζιά να πάρεις στρατιωτικές κάλτσες.
• Ότι βαριέμαι τις ιστορίες από τον στρατό.

Τι έμαθε ο στρατός στον Μάνο Μίχαλο

• Η πρώτη νύχτα στο στρατό είναι σαν την πρώτη νύχτα στο διάστημα (δηλαδή μαυρίλα). Δεν έχω πάει στο διάστημα, αλλά μετά από αυτή την κενότητα της 12ης Μαϊου 2010, δεν με ενδιαφέρει να ταξιδέψω, ακόμη και αν στον Άρη έχει γυναίκες από άλλο πλανήτη.
• Ότι το Χωριάτικο είναι ένας πολύ καλός φούρνος. Ίσως ο καλύτερος σε μορφή αλυσίδας, που υπάρχει στους δρόμους της Αθήνας.
• Το Ι4 δεν είναι ντροπή.
• Υπάρχουν δύο ειδών κοτόπουλα και μόνο. Αυτό που τρως έξω στην κανονική σου ζωή κι αυτό το υβρίδιο, που κολλάει πάνω στα ταψιά σαν βδέλα. Του στρατού δηλαδή.
• Υπάρχουν δεκάδες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Και υπάρχει και ο καραβανάς. Ένα είδος που θα έπρεπε να κινδυνεύει με εξαφάνιση.
• Δεν υπάρχουν μόνο μαλάκες στρατιωτικοί, αλλά μπορείς να βρεις και ανθρώπους που έχουν κάτι να σου πουν, έχουν μια άποψη, μια γνώση, μια αξιοπρέπεια και δεν το παίζουν αρχιστράτηγοι από κόμπλεξ. Συνάντησα ένα λογαχό στη Σπάρτη και άλλον έναν υπολοχαγό (που ήταν και στις ειδικές δυνάμεις) σε όλη τη θητεία μου. Και πάλι καλά να λέω.

• Αν σου κάτσει μαλάκας διοικητής μονάδας, εκτιμάς όλα τα προηγούμενα και επόμενα αφεντικά σου. Εγώ αυτό έκανα.
• Διαφωνώ με το ότι τώρα πια, οι 9 μήνες δεν φτάνουν για να κάνεις φίλους στον στρατό. Πέρασαν, πλέον, δύο χρόνια και είμαστε παραπάνω από φίλοι ακόμη με Έκτορα, Στέλιο, Δήμο, Γιάννη και Βασίλη. Απλά πρέπει να είσαι τυχερός να σου κάτσει καλή σειρά, και ικανός να τους επιλέξεις και να σε επιλέξουν.
• Το να είσαι επιλοχίας υπηρεσιών δεν είναι καλό. Εκτός αν είσαι λαμόγιο. Τότε, έχεις πιάσει τον στρατό από τα ίδια όργανα που πιάνεις και τον παπά.
• Στο στρατό ξεχνάς όλα τα τα προβλήματά σου, ακόμη και αυτά που νομίζεις ότι δεν θα ξεπεράσεις ποτέ. Ο άνθρωπος και ακόμη περισσότερο ο άντρας είναι εγωϊστικό ον και φορώντας την παραλλαγή και όλα αυτά τα “ρουχαλάκια σου”, σε νοιάζει μόνο η πάρτη σου. Κανείς άλλος.
• Στο στρατό κάνεις τους καλύτερους (μικρούς) ύπνους και τα καλύτερα μεθύσια στη ζωή μου.
• Υπάρχουν κάποιες στιγμές, μέσα στο στρατό, κάτι κυριακάτικα πρωϊνά γύρω στην άνοιξη, με καφέ και τσιγάρο, που δεν σε πρήζει κανένας αξιωματικός και κανείς δεν θέλει τίποτα από σένα, καθώς παλιώνεις. Ε, αυτές οι στιγμές μπορεί και να είναι από τις τελευταίες ήρεμες σεκάνς της ζωής σου. Μετά, όταν επιστρέψεις έξω, όλα τρέχουν πιο γρήγορα.

Τι έμαθε ο στρατός στον Freddos

• Σοφό βιβλίο το “Lord of the Flies” για το πώς μαθαίνεις ποιος είσαι εσύ και οι γύρω σου όταν καλείσαι να διαχειριστείς εξουσία.
• Κράτα πάντα ένα φάκελο στα χέρια όταν κυκλοφορείς σε εξωτερικούς χώρους. Ποτέ κανείς δεν σταμάτησε, δεν διέκοψε, δεν ρώτησε, δεν “έχωσε”, κάποιον που κρατάει ένα φάκελο στα χέρια. Δείχνει ότι έχεις δουλειά, κάτι κάνεις, κάτι μεταφέρεις, δεν μπορεί να μην είναι σημαντικό αφού ΚΡΑΤΑΣ ΕΝΑ ΦΑΚΕΛΟ!
• Προστάτευσε τους αδύναμους, αυτούς που τις πρώτες 2-3 ημέρες στη νέα μονάδα δεν θα έχουν καταλάβει πως λειτουργεί η αγέλη και θα μπουν άθελα τους στο στόχαστρο των υπολοίπων. Πρώτον, το οφείλεις στον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια σου και δεύτερον, ποτέ δεν ξέρεις αν ο θείος τους είναι ο Διοικητής του νησιού.

• Η φράση “Παπιώ το καφεδέλυιμ” σημαίνει “Πηγαίνω να πιω τον καφέ μου” στη διάλεκτο της Μυτιλήνης..
• Ασκήσεις με πυροβόλα στο βουνό > Σκοπιές και αγγαρείες στο στρατόπεδο όσο οι άλλοι κάνουν ασκήσεις με πυροβόλα στο βουνό.
• Το επίπεδο δολοπλοκίας που πρέπει να φτάσεις για να μετατρέψεις τη 12ωρη έξοδο σε 24ωρη άδεια είναι τύπου “εκλέγουμε νέο Πάπα για τη ρωμαιοκαθολική εκκλησία”. Αλλά δεν φαντάζεσαι πόσο αξίζει.
• Τέλος, μου έμαθε το Parasol στην Ερεσό της Λέσβου. Τόσα χρόνια μετά, παραμένει το καλύτερο beach bar που έχω πάει (και ξαναπάει) ποτέ.

Τι έμαθε ο στρατός στον Ηλία Αναστασιάδη

• Πώς είμαι με 8 κιλά πάνω. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο σε μια Ταξιαρχία της Λάρισας, έφτασα τα 70 κιλά. Τα παντελόνια μου δεν κούμπωναν και τέτοια. Δεν ήμουν ωραίος.
• Το Διδυμότειχο, εκεί που πήγα μετά την εκπαίδευσή μου στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο σε μια Ταξιαρχία της Λάρισας, είναι μια συμπαθέσταστη, γλυκιά, πλακόστρωτη πόλη, με πολλά σουβλατζίδικα και ίντερνετ καφέ.
• Τα γκατζολάγκαθα
• Έρχεται ένα βράδυ -το πρώτο σου βράδυ στο στρατό- που συνειδητοποιείς ότι σε έναν μακρόστενο θάλαμο χωράνε ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ κλανιές, το ‘Θωμά είσαι σπίτι;’ της Πρωτοψάλτη, το soundtrack του Sweeney Todd, τσακωμοί με γκόμενες στο τηλέφωνο, κλάματα, γέλια, πολλά γέλια, πολλή αϋπνία. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ.
• Μπορείς να διακόψεις μια συνάντηση αντισυνταγματάρχη, λοχαγού και δυο-τριών υπαξιωματικών, μπαίνοντας με φόρα στο γραφείο τους και λέγοντας όσο πιο γρήγορα μπορείς (για να προλάβεις τα καντήλια) “Ξέρω την Όλγα Φαρμάκη, κύριε δοικητά!”. Το έκανα μία φορά, δεν έκανα υπηρεσία για 20 μέρες.
• Μπορείς να δηλώσεις στο εστιατόριο στην Καλαμάτα ότι δουλεύεις 6 χρόνια στο ΜΑΧ και να σταματήσεις να πλένεις πιάτα ακαριαία. Το έκανα μία φορά, δεν έπλυνα πιάτα για το υπόλοιπο της παραμονής μου στο Kέντρο Διαβιβάσεων.

• Την πρώτη φορά που ξαναείδα τους κολλητούς μου μετά την Ορκωμοσία, τους μιλούσα 13 συνεχόμενες ώρες για το στρατό. Από τις 9 ώρες και μετά, τους είχε πάρει ο ύπνος.
• Ο στρατός σε κάνει να εκτιμήσεις ακόμη και 11 δευτερόλεπτα πραγματικού ύπνου. Ο ύπνος είναι ‘ζωές’ στον στρατό και τις ΑΡΠΑΖΕΙΣ όπου και για όσο τις βρίσκεις.
• Την πρώτη φορά που έφαγα 3 μέρες φυλακή, ένιωσα τέτοιο βιασμό της προσωπικότητάς μου που ήμουν έτοιμος να πάρω τηλέφωνο στον ΟΗΕ και να διαμαρτυρηθώ. Δεν ξανάφαγα φυλακή.
• Βάλε όσα βύσματα θες, παίξε τάβλι με τον Αρχηγό του ΓΕΣ, πείτε τα γκομενικά σας, αλλά ποτέ -ΠΟΤΕ- μην κομπορρημονεύεσαι για το βύσμα σου σε άλλους φαντάρους. Γίνεσαι γελοίος. Το επόμενο που μένει να κάνεις είναι να τσακωθείτε για το ποιος είχε τα περισσότερα παιχνίδια σαν παιδάκι.
• Δεν υπάρχει τίποτα κακό με τους Ι3, Ι4. Συνήθως οι Ι1 είναι οι κομπλεξικοί. Ι1 ήμουν

Πες μας κι εσύ, τι σου έμαθε ο στρατός…